"S-sir..." Hinarang ko ang mga kamay ko at pumikit ng todo. Another harassment na naman itong ginawa sa akin ni Sir. "Oo, maganda ka nga. Amoy suka naman. Ang asim mo, dugyot talaga!" Dumilat ako, kasabay ng pagbitiw niya. Nakangisi siya, pulang-pula ang mukha. Parang nakainum na naman. "Sa tingin ko, Sir Danny, hindi suka ang nasinghot mo, kun'di tuba! Ayan oh, ang pula mo!" Turo ko ang mukha niya. Kaagad nagsalubong ang mga kilay niya at naubo. Sekretong inamoy ko ang sarili. Amoy suka nga! Kakahiya panay yakap pa namin sa akin si Joel kanina. Sumimangot ako. Nakakaloko naman ang ngiti ni Sir."Ang swerte ni Joel— " "Oo talagang ma-swerte siya dahil maganda na nga ang girlfriend niya, may bunos pang suka. Two in one!" Putol ko sa panglalait niya sana. "Kayong dalawa! Hindi ba talaga matigil ang bangayan ninyo?" Si Sir Dante ang nagsalita. Hindi ko napansin na dumating na pala siya. Siguro dumating siya no'ng nakapikit ako. "Magandang gabi po, Sir Dante." Bahagya akong yum
Napatulala ako matapos maputol ang tawag ni Joel. Sino 'yong babaeng narinig ko? May tiwala ako sa kan'ya, pero hindi ko pa rin maiwasan ang magduda.Kiniling ko ang ulo. Ginugulo ko lang ang utak ko. Ayokong pag-isipan ng masama si Joel. Alam ko, may dahilan at may tamang paliwanag.Sandali akong naghintay ng tawag niya, pero wala na talaga. Sinubukan ko rin na tawagan siya pero nakapatay na ang cellphone niya. Napabuntong hininga na lang ako. Matamlay akong humiga. Pinilit kong alisin ang pagdududa. May dahilan si Joel, alam ko. Bukas tatawag siya at sasabihin kung bakit naputol ang tawag. Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili. ***Nagising ako sa tunog ng cellphone. Kaagad akong bumangon at dinampot iyon. "Joel," sabi ko. Pupungas-pungas, pero gusto ko nang marinig ang paliwanag niya."Good morning, my love," malambing na boses ang bungad nito sa akin.Hindi ako tumugon. Paliwanag ang gusto kong marinig at hindi lambing. "Hello, my love... 'andiyan ka pa ba?" Bumuntong-
Tumayo si Sir Danny at ngumisi. Ang talim pa ng tingin. Para tuloy akong natuod sa kinatatayuan ko. Akala ko pa naman mag-enjoy kami ni Nanay, hindi pala. Kasama pala itong boss kong buang."Nay... hindi na lang po kaya ako sasama," pabulong kong sabi. "Hindi sasama? At sino ang gusto mong magbuhat ng mga bibilhin namin, si Nanay?" Nasa tapat na ng kotse si Sir Danny. Pero lakas pa rin ng pandinig niya o nabasa yata ang galaw ng bibig ko."Hindi ko naman, po sinabing si Nanay ang magbubuhat... nandiyan nga po, kayo, Sir... " Yuko-ulo kong sabi. "Halika ka na, Arrianne," aya ni Nanay. Hinila pa ako. "kanina may pa talon-talon ka pa. Ngayon inarte ka na. Hala, pasok..." Nasermonan pa tuloy ako. Tahimik akong umupo sa tabi ni Sir Danny. Lumaki kasi ang mga mata niya kanina nang akmang tatabi ako kay Nanay. Kaya wala akong choice, kun'di magtiis na katabi na naman siya. "Nay, kakain na kaya muna tayo." Panaka-nakang sulyap ang ginawa niya sa rare-view mirror para tingnan si Nanay."Ika
Sir Danny tightened his grip on my hand and gently faced the woman, habang ako tulalang napatitig sa magkahawak naming kamay. Nag-angat lang ako ng tingin nang marinig ang tawa niya. "Danny, many years have gone, but you still haven't moved on?" sabi ng babae, kasabay ang pag-iling. Mapang-asar din ang ngiti niya. 'Yong tipong pinu-provoke niya si Sir Danny.Hindi naman nagpatalo si Sir, mapang-asar din ang tawa niya na nagpahalukipkip sa babae at bumakas ang inis sa mukha."I've moved on, but I still hate you to my bones!" So the next time, just pretend na hindi mo ako kilala dahil baka hindi ko na mapigil ang sarili na isumbat lahat sa'yo ang ginawa mo!" Walang prenong sabi ni Sir. Matalim na tingin ang iniwan niya sa babae na hindi na nagawang magsalita. Tahimik kong sinundan si Sir Danny habang hawak pa rin niya ang kamay ko hanggang sa makalabas na kami ng coffee shop. His acting cool ka kanina. May patawa-tawa pa, pero 'yong klase ng paghawak niya sa kamay ko ay malaking patun
Kahit anong pagmamatigas at pagpigil ko ay sapilitan pa rin akong hinila ni Sir Danny papasok sa pinto. "Sir... " tili ko nang sumalubong sa akin ang napakadilim na silid. Kaagad akong yumakap sa kan'ya. Talagang diin na diin ang mukha ko sa dibdib niya. Bahala na kung bahala, pero wala akong paki' kung ano man ang isipin niya. "Sir Danny, ayoko rito... ilabas mo na ako, Sir, please..." Pikit-mata kong paki-usap habang yakap pa rin siya. Mahigpit na mahigpit. Daig ko pa ang girlfriend na naglalambing sa klase ng pagyakap ko. Alam kong gulat siya. Nanigas nga kasi ang katawan niya, ni hindi nga ako nagawang itulak o kalasin man lang ang kamay kong mahigpit na lumingkis sa baywang niya. Tingin ko nga, napigil din niya ang paghinga."Sorry... Joel, sorry," nasambit ko na may kasamang paghikbi. Feeling ko nagtaksil ako, nagkusa akong yumakap sa lalaking laging galit sa akin."Arrianne... L-let go of me..." matapos ang mahaba-habang paninigas at pananahimik ay nagawa niya ring magsalita
Arrianne, 'wag masyadong magpagabi ng uwi, ha?" paalala ni Nanay. Ngumiti ako at niyakap siya. "Opo, Nay... para namang first time ko pa lang makipag-date, kung paalalahanan n'yo. 'Tsaka para namang hindi n'yo pa kilala si Joel," dagdag ko. "Kahit na, mabuti na 'yong paulit-ulit para hindi mawala d'yan sa utak mo ang mga paalala namin." "Kahit naman po, hindi paulit-ulit, Nay. Nakaukit na ang mga 'yon dito sa puso at isip ko," nakangiti kong sabi. Muli ko pa siyang niyakap bago bumaling sa mga kaibigan kong puro may ngiti sa mga labi."Excited sobra, parang hindi umiyak ng ilang araw, ah!" Tukso ni Ate Sally. Sinundot pa ang tagiliran ko. "Isang araw lang po akong umiyak, Ate Sally, hah!" pagtama ko sa sinabi niya. Umiyak nga ako, noong gabing nagsine kami ni Sir Danny. Inaway kasi ako ni Joel. Todo ayaw ko raw kasi kapag nag-aya siya na magsine kami, pero sumama ako kay Sir Danny. Nakakagago raw ako. Nakakainis. Ang dami niyang sinabi. Ayaw na niyang makinig at ayaw tanggapin a
"Arrianne, kumain ka muna bago ka magtrabaho," pigil sa akin ni Nanay. Palabas na sana ako ng quarters."Mamaya na po ako kakain, Nay," walang lingon na tugon ko. Rinig ko pa ang sabay na pagbuntong-hininga ng mga kasama ko na nahawa na yata sa lungkot ko. Ang toxic ko. Dahil dito sa pesteng nararamdaman ko, pati mga kaibigan ko ay damay sa lungkot ko. Oo, malungkot pa rin ako. Nandito pa rin ang sakit, kahit mahigit isang buwan na ang lumipas mula no'ng nalaman kong niloloko lang pala ako ni Joel, simula pa lang. Iba pala ang intensyon niya. Demonyo pala siyang nagbalat anghel. Ang tanga ko. Ang rupok. Kunting lambing lang niya ay nahulog kaagad ako. Sh¡t talaga. Huli niya kasi kaagad ang kahinaan ko. Masyado kasi aking bukas sa kanya. Tiwalang-tiwala ako.Ang dami ng clue, ang daming pahiwatig na iba ang intensyon niya. Na may mali sa mga kilos niya, pero ako nga itong tanga, masyadong nagtiwala sa isiping hindi ako lolokohin ng kababata ko. Hindi niya magagawang sirain ang pagk
Ang gusto ko lang naman ay ilagay itong bulaklak na hawak ko sa flower vase at makita ang ganda nito pagkatapos. Pero ibang tanawin ang sumalubong sa akin. Kakaibang show. Naka-topless lang naman ang babaing mald¡ta at akmang kakandong na sana kay Sir Danny. Pastilan! "S-sorry..." kanda utal kong sabi habang tiim ang mga mata at takip pa ang bulaklak sa mukha. 'Wag ko lang makita ang ginagawa nila. "Istorbo!" singhal ng babae. Siya nga kasi ang atat kumandong, kaya siya ang sobrang galit. Habang si Sir, naghihintay lang na lumapat sa mukha niya ang malalaking pakwan.Naramdaman ko na lang na may humawak sa mga rosas at kinuha iyon mula sa kamay ko. "Thank you for saving me!" bulong ni Sir Danny. Saving talaga? Bakit nakamamatay ba 'yong malalaking pakwan ng babae?Nagsabay lang naman umawang ang bibig at pagdilat ng mga mata ko. Kakagulat! Akala ko, sandamakmak na sermon na naman ang aabutin ko mula sa ka'nya."Hindi ka galit, Sir?" pabulong kong tanong. "Mukha ba, akong galit?"