[ Hindi Karaniwan ] Elizabeth's POV "Wala kang alam kaya wag kang magsalita na parang alam mo lahat. And don't lift yourself too high because Tyrone won't change his heart that easily. He's mad at me for running away, so he's just being hard to please." Malakas akong tumawa at may sarkastikong pahayag. "And you think you're better than me? You think my husband would waste his time playing hard to get? Come on, Anne! I'm not dumbo and I know you're smart too so you can see, crystal clear, that my husband has not have even an ounce of feelings left for you." Namula ang mukha niya sa galit. Napataas ang kilay ko, hinahamon siya, nang humakbang siya pasulong. "I dare you to hurt me, Anne. But once you do, I assure you, malalaman ni Tyrone." Natawa siya at pinagsalo ang kanyang mga kamao. "I thought you're an independent woman. Turned out you're just a weak woman trying so hard to pretend like a good wife. Hindi ka naman malayo sa mga babaeng puro palamuti." nagsmirk ako. "Ye
[ Minarkahan ] Elizabeth's POV Nakatayo ako sa harap ng salamin habang pinagmamasdan ang mukha ko. Ang nakamamanghang satin na itim na spaghetti strap na damit na umabot sa kalahati ng aking mga binti ay perpektong yumakap sa aking katawan sa fitted size nito. Tumambad ng tuluyan ang likod ko habang tinatali ko ang buhok ko ng messy bun. May mga nakalugay pa na hibla ng buhok sa gilid ng mukha ko. Takang-taka ang stylist ko sa likod ko habang nakatingin sa likhang nasa harapan niya. "You look perfect, Mrs. Gray!" Napangiti ako sa salamin. "Salamat." Bumukas ang pinto at pumasok si Tyrone. Umawang ang labi niya habang tinitignan ang mukha ko sa salamin. "Ano sa tingin mo, Mr. Gray?" Nakangiting tanong ng stylist. Pinagdikit ni Tyrone ang labi niya habang nagsimulang maglakad papunta sa akin. Mula sa repleksyon, nakita ko ang estilista na iniwan kaming dalawa na may pagmamalaki na ngiti sa kanyang mukha. Nginitian ko si Tyrone sa salamin nang pumuwesto siya sa likod ko a
[ Huling Straw ] Elizabeth's POV Naka cross legs ako habang nakaupo sa sun lounger. Isang wine glass ang nasa kanang kamay ko while my eyes were focused on Anne who's slowly walking towards Tyrone. Hindi niya yata alam na nasa paligid ko lang siyang pinagmamasdan na sinusubukang lumapit sa asawa ko. Tiyak na magagalit siya kapag nalaman niyang nandito lang ako. "Wala kang gagawin?" Gulat na tanong ng isa sa mga kaibigan ni Stacey na si Jena. Napatingin ako sa kanya at ngumiti ng confident. "Alam na niya ang gagawin." Ngumisi siya. "I love the confidence! I like you!" Tumawa si Stacey. "Sabi ko naman sayo magugustuhan mo siya." Muli kong sinulyapan si Anne at napagtanto niyang napakatagal na niya. Patuloy siyang tinutukso ng mga kaibigan niya at mukhang nahihiya siya. "Hindi mo siya kaibigan?" Tanong ko kay Stacey, curious kung bakit sa napakalaking circle of friends, may sarili silang mundo. Ngumisi si Ivy, isa sa mga kaibigan ni Stacey. "She's a total bitch, El. She
Need Words Elizabeth's POV Sinuot ko yung damit na pinahiram sakin ni Stacey. Nagpalit ako sa banyo ng guestroom habang nasa labas si Tyrone, nagbabantay sa pinto. Tinitigan ko ang mukha ko pagkatapos kong hugasan. Hinawi ko ang aking buhok at sinuklay ito gamit ang aking mga daliri. Hinding-hindi ako magugustuhan ni Mrs. Gray. Matagal ko nang tanggap iyon pero hindi ko lang maiwasang masaktan na malaman na ang babaeng nanganak sa asawa ko ay may gusto nang iba para sa kanya. "Elizabeth.." malambing na boses ni Tyrone na sinundan ng sunud-sunod na katok ang sumabad sa akin. Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Tyrone na nakasandal sa dingding. Naka cross arms sa dibdib niya at nagpalit na siya ng damit. Naka cargo shorts siya ngayon at itim na sando. Madilim ang mata niya at parang asar pa rin pero nang maramdaman niya ang mga titig ko at tumingin siya sa akin, nanlambot ang mga mata niya. Nag-aalala niyang hinaplos ang braso ko. Hindi na kami nag-uusap simula nang
[ Parusa... ] Elizabeth's POV "Kape?" Tanong ko kay Tristan pagkapasok namin sa unit. Tumango siya, ngumiti at umupo sa couch. Dumiretso ako sa kusina at binuksan ang aparador para kumuha ng dalawang mug. Nagtimpla ako ng dalawang kape para sa amin at nilagay sa island counter. Tumayo si Tristan sa couch at umupo sa stool chair sa harap ko. "Kamusta ang buhay?" Tanong ni Tristan habang nakangisi. I smirked back at him. "Sige." "That's too short. Ilang araw tayong hindi nagkita, El. Masyado kang abala sa studio mo kaya hindi mo man lang kami binisita sa kumpanya." napangiti ako. "Well, I'm still building my business' name. I need to find clients and investors." Humigop siya sa kape niya at ngumiti. "Bakit tinanggihan mo pa ang offer ni Tyrone na investment?" "Kliyente na siya, Tristan. Kung palagi niya akong pinapasan sa likod, hindi ko na magagamit ang sarili kong mga paa para tumayo." Tumango siya. "Well. Three points na yan. napangiti ako. "How about you? Wala
[ Paglubog...] Elizabeth's POV Sinusubukan kong kontakin ang aking ama nitong mga nakaraang araw ngunit hindi ko pa rin siya makontak. Nakausap ko na ang mga guard at maid sa bahay niya pero hindi nila alam kung kailan siya babalik. Kaya balak kong kausapin si Ethan ngayon tungkol kay dad. Gusto kong malaman kung bakit parang tinatago nila sa akin ang tatay ko. "Sigurado ka bang hindi mo ako kailangan sa loob?" Umiling ako kay Tyrone. "Ayos lang ako. Kaya ko naman itong mag-isa." Pagkatapos nito, gusto ko ring bisitahin ang kanyang ama. Mabait sa akin si Mr. Hindi niya ako hinuhusgahan o ano. Maganda ang pakikitungo niya sa akin. Parang tunay na biyenan. Pumasok ako sa loob ng kompanya ng aking ina. Naalerto ang mga guard nang makita nila ako pero wala silang nagawa. Dumiretso ako sa elevator. Natahimik ang mga tao sa loob nang makita nila ako. Ramdam na ramdam ko ang mga titig nila pero ni isang sulyap ay hindi ko sila tinapon. Napaawang ang labi ko nang bumukas ang p
[ Banta...] Elizabeth's POV Nanlaki ang mata ni Tristan pagkababa ko ng sasakyan. Hindi dahil nandito ako kundi dahil sa mga titig ko. Napaatras pa siya nang magsimula akong maglakad papunta sa kanya. Binagalan ko ang lakad ko at bago ko siya nilagpasan ay bigla kong siniko ang tiyan niya. He groaned and coughed habang naglalakad ako papunta kay Tyrone na kumunot ang noo matapos makita ang ginawa ko. I've been wanting to hear the words Tyrone was about to say when Tristan first interrupted us after Stacey's party but this guy is really born just to interrupt and ruin everything. Argh! "Ano iyon?" Napaungol ulit si Tristan pero nilibot ko ang paningin ko at humawak sa braso ni Tyrone. Yumuko si Tyrone at palapit sa akin. "Anong ginawa niya?" Umiling ako. "Wala lang. Tara na." Mukhang nag-aalangan pa siya pero tumango siya at sinamahan ako papunta sa bahay. Walang tao sa sala, kaya pinaakyat ako ni Tyrone at dumiretso sa kwarto ng parents niya. Kumatok siya ng dalawang
[ Panganib...] ELIZABETH'S POV Sinagot ko ang tawag ni Tyrone nang makabalik ako sa opisina ko at nakita ko ang mga missed calls niya. Ida-dial ko na sana siya pabalik nang tumawag ulit siya. Agad ko itong sinagot, sa pag-aakalang ito ay isang kagyat na bagay. "Hello?" ['Busy ka?] Isinandal ko ang likod ko sa swivel chair. "I just had a meeting with my team. I'm in my office now. Bakit?" [Wala. Gusto ko lang marinig boses mo at...] I crossed my legs and drop my eyes on the two picture frames on my table. Ito ay isang larawan namin ng aking ama at ang isa ay ako at si Tyrone. Kinuha ito noong honeymoon trip namin. Ang araw na nagsimula akong magkaroon ng kakaibang nararamdaman para sa kanya. "At? Hmm?" [Em...I...think it's my fault na nabaril si Anne. I mean...hindi siya tatakas nung gabing yun kung hindi ko siya sinigawan.] Pinikit ko ang mga mata ko at minasahe ang tungki ng ilong ko. " Hindi mo alam na darating yung mga yun nung gabing yun. Hindi mo kasalanan yun
[ ANG WAKAS] Elizabeth's POV "Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Tyrone nung dinala niya ako sa isang yate. Hindi ko alam kung bakit kami nandito pero ang puso ko ay tumitibok na sa hangganan. Pakiramdam ko ito na yung moment na hinihintay ko pero ayokong umasa, although never niya akong binigo. "May date tayo." Ngumiti ako sa kanya. "Bakit sa yate?" "Dahil ayokong umalis ka." Naningkit ang mga mata ko nang mapansin kong nakangisi siya. Bumabalik na siya sa dati niyang pagkatao at iyon ang nagpapasaya sa akin. "Hindi ka makakatalon at lumangoy mula rito gamit ang iyong damit." Sinulyapan ko ang damit ko, perpektong nakayakap sa aking katawan. Tumambad ang likod ko at kitang-kita ang cleavage ko. Hinampas ko ang tiyan niya. "Ikaw!" He chuckled at hinawakan ang kamay ko. Hinila niya ako ng upuan habang nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Isang masarap na amoy ang bumalot sa aking ilong nang tanggalin niya ang takip ng pagkain sa mesa sa pagitan namin. Dumapo ang
( Anak na Babae) Elizabeth's POV Naging mapayapa ang isang linggo sa aking trabaho. After Tyrone came unnounced and purposely announced that we're together, hindi na ako ginugulo ng mga katrabaho ko. Kung tutuusin, humingi sila ng tawad at sinubukan akong kaibiganin pero ayoko ng scripted na pagkakaibigan. Years ago, ayokong maapektuhan ng pangalan ni Tyrone ang social relationship ko. I don't want the people to treat me good or what just because I'm married to him but now, I realize it's fine. Peke ang mga tao sa paligid ko, pero at least masaya ako. Sa loob ng isang linggo, natuto akong mag-adjust sa mundo. Hindi ko gusto ang inuutusan noon, ngunit ngayon ay natututo na ako. Ganun din ang routine. Maaga akong papasok sa trabaho at gugulatin ako ni Tyrone sa pagdadala ng meryenda o pagkain pero nasasanay na ako. Inaasahan ko talaga na darating siya kahapon at dumating nga siya. Talagang hindi siya nabigo at nanumpa akong babayaran ko siya. "Mrs. Gray..." Ngumiti ako
[Hindi Na Muli ] Elizabeth's POV Minasahe ko ang aking leeg at iniunat ang aking mga braso pagkatapos kong mag-print ng mga proposal ng disenyo. Sa aking unang araw, ipinakilala ako sa aking koponan at naging abala ang koponan sa isang proyekto kaya ako ay naatasang mag-print ng mga panukala sa disenyo. "Elizabeth, kukuha ako ng kape. Gusto mo ba?" Napatingin ako sa lalaking nagtanong. Ngumiti ako sa kanya. naalala ko siya. Classmate ko siya noong high school at naaalala niya pa rin ako. “Salamat, pero hindi mo naman kailangan. Ngumisi siya. "Gusto ko." Pumikit ako ng tatlong beses. Elizabeth Gray? Lumingon ang buong team sa guard na nagtulak ng pinto. Sa likod niya ay si Elias, ang kaklase ko sa high school na may dalang dalawang tasa ng kape. Tumingin siya sa guard na nakakunot ang noo. "Si Elizabeth Craig po, sir. Siya po iyon." Lumingon sa akin ang guard matapos akong ituro ni Elias gamit ang kanyang mga labi. Napakamot ng ulo ang guard. "I heard it clearly, s
[ Singsing na Pangkasal ] POV ni Tyrone Binabawi ko ang sinabi ko. Ayokong makita siyang may kasamang ibang lalaki kahit hindi niya mahal. Gusto ko siya para sa sarili ko. Ayoko nang suyuin niya ako. I don't want her to put on so much effort to make up for me. Wala akong pakialam kung may ginawa siyang masama sa akin. Wala akong pakialam kung saktan niya ako noon. I want her back at walang makakapigil sa akin. minasahe ko ang noo ko. Sumasakit ang ulo ko dahil sa nangyari kagabi. Napabuntong-hininga ako at umiling pagkatapos kong maalala ang nangyari. Dinala ko si Kreed sa isang bar. Napag-usapan namin si Elizabeth. Nagtapat pa siya ng nararamdaman at nagpumilit na ligawan siya para bumalik siya pero hindi ako papayag. "Alam mo ba...si Elizabeth ang una kong naging girlfriend?" Napatingin ako kay Kreed na nakakunot ang noo. lasing na siya. Okay, fine! Sinadya ko. Binuhusan ko siya ng drinks para malasing siya at hindi na siya sumipot bukas. Medyo tipsy na din ako pero mas
[ Like A Tattoo ] Elizabeth's POV Salit-salit kong pinandilatan sina Tyrone at Kreed. Umupo silang dalawa sa harap ko. Kung hindi ko pa sinipa ang mga paa nila kanina, hindi sila titigil sa pagtatalo. Nag-away sila kahit sa harap ni Gabriel at ikinagalit ko. "Bakit ka nandito?" malamig na tanong ni Tyrone kay Kreed. "Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan. Bakit ka nandito?" Pinikit ko ang aking mga mata at hinigop ang aking hininga habang minamasahe ang aking noo. I love having Tyrone here, but they're irritating me. "Bakit hindi ka umalis ngayon?" tanong ko habang pinipigilan ang loob ko. "Sinasabi niya na umalis ka." They said in chorus at tinignan ko sila ng nakangiwi. "Kausap ko kayong dalawa. Umalis na kayo o kaladkarin ko kayong dalawa palabas." Napatingin sa akin si Tyrone. "Pinapaalis mo ako?" "Oo!" Kumunot ang noo niya at tinignan ako na parang binu-bully na bata. Bumuntong hininga ako at umiling. Hinila ni Kreed ang sarili. "Yeah right. Umalis na tayo
[ Kasal... ] Elizabeth's POV Tinitigan ko si Tyrone ng buong pagmamahal. Alam kong mukha akong lovesick na babae ngayon pero wala akong pakialam basta si Tyrone. Hindi tumitigil ang pagtibok ng puso ko sa loob ng dibdib ko habang nakatingin siya pabalik sa mga mata ko na may emosyong hindi ko matukoy. Gusto kong malaman kung ano ang tumatakbo sa isip niya. Curious ako sa iniisip niya pero masaya ako ngayon kaya hindi ko pinansin ang curiosity ko. "Anong nginingiti-ngiti mo?" Tanong ni Tyrone na nakakunot ang noo. I smirked and shook my head. "Wala naman." "Ano bang nasa isip mo, Elizabeth" Ibinuka ko ang bibig ko para sagutin pero tumunog ang phone ko sa bulsa. It was an unregistered number pero sinagot ko agad. "Hello?" [Magandang hapon, Miss Craig. Ito ay mula sa Xi Studio. Nakapasa ka sa interbyu at maaari kang mag-ulat sa kumpanya bukas.] Napabuntong hininga ako at ngumiti kay Tyrone habang nagpapasalamat sa staff na tumawag sa akin. "Salamat, sir! Maraming sal
Napahanga ] POV ni Tyrone Fck! Fck it! Gusto kong ma-realize niya na kailangan niyang bumawi sa akin. Gusto kong maramdaman niya na kailangan niya rin ako at kailangan ko siya, pero bakit nasasaktan ako kapag nakikita siyang nalulungkot pagkatapos ng simpleng pag-uusap na iyon? Hindi ako makagalaw. Nakatayo ako sa harap ng kitchen counter, nakatingin sa mga sangkap na tinadtad niya. Siya pa rin ang babaeng mahal na mahal ko. Hindi pa rin siya marunong magluto. Hindi man lang ma-chop ng maayos ang mga sangkap. Ang pag-iisip nito ay nagpapasaya sa akin. Ang cute at perfect niya sa paningin ko. She's glowing and everytime I look at her, she's blinding me with her beauty. I'm still so fcking hopelessly in love but I'm restraining my own feelings because I want her to need me. Gusto kong ma-realize niya na kaya ko rin siyang maging hard. Na kaya ko siyang pigilan dahil takot na takot ako na kapag narealize niyang minahal ko siya ng sobra, aalis ulit siya at babalik kung kailan niy
[Maninira] Elizabeth's POV Pinagmamasdan ko sina Gabriel at Tyrone. They're talking about random stuff and Gabriel looked so happy while sitting on Tyrone's lap. Mukhang tuwang-tuwa rin ang huli. Naaalala ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata nang sabihin niya sa akin na gusto niya ng anak. It melts my heart knowing he wants to build a family with me. Now it got me thinking, nananatili pa rin ba ang alok niya na makasama siya ng tuluyan? Handa akong makipagtawaran para lang makamit ang kaligayahan at kasiyahang hinahanap ko sa buong buhay ko. "Papa, may papa ka rin ba?" Humalakhak si Tyrone at ginulo ang buhok ni Gabriel. "Oo naman, buddy." Naningkit ang mga mata ni Gabriel. "Pwede ko ba siyang makita?" Tumango si Tyrone at kinuha ang phone niya. "Eto ang picture ng papa ko. Maya-maya, ipapakilala kita sa kanya." Napalunok ako ng mariin. "They're not blood related but I'm so happy that Tyrone is giving him the chance to experience having a father." "Kamukha mo siya."
[ Hintayin Kita ] Elizabeth's POV Naliligaw pa rin ako. Akala ko nagawa kong palayain ang sarili ko sa kadiliman habang nagpapagaling, pero nagkamali ako. Nakulong pa rin ako at iyon lang dahil nawala ang kaligayahan ko sa proseso ng paggaling. Ipinikit ko ang aking mga mata nang maalala ko ang pag-uusap namin ni Tyrone kahapon. Umalis na siya matapos akong tumahimik sa mga huling sinabi niya. Handa pa rin siyang bawiin ako kahit na ginawa ko na sa kanya. Masakit sa akin ang pag-iisip sa mga sakripisyo niya at ngayon ay handa na siyang tanggapin ulit ako kahit na iniwan ko siya ng walang salita. Hindi ko alam kung deserve ko ba talaga siya. Kaya ko ba talaga siyang pasayahin?Sa kanya ko lang maiaalay ang pagmamahal at katapatan ko at hindi ko masisiguro na hindi ko na siya sasaktan dahil anytime pwede akong maging tanga. Ang aking mga desisyon ay walang ingat ngunit tinanggap niya ang aking mga kapintasan. Confident ako na kaya niya akong pasayahin, pero kaya ko ba talaga siya