Chapter 3

Anthony's POV (Ashish's Father)

"In January report the McLeat Casino gained almost twice than previous months last ye—"

*Ringggg*

I stand up. "Excuse me," I said and go out in conference room. I picked up the call. "What the news?"

"Sir Vandross, based on my investigation that in one week Sir Ashish your son fuck 4 different girls, I also have their info and pictures sir," he reported.

Marahas akong napabuga ng hangin at napailing. "Send it to my Secretary Mr. Jairus."

"Yes sir."

Napailing ako, kahit kailan talaga mas lalo siyang lumalala. Tinapos ko lang ang meeting at umuwi agad ko, I need wine to calm me. Inubos ko ang alak sa baso. I'm here in my office at the mansion. Kahit kailan sakit siya sa ulo ko. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko para lang mapatino ang anak kong 'yon. Sigurado ako kung buhay pa si Rhea ay magagalit siya sa anak namin. Mahigpit kong hinawakan ang baso na naglalaman ng mamahaling alak.

Kailangan kong gumawa ng paraan para mapatino ang anak ko. Ayaw kong magkaroon siya ng anak sa labas dahil sa pangbabae niya. At hindi ako papayag na mangyari 'yon mamamatay muna ako.

I called him.

"Who are you?" inis niyang tanong halatang naistorbo ko siya.

"I'm your fucking father bastard. We need to talk, come in our house meet me at my office."

"Dad I'm bu—who is that baby?" rinig kong boses ng babae sa kabilang linya, mapahigpit ang hawak ko sa cellphone.

Sinasagad talaga niya ang pasensya ko.

"Fuck can you shut you fucking mouth Marisse!" my son frustrated shouted.

I cut him. "Come in our house Ashish in 5 minutes. Or you'll regret it when you make me wait and angry to you son," madiin kong bigkas habang pinipigilan kong sigawan siya.

Natahimik ang kanilang linya.

"I'll be there in 5 minutes Dad," nagmamadali niyang sagot.

I hung up the call. Sisiguraduhin kong titigil na yang pagiging addict mo sa sex.

After 5 minutes at bumukas ang pintuan ng opisina ko, pawisan pumasok si Ashish, magulo ang souy ng polo shirt white at hindi pa naka butones ng maayos ito. Magulo rin ang kanyang brown na medyo kahabaan niyang buhok. Malalim din ang kanyang mga mata halatang kulang sa tulog.

"D-Dad I'm here, exactly 5 minutes," hinihingal niyang saad. Kinuha ko sa taas ng lamesa ang files at picture na naglalaman ng picture niya kasama ang iba't-ibang babae.

Nangunot ang noo niyang inabot ito. Nanlaki ang mga mata niya at napatingin sa akin.

Napailing siya. "Anong ibig sabihin nito Dad? Pinaiimbestigahan ba ninyo ako?" hindi makapaniwala niyang tanong bahagyang nanginginig ang kanyang kamay na hawak ang picture.

Marahas akong tumayo at dinuro siya. "Stop your hobby to fuck woman. Habang maaga pa tigilan mo na anak. Ayaw kong nakabuntis ka dahil sa kalibugan mo na 'yan," nagtitimpi kong utos.

Umiling siya at binitawan ang picture at hindi makapaniwala tumingin sa 'kin. "But dad hindi mo na maaalis sa akin ang hobby kong 'yon. It's my medicine," depensa niya at bahagyang umatras.

Tumawa ako at hindi makapaniwalang tiningnan siya. "Medicine for your dirty hobby? Huh Ashish?" panguuyam kung tanong.

Nangunot ang noo niya at umigting ang kanyang panga. Inis at galit ang dumaan sa kanyang mata. "Your a man too dad, you know what I feel with a woman. I have a needs to fullfil only girls can do."

Napakuyom ang kamao ko nilapitan siya at sinuntok ng malakas dahilan upang napasalampak siya sa malamig na marmol na sahig ng opisina ko.

Nanlaki ang ang mata niya, hindi inaasahang ang ginawa ko. Kahit ako nabigla, I just want him to stop fuck a woman. Subrang hirap naman non para sa kanya?

Malalim ang paghinga ko habang inayos ang magulo kong business suit. "Titigilan mo na ang pangbabae mo o wala kang makukuha sa aking kahit peso," pagbabanta ko.

Natigilan siya at kalaunan ay pinunasan niya ang dugo sa pumutok niyang labi at tumayo siya. "Dad. You know na pinaghihirapan ko ang lahat-lahat ng pinapagawa ninyo ginagawa ko para lamang maging susunod na CEO ng kompanya natin. Please dad—"

"Then do what i've say. Stop being a fuck boy son. It's for your own good. Fix yourself you look a homeless man," 'yon nalang ang sinabi ko at iniwan ko siya sa opisina.

"Marko pupunta tayo sa Albaña Beach Resort." Tumango na lamang ang aking kanang kamay at nagmaneho na siya.

Pinuno ko ang baso ng alak at ininom ko ito ng tuloy-tuloy. Nakaupo ako sa beach side habang umiinom. Tahimik lang na naka tayo si Marko habang pinagmamasdan ang payapang dagat.

"Marko have a seat, I've something  to ask you," tawag ko sa kanya habang pinapaikot ang ice sa loob ng baso na wala ng laman.

Tumango siya. Pinagsalin ako ng alak sa baso. "Have a drink." I offered.

Nagtatakang tumingin siya sa akin at kalaunan ay nagsalin din ng alak at uminom.

Muli akong uminom ng alak at binalingan ng tingin ang kanang kamay ko. "Marko ilan ang anak mo? May anak kabang babae?"

Nanlaki ang mata niya at nakakunot ang noong sinalubong ang tingin ko. Napalunok pa siya at tumango. "Lima po ang anak ko, sir. Mayroon akong anak na babae at nag-iisa lang po siya," sagot niya.

"Ilang taon na ang anak mong babae? Anong pangalan? What grade?"

Napaawang ang labi niyang nakatingin sa akin. Alam kong mayroon na siyang kutob kung bakit ko siya tinatanong tungkol sa anak niyang babae.

"Relia—Aurelia sir, 18 years old, mag college na siya sa darating na pasukan," sagot niya.

Tumango ako at napangiti. Kung magkakaanak man ang anak ko ay mas gugustuhin kong kilala ko ang babae, and I know Aurelia is suit for my son.

"Can I see her picture?" I requested.

He nodded. "Here sir." Kinuha ko ang cellphone niya.

Mas lumawak ang ngiti ko. Her daughter is good looking. She have this green eyes, black straight hair and pale skin. At alam kong sa ganda niyang 'yan ay maraming nagkakagusto sa kanya. Sigurado akong hindi siya maaayawan ng anak ko.

"I have an offer to you Marko, at sana pumayag ka," sabi ko at binalik ang cellphone niya.

Napabuntong-hininga ako. This is the only way to make my son stop being a bullshit.

"Ano po yong sir?"

Ashish's POV

*Blagggg*

Malakas na tunog nang binaba ko ang hawak kong walang lamang baso ng alak.

"Bro easy lang baka mabasag mo yang baso ko mahal ang bili ko niyan," suway sa akin ni Lilius.

Nagtangis ang bagang ko sa galit. "Fuck I don't fucking care. For the first time my Dad punched me? Haha he want me to stop me tasting every girls I like to taste," hindi ako makapaniwalang habang umiiling.

Napatayo si Cassius at nagsalin ng alak niya sa baso. "Hahaha you deserve pre. Tumigil ka na kasi sa pagiging FP mo. Kahit ang dad mo ay hindi nagugustuhan ang gawain mo. Pumili ka, tumigil ka o hindi ka magiging CEO na matagal mong pinaghihirapan?" nakangising tanong ni Cassius.

"Tsk. Tsk. Tsk. Kung ako 'yan ay gugustuhin kong manatiling FP, total Bro Ashish may sarili ka na rin businesses diba? Enjoy being single bro haha!" sulsol ni Shad.

Mahigpit kong hinawakan ang buti ng liquor at tinungga ito ng tuloy-tuloy. "Fuck you guys. I called you to help me but it's look you guys are not helping me at all."

Gusto ko maging CEO ng kompanya namin pero mahirap iwasan ang nakaugalian muna. Hindi ko maiwasan makipag sex sa mga babaeng natitipuhan ko, wala ng  makakapagpabago sa akin ganito na 'ko bakit ang hirap tanggapin ni Dad 'yon?

Gusto kong iwasan ngunit hindi ko kaya, patuloy pa rin hinahanap ng laman ko 'yon kaya sinasabayan ko nalang. Ganito na siguro ako habang buhay ang maging FP.

Aurelia's POV

"Ma'am bili na po kayo ng gulay mura lang at bagong pitas pa," panghihikayat ko sa Aling dumaan.

Napatingin siya sa akin at sa gulay na tinda namin. "Magkano sa talong miss?" tanong ni Ali habang sinisipat ang mga paninda namin gulay.

Napangiti ako. "40 pesos ang isang kilo po, ilang kilo po ba?" tanong ko at kumuha ng plastic.

"Isa," aniya ay pinili ang mga talong.

Tinimbang ko muna at saktong isang kilo. "Ito po salamat sa pagbili," nakangiti kong pasasalamat at inabot ang naka-plastic na gulay kasabay no'n inabot ang bayad.

Sabado ngayon ay nandito ako sa palengke sa puwesto namin kong saan nagtitinda kami ng mga tanim naming gulay. Tuwing Sabado at Linggo ay nandito ako tinutulungan si Mama sa pagtinda ng tanim namin.

Ngayong araw ng Sabado ang araw ng pamilihan namin, at maraming mamimili at busy kami, kahit ang bunso naming kapatid ay tumutulong na din.

Inabot kami ng alas sais ng gabi bago naubos ang mga gulay na tinda namin. Sinarado na namin ang tindahan, pagkauwi ay nagpresenta na ako magluto ng gabihan, alam kong pagod si mama at gusto kong makapag pahinga siya. Pinakbet, sinabawang papaya at pritong tuyo ang niluto ko, hindi yan mawawala sa hapag namin.

"Ma, Kuya Xizan, kuya Zurien, Kuya Denver, Thomthom kakain na," tawag ko sa kanila habang inaayos ang hapag kainan.

"Wow, sa kwarto palang ako amoy ko na ang masarap mong luto ate," nakangiting papuri ni Thomthom sa akin.

Napailing ako. "Asus nangbula kapa, kumain ka na nga." Kumuha ng siya ng plato at nagsandok.

Sabay-sabay naman naupo sina Kuya Zurien at Denver.

"Dahan-dahan sa pagkain Denver baka mabulunan ka," paninita ni mama sa kanya.

"Ang sarap kasi ng luto nito ni Ate Ma, pwede ng mag-asawa—aray!" d***g niya ng batukan siya ni mama habang masama ang tingin.

"Anong pinagsasabi mong pwede ng mag-asawa itong ate mo ha? Bawal pa mag college palang ang ate mo." Bumaling sa akin si mama, napalunok ako. "Kaya ikaw Relia magaral ka muna ha? Wag ka muna mag-aasawa hindi ka naman bubuhayin ng maagang pag-aasawa, dagdag lang sa gastusin panggatas ng bata."

Napakamot ako sa aking ulo at napatango. "Opo ma, saka wala naman sa isip ko yang pag-aasawa eh," pagtatanggol ko sa sarili ko.

Bakit ba iniisip nila agad na pag hindi ka nag aral ay mag asawa ka agad? Alam kong duon din ang patungo pero hindi ba pwede na mag aral muna, maghanap ng trabaho? May point naman si mama na hindi ka uunlad o yayaman sa pag-aasawa, pero hindi naman natin masisisi ang magulang natin dahil ngayong henerasyon natin ay maraming kabataan ang maagang nag-aasawa dahil nabuntis ng boyfriend. Kaya nga kahit boyfriend ay hindi ako pinayagan ni mama at papa.

At si papa naman ay tutol talaga, kasi pangarap talaga nila sa akin ay makapagtapos ng college at makapagtrabaho, gusto ko rin silang tulungan kaya nagsusumikap talaga ako. Hindi namin kasama si papa dahil nagtatrabaho ito sa Manila, nagpapadala naman si papa a month at alam din ni papa na gusto ko mag-aral sa college sa UP dahil nandoon ang gusto kong course, I want to be an architect.

Si Kuya Denver ang nagpresenta na hugas ng plato habang ako ay naligo at nagready ng matulog. Bago ako matulog ay nagdasal muna ako, humingi ng patawad kay God sa mga nagawa kong kasalanan dito at sa ibang tao, at nagpasalamat narin sa mga biyayang natanggap namin sa araw-araw, isa na rin sa pinagdasal ko ay sana makapasa ako scholarship exam.

*Knock knock knock*

"Aurelia yung cellphone mo kanina pa may tumatawag," kumakatok na tawag ni Kuya Xizan.

Naalimpungatan ako sa tawag ni Kuya Xizan, kinapa ko ang higaan ko kong saan ang cellphone kong kanina pa pala may tumatawag.

"Hello," sagot ko habang kinukusot ang mata ko.

"Anak si Papa mo ito, nagising ba kita? Pasensya na nak, may sasabihin lang ako sa 'yo important," sagot ni papa.

Agad akong napamulat at tiningnan ang caller, si papa nga.

"Papa kamusta ka po diyan sa Manila? Ayos kalang ba papa? Ano po yong sasabihin mong importante pa? Gusto mo po ba makausap si mama?" tanong ko at bumangon sa kama akmang lalabas ng sumagot si papa.

"Ikaw talaga ang tinawagan ko dahil may magandang balita ako sa 'yo anak, nag usap na rin kami ni mama mo kagabi kaya wag mo ng ibigay sa kanya ang cellphone mo nak."

Napatango ako at nagsuklay ng buhok, magulo ang buhok ko at may natuyong laway pa sa bibig ko, buti nalang at hindi ako nakalabas kundi pagtatawanan ako nila Kuya.

"Ano po ba ang importante mong sasabihin pa?" Inaayos ko na ang higaan ko dahil tutulungan ko muli si mama sa pagtitinda sa palengke.

Rinig kong napabuntung-hininga si papa sa kabilang linya. "Alam kung gusto mong mag-aral sa UP Manila anak." Napalunok ako at bumilis ang tibok ng puso ko. "Good news ay nakakapag-aral Kana doon anak pero..."

Nangunot ang noo ko. "P-Pero ano pa?" kinakabahan tanong ko.

"Kaya naman kitang pag-aralin doon anak, gagamitin ko ang ipon ko pero hindi sapat 'yon para sa gastusin mo sa College, may offer sa akin ang Boss ko na pag-aaralin ka niya sa UP Manila pero may contract ito, may kapalit?"

Nanghihina ang tuhod kong napaupo sa kama. Ilang beses pa akong napalunok dahil feeling ko natutuyoan ako ng laway.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba. "A-Ano po ang kapalit Papa?"

"Hindi ko pwede sabihin sa 'yo ngayon anak, pero wag kang magalala maganda naman ang offer at makukuha mong benefits sa offer ni Sir Vandross."

Vandross? I heard about the surname, kabilang din sila sa mga sikat na businessman dito sa Pinas.

"Kailan po ako pupunta diyan pa?" Buo na ang desisyon ko, kong ano man yang offer na 'yan ay tatanggapin ko para sa pangarap kong course at college, is now or never.

"Bukas anak, dumeretso ka sa ibibigay kong address, magiingat ka Rine anak," paalala sa akin ni Papa.

Napangiti ako. "Opo pa, kayo rin po."

"Nagkausap ba kayo ng Papa mo Relia anak?" tanong ni Mama habang inaayos ang ilang gulay na naani namin kanina.

Nandito kami ngayon sa pwesto namin sa palengke, kasalukuyang inaayos ang mga aning gulay sa maliit na bukid namin.

Sinalansan ko ang mga kalabasa. "Opo ma, kanina po tumawag si papa dahil may importante daw po siyang sasabihin tungkol po sa pag-aaral ko sa Manila."

Napangiti si Mama at hinaplos ang pisngi ko. "Pasensya ka na anak ha? Kung kailangan mo pang magsakripisyo para sa pag-aaral mo sa College, kahit siguro ibenta natin ang bukid ay hindi kasya sa tuition fee at pang araw-araw mo doon," malungkot na saad niya.

Napailing ako at hinawakan ang kamay ni Mama na nasa pisngi ko. "Ano ka ba ma? Okay lang po, kaya nga nagtatrabaho ako para makabawas sa gastusin eh, saka hindi mo na kailangan ibenta ang bukid natin ma, isa pa ma'y magpapaaral na sa akin sa College ang Boss ni Papa," sagot ko.

Alam kong nakakainsulto sa yon sa part ng magulang na hindi kaya, o walang kakayahan pag-aralin ang kanilang anak at hindi natin yon masisisi. Matuwa nalang tayo dahil nakakapag-aral tayo dahil yong ibang bata diyan kailangan pang mamasura para lang may pagkain sa isang aral at walang kakayahan pumasok sa school dahil walang sapat na pera.

Maraming mga bata ang gustong mag-aral ngunit pinagkaitan sila ng gobyerno, dahil karamihan ay mahirap pa sa daga, hindi makaahon sa hirap dahil sa patuloy na binababa sila ng mga sakim sa kapangyarihan.

Ngayon araw ang alis po papuntang Manila. Dalawang maleta at isang shoulder bag ang dala ko, muli kong pinasadahan ng tingin ang buong kwarto ko, mamimiss ko ito halos saksi niya ang paglaki ko, pag iyak, masaya at breakdown ko, at mahirap din sa part na bigla mong lilisanin 'to.

Naabutan ko si Mama sa sala, kasama sina Kuya Xizan, Zurien, Denver at ang bunso namin si Thomthom, pawang malulungkot ang kanilang mga mata, manubig ang mata ni Mama at niyakap ako ng mahigpit.

"Mamimiss ka namin anak, mag ingat ka doon sa Manila ha? Wag mong papabayaan ang sarili mo anak, palagi kang tumawag sa akin—samin balitaan mo kami ng nangyayari sa'yo ha?" umiiyak na sabi ni mama.

Hindi ko maiwasan maluha din, ito ang unang beses kong makita si mama na umiiyak at ngayon lang din ako mawawalay sa kanila kaya alam kong mamimiss ako ni mama. Niyakap ko ng mahigpit si mama habang hinayang kumawala ang luha ko sa mata.

"Opo ma, wag po kayong magalala tatawagan ko po agad kayo pagkarating ko sa Manila, saka nandoon naman po si papa ma, hindi niya ako papabayaan eh, saka malaki na ako. Ako pa ba?" pagbibiro ko.

Binuhat nila kuya ang malita ko, samantalang si Thomthom ay tumawag ng tricycle.

"Hoy Aurelia, mag-isa ka lang umalis dito wag kang babalik ng tatlo na kayo ha? Kundi mapapatay ko talaga yang pangahas na lalaking 'yan," madiing pagbabanta ni Kuya Zurien.

"Tama si Kuya, Relia. Wag ka agad magpapadali sa kung sino-sino lalaki sa Manila, alam kong maraming gwapo doon at makalaglag panty pero wag mong isusuko ang perlas ng silangan ha? Ikaw rin ang mawawalan," paalala ni kuya Xizan.

Napatawa ako sa sinabi niya. "Basta palagi lang kaming nandito Relia, wag kang magalala kila mama at Thomthom kaming bahala sa kanila, mag aral ka lang ng mabuti para maabot mo ang mga pangarap mong maging Architect," nakangiting sabi ni Kuya Denver at ginulo ang buhok ko.

Mas lalo akong maiyak sa mga sinabi nila, lumayo ako kay mama at pinunasan ang luha niya at ngumiti ako. "Wag po kayong mag-aalala sa akin Mama, kaya ko po ang sarili ko saka tinuruan naman po ako ni Kuya Xizan sa self-defense eh." Pinunasan ni mama ang luha ko at tumango.

Isa-isa ko silang niyakap. Hinatid na nila ako sa gate saktong dumating ang tricycle sakay si Thomthom. Nang maisakay na ang mga gamit ko ay muli ko silang niyakap. Mamimiss ko sila, ang pagiging strikto ni kuya Xizan, ang pala biro na si Kuya Zurien at pagiging maalaga ni Kuya Denver at pagiging makulit ni Thomthom.

Pinilit kong hindi lumingon habang papaalis ang tricycle. This is just a start of my journey,  kakayanin ko ito, para sa pamilya ko at sa pangarap ko.

Napangiti ako at napatingin sa mapayapang dagat, papasikat ang haring araw ng tuluyan na itong sumikat ay ramdam ko ang mainit na sikat nito na tumatama sa aking mukha at malamig na simoy ng hangin na tinatangay ang luha kong kumawala sa mga mata ko, mamimiss ko ang lugar kong saan ako sinilang at lumaki, napabuntung-hininga ako pinunasan ang luha ko, this is it wala ng atrasan.

Manila I'm coming.