| SPECIAL CHAPTER |
// "Be the Queen to the King." \\
___
"I now hereby declared as the new King, Einver Cruz McNamara of Zeus Organization. May you have a peaceful reign in your time as a King." the King announced and after that, everyone shouted in glee as they clap their hands to congratulate the newest King.
Another year had passed and everyone finally coped up from the happenings in the past. Naging mahirap lalo na kung paano tanggapon ng lahat ang isang katulad niya
// "Don't trust anyone's appearance even though you see something beneath their eyes." \\"SO YOU ARE Einver Cruz? My new secretary?" Nakangiting tanong sa kaniya ng babaeng kaharap niya. A woman who has a long chestnut hair, had a long bangs that slightly covering her chocolate-colored eyes, small pointed nose, and a cute pinkish lips. Naka-suot din ito ng puting roba at may nakasabit pang stethoscope sa leeg nito. Napatingin naman siya sa maliit na name plate dito at nabasa ang pangalan ng doktor na kaharap.Sobejana, S.Muli siyang tumingin sa doktor at kiming tumango lamang bilang sagot."Hmm.. I'm Dra. September Sobejana, nice to meet you." ngiting sabi ulit ito at inilahad pa ang kamay sa kaniya. Tinanggap naman niya iyon at nakipag-
// "Everyone starts with the word strangers but eventually, they'll be friends in the first end of the story. \\___"YOU ARE MR. PHIL MONTES? Hmmm.. So you are my patient now." tumatangong saad ng doktora habang pinagmamasdan ang lalaking naka-upo sa harapan nito.Siya nama'y pumunta muna sa kaniyang cubicle ngunit ang atensyon niya'y nasa doktora at sa kausap nito."Ms. Kim Montes, her sister." pakilala naman ng kasama nito. Tumango ang doktora."Okay, please seat to the other side." turo nito doon sa maliit na salas na kasunod lang ng table nito."Please might as well don't interrupt our session but if I told you so, Ma'am. Kaila
// "Everything happens for a reason." \\__"GOOD MORNING, EINVER!" Masayang bati ng doktora sa kaniya ng makita siya sa table niya. Mahina pa siyang nabigla ng marinig ang masigla nitong boses ngunit mas lalo lamang siyang nabigla ng lumapit ito sa kaniya at yumakap na naman."E-Err.. M-Morning." mahinang sagot niya at medyo nautal pa dahil sa kilos nito.Tumawa naman ito at lumayo na sa kaniya. Dumiretso kaagad ito sa sariling lamesa at umupo sa swivel chair."Schedule?" Tanong nito. He immediately grab his ipod and check her schedule."Ahm, you have a new patient
// "It's starts with the label called friends until it grows to something new." \\"POST TRAUMATIC STRESS DISORDER." deklara ni Dra. Sobejana sa kaharap nitong kamag-anak ng pasyente."A-Ano ho yun, Doc?" Kinakabahang tanong ni Amalia na siyang nakakatandang kapatid ng pasyente na ngayon ay nakahiga sa hospital bed at walang malay. Bakas sa tono ng boses nito ang pag-aalala para sa kapatid."PTSD ay isang psychological condition kung saan ang isang tao ay nagkakaroon ng matinding trauma mula sa isang matinding trahedya. Tulad ng condisyon ngayon ni Nathalie, Ms. Amalia. Maaaring nakuha niya ito sa nangyari doon sa kweninto mo kanina. Symptoms of PTSD are having traumatic flashbacks, nightmares, panic attacks and jumpy. Ito yung sa kung saan madaling magulat ang isang tao sa isang simpleng ingay lang. Natri-trig
// "When night falls, don't trust too much who's in the darkness." \\"HMMM.. SAAN NGA BA yun nakalagay?" Tanong niya sa sarili habang kinakalkal ang mga folders sa drawer.Kanina pa siya sa loob ng opisina at hinahanap ang nawawala niyang resume. Naiwan niya kasi noong umalis siya sa ospital. Pwede naman niyang kunin kaso masyado rin siyang naging busy para bumalik at ngayon lang siya nakahanap ng tamang oras. Minalas pa nga at hating gabi na siya nakapunta. Wala pang taong dumadaan sa corridor kaya hangga't maaari ay mabilis ang kilos niya."Hayst! Bukas na lang sana'to eh kaso may gagawin pa pala ako. Sheezz.. kakilabot talaga." kinikilabutan niyang sambit at mas minadali ang paghanap ng folder.Hindi naman nagtagal ay nahanap na niya ito. Napangiti siya.
// "Even if it's just a childish promise, you need to keep it. A promise is a promise." \\"AYOS KA NA?" mahinahon niyang tanong sa doktora at binigyan ng isang mineral water.Tumango lang ito at sinubsob na ang mukha sa lamesa. He sigh. Dalawang oras makalipas ang nangyari kanina at ngayon ngayon lang niya napatahan ang doktora galing sa pag-iyak.Ang mga pulis naman ay tuloy parin sa pag-iimbestiga sa basement ng hospital at mukhang nahihirapan dahil talagang malinis ang pagkakagawa ng krimen. Bukod pa doon ay wala pang record sa CCTV, mukhang may nagbura nito para mawala ang ebidensiya.Napatingin naman siya sa pintuan ng bumukas ito at pumasok doon si Aria. Tumingin ito at ngumiti sa kanila."Dra? Ang sabi daw ni Dr. Salvador na kung pwede po bang sabay kayong mag-lunch?" T
// "Always remember to be careful even if it's your colleagues." \\KUNOT NA KUNOT ang noo ni Einver habang pinapanood ang doktora na basta basta na lang pumasok sa opisina at dumiretso sa swivel chair nito na para bang hindi siya nakita.. o talagang sinasadya siyang hindi tignan.Pero ang ipinagtataka niya, bakit? May nagawa na naman ba siya at hindi siya pinapansin nito? May nasabi ba siya o ano?Simula kahapon pagkabalik niya matapos mananghalian kasama si Nana ay hindi na siya nito pinapansin. Parang may nangyari dito.Isa pang kakaiba ay ang mga mata nito. May nakikita siyang emosyon dito at hindi niya nga lang mapangalanan dahil halatang pilit nitong tinatago sa kaniya. Hindi ito tumitingin sa mga mata niya at palaging iwas ang mukha.
// "When someone says you should be careful in a carefree way, beware because jokes are half meant true." \\___"HINDI KA PA ba uuwi?" Tanong ni Einver sa kaniya.Pasado alas dyes na ng gabi at hanggang ngayon ay nasa ospital parin sila. Naka-upo parin siya sa swivel chair at naghahanap ng impormasyon tungkol sa Death Of Ten."Mamaya na, Einver. May ginagawa pa ako." seryosong sabi niya habang nakatutok parin sa computer na kaharap. Rinig niya ang pagbuntong hininga nito at naramdaman niya ang paglapit nito."What are you doing? Bakit mo hinahanap yan?" Tanong nito ng makita ang ginagawa.She sigh. "I want to know more about the case, Ein. Sangkot si Vanessa dito and she is my friend. Kailangan kong bigyan ng
| SPECIAL CHAPTER |// "Be the Queen to the King." \\___"I now hereby declared as the new King, Einver Cruz McNamara of Zeus Organization. May you have a peaceful reign in your time as a King." the King announced and after that, everyone shouted in glee as they clap their hands to congratulate the newest King.Isang malapad na ngiti ang pinakawalan niya lalo na nang lumingon ito sa direksyon niya at nagtama ang mga mata nila.Another year had passed and everyone finally coped up from the happenings in the past. Naging mahirap lalo na kung paano tanggapon ng lahat ang isang katulad niya
| EPILOGUE |// "Still, an ending needs to solve everything." \\___"HYPNOTISM is actually a kind of psychological therapy but one of the most complicated methods of meditation. It includes highly concentration and determination to be able on succeeding doing this." panimula ni Dr. Kyle, a Hypnotist-- sa harap nila.Nasa isang conference room sila ngayon at nagmemeeting about sa bagong method na susubukan nila para sa mga pasyente niya. All of them in the room are Psychologist in McNamara Hospital. Completo silang lahat.. maliban sa isang tao.Ipinilig naman kaagad ni Einver ang ulo nang sumagli sa isipan niya ng taong yun at napagp
| CHAOS BATTLE |// "Climax doesn't end in one chapter so as the story. It'll just continue until death decides to end it." \\___"Israel.." mahina niyang tawag sa pangalan nito. Hindi parin siya makahuma lalo na nang masaksihan niya ang ginawa nito. The Isreal that she knew would never do that. Aside from his profession as a Doctor, alam niyang may mabuting kalooban ang binata kaya naman laking gulat na niya lang nang makita ang ginawa nito. What he did earlier was not Israel anymore. Naging ibang tao ito at hindi niya maatim na makita ito."Tsk! My guts was right about him. He really has something, eh?" nap
| ENEMY |// "The most unfortunate about having a companion, is having a friend who can also be your greatest enemy." \\___"KAMUSTA, ATE?"Napaawang ang mga labi niya sa narinig. Hindi siya makapaniwala. Hawak hawak nito ang baril na kailan ma'y hindi niya maisip na magagawa iyon nitong hawakan ang ganoong kadelikadong bagay. Halata pang nabibigatan ito dahil dalawang kamay ang hawak pero hindi parin nun mababawasan ang kabang nararamdaman niya. Bahagya muli siyang napaatras."M-Macky?"Humakbang naman ito palapit kaya
| FEELINGS |// "Like in the weather. Sun might be the battles and the rain might be the breathing but the thing is, rain can only lasted for a few hours or minutes and again, Sun will begin showing so you have to face the battles again." \\___"ANONG GINAGAWA na'tin dito?" takang tanong ni September sa kasama.Nasa isang malawak na harden silang dalawa. Papalubog na ang araw pero kitang kita parin nilang dalawa ang mga iba't ibang klase ng mga bulaklak na nakapalibot sa kanila. Everything seems unreal. Parang nasa lugar sila ng imahinasyon at talagang napakaganda ng paligid."We're away from everyone, September. I think we both nee
| CLOSURE |// "Starting a new chapter will help to reach the ending of the story." \\___A MORNING CAME after night, slowly she opened her eyes and found herself in an unfamiliar room. Her forehead wrinkled at that sight. She didn't know where she is."Hmm.." she lowly groaned and massage her temple slowly to ease the ache on her head. Nagtataka rin siya kung nakadapa siyang nakahiga at doon niya lang nalaman ang dahilan nang maramdaman ang kirot dito."A-Ahh.." daing niya sa sakit. Aakma na sana siyang susubok na bumangon nang mapatigil nang makita si Einver sa harapan. Nakahiga ito sa couch at nakaharap din sa kaniya."Ein.." natu
| SURRENDER TO LIVE |// "Is death can really end the pain?" \\___"NAKAKASAWA na.." mahina niyang saad."When will this end?" tanong niya sa sarili. Humawak naman siya sa gilid at tumingin sa ibaba."Will the pain go away if I jump right at this moment?"She was in the middle of a bridge. Staring down at the deep and dark water below her, thinking what should she'll do to make the pain go away."Maybe I should.." she whispered. Her mind recalls everything that she's been through. All the misery and pain that she experience makes her really want to give up. She really want to end everything and maybe.. maybe if she'l
| RUN AND RUN |// "Run, as fast as you can to escape." \\___"SHE'S A SOBEJANA! She's not going back to be a Hermania and not will be a McNamara! Understand that everyone?!"An authorative voice coming from someone interupt their conversations. Lahat sila ay lumingon sa pinanggalingan na naman nun at nagulat nang makilala ang mga ito."N-November.." September whispered. Siya naman ay napadako ang tingin sa isa pa nilang kasamahan at napakunot ang noo."Dra. Camino?" patanong niyang saad. Ngumiti naman ito at tumango na lamang sa kaniya."Who the hell are you?! What are you doing here?!" May said in annoy
| CLAIM |// "Now things will turned ito chaos. Are you willing to fight?" \\___"WHERE IS she?" agaran niyang tanong kay Dra. Camino nang kinabukasan pagdating niya sa kwarto nito ay wala ito doon.Kumunot ang noo nito. "Bakit mo ba palaging hinahanap yun?" tanong nito na hindi niya pinansin. Luminga linga siya sa paligid at natigilan nang mapadako sa labas kung saan naroon ang hardin. Nakita niya ito doon, naka-upo lang at mukhang nakatulala pa. He sigh. Nawala na ang kabang naramdaman niya nang makita ito."Dr. McNamara." rinig niyang tawag muli ng Doktora ngunit hindi niya pinansin. Agad siyang nagtungo sa dalaga at walang imik na umupo sa tabi n