LOGINShare
Bad Engineer 27 - เจ้านายเก่าของคุณพ่อ
Last Updated:
2025-04-22 15:54:48
Related chapters
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 28 - รักพ่อที่สุด
@โรงพยาบาลตอนนี้พ่อได้ย้ายออกมาอยู่ห้องพักผู้ป่วยแล้ว จากที่คุณหมอบอกพ่อไม่มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วงแล้ว เหลือแค่พักฟื้นดูอาการถ้าอาการดีขึ้นไม่มีอะไรแทรกซ้อนก็สามารถกลับบ้านได้ในอีกไม่กี่วัน เมื่อฉันเดินมาถึงหน้าห้องก็รีบผลักเปิดประตูเข้าไปด้วยความรู้สึกดีใจ “พ่อคะ มีอาซื้อของชอบพ่อมาหะ ให้”แต่...ภายในห้องไม่ได้มีแค่พ่อที่นอนอยู่ แต่กลับเป็นเจ้านายเก่าของพ่อที่มาเยี่ยมไข้ด้วย “คุณลุงสวัสดีค่ะ” แปลกที่ท่านรู้ เพราะฉันไม่ได้บอกใครว่าพ่อป่วย แต่ทำไม...“สบายดีนะมีอา” คุณลุงรู้จักฉันเป็นอย่างดีและฉันก็รู้จักกับคุณลุงเจ้านายเก่าของพ่อเช่นกันอย่างที่บอก แต่ก่อนพ่อทำงานที่สนามแข่งรถ แต่พอป่วยหนักทำงานไม่ได้พ่อก็ลาออกมา โดยไม่ได้บอกถึงเหตุผลว่ากำลังป่วยหนัก เพราะพ่อก็เป็นคนแบบนี้ ไม่ชอบพึ่งพาใครทั้งที่ฉันไม่ได้บอกใคร แต่ทำไมคุณลุงถึงรู้และมาเยี่ยมพ่อถึงห้องได้ก็ไม่รู้“สบายดีค่ะ คุณลุงสบายดีนะคะ”“ลุงสบายดี แต่คนที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียงนี้สิ และเป็นอะไรกัน พ่อป่วยหนักขนาดนี้ทำไมไม่บอกลุงกันเลย”“ผมไม่เป็นอะไรมากหรอก”“ได้ยังไง ถึงยังไงก็ต้องบอก คราวหลังเป็นอะไรรีบบอกฉัน ทำอย่างกับฉัน
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 29 - รู้ใช่ไหมว่าจะฉันจะจัดการกับเธอยังไง
Bad Engineer 29 - รู้ใช่ไหมว่าจะฉันจะจัดการกับเธอยังไง ทางด้านไฟ@ตึกคณะวิศวะ“ฝนตกแรงขนาดนี้กลับยังไงวะ แล้วมาตกวันที่กูเอารถเข้าศูนย์ ซวยจริง ๆ” พายุบ่นอุบ มองสายฝนที่ตกกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาแทบมองไม่เห็นอะไรนอกเสียจากสายฝนที่ขาวโพลนไปทั่วบริเวณ ตกเวลาไหนไม่ตก ดันมาตกที่พวกเขาเลิกเรียนและเพิ่งเดินลงมาจากคลาส“ไอ้เพลิงไปส่งกูด้วย” พายุหันไปหาเพลิงกับไฟที่เดินตามกันลงมาติด ๆ“เรียกแท็กซี่เอา กูมีธุระ” เพลิงบอกปัดเสียงเรียบ หากแต่สายตายังมองไปยังกลุ่มฝนเบื้องหน้าที่ไม่มีท่าทีจะหยุดตก“ธุระของมึงนี่คือไปดูเฟียร์” พายุหันไปเอ่ยถามเพื่อนชายอย่างรู้ทัน วันนี้เฟียร์หญิงสาวเพื่อนคนเดียวในกลุ่มหยุดเรียนมาไม่ได้เพราะ…“หรือมึงจะไป” เพลิงละสายตาจากสายฝนก่อนหันมาเลิกคิ้วมองหน้าพายุนิ่ง“เรื่องอะไร กูไม่ได้ทำมันเป็นไข้สักหน่อย มึงทำมึงก็ไปดูเองดิ” พายุบอกปัดในทันที“มึงก็เบา ๆ กับมันหน่อย อย่าลืมว่ามันก็เป็นผู้หญิง” ไฟที่ง่วนกับการกดจิ้มโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นมาบอกกับเพลิง ทั้งที่ตัวเองยังคงใจจดใจจ่อกับการโทรหาใครบางคน“เออกูรู้ ตอนนั้นกูเอาอารมณ์ตัวเองไม่อยู่” เพลิงหงุดหงิดขึ้นมาทันทีที่นึกถึงเร
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 30 - ผู้ชายเอาแต่ใจ
Bad Engineer 30 - ผู้ชายเอาแต่ใจสิ้นประโยคที่ฉันปฏิเสธ ไฟก็ส่ายหัวทันทีฉันดูออกว่าเขาเริ่มไม่สบอารมณ์ แต่ก็พยายามระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ไฟ ก็สมชื่อไฟจริง ๆ สินะ พร้อมปะทุได้ทุกเมื่อที่โดนขัดใจเราสองคนจ้องตากันอยู่อย่างนั้น เขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากข้อมือฉัน ฉันก็ไม่ยอมขยับตัวเดินตามเขา เพราะรู้ชะตากรรมตัวเองดี ว่าถ้าไปกับเขาฉันต้องโดนอะไร“ฉันว่าแกไปกับเขาเถอะ ไฟตัวเปียกขนาดนี้น่าจะหนาวนะเดี๋ยวไม่สบายจนได้” นานาเดินเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉันเบา ๆ “ค่อย ๆ คุยกันแก""อา...คือรถมาจอดรอนานแล้ว ฉันไปก่อนนะ บะบาย เจอกันพรุ่งนี้” พูดจบนางก็ทิ้งฉันและเดินออกไปด้วยสีหน้าหน้าตายิ้มแย้ม ผิดกับฉันที่ทำสีหน้าแย่มาก ครั้นอยากจะเดินตามไปด้วยแต่ก็โดนรั้งเอาไว้ด้วยมือหนาที่กุมข้อมือฉันไว้แน่น“เดี๋ยวสินานา”“จิ๊” ฉันหันมาจิ๊ปากใส่เขาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ แต่ทว่าไฟขยับเข้ามาใกล้ฉันยิ่งขึ้น“จะไปได้ยัง หนาวว่ะ เธออย่าเล่นตัวให้มากยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอก” พูดเสร็จเขาก็ลากฉันให้ตามเขาไปในทันทีแต่ที่ยอมตามมาด้วยเพราะเห็นว่าเสื้อและตัวเปียกหรอกนะ เพราะขนาดฉันเองแค่โดนละอองฝนยังรู้สึกหนาวเลย ส่วนเขาที่เปีย
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 31 - ความรู้สึกบางอย่าง
Bad Engineer 31 - ความรู้สึกบางอย่างผมรู้สึกได้ถึงสายตาเย็นชาที่มองมามันทำให้ผมรู้สึกแปลก ๆ เพียงครู่สายตาเย็นชาคู่นั้นก็หันหน้าหนีผมแล้วหันมองไปนอกกระจกข้างทาง สิ่งที่มีอาทำมันทำให้ผมเกิดความรู้สึกบางอย่างแต่...ความรู้สึกแบบนี้แม่งมันคืออะไรวะ!มันน่าหงุดหงิดชะมัด!แต่ผมไม่ได้หงุดหงิดกับเธอนะ ผมหงุดหงิดให้ตัวเองต่างหาก รู้สึกตัวเองเหมือนเป็นไบโพล่าเมื่อกี้โกรธเธอเพราะรู้สึกขัดใจที่เธอบอกว่ากลัวจะให้ใครรู้ใครเห็นเรื่องของเรา แต่ก็รู้สึกผิดฉิบหายที่เผลอตะคอกใส่เธอไป ทั้งที่เมื่อก่อนก็ตะคอกเธอออกบ่อย ก็ไม่ได้จะรู้สึกแบบนี้แม่งเอ้ยกูเป็นเหี้ยอะไรของกูวะเนี่ย!สมองยังคิดอะไรไม่ออก แต่มือกลับหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าข้างทางเองอย่างอัตโนมัติเอี๊ยด“จอดรถทำไม” มีอาหันมามองผมด้วยสีหน้าตื่นตกใจทันใดนั้นผมก็เอื้อมมือยื่นไปล็อกคอเธอและโน้มตัวเข้าหา“อะ อื้ม” ตาคู่หวานเบิกโพลงตกใจยิ่งกว่าเดิม เมื่อผมดึงเธอเข้ามาจูบใช่ ผมจูบเธอ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงทำให้ผมทำแบบนี้ แต่สัญชาตญาณมันบอกให้ทำผมค่อย ๆ จูบ ขบเม้มริมฝีปากเธออย่างช้า ๆ และนุ่มนวล...อยู่อย่างนั้นไม่นานนัก มือเล็กก็ผลักอกผมออก ดูท่าว่าเ
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 32 - ทำไมต้องเป็นเธอ
Bad Engineer 32 - ทำไมต้องเป็นเธอ(Me-R)“เฮ้อ อยากจะบ้า”ฉันขยับตัวย้ายมานั่งฝั่งคนขับ นึกบ่นไฟอยู่ในใจ ตอนบอกให้ไปส่งฉันที่คอนโดตั้งแต่แรกก็ไม่ทำ ดูสิทำให้ฉันต้องมารอเขาอีก แต่ตอนนี้หิว ออกไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า คิดแล้วก็เอื้อมมือจะไปเปลี่ยนเกียร์ แต่ทว่า...ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะกระจกดังขึ้นมาเสียก่อนฉันยังไม่ทันได้หันไปดี“หนูมีอาจริง ๆ ด้วย” เสียงจากด้านนอกก็ทำให้ฉันชะงักไป และค่อย ๆ หันไปมองอย่างใจเต้นระรัวและตอนนี้ก็หล่นไปที่ตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว“สะ สวัสดีค่ะ” ฉันลดกระจกลงก่อนจะยกมือขึ้นไหว้แม่ของไฟ ด้านหลังมีรถตู้จอดอยู่ เดาว่าท่านน่าจะเพิ่งกลับมาจากด้านนอก นี่ฉันออกรถช้าไปนิดเดียว อีกนิดเท่านั้นก็จะไม่เจอแล้ว“ลงมาก่อนสิจ๊ะ ทำไมไม่เข้าไปด้านในล่ะ มาถึงแล้วก็เข้าไปสวัสดีผู้หลักผู้ใหญ่ก่อน” เจอประโยคนี้เข้าไปใครจะกล้าปฏิเสธ “เอ่อ ค่ะ” ฉันได้แต่ยิ้มแหย ๆ สุดท้ายฉันก็ต้องดับรถและเดินลงไปขึ้นรถตู้ตามคุณแม่ของเขาเข้ามายังในบ้านซึ่งคำว่าบ้านหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสน์หรือวังอะไรทำนองนั้นไม่เกินจริง บ้านของไฟใหญ่และกว้างมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เสียอีก “เข้าไปข้างในกันจ๊ะ ทานข้าวเย็นด้วยกั
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 33 - สิ่งที่กลัวที่สุด
Bad Engineer 33 - สิ่งที่กลัวที่สุด ผมได้แต่ก้มหน้าถอนหายใจด้วยความอึดอัด มันหน่วงไปหมดจนไม่รู้ว่าควรทำยังไง ทว่าเสียงจากม๊ากลับดังขึ้นจากทางด้านหลัง“มีเรื่องอะไรกันคะคุณ” ม๊าเดินเข้ามาผสมโรงด้วยอีกคน แต่นั่นไม่เท่าไหร่ไม่ทำให้ผมรู้สึกรู้สาอะไร เท่ากับเสียงหวานที่คุ้นหูอีกเสียงที่เอ่ยขึ้น“สวัสดีค่ะคุณลุง”เชี่ย! เสียงของมีอาผมหันขวับไปทันที! และเธอกำลังยกมือไหว้ป๊าของผม“มีอา เข้ามาได้ไง เข้ามาทำไม” ผมถามออกไปด้วยความตกใจผมเริ่มรู้สึกกลัว...“ม๊าพาหนูมีอาเข้ามาเอง”“อืม หนูมีอามาก็ดีแล้ว ในเมื่อแกไม่ยอมพูด ป๊าจะถามเอาความจากหนูมีอาเอง”นี่แหละคือสิ่งที่ผมกลัว“ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็ถือว่านี้คือโอกาสที่เราจะได้หลุดพ้นจากลูกชายตัวดีของลุง”ป๊าพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่จริงจัง ส่วนผมพูดไม่ออกไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี ได้แต่มองสบตามีอา มองเธออยู่อย่างนั้นด้วยความรู้สึก…กลัว“มันเรื่องอะไรกันคะคุณ”“ตกลงเจ้าไฟลูกชายลุงมันได้บังคับข่มขู่หนูหรือเปล่ามีอา บอกลุงมาลุงจะช่วยหนูเอง”“เอ่อ คือ...” มีอาอึกอักเธอเงยหน้ามองมาที่ผมแม่ง…ตอนแข่งรถผมยังไม่รู้สึกกลัวอะไรแบบนี้เลย หัวใจผมเต้นแรง รู้สึกกล
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 34 - การแข่งขัน
วันต่อมา...@สนามแข่ง Fire SpeedPark“หวังว่าเรามาทันเวลานะ”ตรงด้านหน้าทางเข้ารถติดมาก คนที่เข้ามาดูการแข่งครั้งนี้เยอะมากครึกครื้นยิ่งกว่าครั้งก่อน ๆ คงเพราะไฟกลับมาแข่งอีกครั้ง เขาดังในสนามนี้แค่ไหนฉันรู้ดี“โอะ นั่นไง ไฟกำลังลงสนามพอดี” นานาชี้ไม้ชี้มือให้ฉันมองที่สนามไฟปรากฏตัวในชุดแข่งประจำสนาม เขาสวมหมวกกันน็อกพร้อมแข่งเดินไปที่รถ พร้อมกับเสียงเชียร์ที่ดังลั่นสนาม“แกแล้วผู้หญิงที่ยืนรอสะบัดธงตรงนั้นใช่เฟียร์ปะ” นานาชวนให้ฉันละสายตาจากไฟที่เข้าไปนั่งในรถเรียบร้อยแล้ว หันไปมองยังคนที่นานาพูดถึง“อืมใช่” ฉันตอบ ก่อนจะหันไปมองยังรถของไฟอีกครั้ง“โห้ว กลุ่มนี้ ผู้ชายก็หล่อผู้หญิงก็สวย เฟอร์เฟคทั้งกลุ่มจริง ๆ” หูฉันฟังที่นานาพูดนะ แต่สายตาฉันหยุดอยู่แต่ที่รถของไฟหัวใจมันเต้นแรงแปลก ๆ ก็ฉันไม่ได้เจอเขาตั้งหลายวัน“อะ แกรถออกตัวแล้ว” นานาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นสุด ๆ ซึ่งฉันเองก็ไม่ต่างกัน ไม่เคยเห็นเขาแข่งรถเลยสักครั้ง จะมีก็แค่ตอนนั้นที่เคยแข่งกับเขาเสียเอง พอเห็นเขาแข่งในสนามแบบนี้ ทำให้เกิดความรู้สึกที่ต่างออกไปไฟดูเท่มาก ขับเก่งมาก ขนาดตอนดริฟต์เข้าโค้งก็ดูโหดสุด ๆ เทพมากต
Last Updated : 2025-04-22Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 35 - เป็นห่วง
Bad Engineer 35 - เป็นห่วง เป็นเพราะฉันเหรอเนี่ย นี่ฉันทำอะไรลงไป! ถึงตอนนี้จึงไม่แปลกที่ไฟจะโกรธจัดขนาดนั้น เพราะรถคันนั้นสำคัญกับเขามากนี่เองฉันรู้สึกผิดและสงสารไฟขึ้นมาจับใจ“เออ ก็ว่าน่าจะสาเหตุนั้น แต่พูดถึงไอ้เหี้ยแทนจะว่าไปก็ไม่เห็นแม่งอีกเลย”“หายหัวไปเลยวะ”“กูว่าโดนไอ้ไฟเก็บไปแล้วว่ะ”“ฮ่า ฮ่า มึงก็พูดเกินจริงไป”ทุกคนไม่มีใครรู้เรื่องราว ว่าจริง ๆ แล้ว คนที่แข่งกับเขาจนเขาแพ้คือฉันเอง และที่พวกมันหายไปบางทีอาจจะเพราะกลัวไฟจะตามเอารถกลับคืนมา แต่ก็อย่างที่ทุกคนสงสัย พวกนั้นหายไปไหน? จะว่าไปพวกนั้นหายไปตั้งแต่ตอนนั้น แม้จะตามหาฉันที่โรงพยาบาลอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย อย่าว่าแต่มหาลัยพวกมันก็ยังไม่โผล่มาให้เห็น“เอาเหอะ ตอนนี้มาดูกันว่าไอ้ไฟมันจะแข่งได้สักกี่วัน”“ก่อนจะถึงคิวมึงกูว่าแม่งหมดแรงก่อนแน่”“กูถึงจองคิวเป็นแมทต์อาทิตย์หน้าไง เพราะดูยังไง มันต้องหมดแรงเข้าสักวัน”“หึ มันก็แข่งโหดเกิ๊น”พอรู้แบบนี้แล้ว ฉันกลับอดเป็นห่วงไฟไม่ได้ ซ้ำยังรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้ไฟต้องเสียรถคันโปรด ไป ยิ่งรู้ว่ารถคันนั้นสำคัญกับเขาแค่ไหน ความรู้สึกผิดก็ยิ่งถาโถมภายในใจมากข
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก บทส่งท้ายของความรัก END
ตอนพิเศษสองปีต่อมา...“หวัดดี เป็นไงพ่อนักแข่งอันดับหนึ่งระดับเอเชีย” พายุเดินเข้ามานั่งลงตรงหน้าตามนัดของเพื่อนชายที่ไม่ได้เจอกันนานนับปี โดยข้างกายมีแฟนสาวอย่างมีอานั่งอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับเอ่ยทักทายแซวตามประสาหนึ่งปีที่ไฟได้เดินทางรอบเอเชียเพื่อแข่งรถตามความฝันโดยมีมีอาตามร่วมไปให้กำลังใจและคอยอยู่เคียงข้าง“ส่วนมึงพ่อลูกอ่อนสินะ” ไฟเอ่ยปากแซวพ่อลูกอ่อนหมาด ๆ กลับเพราะเมื่อกลับมาเจอกันอีกทีก็พบว่าเพื่อนชายมีลูกไปแล้วหนึ่งคนที่เพิ่งคลอดไม่กี่เดือนที่ผ่านมา“น้ำยาไม่ดีเท่ากูอะดิ” พายุเอ่ยอวดพลางยักคิ้วใส่เพราะเขาที่ได้เจอได้รักกับแม่ของลูกหลังเพื่อนทุกคน แต่กลับได้เป็นพ่อคนก่อนใครเพื่อน“แค่กูยังไม่ปล่อยเว้ย แต่ต่อจากนี้แหละ หัวปีท้ายปีมาแน่” ไฟยกแขนพาดไหล่โอบกอดมีอาที่นั่งอยู่ข้างกายอย่างที่เขาพูดบอกเป็นเพราะที่ผ่านมาเจ้าตัวมีภารกิจต้องเดินทางแข่งรถไปมาหลายประเทศ ทั้งมีอาและไฟต่างเห็นตรงกันว่าทั้งคู่จะยังไม่ปล่อยให้มีลูก แต่จะถือโอกาสนี้ขอเที่ยวสวีทกันให้หน่ำใจกันเสียก่อน“แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปแข่ง” พายุเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะการมีลูกและการเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องง่าย ถึงเขาจะไม่ได้เ
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 52 - รางวัลของคนรักกัน
Bad Engineer 52 - รางวัลของคนรักกันไฟยิ้มกว้างรับรู้ถึงความรักของป๊าที่รักเขามาตลอดและรักมากแค่ไหนข้อนี้ไฟรู้ดีไม่ว่าจะเป็นตอนที่ไฟเคยทำผิดอะไรต่อมิอะไรในหลาย ๆ เรื่อง ป๊าก็เป็นคนที่คอยเตือนคอยสอนในแบบฉบับของป๊าให้เขาอยู่กับร่องกับรอยมาตลอดดีไม่ดีเรื่องรถคันโปรดของเขา บางทีก็อาจจะเป็นฝีมือของป๊าที่สั่งให้คนตามมาคืนให้ตั้งแต่แรก แต่แกล้งสั่งให้คนเอาไปจอดทิ้งในโกดังร้างและให้เขาตามไปเอาคืนมาเองคงประมาณนั้น…“แล้วม๊าล่ะ ว่าไงให้ผ่านไหม” เจตต์หันไปเอ่ยภรรยาที่นั่งอยู่ข้างกาย คนเป็นแม่มักจะหวงลูกชายเป็นธรรมดา และกับไฟที่เธอเลี้ยงของเธอมา เธอทั้งหวงและเป็นห่วงไฟไม่ต่างอะไรกับลูกแท้ๆ“อืม ม๊าทดสอบมาแล้ว ผ่าน” เธอหันไปส่งยิ้มให้สามี ก่อนจะหันยิ้มอ่อนโยนให้มีอา ทำเอามีอาปรับสีหน้าไม่ถูก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่เคยเอาเงินฟาดหัวเธอในวันนั้นจะเป็นคนเดียวกับที่มองเธอและยิ้มอ่อนโยนในวันนี้“ทดสอบอะไรครับ แล้วไปทดสอบกันตอนไหน” ไฟมองมีอาสลับกับม๊าตัวเองอย่างงง ๆซึ่งแบบทดสอบที่ว่าคือวันนั้น…วันที่เธอเจอกับมีอาและชวนเธอเข้าไปบ้าน เธอกับสามีรู้กันอยู่ก่อนแล้วว่าทั้งคู่กำลังอยู่กันในสถานะอะไร แ
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 51 - ไม่อยากห่างเลย
Bad Engineer 51 - ไม่อยากห่างเลย @บนรถ“ขับรถก่อนไหม” มีอาหันไปบอกคนตัวโต เพราะระหว่างทางเขาเอาแต่จับมือเธอขึ้นมาหอม อย่างคนติดกลิ่นประมาณนั้นเชื่อเลย เธอไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ "ก็ขับอยู่ แต่ไม่อยากปล่อยมือไปไหนอีกเดี๋ยวหาย" ไม่ว่าเปล่าริมฝีปากหนาจูบลงที่หลังมือของเธอก่อนจะดึงมาหอมซ้ำแล้วซ้ำเล่าเชื่อแล้วว่าคลั่งรักมากจริง ๆ “หรือไม่ชอบให้ทำแบบนี้"มีอาหัวเราะไม่ตอบเพราะเริ่มจักกะจี้ ที่ไฟแกล้งใช้ลิ้นเลียที่หลังมือของเธอ "บ้าไม่ชอบทะลึ่ง""หรือชอบให้เลียตรงอื่น""ไฟ!" มีอาอายจนหน้าแดง แต่ไฟกลับขำออกมาอย่างชอบใจที่ได้แกล้งจะว่าไป นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุขแบบไม่มีอะไรมาขวางกั้น ผิดกับก่อนหน้านี้ที่เต็มไปด้วยสีหน้าเย็นชาและเรียบเฉยของทั้งคู่ซึ่งบรรยากาศแบบนี้ มันดีกว่าเป็นไหน ๆ“ไม่อยากห่างเธอเลย” “บ้า พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันแล้ว”“พรุ่งนี้ขออีกนะ” ประโยคนี้ของเขามีอารู้ดีว่าหมายถึงอะไร“แต่นายต้องแข่งรถนะ” นั่นเพราะเขามีโปรแกรมแข่งรถทุกวัน“ก่อนแข่งรอบ หลังแข่งรอบ ไหวอยู่จะได้มีแรงขับรถ” เป็นข้ออ้างที่ยกขึ้นมาแบบมึน ๆ ทำเอามีอาได้แต่ส่า
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 50 - คนเดียวเท่านั้น
Bad Engineer 50 - คนเดียวเท่านั้น“อื้อ กี่โมงแล้ว”มีอาขยับตัวตื่น เหมือนเธอเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ดึกมาแล้ว แต่ก็นะ เธอเพลียมากจริง ๆ เพราะไฟไม่ปล่อยให้เธอได้พักเลย ไม่สิ เธอเองก็ไม่ปล่อยให้เขาได้พักเหมือนกัน“ตอนนี้เหรอ...สามทุ่ม” ไฟมองไปที่นาฬิกาดิจิตอลที่หัวเตียงก่อนจะหันมาบอกคนตัวเล็ก พร้อมกับหอมลงที่หัวของเธอหนึ่งที“ห้ะ ทำไมไม่ปลุกอะ” มีอาลืมตาตื่นด้วยความตกใจ เธอผละจากอกแกร่ง เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาบนหัวนอนพลางขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที“เดี๋ยวที่รัก เราปลุกเธอมาสี่รอบแล้วนะแต่ไม่ยอมตื่น อีกอย่างเห็นเธอดูเพลีย ๆเลยปล่อยให้เธอนอนพัก” "ก็นั่นแหละแล้วทำไมไม่ปลุกให้ตื่น""ก็...”"เถียง" มีอาหน้ายู่ ทั้งที่รู้ตัวเองว่าผิด แต่ก็อยากลองใจไฟว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้มากแค่ไหน แค่จะดีกับเธอตอนอยากได้ หรือว่าถ้าได้ไปแล้วจะดีกับเธอเหมือนเดิมไหม“เปล่าครับ” ไฟรีบส่ายหน้าไปมาแถมยังพูดสุภาพไม่มีหลุดอาการของคนที่เคยอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่ายออกมาเลยมีอาลอบยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทีคนตรงหน้าเขาดีขึ้นจริง ๆแต่ก็เพียงแค่เสี้ยวนาที ก่อนที่ใบหน้าสวยจะดึงหน้ากลับมาเป็นปกติ“เมื่อยอะอยากนอนต่อ” มีอาซุกใบหน้าล
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 49 - แมวขี้อ้อน NC++
Bad Engineer 49 - แมวขี้อ้อน NC++ ไฟเอ่ยเสียพร่า ขยับตัวแทรกเข่าลงกลางหว่างสองเรียวขาของคนตัวเล็กก่อนจะแยกออก ก่อนที่จะถูกไถท่อนเอ็นท่อนเอ็นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดโปนปูนขยายใหญ่จนเต็มลำ ค่อย ๆ กดแทรกเข้าไปในโพรงหวานที่เริ่มมีฉ่ำไปด้วยน้ำใส และดันเข้าไปจนสุดปึก! “อื้ม” มีอานิ่วหน้าให้กับความใหญ่โตที่สอดลึกเข้าไป ใบหน้าหวานกัดปากอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่ไฟจะโน้มตัวลงใช้ปากอุ่นร้อนครอบงับที่ยอดอกสีหวานเพื่อปลุกเร้า เขาตะโบมจูบดูดงับสลับไปมาซ้ายขวา พร้อมกับมือหนาบีบเคล้นเต้าอวบอย่างเมามัน คนตัวเล็กนอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่าง ในขณะที่ไฟค่อย ๆ ขยับเอวสอบใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ปรือตามองส่วนที่สอดประสานกันเข้าออก ตัวตนขนาดใหญ่ของเขาผสานเข้าหาช่องทางรักของเธอจนรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว สะโพกแกร่งเริ่มขยับเข้าออกเนิบนาบอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ไฟจะใช้สองมือรั้งเอวบางไว้แน่นแล้วรัวกระแทกกระทั้นอย่างสุดกลั้น กระหน่ำลึกเข้าไปใจกลางร่างเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ให้สาสมกับที่เขาคิดถึงเรือนร่างที่แสนหวานมาหลายวันเป็นจังหวะเดียวกับที่ไฟเงยหน้าขึ้น สองสายตาสบตากัน"แรงอีกได้ไหม""ครับได้อยู่แล้ว" ริมฝีปากหยักยิ้มร้ายก่อ
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 48 - ฉันรักเธอ NC+
Bad Engineer 48 - ฉันรักเธอ NC++@คอนโดไฟสองแมทต์ที่เหลือไฟไม่ได้แข่งต่อ แต่ยกให้เป็นหน้าที่เพลิงช่วยแข่งแทน เพราะตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญกว่านั้นรถยังต้องการการบำรุงรักษาด้วยน้ำมันหล่อลื่นนานเท่าไหร่ ร่างกายของเขาก็เช่นกัน มันต้องได้รับการเยียวยาและบำรุงรักษาจากเธอมีอา ได้เวลาแล้วที่ต้องถ่ายน้ำมันเครื่องและเติมเชื้อเพลิงให้กับร่างกายเมื่อมาถึงคอนโดไฟช้อนร่างมีอาขึ้นมาอุ้มพาเธอเดินไปยังห้องนอนในทันที เขาวางคนตัวเล็กลงบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ ก่อนที่จะขยับขึ้นเตียงตามมาคล่อมเธอให้อยู่ใต้ร่างของเขา“ฉันรักเธอนะ มีอา” ดวงตาคู่คมมองสบนัยน์ตาคนตรงหน้า ก่อนจะไล่สายตาไปที่ริมฝีปากระเรื่อสีชมพูระเรื่อก่อนจะกดจูบเบา ๆ แล้วผละออกมา“แล้วเธอละ”“ฉันก็...” ดวงตากลมโตคูหวานสีน้ำตาลอ่อนกะพริบถี่สบสายตากับไฟจนใบหน้าหวานเขินอายแดงระเรื่อ“ก็?” คิวเข้มเลิกคิ้ว ลุ้นฟังกับคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ“รักนาย เหมือนกัน”มีอาเอ่ยพูดพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ พอ ๆ กับที่ไฟยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้รับ แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่ามีอาจะรู้สึกเหมือนกับที่เขารู้สึก แต่เธอก็ให้คำตอบที่เขาอยากฟังแล้ว“มีอา”“อื้อ
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 47 - เป็นห่วงด้วยเหรอ?
Bad Engineer 47 - เป็นห่วงด้วยเหรอ?เสียงรถแข่งในสนามหมุนเสียหลักชนกับแท่นของสนามดังสนั่น มีอาลุกขึ้นยืนมองภาพที่เห็นด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงเมื่อเห็นควันฟุ้งโขมงออกมาจากห้องเครื่องด้านหน้ากระโปรงรถพังยับด้วยแรงที่ไปกระแทกกับขอบกั้น“ไฟ!” เธอเรียกชื่อเขามือเรียวเล็กสั่นเทายกขึ้นมาปิดปากก่อนจะเคลื่อนไปเกาะกุมที่หน้าอก รู้สึกเหมือนหัวใจเจ็บแปลบราวกับมันจะหยุดเต้นเสียให้ได้ มีอาดึงสติตัวเองกลับมาก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องกระจกไปยังสนามแข่งเพื่อไปยังที่เกิดเหตุทันทีเสียงผู้ชมที่อยู่ในอัฒจันทร์และขอบสนามภายนอกฮือฮาจนฟังไม่ได้ศัพท์ แต่สมองมีอากลับอื้ออึงมากกว่าเสียงฮือฮานั่น“ไฟ นายอย่าเป็นอะไรนะ!”ตลอดทางที่วิ่งเข้าไปข้างสนาม เธอได้แต่ภาวนาให้เขาปลอดภัย“เข้าไปไม่ได้นะครับมันอันตราย” เจ้าหน้าที่สนามพยายามกันมีอาและผู้คนรวมถึงบรรดาสื่อมวลชนที่พยายามเข้าไปในพื้นที่เกิดเหตุ เนื่องจากยังไม่ได้รับอนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปในสนามได้ทั้งนั้น"ต้องรอเจ้าหน้าที่สนามเข้าไปสแตนด์บายเคลียร์พื้นที่ให้มีความปลอดภัยเรียบร้อยก่อนครับ" ซึ่งตอนนี้ยังจัดว่าเป็นพื้นที่อันตราย หากรถแข่งได้รับความเสี
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 46 - อย่าทำตัวไม่มีเหตุผล
Bad Engineer 46 - อย่าทำตัวไม่มีเหตุผล“เอาน่า ผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก” พายุถอนหายใจพลางส่ายหัวไปมา จะว่าไปไอ้ไฟก็เกินไปติดปากเสียควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ ส่วนผู้หญิงอย่างมีอาก็ใช่จะยอมไฟง่าย ๆ ซะที่ไหน เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คอยมาตามใจจ๊ะจ๋า มันเหมือนอย่างคนผ่าน ๆ มา“มึงดูไอ้ยุ ดูไอ้เหี้ยนั่น ดูมันแม่งพยายามกวนประสาทกูอยู่” ไฟตวัดสายตามองไปที่มีอากับอาร์ตที่ยืนอยู่ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะจงใจวางมือมันบนหัวของมีอาแล้วโยกไปมาเหมือนหยอกล้อ ราวกับจงใจให้ไฟเห็นอย่างไรอย่างนั้นแม่ง... มันจะเกินไปแล้ว เขายังไม่เคยทำแบบนี้กับเธอเลยพรึบ!“กลับ! กูไม่แดกแล้วแดกไม่ลง” ว่าจบไฟก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านไปทันที เขามีความอดทนไม่มากพอที่จะเห็นภาพบาดตาเหล่านั้นโดยไม่รู้สึกอะไร ลองถ้าเป็นเมื่อก่อนบอกได้เลยว่าร้านนี้คงพังยับอย่างที่เขาขู่กับมีอาก่อนหน้านี้แน่แต่ตอนนี้เหรอ...แค่เธอโกรธ...เขาก็รู้สึกเซ็งตัวเองสุด ๆ แล้ว @หลังเลิกเรียนมีอาเดินลงมาจากอาคารตามเวลาที่ไฟมักจะมารับเธอเหมือนทุกวัน ถึงวันนี้เมื่อตอนเที่ยงเธอจะพลั้งปากบอกจะไฟไปแล้วว่าเธอรำคาญและไม่ให้ไฟมารับ แต่สุดท้ายพอลงมาถึงด้า
Bad Engineer ล่ามรักร้ายวิศวะหวงรัก Bad Engineer 45 - ฉันพยายามเย็นสุด ๆ แล้ว
"เอางั้นเหรอ""ค่ะ ตามนั้น" ฉันยิ้ม ก่อนจะยื่นมือไปแย่งถาดอาหารในมือของพี่อาร์ตมาในทันที ขืนพี่เขายังมัวแต่เกรงใจอยู่อย่างนี้ ลูกค้าได้รอนานกว่าเดิมแน่ “พี่อาร์ตค่ะ แล้วถาดนี้เสิร์ฟโต๊ะไหนคะ” นานาตรงเข้าไปรับถาดเครื่องดื่มจากบาร์น้ำที่เพิ่งทำเสร็จ พี่อาร์ตหันไปมองนานาแล้วก็ยิ้มแล้วหันมามองหน้าฉัน"พี่โคตรเกรงใจเรากับเพื่อน"นั่นไง พี่อาร์ตเกรงใจนานาจริง ๆ ด้วย"เล็กน้อยค่ะ เพื่อนมีอาเค้าอยากช่วยพี่อาร์ตตั้งนานแล้วนางเป็นคนน่ารักมีน้ำใจแบบนี้ตลอดแหละ" อวยเพื่อนตัวเองอีกหนึ่งกรุป จนพี่อาร์ตได้แต่ยิ้มเขิน ๆ ก่อนที่เขาจะก้มดูบิล“เอห้าครับนานา” เขาหันไปบอกนานาพลางยิ้มให้ นางงี้หน้าบานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เข้าใจแหละนางรักเค้าาาา ทำไงได้ เพื่อผู้ชายที่เราแอบรักต้องอดทน“ของมีอา เสิร์ฟโต๊ะบีสี่ครับ”"โอเคค่า" ค่อนชั่วโมงที่เราสองคนช่วยพี่อาร์ตเสิร์ฟอาหารกันพักใหญ่ จนลูกค้าเริ่มบางตาเพราะว่าใกล้บ่ายโมง ฉันกับนานามายืนรอรับอาหารที่เคาน์เตอร์เพื่อเตรียมเสิร์ฟโต๊ะถัดไป“เออ...แก ฉันว่าแกไปเสิร์ฟโต๊ะ A7 เองดีกว่า” อยู่ ๆ นานาก็ทำหน้าแหยมองฉัน ก่อนจะส่งบิลโต๊ะ A7 พร้อมถาดอาหารมาให้ ที่“เค ไม่มีปัญห
