“WINE at midnight?” Sinulyapan lang ni Elizabeth si Wulfric bago muling sumimsim ng wine. “Isa lang at papanhik na rin ako.” Parang lumiit bigla ang wine cellar nang tuluyan itong pumasok roon. Inabot ang bote ng Chardonnay at tiningnan ang laman kung nagsasabi ba siya ng t
CHAPTER 144 Alas-sais pa lang, ay maingay na sa kusina. Kung dati ay kailangan niya pang buhatin palabas ng kwarto sina Lottie at Theo para sabay-sabay silang kumain ng agahan, ngayon ay maga-alas sais pa lang ay buhay na buhay na ang dugo ng mga bata. “Good morn—”
“Dad would love that.” Bumalik na si Cairus sa Manor nang umalis si Wulfric noon. Kaya malayang nakakapunta roon ang mga bata kung gugustuhin ng mga ito. “Yes, he will.” Nag-angat siya ng tingin dito nang may napagtanto siya. Hindi na galit o malamig ang boses
CHAPTER 145 ‘May isang nanay na marup****k. Ang p****k. Ang p****k!’ Tinampal niya ang braso ni Dorothea na pakanta-kanta sa tonong wheels on the bus ng cocomelon na siyang palaging pinapanood ni Theo. “O ano? Ang sarap ng wine di ba?” Humalakhak ang bruhilda
“Anong tinatanong?” “Tungkol po sa Scones. Marami tungkol sa ‘yo. Hindi ko sinagot pero talagang makulit. Paano mo raw napapayag si Chairman na pumwesto tayo dito. Sinagot ko nga na malamang asawa ka. Natatameme. Inirapan ako.” Tumawa na lang siya. Ngunit nang
CHAPTER 146 Hindi naman siguro si Theo ang kasama ni Wulfric kaninang tanghalian. O baka ito talaga siguro. Ano bang oras ang uwian sa playschool? “Baby, matagal ka ba sa work ni Daddy?” “Yish. I sleep wayl Dy woyrk. And wats cartoon and eat and p
Hawak-hawak pa rin ni Lottie ang bulaklak nito. Hinahaplus-haplos, inaamoy bago ngingiti. “Lottie, ipalagay natin kay Ate Melbs sa plorera iyan.” “No po. I want to hold this.” “Pero malalanta iyan, Anak.” “But Daddy gave this to me. This is the fir
Nanginginig ang labi na nang-angat siya ng tingin sa asawa. Malinaw na wala na ang kahit katiting na pagkamuhi nito sa kanya dahil may dugo siya ng pumatay sa ina at kapatid nito. “It was never your fault, Kitten.” “Wulf…” “I’m sorry that I think worst of you.
EPILOGUE “I saw her ‘Gus. Hindi ko alam kung gawa-gawa lang ba iyon ng utak ko habang tulog pero katulad na katulad kay Matt ang eksena. Eva was sorry.” Umigting ang panga. “Was she asking forgiveness?” Hinawakan ng kanyang ina ang mga kamay niya at tu
Kinilabutan si Frinzy dahil ilang beses niyang nababasa sa mata nito ang pinaghalong pagod at saya habang nakatingin sa kabaong. Tila ba nakahinga ng maluwag ang babae na wala na ang dating bise-presidente. Inalalayan siya ni Angus pabalik sa kotse nang tuluyan natabunan ng l
CHAPTER 205 “Matt and I will wait for you at our house. I love you,” he gently said. Tumungo ito para h alikan siya sa labi katulad ng nakagawian. Hinatid niya ng tanaw ang sasakyan nito paalis. Hindi man lang natinag sa rejection niya. Sa halip, ay mas pinagbuti
“O-Off limits ka na, Angus Channing,” pagalit niyang sabi subalit para siyang bumubulong na kuting. He started planting soft kisses on her jaw. Reminding her what it’s like when I stop being gentle. Mariin siyang napapikit. Mainit at basa ang mga h alik nito, nagbibigay ng ka
“Kiss baby.” Yumuko siya para abutin ang nakanguso nitong mga labi. Kapagkuwan hinila siya sa papuntang leisure area kung saan kita ang ganda ng siyudad ng Southshire. Angus is waiting for them. Humalakhak si Frinzy dahil sa suot nito. Sabay na nagpa-cute sa kanya
CHAPTER 204 “Don’t want wear that,” masungit na tutol sa kanya ni Matt. Nakahalukipkip pa ito at halos magsalubong ang mga kilay. “Come on, Buddy. Mama will be here any minute now.” “No po. No. Hot.” Makulit na tumalun-talon si Matt bago na
“She’s a colleague back at Texas,” wika ni Angus habang mabagal na pinapausad nito ang kotse. “Okay,” simple niyang sabi. “Ready na raw sa conference room sina Cloud. Tayo na lang ang hinihintay.” Halos isang minuto na walang sagot si Angus bago tumango lang. Naramdaman niya
Dumating si Lady Channing bago sila makaalis. Nagboluntaryo ang ginang na mag-alaga sa anak nila kahit may mga kinuha naman titingin. Napatingin siya kay Angus nang dumapo ang mainit nitong kamay sa balikat niyang expose sa off-shoulder top. “May problema?” Masung
CHAPTER 203 “Ano na lang sasabihin ni Chairman—” “Dad doesn’t care,” tawa ni Theodore. “Nasa pangalan iyon ni Kuya ‘Gus. Dad doesn’t have much happy memories in that place, anyway.” “Kahit na. Bilyones ang gagastusin niya sa renovation.” “Do you think