[ Hiwalayan Mo Ako ] POV ni Tyrone Tamad akong nakahiga sa couch sa loob ng opisina ko. Naging madilim ang buhay ko. Wala man lang akong direksyon. Para akong naliligaw at lahat ng ito ay dahil kay Elizabeth. Dalawang taon na ang nakalipas, nagpadala ako ng mga lalaki sa iba't ibang bansa para lang malaman na nandito lang siya. She's in the same country and she was able to last that long without me when I feel like dying every day without her. Ayokong sisihin siya o magalit pero hindi ko mapigilan. Masyado bang mababaw ang pagmamahal niya sa akin kaya madali siyang sumuko? Maiintindihan ko kung gusto niya ng space. ibibigay ko sa kanya. Pero hindi niya kailangang itago sa akin na parang isa akong fcking criminal. Bumukas ang pinto. Pumasok si Tiffany at ngumisi sa akin. Nangunot ang noo ko pero pinili kong hindi siya pansinin. "Balita ko bumalik siya." Napaupo agad ako sa couch dahil sa sinabi niya. "Ano?" Ngumisi siya at nag cross legs pagkatapos umupo sa couch sa ha
"Si Tiffany yun." Pumikit ako ng tatlong beses. "Huh?" Bumuntong hininga siya at tinignan ako ng masama. " Pinarehistro ni Tiffany ang kasal. Siya ang may kasalanan kung bakit tayo nasa ganitong sitwasyon." Napalunok ulit ako. hindi ko alam. It sounds so pathetic but I want to thank Tiffany for registering our marriage. At least, na-experience ko na ang maging asawa sa kanya. Ito ay higit pa sa sapat. "Are you up for this?" Tiningnan ko siya sa mata at dahan-dahang tumango. "Oo..." Naikuyom niya ang kanyang mga panga at umiwas ng tingin. Nakita ko kung paano nagdilim ang mga mata niya sa galit. Sinundan ko ang direksyon ng mga titig niya pero wala akong makita kundi mga sasakyan at mga taong dumadaan. [ Napakalamig.] Elizabeth POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nasa isang restaurant kami. Dinala niya ako dito at para akong robot, sumusunod sa kanya ng masunurin. Pakiramdam ko napakaliit ko. Nakatingin lang siya sa mukha ko pero sobrang kinakabahan ako at nasasak
[ Game's On ] POV ni Tyrone Nakatitig ako sa hangin habang nakaupo sa sofa. Hindi ako gumagalaw. Ang sakit ng ulo ko at sasabog na. hindi ko maintindihan. Bakit siya nagkakaganyan? Nagbago siya. Malaki ang pinagbago niya. 3 AM pa lang at gising na gising na ako. Pinilit kong matulog pero halos 3 oras lang ang tulog ko. Napaisip tuloy ako sa napag-usapan namin ni Elizabeth at nakakabaliw. "What the fck!" Bumaha ang liwanag sa buong living area ng marinig ko ang boses ng pinsan ko. Tinatamad akong tumingin kay Tristan. Nakakunot ang noo niya sa akin. "Anong nangyari sayo?" Ibinagsak ko ang katawan ko sa sofa at umiling. "Napahamak ako, pinsan. "Ano?" Inabot ko ang kamay ko, binigay sa kanya ang marriage certificate. Tinanggap niya iyon at nakita ko kung paano niya natakpan ang bibig niya sa gulat. "Oh fck!" Bulalas niya at tumingin ulit sa akin. "Hindi ba dapat masaya ka?" Masakit na daing ko. "Humiling ako sa kanya ng divorce." "Ikaw ano?" Bulalas niya ulit at
[ Nagseselos...] Elizabeth's POV Kinabahan ako at nate-tense sa buong meeting. Kaunti lang ang mga galaw ko dahil sumulyap si Tyrone sa gawi ko tuwing gumagalaw ako. Para bang pinagmamasdan niya ako at hinihintay niya akong magkamali. Kinagat ko ang ibabang labi ko. Ayoko man pero wala akong choice. Kinailangan kong tingnan siya habang ipinakita niya ang pagganap ng kumpanya sa buong buwan pagkatapos niya akong ipakilala bilang isang bagong shareholder. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at napagtanto kong hindi lang pala ako ang matamang nakatitig sa kanya. Nakatingin sa kanya ang magandang babaeng nakaupo sa front seat. She looked so amazed while listening to Tyrone and felt something in my heart. Pagkairita. Bakit siya nakatingin sa kanya na para bang kinikilig siya? Itinago ko ang aking mga kamay sa ilalim ng mesa at binato ito. Naramdaman kong may nakatitig sa akin at nang tingnan ko si Kreed, napagtanto kong siya iyon. "I knew we can trust you. You're the rea
[ Mga Tanong...] Elizabeth's POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nagrenta siya ng isang buong palapag ng isang restaurant para lang makapag-usap kami. Hindi ko alam kung ayaw niya lang ng gulo o pinagyayabang niya kung gaano siya kayaman. He crossed his legs and nodded at the server after he serve our food. Napatingin ako sa plato sa harap ko. Isang steak. Dapat ko bang sabihin sa kanya na hindi na ako kumakain ng steak dahil ito ang nagpapaalala sa akin ng aming magagandang alaala? "Ano ang pag-uusapan natin?" Tanong ko na hindi pinansin ang pagkain sa harapan ko. Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sa mukha ko. "I'm hungry. Kain muna tayo." "Hindi ako nagugutom." Nabitin ang mga kamay niya sa ere dahil sa sinabi ko. Tumingin siya sa akin ng blanko ang mukha. "Cancel your appointment today because you'll spend the day with me." Ang appointment ko? Wala akong appointment. Bibisitahin ko lang ngayon ang puntod ng nanay ko. I crossed my arms and stared at him, figh
[ Kinakabahan ] POV ni Tyrone Natigilan ako habang nakatayo at pinagmamasdan si Elizabeth habang nakayakap sa batang nakaupo sa kama. Medyo may hawig sa kanya ang batang lalaki at ang puso ko ay tumatakbo sa loob ng aking dibdib habang nakatingin sa bata. Kung titignan, dalawang taong gulang pa lang siya at hindi ko mahanap ang sarili ko na kumalma habang pinapanood sila. "Sir...may anak po ba kayo ni Mrs. Craig?" Napabuntong hininga ako at umiling kay Dan. "H-hindi ko... alam." Napabuntong hininga siya. "Itinago ba niya ang anak mo tulad ng nakikita ko sa mga pelikula?" ano? "Mama, nasaan po si dada?" Pinikit ko ang mga mata ko. Nanay? Ang batang iyon ay kanyang...anak? At sino ang ama? Nagpakasal ba siya sa iba sa ibang bansa? Legal pa ba yan? Saan siya nagpakasal sa kanya? Tatanungin ko ang batas ng bansang iyon. "Oh my God! Alam ko kung saan ito patungo. Haharapin mo siya at-" Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad paalis na may blankong mukha. I don't care
[ Pasta ] Elizabeth's POV Pinayagan ng doktor si Gabriel na umuwi dahil wala naman itong komplikasyon. Laking pasasalamat ko na hindi masyadong tumama ang ulo niya sa sahig kahit may pasa siya. "Mama, ice cream!" Itinuro ni Gabriel ang tindahan ng ice cream sa labas ng ospital. Binuhat ko siya nang makita niya ang tindahan. "Kukuha ako ng isa." Isang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin pagkatapos sabihin ni Tyrone ang mga katagang iyon. Kaswal niyang sinabi at nakaramdam ako ng kurot sa puso ko dahil doon. Akala niya anak namin si Gabriel at hindi ko masabi sa kanya na wala kaming anak. Na hindi ako magkaanak two years ago dahil sa stress at depression. Na hanggang ngayon, natatakot ako sa posibilidad na hindi pa rin ako mabuntis. Gusto kong sabihin sa kanya. Grabe, pero hindi ngayon. Hindi sa harap ng ibang tao. "Bilhan mo ba ako ng ice cream?" masayang tanong ni Gabriel. Ngumiti siya, ipinakita ang hindi kumpletong ngipin. angal ko. "Baby, hindi ka maaaring
[ Halik... ] Elizabeth's POV Dahan-dahan akong naglalakad at pinagmamasdan si Tyrone habang tinutulak niya ang cart. Gabriel's inside the cart and he keeps on pointing and pointing at anything he likes, but everytime Tyrone would get it, I'd clear my throat. Hindi naman sa ayaw kong bumili siya ng para kay Gabriel pero ginagawa niya iyon sa pag-aakalang anak namin siya. Hindi ko siya hahayaang mapalapit kay Gabriel kapag alam kong sa huli...iiwan niya siya...kami. "Ayaw ni Momma," bulong ni Tyrone kay Gabriel nang ituro nito ang isang box ng chocolate. Sinulyapan ako ni Gabriel bago siya muling umupo ng komportable sa cart. Napabuntong hininga na lang ako at umiling. Huminto si Tyrone sa harap ng meat section at tumingin sa akin. "Hawakan ang cart." Wala akong sinabi pero pinilit ko. Hinawakan ko ang handle ng cart at inayos ang buhok ni Gabriel gamit ang mga daliri ko. Ngumiti ako sa kanya. "Hindi galit si Mommy. Nag-aalala lang ako sa ngipin ng baby Eli ko." Ngumiti si
[ ANG WAKAS] Elizabeth's POV "Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Tyrone nung dinala niya ako sa isang yate. Hindi ko alam kung bakit kami nandito pero ang puso ko ay tumitibok na sa hangganan. Pakiramdam ko ito na yung moment na hinihintay ko pero ayokong umasa, although never niya akong binigo. "May date tayo." Ngumiti ako sa kanya. "Bakit sa yate?" "Dahil ayokong umalis ka." Naningkit ang mga mata ko nang mapansin kong nakangisi siya. Bumabalik na siya sa dati niyang pagkatao at iyon ang nagpapasaya sa akin. "Hindi ka makakatalon at lumangoy mula rito gamit ang iyong damit." Sinulyapan ko ang damit ko, perpektong nakayakap sa aking katawan. Tumambad ang likod ko at kitang-kita ang cleavage ko. Hinampas ko ang tiyan niya. "Ikaw!" He chuckled at hinawakan ang kamay ko. Hinila niya ako ng upuan habang nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Isang masarap na amoy ang bumalot sa aking ilong nang tanggalin niya ang takip ng pagkain sa mesa sa pagitan namin. Dumapo ang
( Anak na Babae) Elizabeth's POV Naging mapayapa ang isang linggo sa aking trabaho. After Tyrone came unnounced and purposely announced that we're together, hindi na ako ginugulo ng mga katrabaho ko. Kung tutuusin, humingi sila ng tawad at sinubukan akong kaibiganin pero ayoko ng scripted na pagkakaibigan. Years ago, ayokong maapektuhan ng pangalan ni Tyrone ang social relationship ko. I don't want the people to treat me good or what just because I'm married to him but now, I realize it's fine. Peke ang mga tao sa paligid ko, pero at least masaya ako. Sa loob ng isang linggo, natuto akong mag-adjust sa mundo. Hindi ko gusto ang inuutusan noon, ngunit ngayon ay natututo na ako. Ganun din ang routine. Maaga akong papasok sa trabaho at gugulatin ako ni Tyrone sa pagdadala ng meryenda o pagkain pero nasasanay na ako. Inaasahan ko talaga na darating siya kahapon at dumating nga siya. Talagang hindi siya nabigo at nanumpa akong babayaran ko siya. "Mrs. Gray..." Ngumiti ako
[Hindi Na Muli ] Elizabeth's POV Minasahe ko ang aking leeg at iniunat ang aking mga braso pagkatapos kong mag-print ng mga proposal ng disenyo. Sa aking unang araw, ipinakilala ako sa aking koponan at naging abala ang koponan sa isang proyekto kaya ako ay naatasang mag-print ng mga panukala sa disenyo. "Elizabeth, kukuha ako ng kape. Gusto mo ba?" Napatingin ako sa lalaking nagtanong. Ngumiti ako sa kanya. naalala ko siya. Classmate ko siya noong high school at naaalala niya pa rin ako. “Salamat, pero hindi mo naman kailangan. Ngumisi siya. "Gusto ko." Pumikit ako ng tatlong beses. Elizabeth Gray? Lumingon ang buong team sa guard na nagtulak ng pinto. Sa likod niya ay si Elias, ang kaklase ko sa high school na may dalang dalawang tasa ng kape. Tumingin siya sa guard na nakakunot ang noo. "Si Elizabeth Craig po, sir. Siya po iyon." Lumingon sa akin ang guard matapos akong ituro ni Elias gamit ang kanyang mga labi. Napakamot ng ulo ang guard. "I heard it clearly, s
[ Singsing na Pangkasal ] POV ni Tyrone Binabawi ko ang sinabi ko. Ayokong makita siyang may kasamang ibang lalaki kahit hindi niya mahal. Gusto ko siya para sa sarili ko. Ayoko nang suyuin niya ako. I don't want her to put on so much effort to make up for me. Wala akong pakialam kung may ginawa siyang masama sa akin. Wala akong pakialam kung saktan niya ako noon. I want her back at walang makakapigil sa akin. minasahe ko ang noo ko. Sumasakit ang ulo ko dahil sa nangyari kagabi. Napabuntong-hininga ako at umiling pagkatapos kong maalala ang nangyari. Dinala ko si Kreed sa isang bar. Napag-usapan namin si Elizabeth. Nagtapat pa siya ng nararamdaman at nagpumilit na ligawan siya para bumalik siya pero hindi ako papayag. "Alam mo ba...si Elizabeth ang una kong naging girlfriend?" Napatingin ako kay Kreed na nakakunot ang noo. lasing na siya. Okay, fine! Sinadya ko. Binuhusan ko siya ng drinks para malasing siya at hindi na siya sumipot bukas. Medyo tipsy na din ako pero mas
[ Like A Tattoo ] Elizabeth's POV Salit-salit kong pinandilatan sina Tyrone at Kreed. Umupo silang dalawa sa harap ko. Kung hindi ko pa sinipa ang mga paa nila kanina, hindi sila titigil sa pagtatalo. Nag-away sila kahit sa harap ni Gabriel at ikinagalit ko. "Bakit ka nandito?" malamig na tanong ni Tyrone kay Kreed. "Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan. Bakit ka nandito?" Pinikit ko ang aking mga mata at hinigop ang aking hininga habang minamasahe ang aking noo. I love having Tyrone here, but they're irritating me. "Bakit hindi ka umalis ngayon?" tanong ko habang pinipigilan ang loob ko. "Sinasabi niya na umalis ka." They said in chorus at tinignan ko sila ng nakangiwi. "Kausap ko kayong dalawa. Umalis na kayo o kaladkarin ko kayong dalawa palabas." Napatingin sa akin si Tyrone. "Pinapaalis mo ako?" "Oo!" Kumunot ang noo niya at tinignan ako na parang binu-bully na bata. Bumuntong hininga ako at umiling. Hinila ni Kreed ang sarili. "Yeah right. Umalis na tayo
[ Kasal... ] Elizabeth's POV Tinitigan ko si Tyrone ng buong pagmamahal. Alam kong mukha akong lovesick na babae ngayon pero wala akong pakialam basta si Tyrone. Hindi tumitigil ang pagtibok ng puso ko sa loob ng dibdib ko habang nakatingin siya pabalik sa mga mata ko na may emosyong hindi ko matukoy. Gusto kong malaman kung ano ang tumatakbo sa isip niya. Curious ako sa iniisip niya pero masaya ako ngayon kaya hindi ko pinansin ang curiosity ko. "Anong nginingiti-ngiti mo?" Tanong ni Tyrone na nakakunot ang noo. I smirked and shook my head. "Wala naman." "Ano bang nasa isip mo, Elizabeth" Ibinuka ko ang bibig ko para sagutin pero tumunog ang phone ko sa bulsa. It was an unregistered number pero sinagot ko agad. "Hello?" [Magandang hapon, Miss Craig. Ito ay mula sa Xi Studio. Nakapasa ka sa interbyu at maaari kang mag-ulat sa kumpanya bukas.] Napabuntong hininga ako at ngumiti kay Tyrone habang nagpapasalamat sa staff na tumawag sa akin. "Salamat, sir! Maraming sal
Napahanga ] POV ni Tyrone Fck! Fck it! Gusto kong ma-realize niya na kailangan niyang bumawi sa akin. Gusto kong maramdaman niya na kailangan niya rin ako at kailangan ko siya, pero bakit nasasaktan ako kapag nakikita siyang nalulungkot pagkatapos ng simpleng pag-uusap na iyon? Hindi ako makagalaw. Nakatayo ako sa harap ng kitchen counter, nakatingin sa mga sangkap na tinadtad niya. Siya pa rin ang babaeng mahal na mahal ko. Hindi pa rin siya marunong magluto. Hindi man lang ma-chop ng maayos ang mga sangkap. Ang pag-iisip nito ay nagpapasaya sa akin. Ang cute at perfect niya sa paningin ko. She's glowing and everytime I look at her, she's blinding me with her beauty. I'm still so fcking hopelessly in love but I'm restraining my own feelings because I want her to need me. Gusto kong ma-realize niya na kaya ko rin siyang maging hard. Na kaya ko siyang pigilan dahil takot na takot ako na kapag narealize niyang minahal ko siya ng sobra, aalis ulit siya at babalik kung kailan niy
[Maninira] Elizabeth's POV Pinagmamasdan ko sina Gabriel at Tyrone. They're talking about random stuff and Gabriel looked so happy while sitting on Tyrone's lap. Mukhang tuwang-tuwa rin ang huli. Naaalala ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata nang sabihin niya sa akin na gusto niya ng anak. It melts my heart knowing he wants to build a family with me. Now it got me thinking, nananatili pa rin ba ang alok niya na makasama siya ng tuluyan? Handa akong makipagtawaran para lang makamit ang kaligayahan at kasiyahang hinahanap ko sa buong buhay ko. "Papa, may papa ka rin ba?" Humalakhak si Tyrone at ginulo ang buhok ni Gabriel. "Oo naman, buddy." Naningkit ang mga mata ni Gabriel. "Pwede ko ba siyang makita?" Tumango si Tyrone at kinuha ang phone niya. "Eto ang picture ng papa ko. Maya-maya, ipapakilala kita sa kanya." Napalunok ako ng mariin. "They're not blood related but I'm so happy that Tyrone is giving him the chance to experience having a father." "Kamukha mo siya."
[ Hintayin Kita ] Elizabeth's POV Naliligaw pa rin ako. Akala ko nagawa kong palayain ang sarili ko sa kadiliman habang nagpapagaling, pero nagkamali ako. Nakulong pa rin ako at iyon lang dahil nawala ang kaligayahan ko sa proseso ng paggaling. Ipinikit ko ang aking mga mata nang maalala ko ang pag-uusap namin ni Tyrone kahapon. Umalis na siya matapos akong tumahimik sa mga huling sinabi niya. Handa pa rin siyang bawiin ako kahit na ginawa ko na sa kanya. Masakit sa akin ang pag-iisip sa mga sakripisyo niya at ngayon ay handa na siyang tanggapin ulit ako kahit na iniwan ko siya ng walang salita. Hindi ko alam kung deserve ko ba talaga siya. Kaya ko ba talaga siyang pasayahin?Sa kanya ko lang maiaalay ang pagmamahal at katapatan ko at hindi ko masisiguro na hindi ko na siya sasaktan dahil anytime pwede akong maging tanga. Ang aking mga desisyon ay walang ingat ngunit tinanggap niya ang aking mga kapintasan. Confident ako na kaya niya akong pasayahin, pero kaya ko ba talaga siya