[ Mga Tanong...] Elizabeth's POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nagrenta siya ng isang buong palapag ng isang restaurant para lang makapag-usap kami. Hindi ko alam kung ayaw niya lang ng gulo o pinagyayabang niya kung gaano siya kayaman. He crossed his legs and nodded at the server after he serve our food. Napatingin ako sa plato sa harap ko. Isang steak. Dapat ko bang sabihin sa kanya na hindi na ako kumakain ng steak dahil ito ang nagpapaalala sa akin ng aming magagandang alaala? "Ano ang pag-uusapan natin?" Tanong ko na hindi pinansin ang pagkain sa harapan ko. Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sa mukha ko. "I'm hungry. Kain muna tayo." "Hindi ako nagugutom." Nabitin ang mga kamay niya sa ere dahil sa sinabi ko. Tumingin siya sa akin ng blanko ang mukha. "Cancel your appointment today because you'll spend the day with me." Ang appointment ko? Wala akong appointment. Bibisitahin ko lang ngayon ang puntod ng nanay ko. I crossed my arms and stared at him, figh
[ Kinakabahan ] POV ni Tyrone Natigilan ako habang nakatayo at pinagmamasdan si Elizabeth habang nakayakap sa batang nakaupo sa kama. Medyo may hawig sa kanya ang batang lalaki at ang puso ko ay tumatakbo sa loob ng aking dibdib habang nakatingin sa bata. Kung titignan, dalawang taong gulang pa lang siya at hindi ko mahanap ang sarili ko na kumalma habang pinapanood sila. "Sir...may anak po ba kayo ni Mrs. Craig?" Napabuntong hininga ako at umiling kay Dan. "H-hindi ko... alam." Napabuntong hininga siya. "Itinago ba niya ang anak mo tulad ng nakikita ko sa mga pelikula?" ano? "Mama, nasaan po si dada?" Pinikit ko ang mga mata ko. Nanay? Ang batang iyon ay kanyang...anak? At sino ang ama? Nagpakasal ba siya sa iba sa ibang bansa? Legal pa ba yan? Saan siya nagpakasal sa kanya? Tatanungin ko ang batas ng bansang iyon. "Oh my God! Alam ko kung saan ito patungo. Haharapin mo siya at-" Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad paalis na may blankong mukha. I don't care
[ Ang Maling Babae sa Isang Belo ] Elizabeth POV Ipinikit ko ang mga mata ko habang dahan-dahang naglalakad sa red carpet. Araw ng kasal ko noon, ngunit ang puso ko ay puno ng pait. Ang malamig na hangin ay yumakap sa akin, dumampi sa hubad kong balat na hindi natatakpan ng puting wedding dress na suot ko. Natakpan na ng belo ang buong mukha ko habang pinagmamasdan ako ng mga tao na naglalakad sa aisle. Hindi ko sila kilala at mas lalo akong nahihirapan. "Anong pakiramdam na magpakasal sa isang lalaki para sa pera? Lagi mo akong tinatawag na gold digger pero isa ka rin pala." Iyan ang sinabi ng masama at mapagpanggap kong madrasta nang mabalitaan niyang nakipagkasundo ako sa isang lalaking doble ang edad ko para sa pera para iligtas ang kumpanya ng aking ina. Dahil sa sitwasyon, gusto kong saktan ang lahat ng nasa paligid ko. Gusto kong hilahin ang buhok ng stepmom ko hanggang sa tuluyan na siyang makalbo at walang awa na itapon sa bahay ng tatay ko. "Huwag kang kabah
[ Pinakasalan Ko Ang Maling Lalaki ] Elizabeth's POV "How dare you kiss me!" singhal ko sa kanya pagkapasok na pagkapasok namin sa kotse niya. Tumingin siya sa akin na may madilim na ekspresyon. "How dare you pretend to be my bride?" Sarcastic na tawa ko dahil sa sinabi niya. "Shut the hell up, you brute! Tawagan mo na ang boss mo at ipaalala sa kanya ang tungkol sa kasunduan natin." Napakunot ang kanyang noo. "Are you on drugs? I don't have a fcking boss. I am the boss." Tumawa ulit ako at kinuha ang hairpin sa buhok ko at ibinato sa dibdib niya. "Quit the fcking act, you moron! The show has ended, so you better get your act together and do as I say. Tawagan mo ang boss mo! Damn! Bakit siya nagpadala pa ng tanga para sa isang representative?" "Representative? What the fck is this? A meeting? Grabe ang sakit mo sa ulo. Umalis ka na bago pa kita sipain!" I clenched my jaws and balled my fists. I'm not always this short-tempered but this guy can easily make my blood ho
[ My Filthy Rich Husband ] Elizabeth POV "Sakit... Hoy! Gumising ka, may sakit..." Sino ba yan? Dahan dahan kong minulat ang mata ko at hinaplos ang noo ko. Medyo masakit ang ulo ko at hindi tinutulungan ng umaalog sa akin. Grabe! Nahihilo ako. "Sa wakas gising na, sicko?" I glared at Tyrone Harrison-Gray, who was standing between me and the open door of the car. "Tumigil ka na sa pagtawag sa akin ng ganyan? Weirdo. Ngumisi lang siya at tumalikod. Kinuha ko ang bag ko at lumabas ng sasakyan. Laking gulat ko nang makita ko ang napakalaking mansyon sa harapan namin. Mayaman ang pamilya ko at malaki ang bahay namin pero doble ang laki ng bahay sa harap ko kaysa sa bahay namin. Dito siya nakatira? Sino ba talaga siya? Sino ba ang pinakasalan ko? "Naniniwala akong mayaman din ang pamilya ni Craig, pero bakit ka naglalaway?" Pinunasan ko ang bibig ko at pinandilatan si Tyrone Gray nang marealize kong inaasar lang niya ako. I found him smirking like a complete weirdo
[ Manatili Sa Akin Sa Isang Taon ] POV ni Tyrone Nakatitig ako sa papel na binigay sa akin ni Dan habang nakaupo sa driver's seat ng kotse ko. Pumunta ako sa condo ni Anne pero wala siya. Tinawagan ko pa ang mga kaibigan niya at kahit sinong kakilala ko na maaaring nakakaalam sa kanyang kinaroroonan pero hindi ko pa rin siya mahanap. The fact that she disappeared on our very wedding day is making me so fcking frustrated and worry. Kung siya ay dinukot, ang kanyang abductor ay dapat na tumawag sa ngayon ngunit wala. "Elizabeth Craig," bulong ko sa pangalan ng babaeng pinakasalan ko ngayon. I got a substitute bride just like what Tiffany said but I'm not happy about it. Bakit ako iniwan ni Anne ng ganun? Kung may problema, sabihin niya lang sa akin. Handa akong makinig sa lahat ng sasabihin niya. Fiance ko siya. Kung hindi pa siya handang pakasalan ako, pwede niyang sabihin sa akin. May kumatok sa bintana ng kotse ko. Ibinaba ko ito pagkatapos kong makita si Dan sa labas.
[ Asawa Ko ] Elizabeth POV Wala akong choice kundi pumayag sa terms ni Tyrone. Upang mailigtas ang kumpanya ng aking ina, itatago namin ang aming pekeng kasal sa loob ng isang taon. Matapos makumpleto ang kontrata, nasa bangko kami ngayon at binabayaran ang pinautang ng aking hangal na kapatid sa ama. Sampung milyong dolyar, kahit para kay Mr. Jones, ito ay isang malaking halaga at maaari lamang siyang magbayad ng hulugan. Pero binayaran ito ni Tyrone ng hindi kumukurap. "Salamat, Mr. Gray. Humihingi ako ng paumanhin sa ngalan ng aking mga kasamahan sa pananakot sa iyong asawa." Ang manager ng bangko na talagang nananakot sa akin ay yumuko kay Tyrone na humihingi ng tawad. Naiinis talaga sa akin ang two-sided face niya. Hindi na nag-abalang sumulyap si Tyrone kay manager at hinila ako palabas ng building. "Thank you," sabi ko pagkasakay namin ulit sa kotse niya. Tahimik na iniabot ni Tyrone sa akin ang mga legal na dokumento na naglalaman ng pagmamay-ari ng kumpanya. N
[Makumbinsi na Halik] Elizabeth's POV "Kailangan ba talagang nandito ako para kumbinsihin sila na kasal ka na talaga sa akin?" Tanong ko habang pinagmamasdan ang mga taong papalabas-masok sa mataas na building ng Empire Grey. Nangyayari talaga ito. I'm really married-not actually married, but fakely married to the wealthyest man in the country. Hindi pa rin ako makapaniwala dito. Tinatamad akong tinignan ni Tyrone at ngumisi. "It's not like you'll tell each and every one of them that you're married to me. You just have to act sweet, baby." "Baby?" Tumaas ang isang kilay niya. "Ayaw mo niyan? How 'bout love? Babe? Honey? Sweetie-" "Teka..." Tinaas ko ang braso ko at tumawa ng walang katatawanan. "Hindi ka naman seryoso diyan diba?" Nag cross arms siya. "Tingnan mo ako sa mata at sabihin mong nagbibiro ako." Napabuntong-hininga ako at nagngalit ang aking mga ngipin. " Tyrone, I'm not gonna call you using those...cheesy and stupid...endearment! "Hindi kita pinipilit
[ Kinakabahan ] POV ni Tyrone Natigilan ako habang nakatayo at pinagmamasdan si Elizabeth habang nakayakap sa batang nakaupo sa kama. Medyo may hawig sa kanya ang batang lalaki at ang puso ko ay tumatakbo sa loob ng aking dibdib habang nakatingin sa bata. Kung titignan, dalawang taong gulang pa lang siya at hindi ko mahanap ang sarili ko na kumalma habang pinapanood sila. "Sir...may anak po ba kayo ni Mrs. Craig?" Napabuntong hininga ako at umiling kay Dan. "H-hindi ko... alam." Napabuntong hininga siya. "Itinago ba niya ang anak mo tulad ng nakikita ko sa mga pelikula?" ano? "Mama, nasaan po si dada?" Pinikit ko ang mga mata ko. Nanay? Ang batang iyon ay kanyang...anak? At sino ang ama? Nagpakasal ba siya sa iba sa ibang bansa? Legal pa ba yan? Saan siya nagpakasal sa kanya? Tatanungin ko ang batas ng bansang iyon. "Oh my God! Alam ko kung saan ito patungo. Haharapin mo siya at-" Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad paalis na may blankong mukha. I don't care
[ Mga Tanong...] Elizabeth's POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nagrenta siya ng isang buong palapag ng isang restaurant para lang makapag-usap kami. Hindi ko alam kung ayaw niya lang ng gulo o pinagyayabang niya kung gaano siya kayaman. He crossed his legs and nodded at the server after he serve our food. Napatingin ako sa plato sa harap ko. Isang steak. Dapat ko bang sabihin sa kanya na hindi na ako kumakain ng steak dahil ito ang nagpapaalala sa akin ng aming magagandang alaala? "Ano ang pag-uusapan natin?" Tanong ko na hindi pinansin ang pagkain sa harapan ko. Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sa mukha ko. "I'm hungry. Kain muna tayo." "Hindi ako nagugutom." Nabitin ang mga kamay niya sa ere dahil sa sinabi ko. Tumingin siya sa akin ng blanko ang mukha. "Cancel your appointment today because you'll spend the day with me." Ang appointment ko? Wala akong appointment. Bibisitahin ko lang ngayon ang puntod ng nanay ko. I crossed my arms and stared at him, figh
[ Nagseselos...] Elizabeth's POV Kinabahan ako at nate-tense sa buong meeting. Kaunti lang ang mga galaw ko dahil sumulyap si Tyrone sa gawi ko tuwing gumagalaw ako. Para bang pinagmamasdan niya ako at hinihintay niya akong magkamali. Kinagat ko ang ibabang labi ko. Ayoko man pero wala akong choice. Kinailangan kong tingnan siya habang ipinakita niya ang pagganap ng kumpanya sa buong buwan pagkatapos niya akong ipakilala bilang isang bagong shareholder. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at napagtanto kong hindi lang pala ako ang matamang nakatitig sa kanya. Nakatingin sa kanya ang magandang babaeng nakaupo sa front seat. She looked so amazed while listening to Tyrone and felt something in my heart. Pagkairita. Bakit siya nakatingin sa kanya na para bang kinikilig siya? Itinago ko ang aking mga kamay sa ilalim ng mesa at binato ito. Naramdaman kong may nakatitig sa akin at nang tingnan ko si Kreed, napagtanto kong siya iyon. "I knew we can trust you. You're the rea
[ Game's On ] POV ni Tyrone Nakatitig ako sa hangin habang nakaupo sa sofa. Hindi ako gumagalaw. Ang sakit ng ulo ko at sasabog na. hindi ko maintindihan. Bakit siya nagkakaganyan? Nagbago siya. Malaki ang pinagbago niya. 3 AM pa lang at gising na gising na ako. Pinilit kong matulog pero halos 3 oras lang ang tulog ko. Napaisip tuloy ako sa napag-usapan namin ni Elizabeth at nakakabaliw. "What the fck!" Bumaha ang liwanag sa buong living area ng marinig ko ang boses ng pinsan ko. Tinatamad akong tumingin kay Tristan. Nakakunot ang noo niya sa akin. "Anong nangyari sayo?" Ibinagsak ko ang katawan ko sa sofa at umiling. "Napahamak ako, pinsan. "Ano?" Inabot ko ang kamay ko, binigay sa kanya ang marriage certificate. Tinanggap niya iyon at nakita ko kung paano niya natakpan ang bibig niya sa gulat. "Oh fck!" Bulalas niya at tumingin ulit sa akin. "Hindi ba dapat masaya ka?" Masakit na daing ko. "Humiling ako sa kanya ng divorce." "Ikaw ano?" Bulalas niya ulit at
"Si Tiffany yun." Pumikit ako ng tatlong beses. "Huh?" Bumuntong hininga siya at tinignan ako ng masama. " Pinarehistro ni Tiffany ang kasal. Siya ang may kasalanan kung bakit tayo nasa ganitong sitwasyon." Napalunok ulit ako. hindi ko alam. It sounds so pathetic but I want to thank Tiffany for registering our marriage. At least, na-experience ko na ang maging asawa sa kanya. Ito ay higit pa sa sapat. "Are you up for this?" Tiningnan ko siya sa mata at dahan-dahang tumango. "Oo..." Naikuyom niya ang kanyang mga panga at umiwas ng tingin. Nakita ko kung paano nagdilim ang mga mata niya sa galit. Sinundan ko ang direksyon ng mga titig niya pero wala akong makita kundi mga sasakyan at mga taong dumadaan. [ Napakalamig.] Elizabeth POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nasa isang restaurant kami. Dinala niya ako dito at para akong robot, sumusunod sa kanya ng masunurin. Pakiramdam ko napakaliit ko. Nakatingin lang siya sa mukha ko pero sobrang kinakabahan ako at nasasak
[ Hiwalayan Mo Ako ] POV ni Tyrone Tamad akong nakahiga sa couch sa loob ng opisina ko. Naging madilim ang buhay ko. Wala man lang akong direksyon. Para akong naliligaw at lahat ng ito ay dahil kay Elizabeth. Dalawang taon na ang nakalipas, nagpadala ako ng mga lalaki sa iba't ibang bansa para lang malaman na nandito lang siya. She's in the same country and she was able to last that long without me when I feel like dying every day without her. Ayokong sisihin siya o magalit pero hindi ko mapigilan. Masyado bang mababaw ang pagmamahal niya sa akin kaya madali siyang sumuko? Maiintindihan ko kung gusto niya ng space. ibibigay ko sa kanya. Pero hindi niya kailangang itago sa akin na parang isa akong fcking criminal. Bumukas ang pinto. Pumasok si Tiffany at ngumisi sa akin. Nangunot ang noo ko pero pinili kong hindi siya pansinin. "Balita ko bumalik siya." Napaupo agad ako sa couch dahil sa sinabi niya. "Ano?" Ngumisi siya at nag cross legs pagkatapos umupo sa couch sa ha
[ Runaway Wife ] Elizabeth's POV Minsan, gumagawa tayo ng mga bagay na hindi pabor sa hiling ng ating puso. Minsan, hindi laging solusyon ang away. May mga taong nagsasabi na ang ating puso ay isang mahigpit na kalaban ngunit hindi. Ang katotohanan ay ang ating puso ay ang ating kakampi. Aaliwin tayo ng ating mga damdamin. Tutulungan tayo ng ating mga puso na magpatawad at magpatuloy sa buhay. Pinakamalaking kaaway. Hindi ito ang puso. Yung utak natin. Maaapektuhan nito ang ating puso kung sasabihin nito. Masisira tayo kahit kailan nito gusto. Magpapagawa ito sa atin ng mga bagay na labag sa ating sariling damdamin at wala kang magagawa dahil ito ay magpapabaliw sa iyo. Masisira ka habang nilalabanan mo. Ayaw ng puso ko, pero para sa utak ko kailangan. Nababaliw na ako. Lumulubog ang aking kaluluwa at ang tanging magagawa ko ay iligtas ang aking sarili sa pamamagitan ng pagpili ng sa tingin ko ay tama. I was breaking at alam kong masisira ko rin siya kung mananatili ako. "Ha
[ Mga Pagpipilian... ] POV ni Tyrone "ANONG IBIG SABIHIN MO HINDI MO PA RIN SYA HANAPIN? ISANG MONTH NA NANG NAWAWALA SYA! HINDI AKO NANINIWALA NA HINDI MO SYA HANAPIN!" Iniyuko ng private investigator ko ang ulo niya at inabot sa akin ang isang sobre. "I-I got a copy of her bank transaction, sir." Kinuha ko ang envelope at binuksan. Halos malukot ko ang papel matapos makita ang malaking halaga ng pera na nakadeposito sa kanyang account. "Ibinenta niya ang dalawang bahay ng kanyang ama sa iba't ibang bansa, sir. Pagkatapos nito, inilabas niya ang lahat ng pera at wala nang bakas sa kanya muli." Pinikit ko ang mga mata ko. Elizabeth's.. anong iniisip mo, baby? Napalunok ako ng mariin. "P-Paano ang tatay niya?" "I talked to someone I know in Brazil, sir. I had him check the hospital you're talking about. Nakatago ang impormasyon tungkol kay Mr. Craig but he pulled some strings and he discovered that Mr. Craig died last month." Nanlaki ang mata ko sa fraction. "Ano? An
[ Taglagas... ] Elizabeth's POV Bumisita ako sa puntod ng aking ina. Pakiramdam ko ay walang laman. May butas ang dibdib ko pero hindi ko na kayang umiyak. Pakiramdam ko...nawala lang ang puso ko. Pagkatapos kong kausapin si Mrs.Gray ay umalis na ako ng hindi nakita si Tyrone. Umalis na ako habang pinapanood niya akong naglalakad. Alam ko na ngayon kung bakit niya ako kinasusuklaman, but aside from that reason, I understand her. Nakita niya kung paano ko ginamit si Tyrone noon. Wala siyang pakialam kung maging masama siya para sa akin. Para lang matulungan ako. Napakaraming sakripisyo niya. I want to make it up to him, pero tumatak sa isip ko ang mga sinabi ni Mrs. Gray. Mahal ko lang siya dahil kailangan ko siya. Siguro nainlove lang talaga ako sa kanya kasi siya yung kailangan ko. Kapag malungkot ako, siya ang iniisip ko. Kapag may problema ako, lagi akong umaasa sa kanya. Ang gulo ng feelings ko ngayon. Nawalan ako ng ama. Tuluyan na akong nawalan ng kumpanya at nga