Buong lakas niya itong itinulak. Nagpaubaya naman si Wulfric dahil magkasalubong na naman ang kilay niya. Alam nito na kapag seryoso ang galit niya, ay hindi siya dapat sabayan. Hinigit niya ang kumot patakip sa kanyang katawan bago nagpalinga-linga para hanapin ang kanyang mga damit. Bumunton
CHAPTER 44 “Ang kapal ng mukha mo.” Inisip pa talaga ng walanghiya na buntisin na naman siya gayong magkaaway pa sila. “Fine, whatever you say. Pero mabubuntis ka ulit, Elizabeth Kaycee. I made sure I put all my loads—” Hindi nakatiis na dinampot niya ang unan at malakas itong hinampas. Sapo
CHAPTER 45 “He’s always working.” Napatingin siya kay Wulfric na h ubad barong dumaan sa kanyang harapan. May binabasa ito sa cellphone habang bitbit ang natira na mga damit galing ukay-ukay. Manu-mano nitong nilabhan ang mga ginagamit na kurtina sa bahay na iyon. Hindi siya makapaniwalan
CHAPTER 46 (PART 1) Kahit nailayo na sa kanya ng mga tauhan ni Wulfric ang medical director ay hindi pa rin kumakalma si Elizabeth. Galit din siya sa sarili dahil akala niya ay sapat na nagpakasal siya para mabayaran ang hospital bills ni Arthur. “Kaya pala, ayaw akong papuntahin dito ni Martha
CHAPTER 46 (PART 2) Napilitan na umuwi si Elizabeth nang tumawag sa kanya si Dory dahil hinahanap na siya ng mga anak. It’s almost nine in the evening when she left Arthur’s side. Wulfric stayed with her while she did nothing but to stare at the old man’s face. Parang batang takot na binabantay
CHAPTER 46 (PART 3) Maliksi siyang napabalik sa kama nang pumihit si Wulfric sa kanyang direksyon. Isiniksik niya ang sarili sa ilalim ng comforter at pinakiramdaman ang lalaki. Ilang minuto na ang nakalilipas ay wala siyang narinig na yabag mula rito subalit ramdam niya ang presensya sa kanyang l
CHAPTER 47 Kanda-paos si Lottie sa kakatili ngunit wala itong balak bitawan ang buhok ng batang lalaki. “I hate you! Ayaw ka na namin kalaro ni Kuya Earl!” Hinila niya ito palayo kay Angus. “Lottie! Tama na ‘yan.” Umikot siya upang hindi maabot ng bata si Angus. Pasag pa rin nang pasag
CHAPTER 47 (PART 2) “It’s Grandpa. Kuya Earl, look!” Matikas pa rin ang tindig ni Chairman Channing sa kabila ng maputi nitong buhok. Umangat ang sulok ng labi nito nang makita siya at bumaba ng hagdan. “Elizabeth, we saw each other again.” “C-Chairman Channing,” bati niya at bahagyang yum
“Hindi naman siguro. Unang beses niya rin kasing makakilala na hindi talaga niya palaging nakikita. Makakalimutan niya rin.” “Eh ikaw, makakalimutan mo ba?” Paano niya makakalimutan kung marami siyang nalaman? Iyon lang ay takot siyang sumugal ulit. Ibinigay niya kasi ang lah
“W-Were going back to San Idelfonso.” Nawala ang masayang bukas ng mukha ni Angus. “Nag-stay kami kagabi kasi hinintay namin si Lady Channing na dumating para makapagpaalam siya kay Matt.” She saw Angus swallowed—painfully. Even his eyes were in pain.
Pinagluluto siya nito ngunit hindi natapos dahil kinuha ni Chairman Channing. Pinanood niya si Lady Channing na iniirapan ang asawa dahil napagsabihan na pinapagod nito ang sarili. “Para naman iyon sa daughter in law ko.” Hindi naman itinama ni Chairman ang ‘daugh
Naghahalo ang awa para kay Angus at galit kay Eva. “T-Totoo ba…” Frinzy paused and swallowed the lump in her throat. May bumara sa kanyang lalamunan. Parang sasabog ang dibd ib niya sa mga ideyang pumapasok sa utak niya. “…na plano mo akong balikan noon?”
CHAPTER 202 “Bakit naman ako magpapakasal ulit sa ‘yo?” “Because it’s good for Matt.” Mahina siyang tumawa.“Kaya kong magpaka-ama at ina sa anak ko. Nagawa ko na ‘yon ng maraming taon.”Biglang bumalik sa kanya ang mapait na alaala kung bakit siya nito pinakasala
Angus gladly obliged but his eyes still lingering on her. “Bye-bye, Mama. I’ll sleep with Dad.” Kapagkuwan ay humaba ang nguso ng baby niya. Hindi niya alam kung lalapit ba siya o mananatili na lang sa kinatatayuan. Subalit, ang mainipin bata ay nagsimula ng sumimangot.
CHAPTER 201 “Don’t worry, Love. Matt and his mom will understand. I’ll be there, Shri.” Kalalabas pa lang ni Angus ng sariling kwarto nang marinig ang nagmamadaling boses ni Theodore. Magkasalubong ang mga kilay na sinundan niya ang kapatid na palabas ng bahay. Ta
Gumawa ng ingay ang pagkabasag ng pitsel sa marmol na sahig. “Sh!t!” Mabilis na nakalapit sa kanya si Angus at saka siya binuhat sa baywang mula sa pagkakadapa. “Ayos lang ako,” nangigiwi niyang sabi habang sapo ang sikmura dahil tumama iyon sa sahig.
CHAPTER 200 The table fell into silence. Palipat-lipat ang tingin ni Matt sa kanila ni Angus. Nang walang makuhang sagot ay ngumalngal na ito ng todo. Bahagya tuloy nataranta ang mag-asawang Channing kakaalo sa apo. “Don’t cry na, Baby. Theodore!” pina