“No prince will save you. Daddy will.” “You’re a prince?” Ngising-ngisi ang baby niya habang nakahawak ang maliliit nitong kamay sa pisngi ng ama. “I’m the Knight.” “Ehh…want Lottie prince. Not knight,” reklamo ng bata na nasundan ng tili dahil inilubog ni Wulf ang sarili para mabasa ang mga
CHAPTER 10 “Hindi rin daw alam ni Mommy kung saan inilipat si Sir Arthur. Parang bula na bigla na lang naglaho ang ama-amahan mo, Gurl. Wala ka na bang contact sa assistant niya?” Bagsak ang balikat na umiling siya. “Naibenta ko na ang dati kong cellphone.” Walang social media si Mr. Eldridge
Hinila ni Dory ang buhok niya at pinandilatan siya nito. “Wala ka man lang kalambing-lambing sa katawan.” Humaba ang kanyang nguso. “Bakit naman ako maglalambing?” Problemadong napasapo ng sariling ulo ang kaibigan. Bubulong-bulong na wala na raw siyang pag-asa. “I have this feeling that I sa
CHAPTER 11 [FLASHBACK] “Liz, dyoskong bata ka. Saan ka galing?” kabadong salubong sa kanya ni Manang Cecilia nang pumasok siya sa likurang pinto ng mansyon. Mahigpit siya nitong niyakap bago hinaplus-haplos ang kanyang pisngi. “Hindi niyo po ba alam, Manang?” litong tanong niya. Hindi ba nak
“Momma is super spy secret agent, Daddy,” bungisngis ni Lottie at nakipag-apiran pa sa kakambal. “She’s Kim Impossible!” tukoy ni Earl sa cartoon character na pinapanood ng mga ito sa malaking LED TV sa bahay ng ama. Hindi na nangulit pa si Wulf bagkus ay tinaasan na lang siya nito ng mga kila
CHAPTER 12 Sinalubong sila ng mga kasambahay nang pumarada ang sasakyan sa harap ng front door. Maraming paper bags sa trunk ng sasakyan at may mga parating pa. Hyper na hyper pa rin si Lottie kahit halos buong araw na itong nagtatakbo sa mall. “Sir, ihahanda na po ba namin ang hapunan?” sal
Pumipitik yata ang ang sintido ni Wulf habang nakayuko ito sa kanya. “O kaya ipalit mo na lang ng damit para sa kambal—” “I bought that for you!” galit nitong putol sa kanya. Magkakasalubong na ang mga kilay habang hindi siya hinihiwalayan ng tingin. “The kids had their own things. Kung ayaw mo
CHAPTER 13 [BENTLY’S MANSION] “What?! Are you sure it’s her?” Nanlalaki ang butas ng ilong ni Catherine nang marinig ang sinabi ng kanyang fiancé. Umalis ito sa pagkakandong kay Anderson sabay hithit ng sigarilyo. “Impossible.” “I’m sure. Sinasabi ko lang ang nakita ko.” Balisang nagpal
“Hindi naman siguro. Unang beses niya rin kasing makakilala na hindi talaga niya palaging nakikita. Makakalimutan niya rin.” “Eh ikaw, makakalimutan mo ba?” Paano niya makakalimutan kung marami siyang nalaman? Iyon lang ay takot siyang sumugal ulit. Ibinigay niya kasi ang lah
“W-Were going back to San Idelfonso.” Nawala ang masayang bukas ng mukha ni Angus. “Nag-stay kami kagabi kasi hinintay namin si Lady Channing na dumating para makapagpaalam siya kay Matt.” She saw Angus swallowed—painfully. Even his eyes were in pain.
Pinagluluto siya nito ngunit hindi natapos dahil kinuha ni Chairman Channing. Pinanood niya si Lady Channing na iniirapan ang asawa dahil napagsabihan na pinapagod nito ang sarili. “Para naman iyon sa daughter in law ko.” Hindi naman itinama ni Chairman ang ‘daugh
Naghahalo ang awa para kay Angus at galit kay Eva. “T-Totoo ba…” Frinzy paused and swallowed the lump in her throat. May bumara sa kanyang lalamunan. Parang sasabog ang dibd ib niya sa mga ideyang pumapasok sa utak niya. “…na plano mo akong balikan noon?”
CHAPTER 202 “Bakit naman ako magpapakasal ulit sa ‘yo?” “Because it’s good for Matt.” Mahina siyang tumawa.“Kaya kong magpaka-ama at ina sa anak ko. Nagawa ko na ‘yon ng maraming taon.”Biglang bumalik sa kanya ang mapait na alaala kung bakit siya nito pinakasala
Angus gladly obliged but his eyes still lingering on her. “Bye-bye, Mama. I’ll sleep with Dad.” Kapagkuwan ay humaba ang nguso ng baby niya. Hindi niya alam kung lalapit ba siya o mananatili na lang sa kinatatayuan. Subalit, ang mainipin bata ay nagsimula ng sumimangot.
CHAPTER 201 “Don’t worry, Love. Matt and his mom will understand. I’ll be there, Shri.” Kalalabas pa lang ni Angus ng sariling kwarto nang marinig ang nagmamadaling boses ni Theodore. Magkasalubong ang mga kilay na sinundan niya ang kapatid na palabas ng bahay. Ta
Gumawa ng ingay ang pagkabasag ng pitsel sa marmol na sahig. “Sh!t!” Mabilis na nakalapit sa kanya si Angus at saka siya binuhat sa baywang mula sa pagkakadapa. “Ayos lang ako,” nangigiwi niyang sabi habang sapo ang sikmura dahil tumama iyon sa sahig.
CHAPTER 200 The table fell into silence. Palipat-lipat ang tingin ni Matt sa kanila ni Angus. Nang walang makuhang sagot ay ngumalngal na ito ng todo. Bahagya tuloy nataranta ang mag-asawang Channing kakaalo sa apo. “Don’t cry na, Baby. Theodore!” pina