Bakit ba kabado kayo na walang happy ending? As far as I remember, wala pa naman akong naisusulat na hindi happy ending HAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHA. And this is Season 3 na pala. Ibabawi natin si Elizabeth at ang happy moments nila. LOL
CHAPTER 141 “Hindi po. N-Nakasanayan lang.” Mas lalong nagsalubong ang mga kilay nito. Nakaigting ang panga habang matiim na nakatitig sa kanya. “Scones café, huh. You have branches around the city. Bakit dito pa sa tower? Wala pang sumubok. Why do you think I
Na-praktis niya na nang ilang beses ang magiging akto kapag nag-usap sila ni Wulfric tungkol sa Scones. Dapat pormal siya, propesyunal. Pero anong nangyari? Isang h alik lang nito, sabog na sabog na naman ang sistema niya. “Ano ba ‘yon?” reklamo niya at pinadyak-padyak ang
CHAPTER 142 Ang bangu-bango niya raw kaya panay ang singhot ni Theo sa leeg at mukha niya. Nanunukso tuloy ang ngiti ng mga katulong dahil nag-ayos siya ng sarili. “’Ma, pyetty. Sho pretty.” H alik pa nang h alik ang bunso sa pisngi niya. “Thank you. You’re s
CHAPTER 143 “But tomorrow is Saturday,” sabay-sabay na protesta ng tatlo nang sabihin niyang oras na ng pagtulog. “Shatoryey. Deyr howm.” Palakpak si Theo kahit bulol-bulol naman. “At anong gagawin niyo ngayon?” taas-kilay niyang tanong. “Watch mov
“WINE at midnight?” Sinulyapan lang ni Elizabeth si Wulfric bago muling sumimsim ng wine. “Isa lang at papanhik na rin ako.” Parang lumiit bigla ang wine cellar nang tuluyan itong pumasok roon. Inabot ang bote ng Chardonnay at tiningnan ang laman kung nagsasabi ba siya ng t
CHAPTER 144 Alas-sais pa lang, ay maingay na sa kusina. Kung dati ay kailangan niya pang buhatin palabas ng kwarto sina Lottie at Theo para sabay-sabay silang kumain ng agahan, ngayon ay maga-alas sais pa lang ay buhay na buhay na ang dugo ng mga bata. “Good morn—”
“Dad would love that.” Bumalik na si Cairus sa Manor nang umalis si Wulfric noon. Kaya malayang nakakapunta roon ang mga bata kung gugustuhin ng mga ito. “Yes, he will.” Nag-angat siya ng tingin dito nang may napagtanto siya. Hindi na galit o malamig ang boses
CHAPTER 145 ‘May isang nanay na marup****k. Ang p****k. Ang p****k!’ Tinampal niya ang braso ni Dorothea na pakanta-kanta sa tonong wheels on the bus ng cocomelon na siyang palaging pinapanood ni Theo. “O ano? Ang sarap ng wine di ba?” Humalakhak ang bruhilda