TANYA CAMILLE... Nakabusangot ang asawa ay s'ya naman ay tawa lang ng tawa dahil sa hitsura nito. Paano ba naman kasi naudlot ang binabalak nito dahil sa kanilang dalawang anak na sabay pa na nagising. "Ako dapat ang dumedede sa mama n'yo eh! Ang daya n'yo naman," pagmamaktol nito sa gilid habang nasa kandungan nito si Niño at si Niña naman ay nasa kan'ya at pinapadede n'ya. Hindi n'ya mapigilan ang sarili na matawa sa sinabi ng asawa na parang batang paslit na inagawan ng lollies. "Tumigil ka na nga d'yan, Simon. Mamaya iiyakan ka ng mga anak mo, sige ka!"pananakot n'ya rito. Kung may isang bagay man na kinatatakutan si Simon, iyan ay ang pag-iyak ng mga anak nito. Natataranta agad ito at hindi alam ang gagawin kapag may isa na umiyak sa kambal. Pakiramdam kasi nito ay nasasaktan ang dalawa at ang kinakabahala ng asawa ay dahil hindi masabi ng mga ito kung alin ang masakit kaya takot na takot ito. Bagay na madalas ay pinagtatawanan n'ya lang dahil kung praning s'ya sa kan'yang
TANYA CAMILLE... ""M-Mama!" Ewan n'ya ba pero bigla na lamang nanulas sa kan'yang labi ang katagang mama ng makita ang babae na kamukha n'ya. Nagulat din ang dalawa at hindi nakahuma agad. Nakamata lang ang mga ito sa kan'yang mukha ngunit nakitaan n'ya ng kakaibang emosyon ang parehong mga mata ng dalawang matanda. S'ya naman ay parang naparalisa ang katawan at hindi maigalaw ang mga iyon. Gusto n'yang takbuhin ang mga ito at parang gustong-gusto n'yang yakapin ng mahigpit ngunit wala s'yang lakas. Mabuti na lang at nasa tabi n'ya si Simon na todo alalay sa kan'ya habang wala pa s'ya sa kan'yang sarili. Ganito pala ang pakiramdam na makaharap mo sa unang pagkakataon ang mga totoong magulang mo. Walang pagkukulang sa kan'ya ang nakamulatan na mga magulang ngunit iba pa rin ang pakiramdam kung ang totoong nagluwa sayo ang makakaharap mo. "M-Mi prinsesa," halos pabulong na tawag ng babae na kamukhang-kamukha n'ya. Nanikip ang kan'yang dibdib ng marinig ang binanggit nitong salit
TANYA CAMILLE... Naging makahabag damdamin ang kanilang pagkikita ng mga magulang. Walang duda na tinanggap s'ya ng mga magulang. Kahit maliit na pagdududa sa kan'yang pagkatao na bigla na lamang s'yang sumulpot at nagpakilala na anak ng mga ito ay hindi n'ya nararamdaman o nakita sa mga magulang. Bagkus ay bukas palad na tinanggap s'ya ng mga ito at ang kan'yang asawa. Mas lalo pang nadagdagan ang saya ng dalawang matanda ng ipakilala n'ya sa mga ito ang kambal. "Mama, papa, mga apo n'yo po. Si Niño at si Niña po," pagpapakilala n'ya sa mga anak sa kan'yang mga magulang. Naluha na naman ulit ang kan'yang ina na lumapit sa dalawang bata ganon din ang kan'yang ama. Tig-isang kinarga ng dalawa ang kambal at tuwang-tuwa na kinausap kahit alam naman ng mga ito na hindi pa nakakaintindi ang mga bata. "Oh my cariño, look at these two. So adorable. Para akong nakatingin kay Tanya noong sanggol pa lamang s'ya," ang kan'yang mama na nagpapahid ng luha. "She's back cariño! Our mi prinsesa
SIMON BRIGGS... Everyone is busy that day. Halos wala na s'yang makakausap ng araw na iyon dahil lahat ay may ginagawa. Araw ng kasal nilang dalawa ni Tanya at dahil galing sa royal family ang kan'yang asawa ay ibinigay n'ya ang kasal na nararapat dito. Hindi katulad noong una nilang kasal na walang kaganap-ganap. Ngayon ay kakaiba at hindi din pumayag ang kan'yang mga magulang na hindi galante ang kanilang kasal. Kung mayaman ang pamilya ng asawa ay hindi naman s'ya alanganin dito dahil kaya ding tapatan ng yaman ng kan'yang pamilya Carson ang yaman ng pamilya ni Tanya. Sa Spain gaganapin ang kanilang ikalawang kasal kaya tatlong araw pa lang bago ang kasal nila ay dumating na ang kan'yang buong angkan para tumulong at dumalo na rin. Kaya ang bahay ng mga Juarez sa Spain ay biglang naging magulo dahil sa mga pinsan n'ya na wala ng ibang ginawa kundi ang maglokohan. Kapag talaga kumpleto sila ay hindi maiiwasan ang chaos sa pamilya nila. "What's wrong son?" natigil lang s'ya sa
TANYA CAMILLE... Dumating ang araw na pinakahihintay n'ya— ang kasal nilang dalawa ni Simon. Ilang araw pagkalipas ng pagkikita nila ng mga magulang ay nagpasya silang gaganapin ang ikalawang kasal nila ng asawa at sa pagkakataong ito ay hindi na simpleng kasalan ang magaganap. Isang royal family na kahit sa panaginip ay hindi sumagi sa kan'ya ngunit ngayon ay pinatunayan ni Simon na hindi impossible ang lahat. Hindi pa s'ya nakaka move on sa naganap sa kanila ni Simon noong nakaraang gabi kung saan ay sinimot nila pareho ang kanilang mga lakas para pagbigyan ang asawa. FLASHBACK... Matapos ang pagkikita nila ng mga magulang ay inaya sila mg mga ito na manatili muna sa malaking bahay. Ayaw pa sila pauwiin dahil tuwang-tuwa ang mga ito sa kanilang mga anak ni Simon at ganon din sa kan'ya na parang bumalik sa pagkabata dahil sobra kung mag-alaga ang kan'yang ina at ama. Kulang na lang na susubuan s'ya ng mga ito sa pagkain at natutuwa s'ya mga ito. Wala ding reklamo na hinayaan n
TANYA CAMILLE... Bumukas ang malaking pinto ng simbahan kung saan sila ikakasal ni Simon. At ang kan'yang unang nakita ay ang napakagwapong lalaki na nakatayo sa altar at naghihintay sa kan'ya. Kahit malayo ito ngunit malinaw n'yang nakikita ang gwapong mukha ng asawa. Nagpapahid ito ng mga luha ng makita s'ya at s'ya din ay hindi napigilan ang pagbagsak ng kan'yang mga luha dahil sa sobrang saya. Maraming bagay man ang nangyari sa kanila ni Simon at sobrang daming mapapait na karanasan sa buhay ang naranasan n'ya ngunit hindi ito naging hadlang para sumaya s'ya sa huli. Ang kan'yang mga masasakit na karanasan ay ginawa n'ya na lang na aral sa buhay at ito ang kan'yang basehan na kailangan n'yang maging matapang at malakas ang loob sa pagharap sa mga paparating pang pagsubok sa buhay nilang mag-asawa. Pumailanlang ang musika sa buong simbahan at hudyat na iyon para simulan n'ya ang paglalakad patungo sa altar. Hindi n'ya maipaliwanag ang saya na nararamdaman ng kan'yang puso ng m
SIMON BRIGGS...Nang mga oras na bumukas ang pinto ng simbahan ay hindi n'ya maipaliwanag ang saya na nararamdaman ng kan'yang puso.Ganito pala kasaya ang pakiramdam na makita mo ang babaeng mahal mo at s'yang lahat sayo na naglalakad sa aisle patungo sa altar kung saan ka naghihintay habang suot ang isang napakagandang damit pangkasal.Tanya's beauty is one of a kind at walang duda yan dahil nabihag nito ang kan'yang pihikan na puso. And he loves her dearly na kahit buhay n'ya ay handa n'yang ialay sa asawa."We are all gathered here today to witness the most important event in Briggs and Tanya's life," panimula ng pari na magkakasal sa kanila. Magkahawak ang kanilang mga palad ni Tanya at mahigpit n'ya itong pinisil para iparating sa asawa ang kan'yang nararamdaman ng mga oras na iyon.Parang lutang s'ya habang nagsasalita ang pari at hindi n'ya na namalayan pa mga kaganapan. Nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang sikuhin ni Tanya."Tinatanong ka ng pari," pabulong
SIMON BRIGGS... "I now pronounce you husband and wife." "You may now kiss your bride," dagdag pa ng pari sa pagtatapos nito sa kanilang kasal ni Tanya. Masaya ang puso na binuhat n'ya ang asawa in a bridal style at siniil ng halik. Ang hiyawan at malakas na palakpakan ng kanilang mga bisita ang kasunod n'yang narinig na pumuno sa buong simbahan. Napakasaya n'ya at alam n'ya na ganon din si Tanya at ramdam n'ya ito sa halik ng asawa sa kan'ya. "Briggs tama na yan, magtira ka naman para mamaya! Gutom na kami," narinig n'yang sigaw ni Adrian na senegundahan naman ng iba. "Oo nga! Tama na yan, maliit pa ang kambal," dagdag pa ni Chuck at sinundan ng tawanan ng mga ito. Ayaw n'ya mang tapusin ang kanilang paghahalikan ni Tanya at wala naman s'yang pakialam sa mga pinsan n'ya ngunit ramdam n'ya na kinakapos na ng hangin ang asawa kaya tinapos n'ya na ang matamis na paghahalikan nilang dalawa. Hindi pa nakabawi si Tanya ay nagsimula na s'yang maglakad patungo sa pinto ng simbahan na
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick