Broken

“Bhe, napapadalas na iyan ah,” sita niya sa lalake.

“Bhe naman, ngayon lang naman ulit ito, tsaka sina Arnold naman ang kasama ko eh,” mahinahon na saad ni Bobby.

Napabusangot na lamang tuloy siya. “Iyon nga eh!”

Hindi niya napigilan ang pagtaasan ito ng boses dahil sa pagkainis, matapos kasi nilang makapag-ayos nitong nakaraan ay medyo naging palalabas na si Bobby at napapadalas na rin ang pagsama nito sa mga naturang kaibigan.

“Kilala mo naman sina Arnold ah, birthday niya kasi ngayon,” muling turan nito.

“Eh paano naman ako!” papadyak na lang niya ng paa sa kinauupuan.

“Minsan lang naman ito bhe, intindihin mo naman,” bahagyang pag-aangat nito ng tono.

“Paanong minsan, hindi ba noon nakaraan magkasama lang kayo!” singhal na niya dito.

“Bhe naman, kababata ko iyon tao, syempre palagi kami magkakasama dahil taga dito lang sila!” bara ni Bobby.

“Hmp, bahala ka na nga!” Nagigitgit ngipin na saad na lang niya rito bago ito babaan ng telepono.

Bumigat nanaman tuloy ang pakiramdam ni Sheryll, bigla tuloy bumagal ang takbo ng oras at tila nawalan siya ng ganang gumalaw, lalo pa nang matapos ang ilang minuto ay hindi na nagpaparamdam ang kasintahan sa kanya.

Tulala na tuloy siya habang pinagmamasdan ang sarili sa salamin sa loob ng restroom, tinitingnan niya kung ano ang maaring mali sa kanya at posibleng naging dahilan ng biglaang pagwawalang bahala sa kanya ni Bobby.

Sakto naman ang pagpasok ni Celina roon para makita si Sheryll na parang baliw na paulit-ulit lang sa paghaplos ng buhok sa harap ng salamin.

"Sheryll, Sheryll!" Alog ng kaibigan sa kanya, subalit tila wala siyang nararamdaman ng mga sandaling iyon. "Wala ka nanaman sa sarili!" Marahang tapik na ni Celina sa pisngi niya.

Napakunot na lang ito ng noo nang balingan ni Sheryll ng maluha-luhang mga mata habang nakatodo ang pagsimangot.

"Ano bang nangyari?" Agad hinawakan ng babae ang magkabilang pisngi niya, alala itong tumitig sa kanyang mga mata.

"Cel, friend," yakap niya kaagad dito, hindi niya na napigilang mapaiyak sa sobrang sama ng loob.

Ganoon na lang ang lalong pagkunot ng mukha nito sa pagkabalisa sa ginawa niya, agad siya nitong inalalayan dahil parang mawawala na siya sa balanse pakakapit dito.

"Sheryll, ano bang problema?" agad nitong tapik sa kanyang likod para mpakalma siya.

Panaka-naka ang haplos ni Celina sa likod ni Sheryll upang mahimasmasan, parang gripo na kasi ang pag-agos ng kanyang mga luha at hindi niya ito magawang pigilan.

"Si...si Bobby kasi." Hikbi niya dito. "Alam mo iyon, ang laki ng pinagbago niya nitong nakaraan."

Inilayo siya nito sa pagkakaakap at maingat na pinunasan ang kanyang mukha dahil basang-basa na ito ng luha. Mukha tuloy isang modelong nanay si Celina na nagpapatahan ng anak sa ginagawa.

"Baka naman may problema lang iyong tao," malambing nitong saad.

Napasimangot lang siya lalo dito, kung kaya isang tipid na ngiti lang ang ibinalik nito habang hinahawi ang kanyang buhok na humarang na sa kanyang mukha.

“Paanong may problema, eh todo happy-happy nga siya ngayon!” Napapatalong na wasiwas na lang siya ng kamay sa inis.

Hindi niya kasi mapigilan ang paninikip sa kanyang dibdib nang hanggang ng mga oras na iyon ay hindi pa rin ito tumatawag sa kanya.

Naroon kasi ang katotohan na kilala niya na si Bobby, hindi nito gawain na hinahayaan siyang mayroon sama ng loob ng matagal, madalas kahit siya ang may kasalanan ay ito pa ang nanunuyo sa kanya.

“Wala naman siguro masam kung paminsan siyang nag-aaliw sa sarili.” Pilit patahan ni Celina.

Pero nagtuloy-tuloy lamang ang paghagulgol niya dahil sa tila paghigpit sa kanyang dibdib ng mga sandaling iyon.

"Hindi Cel, may nararamdaman ako, you know that feeling that there is something fishy like tilapia," paliwanag niya dito.

Panaka-naka pa ang singhot niya habang sinasabi iyon, pero kahit mukha na siyang tanga sa harapan ng kaibigan ay taimtim lang itong nakinig.

"Bakit hindi kayo mag usap?" haplos ni Celina sa kanyang balikat.

"Iyon nga eh, alam niya naman na nagtatampo ako sa kanya pero ni hi ni ho wala akong natatanggap, hindi tulad ng dati mabilis pa sa alas kuwatro kung tumawag iyon sa akin para mag sorry." Muli nanaman niyang nadama ang kakaibang hapdi sa kanyang puso habang sinasabi iyon.

Hindi nanaman niya napigilan ang mapahagulgol sa harap nito, napahawak na lang siya sa kanyang mukha para piliting pigilan ang sarili ngunit sadyang nangingibabaw ang kanyang hinanakit.

"Shhh tahan na, intindihin mo na lang muna si Bobby, at least diba nagpapaalam pa rin siya sa iyo,” buong lambing na saad ng kaibigan.

Nadama niya ang malambing na pagpunas ni Celina sa kanyang buhok, yinakap siya nito kaya humagulgol na lang siya sa balikat ng kaibigan. Kahit papaano ay medyo gumaan na ang pakiramdam niya dahil sa pakikiramay ni Celina, ngunit sadyang hindi niya pa rin mapigilan ang sarili dahil naroon pa rin ang kakaibang sikip sa kanyang dibdib.

Nagpapasalamat na lang siya at nagawa siyang pakinggan at intindihin ng kaibigan kahit pa parang bata siyang ngumangawa roon, hindi siya nito iniwan kahit pa pinagtitinginan na sila ng ilang mga tao na pumapasok roon.

Ilang minuto rin ang inabot bago siya humupa sa pag iyak, mabuti na lang at lunch break nila noon kaya hindi sila nasita, kahit papaano ay nakaluwag ng kaunti sa kanyang alalahanin ang paglalabas ng sama ng loob, pinilit niya na lang na ayusin ang sarili bago bumalik sa trabaho.

Inalalayan na lang siya ni Celina pabalik sa kanilang opisina, pinilit niya na lang na iwaksi ang mga prinproblema upang kahit papaano ay makakilos siya muli ng maayos, hindi niya rin naman gustong maging alalahanin pa ng kaibigan lalo na at batid niyang may sarili rin itong iniisip noon.

Ngunit hanggang sa pagkatapos ng trabaho nila ay nanatiling nakadikit sa kanya ang kaibigan, lalo pa nang ipaalam niya ang planong pamamasyal sa mall, kaya naman alam niyang nag-aalala pa rin ito sa kanya.

“Friend, okay na ako, nagpasundo na lang ako kina mama, mamimili rin kasi kami ngayon dahil sweldo ko,” pagpapaalam niya rito.

Isang tipid na ngiti ang gumuhit dito habang pinapakatitigan siya. “Sure ka ha,” lambing nitong haplos sa kanyang pisngi.

Iniangat na lang niya ang kamay upang ipakita ang braso rito. “Oo naman, ako pa! Thank you sa pakikinig mo kanina friend,” yakap na lang niya rito bago sila maghiwalay.

Tinanggal niya na lang muna sa isip ang paghihinala sa kasintahan, naisip niya na lang na intindihin na muna ang lalake dahil na rin sa payo ng kaibigan.

Ibinaling niya ang atensyon sa pamimili ng araw na iyon, hahayaan niya na munang lumipas ang tampuhan nilang dalawa, tutal siya lang rin naman ang may sama ng loob dito.

"Anak, tingnan mo ito, mukhang bagay sa iyo," dikit ng mama niya sa isang floral dress na hanggang hita lang ang palda.

"Ma naman, ang iksi-iksi niyan, makikita na kaluluwa ko riyan eh," sita niya sabay layo sa naturang damit.

"Uso naman ito ngayon ah!" baling ng mama niya dito, pinakiramdaman pa nito ang tela sa harap niya na parang bang inaakit siya na subukan ito.

"Ma naman!" inis niyang sambit dahil tinopak nanaman ito na pilitin siyang makiuso.

Hindi niya maipagkakailang maganda nga ang damit ngunit sadyang masyadong bastusin and desenyo nito para sa kanyang panlasa.

"Mama, huwag niyo na po pilitin si ate, alam niyo naman na manang iyan manamit." Paghalakhak na lang ni Sherwin sa kanya.

Agad na nagsalubong ang kilay ni Sheryll sa kapatid. "Siraulo ka ah!" Pakita niya ng aktong pag-batok dito.

"Ma oh!" mabilis nitong sigaw.

Dali-dali naman itong nag-angat ng kamay para sanggain iyon sa pag-aakalang itutuloy niya ang gagawin.

"Sukatin mo lang kung bagay," pagpapagitna ng kanilang ina sabay muling pagtutulak ng damit sa katawan niya.

Walang gana na lang iyong kinuha ni Sheryll para mapatigil na ito, nakasisiguro nanaman siya na bibilhin rin iyon ng ina kahit tanggihan niya.

Pumunta siya sa isang malapit na changing room subalit napakahaba ng pila kaya naman sa may malaking salamin na nasa gilid noon na lang siya tumungo.

Iniangat niya na sa harap ang naturang kasuotan upang makita kung babagay ba iyon sa kanya, napangiti siya nang makitang medyo maayos itong tingnan pero napakunot na lang siya ng noo nang may maaninag sa repleksyon ng salamin.

Agad-agad siyang napaikot patalikod dahilan para biglaan siyang makaramdam ng pagsikip sa dibdib na wari ay mayroon pumipiga dito, idagdag pa ang parang tuloy-tuloy na pagtusok ng karayom sa kanyang puso.

Literal na nagdilim ang kanyang paningin nang makita si Bobby na ngiting-ngiting nakatayo sa hindi kalayuan, hinahalik-halikan pa ito ng kasamang babae sa labi na para bang nakikipaglaro, halata naman ang tuwa ng lalake sa ginagawa nito.

Wala sa sarili siyang lumapit sa dalawa, alam ninya na hindi maaring maging kaibigan o kamag anak ang babaeng iyon dahil sa paraan ng pakikipaglandian nito sa kasintahan niya.

"Please baby, dalawa na ibili mo sa akin." Mapang akit nitong niyakap sa leeg si Bobby sabay nguso na halatang nagpapa-cute dito, bago nagpaulit-ulit nanaman ng halik sa mga labi ng binatilyo.

Tila nagpintig ang tenga ni Sheryll sa narinig kasabay nang mabilisan pagliyab sa kanyang kaloob-looban dahil sa ginagawa ng mga ito. Hindi na siya nakapagpigil na magtuloy-tuloy sa paglapit sa mga ito, doon niya kasi napagtanto ang dahilan ng pagiging malamig at kakaiba ng kilos ng nobyo nitong nakaraan mga buwan.

"Walang hiya ka!" Malakas niyang hampas sa balikat ng lalake.

Mabilis naman nagsalubong ang kilay ng dalawa pakasalag ni Bobby ng kamay sa kanya.

Naroon na ang init sa mga mata ni Sheryll subalit ang matinding galit na nakalukob sa kanya ng mga sandaling iyon ang nagsilbing pambara niya rito.

"Sabi ko na nga ba!" ibinato niya dito ang hawak hawak na damit.

Naroon ang agaran panglalaki ng mata ni Bobby nang makilala siya. "She..Sheryll!" gulat nitong sambit na halos napanganga pa.

Nagtataas baba na ang balikat ni Sheryll ng mga sandaling iyon habang matalim na nakatitig sa dalawa dahil sa pag-aalburoto ng kanyang kalooban lalo pa nang mapansin ang agaran na pagharan ng lalake sa kasama nito.

"Iyan ba iyong girlfriend mo?" biglang singit ng haliparot na babaeng kasama nito.

Napalingon na lang si Sheryll dito na nanlilisik ang mga mata. "Kaya naman pala," padaskol nitong saad sabay ngisi habang tinitingnan pa siya mula ulo hanggang paa na nakataas ang isang kilay.

“Abat!” Napakuyom na siya ng palad ng mga sandaling iyon.

Parang sumabog ang kumukulong dugo ni Sheryll ng mga sandaling iyon dahil sa tono ng boses nito, batid niya ang panunuya ng babae sa suot niyang uniporme dahil sa haba nito at pagkakabalot sa katawan niya.

Kung kaya naman ganoon na lamang ang bilis niya sa pagkilos, para siyang pusa sa liksi nang lampasan ang lalake upang hablutin ang buhok nito kaya naman hindi na ito nakaiwas.

"Ay!" tili na lang ng babae sabay subok na hawak sa kamay ni Sheryll nang masunggaban ito.

"Puta ka, mang-aagaw!" buong lakas niyang hatak sa buhok nito.

Ngunit halatang palaban ang naturang babae dahil hindi ito nagpatinag bagkos ay nanlaban ito, kaya naman nahawakan rin siya nito sa buhok. Nauwi sila sa pagtatagisan ng lakas sa paghatak sa isa't isa. Wala ng nagawa si Bobby kung hindi ang magpabalik-balik na lang ng tingin sa dalawang babae.

"Akala mo uurungan kita!" nanggagalaiti nitong saad habang gumaganti ng pag-sampal.

Kahit dehado si Sheryll sa lakas nito ay hindi siya nagpatinag, mas lalo niya lang hinigpitan ang paghawak dito, dama niya na kasi ang bahagyang pagkakatanggal ng ilan sa mga buhok nito kaya naman nais niyang kahit papaano ay magawang kalbuhin ang babae.

"Tang ina Sheryll, bumitaw ka na!" Sa wakas ay awat ni Bobby.

Napasubsob na lang siya nang mabitawan ang naturang babae dahil sa pagtulak ng nobyo . Nanlalaking matang pinakatitigan niya ito, doon niya lang nabatid na mayroon halong galit ang tingin nito sa kanya. Isang malalim na paglunok ang tanging nagawa niya para pigilan ang sarili sa tuluyan pag-iyak, dahil sa tila pagpilipit sa kanyang puso dulo’t ng ginawa nito.

Buong higpit na napakuyom na lang siya ng kanyang kamay nang talikuran na siya ng lalake para mailayo na ang kasama nito.

"Ano, akala mo kaya mo ko!" sigaw ng babae sa kanya habang hinahatak palayo doon ni Bobby.

Napatulala na lang siya ng makita kung gaano kaingat itong inaalalayan ng kasintahan kaya naman mas lalo lamang naglagablab ang kanyang dugo. Subalit hindi niya rin maitago ang mabilis na pagpapaibabaw ng matinding kirot sa kanyang dibdib, hindi niya na nagawa pang tumayo sa panlulumo dahil sa mas pinili ng lalake na kampihan ang naturang babae.

Hindi niya na nagawang pigilan pa ang sarili nang tuluyan na itong makalayo. Napatakip na lang siya sa mukha sa paghagulgol dahil sa kahihiyan at panghihina.

Batid niya na halos lahat ng mata ng mga taong naroon ay nakatingin sa kanya, dinig niya rin ang pagtatawanan ng ilan sa mga ito, kung kaya’t ganoon na lamang ang pagnanais niyang lamunin na lang ng lupa ng mga sandaling iyon.

"Sheryll, anong nangyari?" bungad kaagad ng isang malumanay na boses.

Napanatag siya ng kaunti nang madama ang yakap ng ina, balisa siya nitong hinaplos pakayakap.

"Ate!" alalang sambit naman ng nakababatang niyang kapatid, agad itong umupo sa kanyang tabi upang siya'y haranangan mula sa mga mapanghusgang titig ng mga nakapalibot sa kanila. "Hindi ba si kuya Bobby iyon!" ngitngit na turo ni Sherwin nang makita ang lalake na nagmamadali sa paglayo habang akbay-akbay ang kasama nito.

Agad naman kinapitan ni Sheryll ang pantalon ng kapatid nang akmang tatayo ito, pansin niyang nakuha na nito ang dahilan ng naturang pangyayari.

"Gago iyon ah!" nagngingitngit na duro ni Sherwin, pero minabuti na lang nitong manatili sa kanyang tabi.

Sinubukan siyang itayo ng ina at kapatid pero naging mahirap iyon lalo na at nanginginig ang kanyang mga tuhod dulo’t ng panlulumo, ilang sandali pa at may dumating ng mga security guards na pumalibot sa kanila at umalalay upang makaalis na roon.