Tahimik lang si Nana Conrada habang kinakausap siya ni Father Mer. Nasa loob sila ngayon ng study room ng Casa kung saan noon tinuturuan ni Mr. Aragon si Minggay kasama ang dalawa pang kapwa niya ampon ng simbahan. Nakaupo sila sa magkabilang dulo ng isang mahabang lamesa."Kailan pa?" blangko ang mukha ni Father Mer, pero nagngingitngit ang kanyang kalooban sa galit. "Ang alin po, Father?" maang na sagot naman ng matanda. Pinabalik muna ni Nana si Minggay sa kanilang tinutulugan sa likod ng Casa. Usapang pang-matanda lang, sabi nito sa kanya.Napabuntong hininga si Father Mer. Wala na siyang oras magapaligoy-ligoy sa kasambahay kaya diniretso na niya ito. "Nakita ko sa bayong mo yung candelabra noong gabing sinabi mo na mamalengke ka. Hindi ka pa nakontento 'yung rebulto naman ng Birhen ng Fatima gusto mong nakawin. Baka gusto mo ring kunin yung korona ng birhen ng Villapureza sa altar natin sa simbahan. Tadtad ng diyamante 'yun. Siguro malaki-laki na kikitain mo du'n 'pag naibenta
Tinanggihan ni Padre Mauricio Espejo ang alok ng kasamahang pari na si Padre Jose Epifañia Sandoval na maging bagong bantay. Nasa kanyang silid ito ngayon, nilalagnat, payat na payat at halos puro tubig lang ang laman ng sikmura. Hindi na ito kumakain ng kahit lugaw man lang. Unti-unting inaagaw ng hindi matukoy na sakit ang katawan.Alam na marahil ng Kastilang pari ang ang nalalapit niyang pagpanaw. Kaya't isang araw, inaya niya ang kasamahan at Pilipinong pari na si Mauricio na maglakad-lakad sa aplaya sa isang tahimik na dagat noong nagbakasyon silang mga taga-simbahan sa probinsya ng Batangas."May sasabihin ako sa'yo, makinig ka," bagaman purong Kastila, matatas sa Tagalog si Padre Jose Epifañia. Dito na kasi siya ipinanganak at lumaki.Huminto si Padre Mauricio at pinunasan ang pawis sa leeg. Napakataas ng sikat ng araw at nangangagat sa balat ang init nito. Bakit ba kasi sa malayo sila nag-uusap kung puwede namang sa lilim na lang sila ng kabana?Hindi pinansin ng Kastila ang
Napako si Father Mauricio sa kanyang kinatatayuan. Hindi niya maalis ang mga mata sa rebulto ni San Serberus. Baka mag-iba na naman kasi ito ng posisyon oras na malingat siya."Parang awa mo na, Padre Jose. Gusto ko ng bumalik sa aking kuwarto," pagsusumamo niya.Humakbang palapit sa kanya si Padre Jose Epifañia. Taimtim ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. "Hindi mo ba naiintindihan, Padre Mauricio? Ang bagay na ito ay higit pa sa ating dalawa. Kapakanan ng buong mundo ang nakasalalay dito. Oras na iwan ni Serberus ang puwesto niya, mapapahamak tayong lahat. Nakikita mo ba 'yang pintong 'yan? Ang pintong iyan ang mismong lagusan ng impyerno. Halika at nang masaksihan mo," nakaturo si Padre Epifañia sa isa pang pintuan sa bandang likuran ng silid. Wala naman itong pinagkaiba sa regular na mga pinto. Kulay kayumanggi ito, walang kahit anong pintura, may simpleng ukit ng mga kerubin at bulaklak sa harap. Ang doorknob din ay gawa sa ordinaryong metal.Dahan-dahang inakay ni Padre Jose
Dumiretso si Father Mauricio sa simbahan. Nagdasal siya sa birheng Maria ng Villapureza, humingi ng gabay kung ano ang dapat niyang gawin sa lahat ng kanyang nalaman noong gabing iyon. Hinintay niya ang sagot ng mahal na ina. Minasdan niya nang maigi kung bubuka ba ang bibig nito o kakausapin ba siya sa pamamagitan ng isip, pero ni isang salita ay wala siyang nakuha. Nanatili lang itong nakatayo. Ang koronang nakaputong sa ulo nito, nagkikislapan at walang pakialam sa kanya.Tumakbo si Padre Mauricio sa kanyang kuwarto at doon nagkulong. Kinatok siya ni Padre Jose Epifañia subalit hindi niya ito pinagbuksan. Sa halip, pinagmumura niya ang Kastila at itinaboy na parang salot na ibon sa pananim. Nag-iiyak si Padre Mauricio. Kinuha niya ang maleta at itinapon ang lahat ng damit na puwedeng magkasya roon. Pero tumigil din siya. Wala na siyang ibang lugar na mapupuntahan. Hindi niya masasabi sa obispo ang tungkol sa lagusan at sa santong demonyo. Kapag nagpalipat naman siya ng parokya, gan
"May animal na nagkanulo sa atin!" paos ang boses ni Nana Conrada dahil kaninang hapon pa siya sigaw nang sigaw sa bukid na pag-aari ng kanyang anak. Minumura niya si Father Mer mula ulo hanggang paa. Maigi na lamang at walang ibang tao sa bukid noong mga oras na 'yon maliban na lang sa mga palaka at tagak na nanghihinain ng mga suso.Kasama na naman niya muli si Manong Jerry. Kaninang alas-otso pa ng gabi sila nag-iinuman sa rooftop ng bahay ni Nana Conrada. Halos tatlong kaha na ng beer ang nauubos nila at pareho silang hindi pa lasing. "Ssssshhh! Hinaan mo nga boses mo d'yan at baka marinig tayo. Puwede bang kumalma ka na muna," saway ni Manong Jerry sa kasama. Mag-a-alas dos na ng madaling araw at mga lamok na lang ang gising."Hindi ako nagnakaw ng santo na 'yon. Ibinintang na lang niya sa akin. Hindi na ako nakapalag dahil nagulat ako," nayayamot na sabi ni Nana."Bakit hindi mo sinabi na hindi ikaw ang kumuha ng rebulto ng birhen? Bakit hindi ka nangatwiran," balik ni Manong J
Naudlot ang dapat sana'y lakad ni Father Mer. Tinamad na siya pagkatapos ng pag-uusap nila ni Nana Conrada. Tumawag siya sa mga taga- Asosasyon at sinabing hindi maganda ang pakiramdam niya. Nalungkot ang kausap niya sa kabilang linya, pero sinabi nilang naiintindihan naman daw nila. Magpagaling na lang daw si Father Mer at hintayin nito ang isang kaing ng dalandan na ipapadala nila. Nagpasalamat ang pari at humingi ng patawad. Sayang nga lang at pormal na ipapakilala na sana si Father Mer sa pagtitipong iyon bilang bago nilang miyembro.Kinagabihan, nagpaalam si Nana Conrada sa kanya na uuwi ito sa kanila at sinabing babalik sila ng umaga kinabukasan. Isinama niya ang apong si Minggay. Pinayagan na rin sila ni Father Mer dahil tinapos na rin naman nila ang kanilang gawain. Maghihiwalay ng landas sina Nana Conrada at Minggay sa may stoplight sa kanto. Papara muli ang matanda ng isa pang tricyle pauwi sa kanila sa Villapuerto habang si Minggay naman ay ihahatid ng sinasakyan nila pauw
"Sino sabi 'yan eh!" bulyaw ni Father Mer sa sinumang nasa labas ng pinto.Hindi ito sumasagot. Tuloy-tuloy lang ito sa pagkatok at sige pa rin ito sa pagpihit ng doorknob. Lumabas ulit si Ulap mula sa ilalim ng kama. Umalulong ito at tila nilakasan pa lalo ang pagtahol."Ulap, stay here! Ulap!" tinatawag ni Father Mer ang alaga pero parang hindi siya nito naririnig. "Hindi ko bubuksan ang pinto hangga't 'di ka nagpapakilala." Wala pa rin. Dinadaga na ang dibdib ni Father Mer. Tumayo siya at sumilip sa bintana. Wala kahit isang kaluluwa siyang nakita sa labas. Mga kinse minutos na lakaran pa ang layo ng kasunod niyang kapitbahay. Maririnig kaya siya ng mga nakatira doon kung sakaling sumigaw siya ng saklolo?Nagpalinga-linga si Father Mer. Sandata--kailangan niya ng sandata. Proteksyon sa sarili kung sakaling masamang tao ang nasa labas ng pinto.Wala siyang nakita na kahit ano na sasapat maliban sa tabo. Kinuha niya iyon. "Kapag hindi ka pa umalis, tatawag ako ng pulis!" banta niya
Nakangiti lang ang demonyong may tatlong ulo ng aso habang pinagmamasdan mula sa kanyang silid sa itaas ng bahay si Isabel, ang nakatatandang kapatid ng bagong kura paroko. Pagpasok pa lang nito ng bahay ay agad niyang nagustuhan ang halimuyak nito. Bango na nanggagaling sa matinding debosyon sa Diyos ngunit puno ng hinanakit ang puso. Dinilaan ng demonyong may tatlong ulo ng aso ang mga labi nito. Ang laway nila ay pumapatak sa sahig at napatay ang isa sa mga lamparang nakasindi roon.+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+Pagpasok pa lang ng gate, agad na tinakbo at niyakap ni Minggay si Tangkad, ang matalik na kaibigan niyang puno."Na-miss kita, Tangkad. Apat na araw din tayong hindi nagkita." Naglaglagan ang ilan sa mga dahon ng puno at umulan iyon kay Minggay. "Uy, na-miss niya rin ako."Hindi na muli pang gumalaw ang puno simula noong engkwentro nito sa Kuya Iking nila. Hanggang ngayon, pinaghahanap pa rin ng mga awtoridad ang katawan ni Kuya Iking na nakabaon malapit din mismo sa pu
2023. DALAWAMPU'T LIMANG TAON ANG LUMIPAS. SA BAYAN NG DINGASIN.Nakasimangot na agad si Ernie habang nakasunod sa ina. Pa'no ba naman kasi antok pa siya kaka-cellphone nang patago hanggang alas-dos ng madaling araw. Hindi siya tumitigil hangga't hindi niya naaabot ang pangarap niyang maging pangalawa sa ranggo sa kinababaliwan niyang gaming app ngayon. Patungo sila sa simbahan ng Holy Servant of God kung saan si Ernie ang isa sa mga sakristan."Ayusin mo nga 'yang mukha mo. Ang aga-aga! Lalo kung gugusutin 'yan. Sinabi ko naman sa'yo na tigil-tigilan mo na 'yang cellphone na 'yan. Mahuli pa kitang nag-gaganyan sa gabi, ipapakain ko sa'yo 'yan. Sinasabi ko sa'yo, Ernie. Huwag mo akong subukan," dakdak ni Aling Milagros sa anak habang nilalakad nila ang daan patungo sa sakayan ng jeep. Tinatahulan sila ng mga asong pagala-gala sa kalsada. Maging sila nabulabog yata sa ingay ng ale. "'Yung sutana mo na-plantsa mo ba? Ayusin mo nang bitbit at baka sumayad sa lupa. Diyos kong bata ka."
Isinama si Minggay sa loob ng ambulansya. Agad na sinuotan ng oxygen mask si Mer dahil mabagal at hirap na itong huminga. Ang mga paramedic, walang tigil sa pagpapa-ampat ng sugat na patuloy pa rin sa pagbulwak ng dugo.Tinatanggal ni Mer ang oxygen mask na tumatakip sa kanyang bibig. May gusto siyang sabihin sa dalaga, pero pinipigilan siya ng isa sa mga paramedic. Pero mapilit si Mer kaya pinagbigyan na rin siya kalaunan."Si U-Ulap. I...i...ikaw na mag...ala...ga," putol-putol at hinihingal na sabi ng dating pari. Ibinalik agad ng paramedic ang tinanggal na oygen mask."Opo, Father Mer. Ako na po ang bahala. Huwag na po kayong mag-alala. Wala niyo na po munang isipin 'yun," umiiyak na sagot ni Minggay.Pumikit lang si Mer at tahimik na ngumiti.Balak pa sanang sumama ni Minggay sa emergency room pagkarating nila roon subalit hinarang na siya ng guwardya."Kasama niya po ako. Papasukin niyo po ako," pakiusap ni Minggay."Ay hindi puwede, ineng. Mga doktor lang ang puwede sa loob."W
Pagkahatid ni Father Mer kay Isabel sa hotel ay agad din naman siyang pumara muli ng tricycle papunta kina Minggay. Gusto niyang dalawin ito bago siya lumipad pa-Italya. Alam na niya ang papunta roon dahil noong isang linggo ay isinama siya ng dalaga sa kanilang bahay para ipakilala sa kanyang pamilya. Naging maaliwalas naman ang pagtanggap sa kanya ng mga kapatid maliban na lang sa ina-inahan nila na si Mama Linda. Sinimangutan siya nito noong ipakilala niya ang sarili. Paliwanag ni Minggay ay intindihin na lang ang ina dahil malamang dinaramdam pa rin nito ang pagkamatay ng kalahati ng kanyang katawan bunga ng aksidente. Pero ang totoo, sa pakiwari ni Father Mer, hindi sa kapansanan niya may galit si Mama Linda kundi kay Minggay mismo. Sinisisi marahil nito ang anak kung bakit siya nagkagano'n.Umikot pa-short cut ang tricycle sakay si Father Mer kaya nadaanan nila ang simbahan ng Villapureza habang binabaybay ang daan. Naalala pa niya noong unang makita niya ito. Bagaman may mga am
Walang makita si Father Mer pagmulat niya ng mga mata. Napaliligiran siya ng kadiliman. Sinubukan niyang umupo at may kidlat ng kirot ang biglang gumuhit sa kanyang dibdib. Napakagat-labi siya sa sakit. Saka lang niya naalala na, oo nga, ginawa pala siyang alay kanina. Kinapa niya ang t-shirt at naramdaman ang mamamasa-masa pa ring dugo roon. Nakita niya pa nga itong umagos na parang ilog kanina bago siya humiga at mawalan ng malay. Ngayon ay wala na siyang mahawakang bakas ng sugat sa kanyang balat. Walang hiwa o butas subalit naroon pa rin ang hapdi. Buhay siya.Hindi makapaniwala si Father Mer na siya ay humihinga pa. Himala ba ito ng Birheng Maria? Pero ang sabi ng mahal na ina ay kailangan niyang mawala para maputol ang sumpa. Si Serberus!Kinuha niya ang lighter sa bulsa, sinindihan at lumiwanag nang bahagya ang silid. Itinapat nito ang liwanag sa kung saan nakatayo ang pedestal ng istatwa at ngayon nga ay wala na ito dito. Gumapang pa siya ng ilang metro at inilawan naman ang
Napatakip ng tenga si Father Mer at Minggay sa lakas ng dumadagundong na iyak ni Serberus hanggang sa napadapa na silang dalawa. Nagsimulang magkaroon ng mga bitak ang istatwa at ang mga piraso ng mga bitak ay nangagsihulog sa sahig. Unti-unti nang sumisilip ang tunay na anyo ng demonyo sa ilalim ng inukit na kahoy. Lumilitaw na ang makapal at maitim na balahibo at ang tatlong pares ng mga nanlilisik at mapupulang mga mata nito.Galit na galit ito dahil mukhang maisasakatuparan na ang propesiya ng Birheng Maria sa kanya. Alam na ng halimaw ang kanyang sasapitin. Malapit na siyang magapi at inihahanda nito ang sarili para sa huling pagtutuos. Hindi ito basta-basta magpapatalo.Samantala, hindi halos makagalaw sina Father Mer at Minggay. Sa tuwing sinusubukan ng pari na tumayo para kunin ang nakalutang na balaraw, pakiramdam ni Father Mer ay sasabog na ang kanyang ulo sa napakalakas na atungal ni Serberus. Pumapasok sa kanyang tenga ang ingay na iyon at tila pinaparalisa nito ang kanyan
"Minggay, naintindihan mo ba ang sinabi ko sa'yo?" ulit na tanong ni Father Mer."Ah... opo, Father," parang sandaling nawala si Minggay sa dami ng kailangan niyang intindihin at iproseso. "Ang sabi ko si Ate Isabel nasa hotel ngayon, nasa Villapureza Inn. Puntahan mo doon kung sakaling..." hindi pa rin talaga masabi ni Father Mer ang totoo na malaki ang posibilidad na baka hindi na siya makakabalik. "...kung sakaling may mangyari sa akin. Kamo tulungan ka ng mga staff doon na tawagan ang pinsan namin sa Bulacan para sunduin si ate. 'Yung telephone number ng pinsan namin iniwan ko sa ibabaw ng lamesa doon. Tapos si Ulap... ano... kung gusto mo ipapaubaya ko na siya sa iyo. Sinabihan ko na 'yung guard ng hotel kanina na kukunin mo siya kung sakali - 'yan ay kung gusto mo lang naman. Pinaiwan ko kasi sa nanay niya si Ulap. Pero kung ayaw mo naman siguro maigi na rin na doon na lang sa kanila 'yung alaga ko. At least alam ko na maaalagaan siya."Nasa loob sila ng bakuran ng Casa Del Los
Hindi na binati ni Father Mer ang kanyang parokyano pagkatapos niyang mag-misa. Lumabas siya sa gilid na pinto ng simbahan at hinanap niya si Minggay sa tulugan nila ni Nana Conrada sa likod ng Casa Del Los Benditos.Naabutan niya ang dalaga na nagsasampay ng mga nilabhang kurtina malapit sa poso kahit makulimlim ang langit. Tinawag niya sandali si Minggay para samahan siya."Sigurado ka bang wala ka ng ibang paraang alam para matalo si... 'yung... 'yung nasa itaas natin," halos pabulong na ang pagsasalita ni Father Mer. "'Di ba sabi mo kahapon na puwede kang humiling ng kahit ano sa kanya basta't mag-aalay ka lang ng dugo? 'Di ba naikuwento mo sa 'kin na nag-wish ka noon kay Serberus na sana huwag nang ituloy ng mama mo ang utos sa'yo na nakawin ang korona ng mahal na birhen. Tapos sabi mo kinabukasan bigla siyang nabundol ng tricyvle at ngayon ay paralisado na siya. E, 'di ibig sabihin tinupad nga ni Serberus ang wish mo. Hindi 'yung basta nagkataon lang. Ang gusto ko lang naman sab
Ensaymada at kape ang inalmusal ni Father Mer at ni Isabel pagkagising nila kinabukasan. Binili ni Mer ang mga iyon sa isang bakery na nakapuwesto sa ibaba ng hotel. Bago umakyat pabalik sa kanilang kuwarto, dinaanan ni Father Mer ang receptionist sa desk nito. Subalit bago na pala ang bantay na inabutan nila doon kahapon. Ang isang ito ay babae rin pero may katandaan na. Pinakiusapan ni Father Mer ang bagong receptionist kung maaaring paki-tingnan ang ate niya kung sakaling bumaba ito at umalis sa hotel. May misa kasi siya na kailangan gampanan sa simbahan at mamayang gabi pa ang tapos ng lahat ng tatlong seremonya na kailangan niyang tuparin para sa araw na iyon. Ipinangako naman ng pari na babalik-balikan naman niya ang ate sa hotel para silipin ito. Nagtanong ang receptionist kung may problema ba si Isabel na kakilala rin niya dahil madalas din niya itong batiin kahit na hindi naman siya pinapansin nito. Sinabihan daw kasi siya ng ka-relyebo niya na nakita niya raw itong nakatapis
Nanindig ang mga balahibo ni Father Mer habang isa-isa niyang binubuklat ang mga pahina ng napulot na diary. Ang detalyadong pagkakaguhit ng mga demonyo, ng mga kaluluwang sinusunog at pinahihirapan, ng impyerno, katulad na katulad ng mga nakita niya sa ikalawang palapag ng Casa Del Los Benditos. Malamang nasaksihan din ng may-ari ng diary ang nasa likod ng pintuan doon. Tama nga ang sinasabi ni Minggay na matagal na panahon nang naroon si Serberus at ang lagusan. At hinala ni Father Mer ay isa si Father Mauricio sa mga naging unang bantay nito.Inilipat pa niya ang mga pahina at lalo pa siyang nanggilalas. Ang mga nakaguhit na lumang itsura ng Casa Del Los Benditos sa iba't ibang anggulo, ang mga kagamitan at muwebles sa loob nito, ang dating disenyo at istilo, lahat maingat na iginuhit ng Padre Espejo sa makakapal na pahina ng kanyang notebook. Mayroon pa ngang fountain dati sa may hardin na ngayon ay wala na. At ang hagdanan paakyat sa ikalawang palapag, walang pinagbago. Kung ano