CHAPTER 3

DANICA TRINA...

Isang buwan na ang nakalipas simula ng mag-agaw buhay s'ya sa hospital. Hinding-hindi n'ya makakalimutan ang araw na iyon.

Iyon ang pinakabobo n'yang nagawa sa sarili. Itinago n'ya sa mga magulang ang nangyari dahil ayaw n'yang masisi ng mga ito si Joshua.

Kahit ganon ang trato sa kan'ya ang lalaki, ayaw n'yang maging masama ito sa paningin ng kan'yang mga magulang, lalo na sa kan'yang ama.

Nagpaalam s'ya sa mga ito na magbabakasyon muna. Pinayagan naman agad s'ya— kung kaya dito s'ya sa kan'yang rancho at hacienda inihatid ng mga kaibigan pagkalabas n'ya ng hospital.

Nanikip na naman ang kan'yang dibdib ng maalala ang dahilan kung bakit ginawa n'ya iyon. At sa loob ng isang buwan na nakaratay sa hospital, kahit anino ng lalaking inaasam n'yang bibisita sa kan'ya ay hindi n'ya nakita.

Ano pa ba ang aasahan n'ya? Hindi pa talaga nasanay ang puso n'ya sa trato ni Joshua sa kan'ya. Hanggang ngayon masakit pa rin, nasasaktan pa rin s'ya kung paano s'ya nito tratuhin.

Dapat namanhid na ang puso n'ya sa ganong trato, pero hindi eh. Hindi nawawala ang sakit dulot ng mga binibitawang salita ng lalaki.

Marahas s'yang nagpakawala ng hangin at itinuon ang tingin sa luntiang pastolan ng mga baka.

Kailan kaya mapapagod ang puso n'ya sa kakahabol kay Joshua? Kung ang isip n'ya ang tatanungin pagod na s'ya pero ang puso n'ya— ang sinasabi ay hindi pa.

Minsan hinihiling n'ya na lang na sana maaksidente s'ya, at mawalan ng alaala katulad ng mommy n'ya dati, para kahit papaano makakalimutan n'ya si Joshua at ang mga masasakit na salita na binibitawan nito.

Ipinilig n'ya ang ulo at pilit na iwinaksi sa isip ang lalaki. Gusto n'ya munang kalimutan ang mga masasakit na karanasan sa kamay ni Joshua.

Nagpasya s'yang bumaba para bisitahin ang kan'yang mga taohan. Binaybay n'ya ang mataas na hagdan pababa.

"Dani iha, gising ka na pala? Teka lang anak iinitin ko lang ang mga pagkain," bungad sa kan'ya ni nanay Meldy— na s'yang mayordoma sa mansyong ito.

"Magandang umaga nay," nakangiting bati n'ya rito.

"Maganda ka pa sa umaga anak. Ay teka, kamusta na pala ang pakiramdam mo? May nararamdaman ka pa bang masakit?" nag-aalang sagot nito.

Lihim s'yang natuwa sa nakikitang pag-aalala nito sa kan'ya. How she wished na magkakaroon s'ya ng abuela sa tuhod.

Sa tantya n'ya, magkasing edad ang lolo Dracu n'ya at si nanay Meldy. Hindi n'ya alam ang kwento nito pero ayon sa naririnig n'ya, natagpuan daw ito ng daddy n'ya na duguan at nag-aagaw buhay.

Kinupkop ito ng kan'yang ama dahil wala na itong pamilya na mauuwian at wala itong maalala tungkol sa kan'yang pagkatao.

Ang hinala nila ay dahil sa aksidenteng natamo nito kung kaya nawala ang memorya ng matanda.

Itinuring nila ito na parang pamilya at magaan ang loob n'ya sa matanda.

Wala na kasi s'yang namulatan na lola sa tuhod ng lumabas s'ya sa mundo. Tanging ang lolo Dracu n'ya na lamang ang nakikilala at naabutan n'ya.

Matanda na rin ito ngayon katulad ng kan'yang nanay Meldy pero eto, pinagsisilbihan pa s'ya.

"Nay ako na po! Malaki na po ako, kaya ko na ang sarili ko nay. Magpahinga na po kayo, ilang beses ko ng sinabi sa inyo na hindi n'yo naman kailangan magtrabaho pa rito. Marami naman tayong katulong para gagawa ng ibang gawain nay," sermon n'ya sa matanda habang sumasandok ng kanin at ulam.

Natahimik naman ito at ng lingunin n'ya, nakita n'ya ang pamamasa ng mga mata nito.

"Ayan ka na naman nay, naging iyakin ka na naman," tukso n'ya sa matanda.

"Hindi ko lang mapigilan anak. Napakabait mo sa akin, kayo ng pamilya mo. Napakaswerte ng lalaking mapapangasawa mo Dani," naluluhang turan nito.

Biglang lumitaw sa kan'yang balintataw ang mukha ni Joshua. Mapait s'yang napangiti at iniwas ang tingin sa matanda.

Walang nakakaalam sa mga pinagdadaanan n'ya maliban sa mga matatalik n'yang kaibigan.

"Ok ka lng ba Dani?" pukaw ng matanda sa kan'ya. Nginitian n'ya ito at tinanguan.

"Ok lang ako nay, may naalala lang ako," sagot n'ya sabay ngiti dito. Tumango naman ito bilang tugon at hindi na nagtanong pa.

Iniwan na s'ya nito at nagpaalam na pupunta sa garden para diligan ang mga halaman nito.

"Sana all dinidiligan," malokong sabi n'ya ng mapag-isa.

Nagsimula na s'yang kumain habang nag-iisip ng gagawin n'ya sa araw na ito.

Mabuti na naman ang lagay n'ya at wala ng sakit na nararamdaman. Pwede na s'yang sumakay sa karwahi at maglibot sa buong rancho.

She had this place when she's seven years old. Regalo ito ng kan'yang ama noong ikapitong taong kaarawan n'ya.

Ang mga kabayo naman at mga baka na puro magaganda ang breed ay nabudol n'ya sa kan'yang paboritong ninong na si ninong Red.

Ninong Red is his second father. Sobrang lapit nila sa isat-isa. Mas close pa sila ng kan'yang ninong, kaysa daddy n'ya.

Maliban kay Tati at mga kaibigan, tanging ang ninong Red n'ya lang ang may alam sa mga pinagdadaanan n'ya.

Ilang beses na s'ya nitong pinagsabihan na tigilan na ang pagsunod-sunod kay Joshua dahil nakakababa na ito ng pagkababae n'ya, ngunit hindi s'ya nakinig.

Kaya imbes na pigilan s'ya nito, sinuportahan na lamang s'ya ng ninong n'ya at inintindi, ngunit mahigpit ang banta nito na kapag sinaktan s'ya ni Joshua, he will step in at makikialam na.

Mahal na mahal n'ya ang ninong Red n'ya at simula pagkabata palagi n'ya itong ipinaglalaban sa kan'yang ama.

And speaking of the devil, biglang tumunog ang kan'yang cellphone at ng silipin n'ya ito, pangalan ng ninong Red n'ya ang nag pop out sa screen.

Inabot n'ya ang cellphone at sinagot ang tawag.

"Hello ninong!" bungad n'ya rito.

"How are you Trina? Kamusta na ang pakiramdam mo? May nararamdaman ka pa bang masakit? Sabihin mo lang at pupuntahan agad kita," sunod-sunod na tanong nito.

"Thanks ninong, but I'm good na. Magaling na ako at wala ng masakit sa katawan ko," masayang balita n'ya rito. Narinig n'ya ang pagbuga nito ng hangin sa kabilang linya.

"May nasagap na balita ang daddy mo, at kinukumpirma n'ya ngayon kung totoo na nahospital ka. But it looks like ok naman kahit puntahan ka n'ya d'yan dahil magaling ka naman," pagbabalita nito.

"Sino ang nagbalita sa kan'ya ninong?"

"No idea! Pinuntahan n'ya ako at tinutukan ng baril para magsabi ng totoo. Syempre hindi ako nagsalita no, hindi naman kami close para sabihin ko sa kan'ya ang nangyari, duhhhh!" sumbong nito sa kan'ya na ikinahagalpak n'ya ng tawa.

"Ikaw na ang bahala kay daddy ninong, alam mo naman kung paano s'ya linlangin," natatawang sabi n'ya sa ninong Red n'ya.

Bigla naman itong natahimik at maya-maya lang seryoso itong nagsalita.

"Hindi ka pa rin ba titigil Trina? I mean durog na durog na ang puso mo, pati katawan mo nasaktan mo na rin dahil sa tukmol na Joshua, itutuloy mo pa rin ba ang balak mo?" seryosong tanong nito.

"As long as nasa panganib pa rin ang buhay ni Joshua ninong, hindi ako titigil at tatahimik lang sa isang tabi. Masakit na, sobra, pero hindi ko hahayaan na mahulog s'ya sa bitag ng mga taong iyon," malamig na turan n'ya dito.

"I understand Trina! Don't worry, I will help you if you need me, pero alam kong tatanggihan mo ang inaalok kong tulong para sa pinakamamahal mong h*******k na si Joshua. Kung hindi lang anak ni Howald yon, baka matagal ng pinaglamayan ang gagong iyon. Tandaan mo Trina, kapag hindi na katanggap- tanggap ang pananakit n'ya sayo, ako mismo ang puputol ng sungay ng gagong iyon," mahabang banta ng ninong Red.

Nagpasalamat s'ya rito at nagpaalam na. Pinatay n'ya agad ang tawag at marahas na bumuntong hininga. Naalala n'ya na naman kung bakit galit si Joshua sa kan'ya.

Naningkit ang kan'yang mga mata at naikuyom ang mga palad ng sumagi sa isip n'ya ang nangyari.

"Bitch!" mariing mura n'ya bago nagpasyang tumayo at lumabas na ng bahay.

Kailangan n'yang sumagap ng preskang hangin. Dumeritso s'ya sa bahay ni Kabol— ang alaga n'yang toro.

"Kabol baby," masayang tawag n'ya rito ng makita n'ya ito. Kumakawag naman ito sa loob ng koral.

Takot ang iba sa alaga n'ya at tanging s'ya lamang ang sinusunod nito.

Lumapit s'ya rito habang tumatawa dahil parang hindi ito mapakali sa loob ng makita s'ya.

Sa loob ng isang buwan na pananatili n'ya sa rancho ngayon n'ya lang ito nadalaw, dahil hindi pa s'ya magaling ng mga nakalipas na araw.

Sinalubong s'ya nito pagkabukas n'ya ng gate ng koral at tumatawa s'yang niyakap ito sa leeg.

Ang taba-taba mo na baby, ang takaw mo siguro sa pagkain no?" kantyaw n'ya sa alaga. Umingos naman ito sa sinabi n'ya na mas ikinatawa n'ya pa.

"Samahan mo ako baby, maglilibot muna tayo, pero behave ka lang dapat ha? Kasi may sakit si mommy, masakit ang katawan, pwede ba yon?" pagkausap n'ya sa alagang toro.

Tumango naman ito bilang tugon na parang nainitindihan ang mga sinasabi n'ya. Hinimas n'ya ang katawan nito at hinatak na ito palabas ng koral.

"Behave kabol, kukunin lang ni mommy ang karwahi," bilin n'ya rito. Natutuwa s'ya na napaamo n'ya ang isang nakapahirap at delikadong hayop.

Mabilis n'yang nilapitan at karwahe na pang-isahang tao lamang at hinatak ito palapit sa toro. Pagkatapos inilagay n'ya sa leeg ni kabol ang cushion para hindi masakit ang leeg nito kapag inilagay n'ya ang sabit na karugtong ng karwahi para s'yang hihilain ng kan'yang toro.

Kabayo naman sana ang gagamitin n'ya, pero mas gusto n'yang ka bonding ngayon ang kan'yang alaga.

Sumampa s'ya sa karwahi at pinausad na si Kabol. Mahina lamang ang lakad nito. Nag-eenjoy s'ya habang nakatingin sa luntiang tanawin.

Napakalapad ng rancho na nabili ng ama sa kan'ya, ngunit mas lumaki pa ito ng bilhin n'ya ang lupain katabi nito.

Ito ngayon ang taniman ng mga lansones at iba pang prutas na pangunahing produkto ng kan'yang kompanya.

May pabrika s'ya ng mga canned and preserve fruits at sariling prutas n'ya rin dito sa kan'yang hacienda ang s'yang source na kan'yang ginagamit sa paggawa ng mga preserve fruits in can na s'yang inaangkat ng mga taga ibang bansa.

S'ya ang main supplier ng mga ganitong products sa buong mundo at malaki ang pinapasok na pera nito sa account n'ya.

Umakyat si Kabol sa isang burol kung saan paborito n'yang tambayan.

Nakikita mula sa toktok ng burol ang kabuoan ng hacienda. Malamig at presko ang simoy ng hangin at parang dinuduyan s'ya sa antok dahil sa malamig ihip ng hangin sa taas ng burol kung nasaan sila ni Kabol.

"Baby ang sarap dito," pagkausap n'ya sa alaga. Naglikha naman ito ng tunog bilang pagsang-ayon sa sinabi n'ya.

Kinuha n'ya ang lubid na nakatali sa leeg ni Kabol at hinayaan muna itong gumala para kumain.

Umupo s'ya sa isang puno at nakatuon ang mga mata sa tanawin na naaabot ng kan'yang paningin.

This place is really a paradise, kaya mahal na mahal n'ya ang lugar na ito. Kapag bibigyan s'ya ng pagkakataon na bumuo ng pamilya, she will chose to live here and raised her kids sa ganitong klaseng lugar.

Tahimik, malinis at malayo sa gulo.

"Sabi ko na nga ba na nandito ka eh," boses ng pinsan na si Tatiana ang pumukaw sa malalim n'yang iniisip. Nilingon n'ya ito at napangiti ng makita ang pinsan.

Ngunit natigilan s'ya ng makita ang hingal na hingal na si Bianca na nakasunod rito at nakabusangot ang mukha.

"Putang'ina ka Tatiana Callie, bakit mo ako iniwan na hayop ka?" malutong na mura ng kaibigan na hinihingal pa at naghahabol ng hininga.

"Tang'ina ka rin, kasalanan mo yan, dahil mukha kang patay gutom. Maano ba naman na tinira mo ang nadaanan mong bayabas. Inakyat mo ng walang paalam sa may-ari," sita ni Tati sa kaibigan nila.

"Bakit pa ako magpapaalam? Eh si Trina naman ang may-ari ng buong hacienda'ng ito. She's our bff though," pag-iinarte nito. Mahina s'yang natawa dahil sa hitsura ni Bianca.

Namumukol ang mga bulsa nito dahil sa lamang bayabas at naka workout bra na lang ang kaibigan dahil hinubad nito ang suot na t-shirt at itinali ang dulo na may butas at doon inilagay ang mga nakuhang bayabas sa daan.

"Oi s***a Trina, nandito pala ang pangit na si Kabol?" puna nito ng makita si Kabol. Naglikha ng tunog ang kan'yang alaga ng marinig ang pangalan nito.

Bianca is wearing a dark orange color workout bra at ng sinambit nito ang pangalan ni Kabol, lumingon ang alaga sa kan'yang kaibigan at nakita n'ya ang pagsipa ng mga paa nito sa lupa.

"Bianca, I think you need to run again," babala n'ya sa dalaga.

"What? No! Pagod na ako sa pag—,"

"Run Bianca!" sigaw n'ya ng makitang hahabulin na ito ni Kabol. Nakita naman ng kaibigan ang turo at mabilis na tumayo mula sa pagkasalampak sa damohan at mabilis na tumakbo. May bayabas pa ito sa bibig habang hindi magkamayaw sa pagtakbo.

"Putang'ina ka Trina, pigilan mo yang pangit mong alaga dahil kung hindi babarilin ko yan. Oh, fvck!" malutong na mura nito habang pilit na umiiwas sa kan'yang alaga.

Hindi naman sila magkamayaw sa pagtawa ni Tati habang nakatingin sa kaibigan.

"Poor Bianca," sambit ni Tati habang tumatawa pa rin. Sasagot pa sana s'ya ngunit naagaw ang atensyon n'ya ng tumunog ang kan'yang cellphone.

Nang silipin n'ya ito nakita n'yang isang voice message ang dumating. She play the message at pumailanlang ang boses ng lalaking pinakamamahal n'ya.

"It's not gonna happen dude! Trina? Its a big no. Kahit na siguro s'ya na lang ang natirang babae sa mundo, hinding-hindi ako papatol sa kan'ya. She's nothing to me, nothing at all, kaya kahit hindi na s'ya umuwi dito sa Manila, well..., who cares? Ako ang unang pinakamasayang tao kung mawala ang babaeng yon s'ya sa landas ko," mariing sagot nito sa kung sino mang kausap ng lalaki.

She feel the pang in her heart. Naninikip ang kan'yang dibdib. Hinablot ni Tati ang kan'yang cellphone at tiningnan. Pagkatapos mariing tumingin sa kan'ya, ngunit nagbabanta ng panganib ang mga mata.

"Permission to kill Joshua ang that bitch Trina, sumusubra na talaga sila," malamig na paalam ng pinsan sa kan'ya.

"Dont! Let them be Tati. I'm fine! Nakapag isip-isip na ako," sagot n'ya rito.

"At hahayaan mo na lang sila? That Joshua is a bastard, hindi ganon ang pagkakakilala ko sa kan'ya. Napaikot talaga s'ya ng babaeng yon," ngitngit ni Tati.

"Let them be! Kung masaya sila sa ginagawa nila sa akin then be it! Don't worry about me, sanay na ako," nakangiting sagot n'ya sa pinsan.

Hindi n'ya ipapakita rito na nasasaktan s'ya. Kailangan n'yang itago sa lahat— ang totoong nararamdaman n'ya at ang mga ginagawa ni Joshua sa kan'ya. Ayaw n'yang magkasiraan ang mga magulang nila kapag nakialam ang kan'yang ama once na malaman nito ang lahat.

Tuturuan n'ya ang sarili na na lumayo kay Joshua. Alam n'yang sa mata nito at sa ibang tao na hindi nakakaintindi sa kan'ya, nagmukha na s'yang tanga sa kakahabol sa binata.

Kaya kailangan n'ya nang putulin ang anumang kabaliwan n'ya sa lalaki. Mamuhay s'ya na walang iniisip na Joshua, na hindi nasasaktan dahil sa trato nito sa kan'ya. Na hindi kinukutya dahil sa kan'yang nakaraan. At mas lalong hindi nahuhusgahan sa mga maling nakikita sa kan'ya.