First update for today Kimmie's, later ulit!
SINUSUNDAN ni Theo ang kotse ni Eman habang siya ay malayo sa mga ito. Hindi niya pwedeng ilapit ang sasakyan dahil makakahalata ito. Gamit niya ang isang tracker upang malaman kung saan ito nagpupunta. Maya-maya ay huminto ito sa isang malaking bahay na malayo sa mga kabahayan, tila isa itong mansion na hindi ganoong ka-luma ngunit sapat na upang mahalatang abandunado dahil sa daming dahon na nakakalat sa paligid. “Kaninong bahay ito?” tanong niya sa sarili at bumaba. Nakita niya ang kotse ni Eman sa isang tabi. Alam niya na walang ibang tao doon dahil na ‘rin sa wala siyang nararamdaman. Sumilip siya sa loob at nang masigurong walang ibang tao ay pumasok siya sa loob. Hinahanap niya kung saan dinala si Stella habang pilit na dinadama kung nasaan ang presesnya nito. Hindi siya pwedeng pumasok sa pinakang loob dahil kailangan pa niyang tawagin si Philip. Kahit na wala itong ibang kasama ay maaaring paparating na ang mga ito dahil hindi basta-basta magdadala ng hostage ang isang tao
STELLA NAPATINGIN kami ng sabay ni Eman ng mayroong magsalita mula sa pinto. Dali-dali na lumapit si Mr.Chan papunta sa gawi naming at hinawakan sa magkabilang balikat ang anak at inilayo saakin. “Tigilan mo na ito anak!” sabi ng matanda sa lalaki ngunit nawala ang attensyon ko sa dalawa ng lumapit saakin ang secretary ni Mr.Chan. “Kailangan mo ng tumakas dito.” Pumunta ito sa likod ko at kakalagan sana ko pero alam kong nagulat siya ng makitang wala na ang tali doon. “Wag mo akong maliitin Ms.Lilia.” sabi ko na ikinatingin nito. “Sino ka ba?” bakit ba hindi ko agad nalaman na hindi masamang tao si Mr.Chan? Gusto kong parusahan ang sarili ko dahil doon. “Ako si Stella, ang mission ko ay ang pumatay sa pamilya ng tito ko.” Gulat na napatingin ito saakin habang si Mr.Chan ay busy sa pagkikipag-usap sa anak. “Hindi ka ganito Eman, hindi ito ang Eman na pinalaki naming ng mama mo!” nakita ko na umiiyak na si Mr.Chan habang si Eman naman ay nakaupo sa higaan at nakakapit sa kaniyang u
NAKAUPO ako ngayon dito sa labas ng kwarto ni mama habang nasa tabi ko si Philip. Hindi muna kami pumasok sa loob dahil gusto ‘daw akong makausap nito. “Alam mo bang sa ginawa mo ay maaaring pumunta sila dito ng hindi natin alam?” kalmado ngunit tila napapagod na sabi saakin ni Philip. Aminado ako na mali na lumaban ako mag-isa, pero kaya ko naman. Kaya ko kung hindi ganito ka kumplikado. Nakatingin ako kanina pa sa kwintas na ibinigay ni Lilia saakin. Sa tuwing naaalala ko kung paano siya nawalan ng buhay sa harapan ko ay nanghihina ako. “Sinabi kong makinig ka saakin Stella,” hindi ko na napigilan ang sarili ko at humarap dito. “Nangyari na ang nangyari Philip, ang kailangan nalang nating gawin ay labanan sila.” Seryoso kong sabi. “Ang hirap kasi sa’yo akala mo madadaan ang lahat sa dahas,” nag-iwan ito ng tingin saakin. “Anong sinasabi mo? Hindi ba pinatay niya ang pamilya mo? Hindi ba ito ang dahilan kung bakit ka nagtayo ng agency, ang maipaghiganti mo ang pamilya mo!” umiling
“DANIEL!” Napalingon si Daniel ng marinig ang tumawag sa kaniya at nakita niya sa isang tabi si Stella kaya lumapit siya dito. “Pumunta na tayo agad sa ospital, Stella. Kailangan lang nating bilisan dahil baka mahuli si Ellias.” Tumango ang babae sa kaniya. “Talagang kailangan nating bilisan—” biglang napahinto ang babae sa pagsasalita ng ma-realize niya na hindi niya pala dapat iyon sabihin. “Ano ‘yun Stella?” napaseryoso naman si Daniel dahil sa biglang paghinto ng dalaga. Tumingin ng deretsyo si Stella sa lalaki at nagtitigan sila sandali hanggang sa tuluyan nang naunang maglakad si Daniel palabas ng airport. “B-Biglaan ang lahat Daniel! Nabaril si mama sa bandang puso kaya—” “Nabaril? Paano nangyari iyon Stella? May kaaway ka ba?” umiling si Stella dahil sa sinabi nito. “Alam niyo ho kung sino lang ang kaaway ko, at isa pa hindi pa nalalaman kung sino ang may gawa. Ang sabi ng doctor ay lumala ang kalagayan niya dahil doon.” Napahawak si Daniel sa kaniyang sintido dahil doon.
HINDI makapaniwalang napayakap si Stella sa batang mabilis na lumapit papunta sa kaniyang gawi. “Princess!” napakunot ang mga noo nila Ace, Harris at Lucas dahil sa biglang dumating. Humahangos din ang isang babae na nakasoot ng makapal na jacket katulad nung batang tumakbo papunta sa gawi ni Stella. “P-Princess, anong ginagawa mo dito?” nauutal na tanong ni Stella sa anak ngunit hindi siya sinagot ng bata dahil napatingin ito sa lalaking nasa harapan nito. Napatingin din si Stella kay Ace dahil doon, sobrang bilis ng tibok ng kaniyang puso na akala mo ay galing siya sa marathon. Napalunok siya ng madiin habang pinagpapawisan na siya ng malapot kahit pa na malamig sa lugar na kinalalagyan nila. “S-Stella m-magpapaliwanag ako—” napahinto sa pagsasalita si Ave ng sumingit si Ace. “Sino siya?” kahit hindi nakatingin kay Stella ay alam niya na siya ang kinakausap nito. “A-Ah s-siya si—” muli ay hindi natapos ang kaniyang sasabihin ng si Princess naman ang magsalita. “Ikaw ba ang daddy
“P-Princess?” napalingon sila si Daniel at Philip sa tinitignan at tinawag ni Athena na Princess “Lola!” agad na tumakbo papunta si Princess sa kinalalagyan ni Athena at niyakap ito ng sobrang higpit. Napalayo nalamang si Daniel dahil tingin niya ay kailangan na mag-usap ng dalawa. Lumapit siya sa gawi ni Philip habang sila Lucas at Harris ay nagtataka kung sino ito. Habang si Ava naman ay nagulat ng makita doon si Agent E, dalawang beses niya palang itong nakikita at hindi niya akalain na kasa-kasama pala ito ni Stella lalo na ang lolang tinatawag ni Princess ay si agent Goddess. Napatingin sa kaniya si Philip at nginitian nito. “Tito Philip, sino po siya?” hindi na napigilan ni Harris ang magtanong kay Philip. “Siya ba? Siya si Daniel, ang ama ni Ace.” Nanlaki ang mata ng dalawang lalaki at nagpakilala naman sa kanila si Daniel. “I’m Daniel Alcantara, nice to meet you both.” Seryosong sabi nito na ikinalunok nila. Alam na nila kung kanino nagmana si Ace. “K-Kaibigan po kami ni Ac
MABILIS na lumapit si Philip kay Ace dahil nagsisimula nang tumingin sa kanila ang mga taong nakikipaglamay. Ayaw niya na mag panic ang mag tao na nasa loob kung kaya hangga’t maaari ay itatago nila ang nangyayari. “’Wag mong isigaw Ace, maaaring malagay sa alanganin ang buhay ng lahat ng taong naririto kapag nag-panic sila.” Natigilan si Ace at napatingin sa mga tao na naroroon. Humarap si Philip sa harapan at doon kinausap niya ng mahina si Theo. “Theo gusto ko na kunin niyo ang plate number ng kahit isa sa sasakyan na dala nila. Kung maaari ay malagyan sana ng tracker ang isang kotse.” Tumango si Theo sa kabilang linya at binaba na ang telepono. “Theo tignan mo,” napatingin si Theo sa tinuro ng kaibigan at doon ay nanlaki ang mata ng makita si Eman kasama si Stella. “Patay na,” mahinang sabi nito at nakita na nagsilapitan ang mga tauhan ni Eman sa kanila upang i-assist papunta sa sasakyan nito. “Ellias, lumabas ka bilis. Ilagay mo itong tracker jan sa kotse na malapit lang.” tum
“SANDALI.” Napatigil si Eman sa paglapit kay Stella ng bigla siyang pigilan nito. “Ano nanaman?” medyo naiirita na tanong nito sa babae. “Hindi ba gusto mo itong katawan ko?” seryoso nitong sabi habang nag cross legs na para naming ikinatulo ng laway ni Eman at sunod-sunod na tumango. “Kung ganon paano ako? Hahayaan mo bang may tali ako?” Tinignan siya ni Eman at tila nalinawagan ito. “Tama ka nga naman,” lumapit ito sa kaniya at pumunta sa likod upang kalagan ang tali. Nakatingin lamang sa kanila si Mr.Chan na nag-aalala kay Stella. Si Stella naman ay nakaabang lang sa mga susunod na mangyayari, kapag kinalagan na siya ni Eman ay gagaiwn niya itong pagkakataon upang makalaya. Pero ang kaniyang plano ay agad na nawala ng agaran nitong itali ang dalawang kamay sa harapan niy. “Anong ginagawa mo?” tanong niya sa lalaki na ikinatingin nito sa kaniya habang nakangisi. “Hindi mo ako mauutakan, Stella.” Pinanliitan nalang niya ng mata si Eman at hindi na umarte pa ng itulak siya nito p
“D-DITO Faith, umakyat ka bilis!” hinihingal na sabi ni Stella kay Faith nang dalhin niya ito sa likod nang Falls kung saan silang dalawa lang ni Ace ang nakaka-alam. Umuubo pa si Faith ng makaakyat sa kweba habang si Stella ay hindi na magawang maka-akyat pa dahil sa tama ng bala.“S-Stella! Halika tutulungan kita!” nang matauhan si Faith ay tinulungan niya ito at nakita nila ang gown niyang nababalutan pa ‘rin ng dugo dahil hindi ito tumitigil sa pag-agos. “K-Kailangan ko ng panali, punitin mo pa ang laylayan ng gown ko.” utos ni Stella sa kaibigan na ikinatango naman ni Faith.Si Faith na ‘rin ang nagtali niyon sa kaniya habang nakapikit ito at tila nanghihina na. “S-Stella, ‘wag mo akong iiwan ah! ‘Wag kang mawawala!” natatakot na sabi ni Faith na ikinatango ni Stella. “A-Ano ka ba, isang tama lang ‘to ng bala.” Natatawang sabi ni Stella.“Pero napuruhan ka kanina! Pagod na ang katawan mo!” tama si Faith, nararamdaman niya ano ‘mang oras ay babagsak na siya. Hindi kinaya ng katawan
“TANDAAN mo wife, wag kang kikilos hanggat hindi pa kami nakakapasok maliwanag?” seryosong sabi ni Ace sa earpiece kung saan lang sila maaaring mag-usap. Nag-aayos si Stella sa loob ng kaniyang sasakyan bago bumaba sa harapan ng mansion ng mga Del Rosario. Mayroong mga bantay sa gate ngunit pinapasok siya nito ibig sabihin siya ang target ni Eduardo at inaantay siya nito. Samantalang sila Ace naman ay nasa loob ng van kung saan nakakonnect sa kanilang dalang laptop ang mga CCTV sa loob na na-hack ni Diego. “’Wag kang mag-alala Alas, ayos lang ako. Bababa na ako,” mas naging seryoso ang nasa loob ng van, andoon si Ace, Lucas, Harris, Theo at Ellias. Sila ang may kakayanang lumaban kung kaya minabuti nilang sila nalamang ang papasok sa loob. Marami silang dalang mga baril at ilang armas para sa magaganap na labanan dahil nga sa plano nila ay naihanda nila ang lahat ng ito. Nasabihan na nila si Philip at siguradong papunta na nag mga ito ngayon upang tulungan sila kay Eduardo. Kit
BIGLANG inihampas ni Eduardo ang baril na hawak kay Don Enrique na ikinabagsak nito sa sahig. Napalingon si Talia dahil sa narinig at lalong mapaiyak ng makita ang amang nakabulagta sa sahig. “A-Anong ginagawa mo?!” sigaw nito ngunit naging maagap ‘din si Eduardo at hinampas din niya dito ang baril. Inis na inis na napatingin si Eduardo sa mga nakabuglatng katawan sa sahig. Dalawang tao nalang ang hawak niya, naisip niya si Diego. Aalis na sana siya doon upang sabihana ng tauhan niya na kunin ang katawan ni Don Enrique at Talia pero napahinto siya ng makita si Elise sa pinto ng dirty kitchen na tulalang nakatingin sa mga nakabulagtang katawan. “A-Anong nangyari?” tanong nito at napatingin sa kaniya kung saan napaatras dahil nakita niya ang hawak na baril ni Eduardo. Agad na tumalikod si Elise upang tumakbo at humingi ng tulong ngunit hindi nagdalawang isip si Eduardo na paputukan ito at maya-maya pa’y bumagsak na ‘rin ito sa sahig. “Sisigaw ka pang maingay ka,” inis nasabi ni Edu
TAHIMIK na lumabas si oliver at nanang Lili upang pumunta sa may sulok na parte ng Hacienda Del Rosario kung saan mayroong daan papunta sa pinakang main road. Habang palingon lingon ang dalawa ay hindi nila napansin si Eduardo na galing sa may kwardra kung saan nakita sila nitong parang nagmamasid. Napakunot ang noo ni Eduardo dahil doon at sinundan ang dalawa ng palihim. Nang makalabas ang mga ito ay agad siyang nagtago sa may mayayabong na halaman at mula doon ay nakita niyang pumasok ang dalawa sa isang tinted na sasakyan kung saan hindi iyon familiar sa kaniya maging ang plate number. Nagtataka ‘man ay agad siyang pumunta sa sasakyan at sinundan ang mga ito. May kutob siya na mayroong gagawin na kakaiba ang dalawa, alam niya na matagal nang katulong si nanant Lili doon na mas bata kay Don Enrique ngunit nakakapagtaka na pumuslit ang dalawa sa isang tagong daan. Inabot ng halos kalahating oras ang byahe nila at maya-maya pa’y pumasok ito sa isang bahay na malaki at purong puti
“SIGURADO ka ba sa gagawin mo Stella?” Alalang tanong ni Theo habang nasa loob sila ng kotse, si Vanessa ay muling iwan sa bahay dahil busy pa ito. Pinatawag siya ni Don Enrique para sa saluhan sila sa lunch ngunit iba ang plano niya na ikinababahala ni Theo. “Magtiwala ka saakin Theo, makakalabas ako mamaya at sa oras na makalabas ako ay doon magsisimula ang gera.” Napabuntong hininga na si Theo dahil doon. Alam niyang malamang sa mga oras na ito ay alam na ng mga kaibigan nila na siya sa Stella. Sa oras na malaman nila na siya si Stella ay hindi na nila kakayanin pang magpanggap kung kaya siya na magsisimula ng gulo. Huminto sila sa tapat ng masion at lumingon si Theo, “Mag-iingat ka, mapapatay talaga ako ni Ace kapag hindi!” ngumiti si Stella at tumango. Hinanda ni Stella ang sarili bago tuluyang lumabas ng sasakyan. Sinalubong siya ng mga tauhan at hinatid siya papunta sa lugar kung saan sila kakain ng tanghalian. “Ms.Scarlet!” nakangiting bati ni Don Enrique at nagsitayuan
“ACE!” Napatingin siya sa hagdan at nakita niyang pababa doon sila Lucas, Harris at Ellias. “May problema tayo! Pero teka bakit basa ka?” tanong ni Lucas na ikinailing nalamang niya. “Nothing, naulanan lang ako. Anong problema natin?” tanong niya na muling ikinaalala nila sa nangyayari. “Wala na tayong access sa CCTV! Mukang nahalata ni Eduardo na nahacked natin sila!” nangunot ang noon ni Ace dahil doon ngunit masyado nang masakit ang ulo niya para isipan pa ito. “Mag-uuspa tayo bukas, sa ngayon hayaan niyo muna akong mag-isip.” Nagkatinginan ang mga ito ng dali-daling umakyat sa taas si Ace habang si Faith na nakasalubong nito ay nagtataka ng hindi siya pinansin ng kuya. “Anong nangyari kay Kuya? Inaway niyo ba?” tanong nito sa tatlo na agad nilang ikinailing. Hinayaan nalang nila ito at nagluto ng makakain lalo na at malamig dahil umulan. *** Tulalang nakatingin si Stella sa labas ng bintana sa sala, nakaligo na siya at nakapag-ayos ng sarili kaya naisipan niyang pumunta s
“MAAARI ko ho ba kayong makausap nanang Lili?” Napatingin ang mga katulong sa pagpasok ni Stella sa dirty kitchen kung saan andoon ang kanilang pwesto ng dining noong tumira siya sa mg Del Rosario. “Stella!” napatingin siya sa tumawag sa kaniya, kung hindi siya nagkakamali ay si Rea iyon na nakatanggap ng batok mula kay Sese. “Hindi si Stella ‘yan! Si Ms.Scarlet yan! Parang hindi ka na inform nitong nakaraang araw ah?” Hindi niya maiwasan na mapangiti, hindi pa ‘rin nagbabago ang mga ito. Kulang ‘man sila doon dahil wala ang mga lalaki ay kita niya pa ‘rin na hindi sila nagbago. “Pwede niyo ba muna kaming iwan?” ngiti niyang sabi na ikinatango naman ng dalawa at maglilinis pa daw sila sa living room. Lumapit siya kay nanang Lili at niyakap ito pagkatapos ay sinabihan na pumunta sa bahay dahil hindi niya pwedeng sabihin doon lalo na at baka nakabantay sa kaniya si Diego at Talia. Ang hindi niya alam ay may nanonood sa kaniya mula sa CCTV, si Ace. Nakakunot ang noo nito ng makitang
HINDI makapaniwala si Stella na nasa loob pala ng silid na iyon si Lee, nalaman niya na opisina pala ito ng lalaki at sinadya ng matanda na doon pumunta upang marinig ng anak ang usapan nila. Ang kaso ay hindi naman inaasahan ni Leo ang mga ibubunyag nito. Ngayon nga ay malungkot na ang itsura nito habang nag kukwento kay Stella. “Ilang taon na ‘rin ang nakakaraan simula nang itago ko ang katotohanan na ito Stella, alam ko ang tungkol sa pagkamatay ng magulang mo.” Seryoso lamang na nakatingin si Stella kay Leo habang nakakuyom ang kamao. “Nalaman ko ang balak nila dahil ang mga Del Rosario ay matalik na kaibigan ng pamilya ko. Sabi saakin ng magulang ko na dumikit ako sa kanila, pero aksidenteng narinig ko ang plano nila. Natakot ako, hindi ako nagsumbong hanggang sa nabalitaan kong wala na ang magulang mo.” Bigla itong lumuhod mula sa kinauupuan nito at humingi ng tawad sa kaniya. “P-Patawarin mo ako hija, matagal na akong kinakain ng konsensya ko pero nawala ka nalang dito sa bay
“BAKIT ibinigay mo kay Ms.Scarlet ang lupa?” Tanong ni Eduardo kay Don Enrique nang makapasok ito sa loob ng opisina. Naupo muna ang matanda bago tuluyang sinagot ang tanong ng tauhan. “Dahil malaking halaga ang ipinatong niya sa buong lupa,” nangunot ang noo ni Eduardo dahil sa sinagot nito. “Paano si Mr.Salvador? Hindi ba’t matagal niyo nang pinaplano ang project na ito?” Tinignan siya nito. “Malaki ang parte niya sa lupa, hati kami doon. Napaka impossible na hindi siya masilaw sa Fifty Million,” gulat na napatingin si Eduardo kay Don Enrique dahil sa sinabi nitong presyo. “50M?!” nakangiti ang matanda dahil sa naging reaction niya at tumango. “See? Palay na talaga ang lumalapit saakin ngayon.” Hindi makapaniwala sa Eduardo na maglalabas ng ganong kalaking pera si Scarlet para lamang bilhin ang lupang iyon. Ngayon ay napapaisip siya kung ipinagbili ba nila ang lupa ng mga Montecarlos ay ganoong presyo din kaya ang ibibigay nito. Hindi niya maiwasang manghinala, paanong nangya