NALIE ATHALIA..."Khairo calls," parang bomba na paulit-ulit na sumabog sa kan'yang isip ang sinabi ni Adrian.Hindi n'ya ito inaasahan at hindi n'ya alam kung ano ang sasabihin sa lalaki. Ilang beses s'yang napalunok ng laway at pinag-iisipan ng mabuti kung ano ang sasabihin kay Adrian.Ang ipinagtataka n'ya pa ay kung paano nalaman ni Khairo ang numero sa bahay ni Adrian at paano nito nalaman na nandito s'ya sa binata ngayon.Umaandar na naman siguro ang kakaibang talento ni Khairo kaya madali para rito ang manghula kung nasaan s'ya ngayon."Who called you Adrian?" ang nagtatanong na boses ng ina ng kasintahan ang bumasag sa katahimikan na dumaan sa kanilang dalawa ni Adrian."A friend mom," sagot ng kasintahan sa ina na lihim n'yang ikinabuga ng hangin. Nanlalamig na din ang kan'yang mga kamay dahil sa sobrang kaba."Oh! I thought kung sino na. C'mon let's eat na guys," aya ng mommy ni Adrian sa kanilang lahat. Nagsimula na silang kumain at tahimik lamang si Adrian sa kan'yang tabi
ADRIAN KYLE...Nasa opisina s'ya ng araw na iyon. Ilang araw na din s'yang puro panay trabaho para makalimutan n'ya ang selos na nararamdaman noong kaarawan ni Nalie.Ilang araw na din silang hindi nagkikita dahil may pinuntahan itong importanting event daw para sa pagiging doctor nito.Updated naman s'ya sa dalaga at maliban doon ay nakasunod dito ang kan'yang mga taohan kaya panatag ang kan'yang loob na ligtas ang kasintahan.Kahit napuno ng pagseselos ang kan'yang puso dahil sa pagtawag ni Khairo sa mismong numero ng bahay n'ya at hindi n'ya lubos maisip kung paano nito nalaman ang numero sa kan'yang bahay.Ang daming bagay na bumabagabag sa kan'yang isip ngayon at idagdag mo pa ang hacker na nagsimula na namang gumalaw at pinagdidiskitahan ang kan'yang mga yaman.May ginalaw itong isang assets sa bangko na pag-aari ni Brook at isa s'ya sa mga stockholder. Madaling nakita ni Brook ang naturang transaction ngunit katulad noong una ay wala namang nawalang pera sa kan'yang accountHi
ADRIAN KYLE..."Adrian? Anong ginagawa mo dito?" ang boses ng kan'yang pinsan na si Peter mula sa kan'yang likoran ang pumukaw sa kan'ya.Mabilis n'yang nilingon ang pinsan at nakita n'ya ang magkasalubong na kilay ni Peter at ang nagtatakang mukha habang nakatingin sa kan'ya."What are you doing here Adrian?" tanong ulit ni Peter sa kan'ya. Doon lang s'ya parang nataohan at nahimasmasan.Inisang hakbang n'ya ang pagitan nilang dalawa at walang pakundangan na hinawakan sa leeg ng damit ni Peter."What the fvck! Anong problema mong gago ka?" galit na singhal ni Peter sa kan'ya ngunit hindi n'ya ito pinansin at sinakal pa lalo ang kan'yang pinsan na nakitaan ng pagkagulat sa mga mata."Tell me Peter! Tell me! Ikaw ba ang nanabotahe sa akin? Ikaw ba ang naglalaro sa akin?" igting ang mga panga na tanong n'ya rito. Binaklas nito ang kan'yang kamay na nakahawak sa leeg ng damit nito at sinamaan s'ya ng tingin."Gago ka ba? At bakit ko naman gagawin yon? Anong makukuha ko kapag ginawa ko an
ADRIAN KYLE..."So it's really you? Cobra? Or shall I say, Alonso?" malamig na tanong n'ya rito at matapang naman nitong sinalubong ang kan'yang tingin at nakipag-tagisan sa kan'ya ng tingin."What if I told you na ako nga yon? Ano ang gagawin mo sa isang bata na sakitin na katulad ko? Are you gonna kill me? Do it then, para matapos na ang pagdurusa ko," matigas na sagot ng bata sa kan'ya na ikinatulos n'ya sa kan'yang kinatatayuan.Para s'yang sinasakal habang nakatingin sa bata na matapang na sinasalubong ang kan'yang mga mata ngunit mababanaag n'ya ang hindi matatawarang sakit at puno ng hinanakit sa bawat pagbigkas nito ng mga kataga.Ilang beses muna s'yang napalunok ng laway at kinalma ang sarili bago nagsalita ng mahinahon sa bata. Sa sitwasyon nito ay nararamdaman n'ya na mas kailangan nito ng simpatya at pag-intindi.Tumikhim s'ya bago nagsalita habang hindi pinuputol ang mga mata sa mata ng bata na mariin na nakatingin sa kan'ya. Lihim s'yang natawa dahil ganito s'ya noong k
ADRIAN KYLE..."His name is Khairo Alonso Kingston," sagot ni Peter sa kan'ya na ikinagulat n'ya lalo na ng marinig ang pangalan na Khairo na nakakabit sa buong pangalan ni Alonso."K-Khairo Alonso?" nauutal na pag-uulit n'ya sa pangalan ng bata. "Yes! His name is Khairo Alonso Kingston, Adrian and that's all I can tell you for now. Kahit pinsan kita pero hindi ko pwedeng sabihin sayo ang buong detalye tungkol sa bata. I respect the mother of the child Adrian at I'm not in the position para ipagsabi sa kahit na sino ang tungkol sa pamilya ng mga ito," pagkumpirma ni Peter sa kan'ya.Naintindihan n'ya ang rason ng pinsan. Isa s'yang judge at ang ginawa ni Peter na pagtago sa buong detalye tungkol sa kataohan ng bata ay tama lang."I understand Peter," sagot n'ya sa pinsan. Mariin s'ya nitong tinitigan at tinatanya ang reaction ng kan'yang mukha bago nagsalita."What's with Alonso, Adrian? Aside sa hinihinalaan mo s'ya na s'ya ang hacker na nagbibigay ng sakit ng ulo sayo, bakit pakir
ADRIAN KYLE..."Damn it! Seryoso ka ba talaga sa desisyon mo Adrian? Baka nabigla ka lang," si Peter sa kan'ya na kita sa mga mata ang hindi makapaniwala sa kan'yang desisyon."I am fvcking serious Peter. Ako ang magbibigay ng bone marrow para sa bata kapag nagtugma ang aming bone marrow na dalawa," seryosong sagot n'ya sa pinsan. Kita pa rin sa mga mata ni Peter na hindi ito makapaniwala sa mga narinig mula sa kan'ya."Fvck! Alonso would be very happy kapag nalaman n'ya ang tungkol dito. Matagal n'ya ng hinihiling na sana ay may magtugma sa kan'ya at magiging donor n'ya. Pero magpa check ka muna Adrian, kapag sigurado na, na ikaw ang hinahanap namin ay doon na natin sasabihin sa bata. Ayokong ma-disappoint s'ya ulit this time at umasa na may makakatulong na sa kan'ya," paliwanag ni Peter. Naintindihan n'ya ang gusto nitong ipahiwatig at kahit s'ya ay ganon din ang gagawin. Ayaw n'yang ma-disappoint si Alonso at umasa kaya naman ay uunahin n'ya munang magpa check kung pwede s'yang ma
ADRIAN KYLE...Matapos ang insidente sa kusina ay agad s'yang pumasok sa kwarto at hindi man lang namalayan na nakatulog na pala s'ya.Nagising lamang s'ya ng marinig ang malakas na tunog ng kan'yang cellphone. Nakapikit pa ang mga mata na kinapkap n'ya ito and without opening his eyes to check who's calling ay sinagot n'ya ang naturang tawag."Hello?" bungad n'ya sa kausap."Judge Carson na akala mo kung sinong malinis pero marami din palang tinatagong madilim na sekreto, kamusta judge?" sagot ng kan'yang kausap na nagpamulat ng kan'yang mata.Hindi lang iyon, napabalikwas pa s'ya ng bangon at agad na sinilip ang pangalan ng tumatawag ngunit numero lamang ang naka register sa screen ng kan'yang cellphone."Sino ka?" malamig na sita n'ya aa taong tumawag sa kan'ya."Hindi mo na kailangan na malaman kung sino ako judge Carson pero para may ideya ka, ako lang naman ang tao na nakakakilala sayo at nakakaalam ng nga sekreto mo. Anyway, how's Dr. Jabar? Alam n'ya na ba ang ginawa mo sa ka
ADRIAN KYLE...Matapos mahimasmasan sa nangyari sa gitna ng daan ay mabilis n'yang pinaharurot ang kan'yang sasakyan kahit na sobrang gulo ng kan'yang.Sa susunod n'ya na iisipin ang mga bagay na iyon. Mas importanti para sa kan'ya si Alonso at ang kaligtasan nito. Dahil sa sobrang bilis ng kan'yang pagmamaneho ay hindi n'ya na namalayan pa na nakarating na pala s'ya sa hospital. Mabilis s'yang bumaba at dumiretso ng pasok sa loob. Hindi alintana ang mga tingin sa kan'ya ng mga tao sa paligid na nadadaanan n'ya. Umakyat s'ya sa taas kung nasaan ang opisina ni Peter.Hindi na s'ya kumatok pa, deritso n'ya ng binuksan ang pinto at naabutan si Peter na kabababa lang ng telepono at mukhang may kausap kamakailan lang."Your timing is just nice Adrian. Tatawagan na sana kita," ang pinsan sa kan'ya."Let's do the test now Peter," seryosong sabi n'ya sa pinsan. Sinipat s'ya nito ng tingin mula ulo hanggang paa at napailing habang mariin na nakatingin sa kan'ya."Let's go then," sagot ng pin
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick