Austin's POVNakabantay ako kay Sharina sa oras na iyon. Hawak ko ang kamay niya. Nananalangin ako na magkamalay na siya. Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang pagkilos ng kaniyang kamay."Sharina? Gising ka na..."Nakita ko ang dahan-dahang pagmulat ng kaniyang mata."A-Austin? Nasaan ako?""Shhh, hon. Nandito ka sa hospital. Dinala ka namin dito kasi nahimatay ka kanina sa palengke.""Nahimatay?""Oo. Mabuti na lang at nasalo kita..."Tapos n'on ay napalunok ako ng sarili kong laway. Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya at tumabi."Hon, kailan mo ba sasabihin sa akin na nagdadalang-tao ka na pala? You're carrying my child." Sa sinabi kong 'yon ay nakita ko ang blangkong mukha niya."Wala ka ba talagang plano na sabihin sa akin ang totoo?""Kasi...sa sitwasyon natin ngayon, Austin...""No, i have the right to know everything, Sharina. Asawa mo ako." Medyo may hinanakit ako sa puso sa kaniya."Hindi mo kasi naiintindihan ang gusto ko, Austin!" medyo naiiyak na sambit niya."Ano ba kasi
Georgina Czsharina's POV Linggo sa araw na iyon. Maganda ang panahon sa oras na iyon kaya minabuti namin na agad na pumasok sa simbahan. Karga ni Austin si Shaniah na halatang nasisiyahan. Hawak namin ang isa't isa habang papasok sa bukana ng pintuan. Kasama rin namin ni nanay Selina at ang ilang dalagitang kasamahan niya raw sa simbahan. Si nanay Serina kasi ay isa sa mga opisyales doon. "Sige na, pumasok na tayo..." paunlak pa ni nanay Selina na nauna na sa loob. Kasunod din nito ang mga dalagita na panay ngiti sa amin ni Austin. Nang makapasok kami ay naupo kami sa nay gilid na malapit sa bentilador. Pawisin kasi si Austin at si Shaniah. Nagsimulang magsalita ang pari at doo'y nakinig sila. “The grace of our Lord, Jesus Christ and the love of God and the fellowship of the Holy Spirit be with you all." Ani ng pari sa amin habang nakangiti. "And also with you," we responded while holding each other's hands. Nanatiling tahimik ako that time na medyo pre-oocupied sa oras na iyon.
Austin's POVNatapos na akong mag-impake sa oras na iyon. Inaayos ko ngayon ang suot na kurbata at ang buhok na nilagyan ng spray. I just look my reflection into the mirror."Sigurado ka ba talaga, hon. Aalis ka ngayon? May bagyo pa, hindi magandang magbyahe." Sabi pa ni Sharina sa oras na iyon. Karga niya si Shaniah."Oo, may aasikasuhin lang ako saglit, saka, hinahanap din ako ni papa." Pasubali ko sa sandaling iyon kay Sharina. Hindi ko sinabi ang totoon rason kung bakit ako babalik ng Manila. Gusto kong siguraduhin na tama ang kutob ko.Katunayan, ang sinabi ko'y papunta ako sa Australia para hindi rin maghinala si Lorna sa pag-alis ko. Alam kong tatawagan niya ang kapatid niyang si Lawrence para masabihang papunta ako sa Manila. Kailangan kong maging tuso."Sa Paris ang flight mo? Hindi ba't natapos na ang construction ng company ninyo doon?" medyo nalilitong sambit ni Sharina."Come on, Sharina. May kailangan lang akong ayusin, para sa ikabubuti nating lahat ito." Sabi ko pa sak
Austin's POV Kasalukuyan akong nakatanaw sa isang bakanteng lote. Dito ang address na nakalagay sa isang pin location na binigay sa akin nina Magnus. Ayon sa kanila, ito ang hide-out ni Lawrence. Kasalukuyan siyang nakikituloy sa bahay na katabi ng bakanteng lote. Ilang minuto akong nakamasid sa lugar na iyon. Pamilyar ang lugar, tila nakapunta na ako dito noon. "Kaninong bahay ba 'to?" sambit ko habang tanaw ang isang apartment type na gusali. Mayamaya pa ay nakita ko ang isang sasakyang palabas doon, i know that it was Lawrence's car. Gumamit ako ng isang telescope at nakita doon na ang mismong kasama pala niya ay ang pamilyar na babaeng si Anna! Ang secretary ni papa! Nakita kong sweet na sweet sila habang sabay na umalis sa gusali. Sa sandaling iyon ay sinundan ko ang mga ito. Nang makasunod sa kanila ay napunta ako sa isang mall. Tila magsha-shopping ang mga ito. Tahimik akong bumuntot sa kanila. Katunayan, nag-park din ako sa mall at pumasok. Gusto kong malaman kung saan
Austin's POV Hinintay kong maging maayos ang kalagayan ni Lawrence bago siya kausapin sa unang pagkakataon. Nasa hospital ako noon, hinihintay ko na malaman ang lahat, i wan't to know that truth behind of this shit. Gusto kong malaman ang kahinaan si Garret. I want everything! "Bakit nandito ka pa?" Mahinang sambit ni Lawrence sa akin. "Hinihintay kitang magkamalay. Gusto kong makita kang damputin ng mga pulis. Kailangan kong malaman ang lahat!" "Ng ano? Kung paano ko kinulimbat lahat ng yaman ni Don Abejuela?" "Kung bakit mo hinayaan na manipulahin ka ni Garret." "Because..." "Umamin ka, Lawrence." Sa sandaling iyon ay hindi ko alam ang malalaman ay magtutulak sa isa pang katotohanan. I was not prepared. "Dahil papatayin niya ang anak ko," naiiyak na sambit ni Lawrence. "What are you saying about, Lawrence?" "Ako ang tunay na ama ni baby Shaniah. Ako ang lihim na kasintahan ni Sugar!" Sa sandaling iyon ay mas lalong naguluhan ang ulo ko. Ang totoong ama ni Niah ay ang mi
Georgina Czsharina's POV "Naku, hija. Ano ba kasing nangyari sa'yo? Naunsa ba jud ka? Sino ang gagugod nimo? Kilala mo ba 'yon? Bakit ka niya hinahabol?" iyon ang isahang tanong sa akin nina nanay Nena at aling Serina. They are very concerned for what happened. Mabuti na lang at nakita ako ng trabahante nila. Sa oras na ito ay hindi ko masabi ang totoo. Hindi ko masabi na si Sugar ang nagtangka sa akin. "Sharina?" untag ni nanay Nena. "Ah, h-hindi ko po alam, baka sira-ulo lang po, napag-tripan ako." Sabi ko pa. "Naku, simula ngayon, Lorna, samahan mo na si Sharina ha. H'wag kayong lalabas ng bahay ng mag-isa. Huwag din kayong lalayo. Marami nang nagkalat na masamang loo sa panahon ngayon." Sabi pa ni nanay Nena. "Opo." "Sige, maiwan na muna namin kayo, magsasaing pa kami sa kusina." Si nanay Nena. "Dito lang po muna ako, nay." Si Lorna. Sa sandaling iyon ay naiwan si Lorna sa kwarto ko. Napapansin kong may gusto siyang sabihin sa akin, na parang nag-aalangan siyang sabihin sa
Georgina Czsharina's POV "Okey ka lang ba, hija? Inumin mo ang tubig na 'to oh," sabi pa ni nanay Nena sa akin that time. Sa sandaling iyon ay halos bumulahaw ako ng iyak. Hindi maaaring mawala si Niah! "She's mine! Akin si Niah! nay, hindi dapat siya nawala. Kasalanan ko 'to!" sabi ko pa sabay punas ng luha ko. Inalo ako ni Lorna that time suot pa nito ang gown habang nasa ulo nito ang korona. Siya ang nag-uwi ng title na Miss inang kalikasan ng Samal. Pero, tila namatayan kami dahil sa nangyari. Hindi namin akalain na ang masayang pagtitipon namin kanina ay mapapalitan ng kalungkutan. "Don't worry senyorita, kumikilos na po ang kapulisan." Dagdag pa ni Lorna that time. "I'm hoping that she'll be fine, Lorna. Kilala ko si Sugar, she's a bit pyscho baka kung ano ang gawin niya sa anak niya." Sabi ko pa. Naalala ko kasi noon, habang pinagtatangol ko ito sa mommy at daddy niya, pinuri ako nila tito, kaya imbes na magpasalamat ay inaway niya ako dahil nagpapabida raw ako sa pamilya n
Austin's POV Nagmamadali akong makauwi sa oras na iyon. Gusto kong makita si Sharina sa oras na iyon, hindi ko gustong wala ako sa tabi niya, lalo pa at alam kong kailangan niya ako ngayon. "Sir Austin, nakahanda na po ang sasakyan." Sabi pa ng driver ko. Kalalapag ko lang sa Davao that time, binungad ako ng mga tauhan ko na nandoon at nag-guide sa daan ko. They are in their formation while I am walking in that aisle. "I need to go, tara na!" sabi ko pa rito. Ang iba naman ay nakasunod lang sa akin that time dahil marami namang mga sasakyan ang nakahilera sa oras na iyon. Sinabayan ako ng mga tauhan ko. Umabot ng ilang oras ang byahe papuntang Samal. Nakaugalian kong hindi mapalagay kapag may iniisip, nakikita iyon sa mannerism ko sa kamay. I am shaking my legs, my palm is sweating and i am clinching my jaw. Hindi ko malimutan nang tawagan ako ni manang Nena dahil sa isang aksidente. Flashback. Nasettled ko na ang sinasabing hospital ni Lawrence. Naka-in-coma nga si ginoong A