KABANATA 65

"[Sabi mo iyan ha, lagot ka sa akin kapag hindi ulit matutuloy itong plano natin,]" sabi niya habang naramdaman kong nakangiti siya habang sinabi iyun. Parang hindi lang ako ang nakakamiss sa bonding namin, parang pati siya habang binalikan namin lahat ang nangyari dati.

"Isama natin si Ate para hindi magagalit kapag mag bakasyon tayo," sabi ko. Pareho namang mahalaga sa amin si ate, hindi talaga namin siya makakalimutan hanggang sa mag retire na kami.

Lahat ng tulong niya sa amin, laking pasalamat namin sa kanya.

"[Hindi iyun magagalit,]" simpleng sabi niya. Alam ko naman iyun pero gusto kong isama si ate dahil deserve niya rin ng bakasyon, lalo na't siya ang mas na stress sa mga nangyari sa amin ngayon.

"Baka sabihin niyang inuna natin ang gala kaysa trabaho," sabi ko kahit hindi iyun ang rason ko. Wala lang talaga akong masabi.

"[Hindi iyun pero isasama pa rin natin siya,]" sabi niya. Syempre alam kong inisip niya ring mas deserve ni ate ang bakasyon kaysa sa aming dalawa.

"Wala na