SIMON BRIGGS... "Damn! Sa tinagal-tagal na pag-upo ng mayor na to sa pwesto wala talagang may nakasilip sa mga kabulokan na pinagagawa nito?" si Charles na s'yang nasa harapan ng computer. "What do you have there?" tanong ni Henry sa pinsan. Pareho silang nakaupo na dalawa sa visitor's chair sa harapan ng mesa kung saan ay nagtatrabaho si Charles. Nag-iimbestiga sila ngayon at naghahalungkat ng mga baho ng naturang mayor para magamit nila sa anak nito. Pati na ang mga kasama nito na pumaslang sa pamilya ni Tanya ay iniisa-isa nila. Ang kanilang bihag ay nakakulong na ngayon sa kulongan. Sa tulong ng mga ebedensya na nakalap ni Charles laban dito ay patong-patong na kaso ang isinampa sa kapitan. Unti-unti n'ya ng nabibigyan ng hustisya ang nangyari sa pamilya ni Tanya. Makakamit na din ng dalaga sa wakas ang nararapat na hustisya para dito at sa pamilya na walang awa na pinatay. "Drug smuggling, human trafficking, illegal car dealer at marami pang iba. Lahat ng proyekto nito sa b
SIMON BRIGGS...Sunod-sunod na pananalakay ang ginawa nilang tatlo ni Henry at Charles sa mga nakalista na involved sa nangyari.Lahat ay nasa kustodiya na ng mga otoridad at ang anak na lang ng mayor ang natira. Nakatunog na ito na huhulihin ngunit sinigurado na nila na hindi ito makakalabas ng bansa sa kahit na anong paraan.May mga nakabantay sa lahat ng mga daan at pati na sa mga airport at pyer. Nang malaman nito na hinahanap nila ito ay agad na nagtago ang lalaki kaya ito ang hindi pa nila nahuhuli."What do you think, Briggs?" tanong ni Henry sa kan'ya ng ipakita ang lugar kung saan ay pinaghihinalaan nila na nagtatago ang huling suspek."Let's try this one," sagot n'ya rito at nauna ng tumayo para umalis. Susunod naman ang dalawa at lulan ng sariling helicopter ay bumiyahe sila patungo sa lugar.Nasa liblib ito na lugar at halos walang tao na nakatira. At dahil helicopter ang gamit nila ay makikita nila mula sa taas kung ano ang mayroon sa baba.Ilang minuto silang naglilibot
SIMON BRIGGS... "Bitawan n'yo ako! Hindi n'yo ba ako kilala?" pagmumumiglas ng lalaki na s'yang hawak-hawak ni Charles at nakaposas sa likod ang parehong kamay. Hindi biro ang naganap na putokan sa naturang powerplant bago nila nahuli ang kanilang hinanap na tao. At maliban sa mga patong-patong na ebedensya na nakuha nila ay marami pang kaso ang naghihintay sa lalaki at ngayon pa lang ay sigurado na s'ya na mabubulok ito sa kulongan habangbuhay. At hindi n'ya rin hahayaan na makakaiwas ito sa batas at sa kaukolan na parusa. Nangako s'ya kay Tanya na makakamit nito ang hustisya para sa pamilya at ibibigay n'ya iyon sa dalaga. "Who says na hindi ka namin kilala? C'mon idiot! Bago ka pa namin nahuli ay kilalang-kilala ka na namin mula ulo hanggang paa kaya sinasabi ko sayo na wala ka ng kawala sa batas ngayon," singhal ni Charles dito. "Nagpapatawa ka ba? Anong batas ang pinagsasabi mo? Kami ang batas at walang pwedeng kumanti sa amin," nakangising sagot nito kay Charles ngunit agad
SIMON BRIGGS... Ilang minuto na silang nakahiga sa kama ni Tanya habang magkayakap. Walang gustong bumitaw sa kanilang dalawa lalo na s'ya na mahigpit na nakapalibot ang mga braso sa bewang ng dalaga. Ngayon lang s'ya nakaramdam ng ganitong klase ng pangungulila. Gustong-gusto n'ya ang init na nararamdaman mula sa katawan ni Tanya at ang natural na amoy nito na walang bahid ng kahit na anong pabango. "Do you miss me?" pabulong na tanong n'ya rito. "O-Oo," nahihiya ngunit tapat na sabi ng dalaga. At nakaramdam s'ya ng ibayong saya ng malaman na na miss din s'ya nito. "I miss you more baby. Walang araw na hindi kita naaalala at walang araw na hindi ako nangungulila sayo," malamyos ang boses na sabi n'ya rito. Masuyo n'yang sinusuklay ng kan'yang mga daliri ang malambot na buhok ni Tanya. Nakaunan ito sa kan'yang braso at nakaharap ang mukha sa kan'yang dibdib. Ang mainit na hininga nito ay tumatama sa kan'yang dibdib na nagbigay ng magandang pakiramdam sa kan'ya. "Masaya ako na
TANYA CAMILLE... She was an orphan! No parents, no siblings, no family. Wala s'yang ideya kung ano ang mangyayari sa buhay n'ya pagkatapos ng mga masasakit na nangyari sa kan'yang buhay. Pinatay ang kan'yang mga magulang at kapatid sa harapan n'ya mismo at pinagsamantalahan s'ya ng mga lalaki na pumasok sa bahay nila. Sa isang malayong probinsya sila nakatira at malayo sa mga kapitbahay. Pagsasaka, pagtatanim ng gulay at pag-aalaga ng mga hayop ang ikinabubuhay nilang pamilya at masaya sila kahit sa simpling buhay na mayroon sila. Hindi man sila sagana sa materyal na bagay ngunit kuntento sila at masaya sa buhay. Tahimik silang naninirahan sa lugar na kinalakhan n'ya ngunit nagulo ang kan'yang buhay ng bigla na lamang may mga lalaki na lumusob sa kanilang bahay at pinagbabaril ang kan'yang mga magulang. She was terrified and scared at the same time. Idagdag pa ang mga lalaki na nagpakasasa sa paghawak sa kan'yang katawan. That was the most horrible and disgusting thing that happen
SIMON BRIGGS... "Saan tayo pupunta?" nagtatakang tanong sa kan'ya ni Tanya ng makapasok sila sa sasakyan. Kanina pa ito nagtatanong sa kan'ya ngunit tanging pagngiti lamang ang kan'yang sagot dito. May binabalak s'ya na gagawin ngayong araw at pinaghandaan n'ya ito para maging memorable sa kanila pareho ang araw na ito. "Relax, ok? Malalaman mo mamaya pagdating natin sa pupuntahan natin," nakangiti na sagot n'ya rito at hinawakan ang isang kamay nito habang nagmamaneho ng sasakyan. Hindi n'ya binitawan ang kamay ni Tanya at hindi naman ito umangal. "Baka hahanapin ako ni senyora," may pag-alala sa boses na sabi ng dalaga. Pinisil n'ya ang palad nito at bahagya itong tinapuna ng tingin bago ibinalik sa kalsada ang kan'yang tingin. "Don't worry about mom. Ipinagpaalam kita sa kan'ya kanina." "Anong sinabi mo sa kan'ya? Sigurado ka ba na hindi s'ya magagalit?" naniniguradong tanong n'ya rito. "Hmmm! Mukhang nagalit s'ya pero very-very light lang naman," pilyong sagot n'ya rito. Ag
TANYA CAMILLE... Pinagbihis s'ya ni Simon dahil may pupuntahan daw sila. Hindi naman ito nagsasabi kung saan sila pupunta at puro ngiti lang ang sagot ng binata sa kan'ya. At dahil wala namang balak na sagutin ni Simon ang kan'yang tanong ay mas pinili n'ya na lang ang matulog sa byahe. At ginising lamang s'ya nito ng makarating na sila sa lugar. Noong una ay nagtataka pa s'ya kung nasaan sila ngunit ng makita n'ya ang paligid ng lugar na kinaroroonan nila ay ganon na lang ang kan'yang pagkamangha. Naramdaman n'ya ang pagpulupot ng mga braso ni Simon sa kan'yang bewang ngunit ang kan'yang atensyon ay nasa ganda ng paligid. "Ang ganda!" hindi napigilan na puri n'ya habang inilibot ang tingin sa buong lugar. "Do you like it?" malambing na tanong ni Simon sa kan'ya habang inilagay ang baba nito sa kan'yang balikat. "Ang ganda, sobra! Oo! Nagustohan ko dito, Simon. Dito ba tayo mamamasyal?" exited na tanong n'ya rito. "Nope! Dito tayo mag stay buong gabi, how was that?" sagot ng bi
TANYA CAMILLE... "Come here! Sit with me," aya sa kan'ya ni Simon ng makapasok sila sa bahay. Nakakamangha ang ganda ng bahay ng binata ngunit hindi n'ya makuha ang mapuri ang ganda nito dahil ang isip n'ya ay nasa sinabi nito kanina ng paakyat silang dalawa. Lumapit s'ya sa lalaki at naupo sa tabi nito. Agad na hinawakan ni Simon ang kan'yang palad at pinisil iyon. "Bakit mukhang malungkot ka baby? Hindi mo ba gusto ang ibinalita ko sayo?" tanong ng binata. Umiling s'ya bilang tugon at agad na nagsalita. Nagulat lang s'ya sa ibinalita nito ngunit ang puso n'ya ay napakasaya dahil sa wakas ay nakamit n'ya na ang hustisya na hinahangad n'ya para sa kan'yang pamilya. "Masaya ako Simon, masaya ako na nahuli na ang mga taong pumatay sa mga magulang at kapatid ko. Nagulat lang ako at hindi ko inaasahan na makakamit ko pa ang hustisya para sa kanila," naiiyak na sagot n'ya rito. Malamlam ang mga tingin na ibinigay sa kan'ya at masuyong hinaplos ang kan'yang pisngi. "You deserve everyt