Hi guys! Charles Malcolm Carson story is up..!! Sana ay suportahan n'yo din s'ya... Happy reading ❤️❤️
CHARLES MALCOLM... Ang sarap ng kan'yang tulog ngunit binulabog iyon ng pagtunog ng kan'yang cellphone. Ayaw n'ya pa sanang pansinin dahil gusto n'ya pang humilata ngunit hindi s'ya tinantanan ng kung sinong tumatawag. Kaya naman ay wala s'yang nagawa kundi ang padaskol at nakapikit ang mga mata na kinapkap ang kan'yang cellphone para sagutin ang tumatawag. Without opening his eyes, he answered the call with his bedroom voice pero may himig pagka irita. "Hello!" bungad n'ya sa kausap. "Charles, nasaan ka? We need you here!" agad n'yang nakilala ang boses ng nasa kabilang linya. "Fvck! What do you want Adrian?" singhal n'ya sa pinsan. Sa lahat ng mga pinsan n'ya ay si Adrian ang pinakamakulit sa lahat. "Fvck you too! Come and help us, Briggs needs us," tugon nito na agad na ikinamulat ng kan'yang mga mata. "What did you say?" "I said come and get your fvcking ass move! Briggs needs us! Nawawala si Tanya," pagbabalita nito na agad n'yang ikinabalikwas ng bangon. "What the fvc
CHARLES MALCOLM... Pagdating n'ya sa bahay ni Briggs ay naabutan n'ya na parang papatay ito ng tao. Galit, pag-aalala at takot ang nakikita n'ya sa mukha ng pinsan. Napailing na lamang s'ya ng palihim at hindi na bago sa kan'ya ang ganitong eksena. Ilan na ba sa kan'yang mga pinsan ang naging ganito sa tuwing may katulad na pangyayari na ang involved ay ang mga asawa o mahal nito sa buhay. Kaya ayaw n'ya talagang mag-asawa dahil ayaw n'yang maranasan ang ganito. "Mabuti naman at nandito ka na, Charles," si Brook ng makita s'ya. Lumapit s'ya sa mga ito at pabagsak na naupo sa tabi ni Connor. "What happened?" tanong n'ya sa mga pinsan at isa-isang tinapunan ng tingin ang mga ito. Si Briggs naman ay paroo't parito habang may kausap sa cellphone. "Tanya was lost!" malamig ang boses na sagot ni Henry. Sa kanilang magpipinsan tatlo sila ni Briggs at Henry ang may malawak na connection pagdating sa batas kaya madalas ay sa kanila lumalapit ang mga pinsan kapag nagka problema ang mga i
CHARLES MALCOLM... Nang makalapit s'ya sa babae ay mabilis n'ya itong hinablot sa braso at inilayo sa lalaki. "Hey! What's wrong?" narinig n'yang angal ng babae mula sa kan'yang likuran. Nang mahablot n'ya ito ay agad n'yang itinago sa kan'yang likod para harapin ang lalaki na madilim ang mukha. "Who are you?" matigas at maangas na tanong ng lalaki sa kan'ya. "Stay away from my wife!" malamig na banta n'ya rito. Para naman itong nataohan at ng maintindihan ang kan'yang sinabi ay umatras ito habang nakataas ang dalawang palad. Nang mawala ang lalaki ay hinarap n'ya ang babae ngunit wala na ito sa kan'yang likuran. "Fvck! Where did she go?" pagkausap n'ya sa sarili at iginala ang tingin sa paligid para lang mapamura ulit ng makita ang babae sa di kalayuan na may kasayaw na namang iba. Biglang nag-aso ang kan'yang bombonan sa kan'yang nakita. Malaki ang kan'yang mgahakbang na nilapitan ito at walang paalam na binuhat ang babae na parang sako ng bigas. "Let me go, idiot!" pagwawa
CHARLES MALCOLM... He doesn't have a choice but to book a hotel para may matutulogan ang babae na iniuwi n'ya. Dahil dinala n'ya ito sa hindi malamang dahilan ay responsibilidad n'ya na dalhin ito sa isang ligtas na lugar. Ayaw n'ya din itong dalhin sa kan'yang bahay dahil para lang iyon sa kan'ya. Hindi n'ya ugali ang magdala ng babae sa bahay n'ya kahit pa sabihin na din natin na minsan ay may pagka-maloko din s'ya kung pambabae lang ang pag-uusapan. Hindi n'ya naman pwedeng iwan ang babae na dala sa daan. Hindi n'ya alam kung ano ang pumasok sa isip n'ya na kinaladkad n'ya ito palabas ng bar ni Cowell. Ang malala ay iniuwi n'ya pa kaya nagkaroon tuloy s'ya ng problema ngayon. "Hey! Wake up!" pukaw n'ya ng makarating sila sa hotel. Mahina n'yang tinapik ang pisngi nito ngunit wala s'yang sagot na nakuha. Tulog na tulog ang babae at kahit siguro yugyugin n'ya ito ay hindi ito magigising. "Fvck!" malutong na mura n'ya at inalis ang kan'yang seatbelt sabay baba ng sasakyan. U
CHARLES MALCOLM... Nakahiga ang babae sa malapad na kama at mukhang walang pakialam sa nangyayari sa paligid. S'ya naman ay nakasandig sa pader habang naka krus ang mga braso sa kan'yang harapan. Hindi n'ya na mabilang kung ilang beses s'yang napabuga ng hangin habang nakatingin dito. Pati paglunok ng laway ay pakiramdam n'ya bumabara sa kan'yang lalamunan. Nakalihis ang suot nitong crop top kaya nasisilip n'ya ang ilalim ng dibdib nito. Mabuti na lang at hindi nito naisipan ang magsuot ng palda bagkus ay isang leather skinny pants na kulay itim ang suot nito. "Fvck! Damn it!" mura n'ya at nagpasyang lumabas. Iiwan n'ya na lang ang babae dito at uuwi na sa bahay n'ya. Hindi s'ya pwedeng magtagal dito dahil baka kung ano ang magawa n'ya sa babae kapag nagtagal pa s'ya sa loob ng silid kasama ang walang kamalay-malay na babae. Lumapit s'ya sa pinto at hinawakan ang seradura para pihitin iyon. Nakaramdam s'ya ng pamimigat ng kan'yang paa at parang ayaw n'yang umalis kaya natigil mun
CHARLES MALCOLM... Ilang araw ng laman ng babae ang kan'yang isip at magpahanggang ngayon ay hindi pa rin ito maalis sa kan'yang ulo. Memoryado n'ya pa rin ang mukha nito at hugis at para s'yang pinapatay sa araw-araw sa kakaisip dito. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakaramdam s'ya ng ganito sa isang babae at aaminin n'ya na nababaliw s'ya sa bawat araw na dumaan. "Charles are you listening?" singhal sa kan'ya ni Brook. Napapitlag s'ya ng marinig ang malakas na boses ng kan'yang pinsan. "What?" nagtatakang tanong n'ya sa mga ito. "Anong what? Kanina ka pa tinatanong kung ano ang balak natin? We need to help Briggs finding his wife!" dagdag na singhal nito sa kan'ya. "Fvck!" malutong na mura n'ya at inihilamos ang palad sa kan'yang mukha. Nang ilibot n'ya ang kan'yang mga tingin sa mga pinsan ay napangiwi s'ya ng lihim ng makita ang matatalim na mga mata ng mga ito at sa kan'ya lahat nakatingin sa kan'ya. "Fine! I'm sorry, may iniisip lang ako!" paghingi n'ya ng paumanhin
CHARLES MALCOLM... Ilang segundo s'yang hindi nakahuma at hindi maalis ang tingin sa babae ngunit ng mahimasmasan ay mabilis s'yang tumayo at nilapitan ito sa kinauupoan. Nang makalapit s'ya rito ay hinila n'ya ang isang upoan at naupo sa tabi ng babae making sure he is blocking his legs to her dahil pakiramdam n'ya ay natatakot s'ya na baka makawala ito. "Hey handsome!" matamis ang ngiti na bati nito sa kan'ya. At natulala na naman s'ya ng makita ang ngiti sa labi ng babae. Ilang beses n'yang kinastigo ang kan'yang sarili ng palihim at kinalma ang kan'yang nararamdaman. "What are you doing here?" parang tanga na tanong n'ya rito. Obvious naman siguro na nandito ito sa bar ng kan'yang pinsan para mag relax o uminom. "Just like what you are doing here!" sagot nito sa kan'ya at nasa labi pa rin ang isang matamis na ngiti. Hindi din maalis ang kan'yang mga mata dito. Pakiramdam n'ya kasi ay parang may kung ano na humihigop sa kan'yang kaluluwa kapag titigan s'ya ng babae. "Not go
CHARLES MALCOLM... Akmang lalayo sa kan'ya si Dee ngunit mabilis n'yang hinawakan ang braso nito at hinatak palapit sa kan'ya. Halos magdikit na ang kanilang mga mukha dahil sa sobrang lapit ng kanilang mga pisngi. Hindi agad ito nakahuma dahil siguro sa gulat. Kahit s'ya ay nagulat din sa kan'yang ginawa ngunit huli na ang lahat para bawiin dahil magkadikit na ang kanilang mga mukha. "Alam mo ba kung ano ang ginagawa ko sa mga babae na matatalim ang dila?" paanas na sabi n'ya rito. Wala s'yang pakialam sa paligid kahit pa nagkakagulo na ang mga tao sa tugtog at lahat ay nagsisigawan at naghihiyawan. Para silang may sariling mundo na dalawa ng babae at parang sila lang ang tao sa lugar na iyon. "You slap their mouth?" pabulong na sagot ni Dee sa tanong n'ya. Sumilay ang isang ngiti sa kan'yang labi ng marinig ang sinabi nito. "No! I just punish them like this—," sabi n'ya at agad na hinawakan ang babae sa batok at siniil ng isang mapusok na halik. Hindi ito nakahuma dahil sa sob
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick