Mag-log inShare
CHAPTER 22
Huling Na-update:
2024-02-22 18:31:06Kaugnay na kabanata
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 23
CHAPTER 23Nang hinahayag ko na ang aking mensahe ay nakita ko na siyang dumating at umupo sa likod ng aking inuupuan. Pagkatapos ng speech ko ay bumalik na ako. Kunwari nagtatampo ako. Hindi ko siya pinapansin. Ngunit sa totoo lang, kinakabog ang dibdib ko. Sobrang gwapo niya sa suot niyang coat at black tie. Para siyang isang Adonis. Pwede siyang itapat sa mga batang matinee idol. Damn uli!"Psst!" papansin niya.Hindi ko siya nilingon. Kunyari hindi ko narinig dahil sa lakas ng tugtugin.“Dude,” kinalabit niya ang tagiliran ko."Ano!" sagot ko. Malakas ang sound ngunit naririnig ko siya."Happy Valentine. Ang ganda mo sa suot mo ah." Kinilig ako sa sinabi niyang iyon ngunit tuloy lang ang pag-iinarte ko."Ano? Hindi kita marinig. Anlakas kasi ng music." Ngunit ang totoo niyan ay kinilig ako. Ngayon ko lang siya narinig na sabihing maganda ako.Panira lang kahit kahit kailan itong si Bea. Bigla niyang kinuha ang kamay ko at hinila. "Tara na, susunod ng cotillion natin!"Pagkatapos n
Huling Na-update : 2024-02-22Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 24
CHAPTER 24 Hanggang sa pumunta siya sa likod ng isang malaking puno. May kinuha siya doon. Isang may kalumaan na ring gitara."May gitara ka pa talaga ha,” natawa ako.Naghihintay lang ako kung ano ang mga plano niya. Para akong na-hypnotized na sumusunod lang sa gusto niyang gawin o ipagawa. Hindi ko kasi napaghandaan ang lahat ng mga ginagawa niyang ito. Nagugulat pa rin ako."Kaya ako late kanina kasi galing pa ako dito. Wala akong masakyan kaya naglakad pa ako papunta sa school para puntahan ka." Kunweto niya."Bakit kasi hindi mo ako sinabihan nang pagkatapos ng mga commitments ko sa school ay dumiretso na lang ako rito.""E di hindi na kita na-surprise kung alam mo ang gagawin kong ito."Nagsimula siyang tumugtog ng gitara. Tinimpla niya muna at nang sigurado na siya ay tumingin siya sa akin. Titig na titig."Huh!" pinakawalan niya ang malalim na hininga. "Para sa'yo ang kantang ito dude. Swak na swak ang lyrics sa gusto kong sabihin sa'yo.""Talaga? Sige, pakikinggan ko." pum
Huling Na-update : 2024-02-22Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 25
CHAPTER 25Naging mas mapusok ang aming mga halikan. Pinagsaluhan ang bawat hininga. Ramdam naming parang kapwa kami ipinaghehele sa alapaap. Hindi ko mabigyan ng tamang paliwanag ang aking naiibang nararamdaman. Naglakbay ang aming mga palad. Nagsimulang hubarin ng kamay ko ang kaniyang suot at ganoon din siya sa akin. Sa unang pagkakataon ay may mga ginagawa kaming tinutulak ng isang likas na pangangailangan. Kailangan naming pagbigyan ang uhaw naming kaluluwa. Kailangan naming sabayan ang nag-uumapoy naming pagnanasa. Sa damuhang iyon naming pinagsaluhan ang unang sarap ng aming pagsinta.Ngunit napapanahon na ba? Hindi ba masyado pang maaga? Anong ibubunga ng kapusukan naming iyon? "I love you" pabulong niyang sinabi sa akin.“Seryoso ka?”“Hindi ako makikipagbiruan sa pag-ibig. Aya, mahal kita. Mahal na mahal kita.”“Sandali lang ha. Ginugulat mo ako e.”“Mahirap bang sabihing mahal mo rin ako?”Huminga ako ng malalim. Para kasi akong nauubusan ng hangin.“Sige naiintindihan kit
Huling Na-update : 2024-02-22Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 26
CHAPTER 26 Araw ng aming Recognition Day. Dumating muli si Mommy at siya ang nagdrive sa aming sasakyan kasama si Claire. Hindi nakasama si Daddy dahil sa isang operation nila laban sa rebelde sa Northern Luzon. Naiitindihan ko naman ang trabaho ni Daddy at sa tuwing wala silang operation ay ibinubuhos naman niya ang oras niya sa amin. Nasanay na ako na hindi sa lahat ng mga mahahalagang okasyon sa buhay namin ay naroon siya ngunit bawing-bawi naman kapag umuuwi siya sa amin. Kasama na sa serbisyo niya ang isakripisyo ang oras niya sa amin. Nang third year na ang tatawagin ay nagkatinginan kmi ni Dindo. Hindi pa namin alam kung sino sa amin ang Top 1. Alam kong matindi ang aming friendly competition."Kahit sino sa atin ang first honor, sobrang ikasisiya ko ang resulta ng ating pinaghirapan.""Pero mas masaya ako kung ikaw ang first." Sagot ko.“Hindi, handa akong magparaya kung sa’yo mapupunta kasi alam kong you deserve it too.”"Sino pala magsasabit ng medal mo?" Bumuntong-hining
Huling Na-update : 2024-02-23Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 27
CHAPTER 27"I love you po.""I love you more." Sagot ko. Nakangiti na. Nawala na ang aking pagtatampo."Mamimiss kita" yayakapin niya sana ako pero may padaan na nakasakay sa kalabaw kaya natigilan siya. Napangiti ako sa nakita kong panlalaki ng mga mata niya nang makitang may dumadaan. Nang makalagpas ay mabilis niya akong niyakap at mabilisang halik sa labi.Pagkatapos no'n ay naglakad na siya palayo. Pero alam kong muli iyon lilingon at kakaway kaya hindi muna ako umalis. Ngunit ang inaasahan kong lingon at kaway ay naging mabilis na lakad pabalik sa akin saka ang isang mabilis na yakap na naman at halik."Namimiss na agad kita.""Ako din sobrang mamimiss kita." Sagot ko. Nangilid ang luha sa aking mga mata. Kung tutuusin dalawang buwan lang naman kaming magkakalayo.Hanggang sa minabuti niyang umalis at hindi na muli pang lumingon dahil alam naming mas mabigat ang aming pagkakahiwalay kung lilingon pa siyang muli. Baka hindi ko na siya papayagan pang umalis.Kinabukasan ay wala ak
Huling Na-update : 2024-02-23Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 28
CHAPTER 28 Sinadya kong maaga siyang ihatid sa bus station sa Cubao pauwing Vizcaya para may oras pa kaming gumala. Dahil sa sobrang traffic ay nag MRT na lang kami. Nakapadaming pasahero. Nang sumakay kami sa Magallanes Station ay naka-akbay pa siya sa akin habang nakatayo na kami dahil punuan na. Yakap niya ako. nasa likod ko siya at ramdam ko ang kanyang katawan na nakalapat sa aking katawan. Nararamdaman ko ang hininga niya sa aking leeg na nagbibigay ng kakaibang sensasyon. Gusto ko yung pagagakayakap niya sa akin ng mahigpit.Pagdating naming sa Shaw Boulevard Station ay may babaeng dumaan.“Pwede, maghiwalay na muna? Lalabas ako e!” maldita niyang sinabi sa amin.Wala kaming nagawa kundi ang maghiwalay kaya lang biglang nagdagsaan ang mga tao. Tuluyan na siyang napalayo sa akin. Naitulak siya ng naitulak ng mga pasahero hanggang halos hindi ko na siya makita kung saan. Dahil siguro nahihiya siyang makipagsiksikan o ibunggo ang sarili para hindi siya maitulak sa gitna ay tuluya
Huling Na-update : 2024-02-23Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 28
CHAPTER 29Mahalaga si Daddy sa buhay namin. Mahal na mahal ko siya dahil mula paslit ako ay pinaramdam niya sa akin kung paano magmahal ang isang tunay na dakilang ama. Tumunog ang cellphone ni Mommy. Mabilis niyang sinagot."Dad! Oh my God! Napanood ko kasi ang balita. Salamat sa Diyos ligtas ka. Alam mo naman na sa tuwing may operation kayong ganito e kinakabahan ako.""Mommy pakausap nga din ho ako kay Daddy." Lumapit ako sa kaniya."O, heto si ate kakausapin ka daw."Kinuha ko kay Mommy ang cellphone. Namimiss ko na si Daddy kaya naman bakas sa mukha ko ang pagkasabik na marinig ang kanyang boses."Kailan ka uuwi Dad?" tanong ko agad nang hawak ko na ang cellphone."Bukas anak.”“Talaga ho? Sige hihintayin ka namin dito bukas.”“Pasensiya na anak ha? Hindi na kita nasabitan ng medalya.”“Ayos lang ‘yon Dad, naiintindihan ko po. Nandito naman si Mommy e.”“Ang galing talaga ng ate ko ah. Mana lang sa Daddy!""Oo naman, pero Dad, dapat sa graduation ko, andun ka ha.""Oo naman. Pan
Huling Na-update : 2024-02-23Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 29
CHAPTER 29“I’m sorry. Kailangan na talaga nating palayain ang isa’t isa.”Nasaktan ako sa kanyang pakiusap. Palayain? Hindi ako makapagsalita na para bang nagulat ako sa bilis ng mga pangyayari. Ni hindi ko nga alam kung tama ba ang mga naririnig kong sinasabi niya ngayon sa akin. Nauna pa nga akong naluha kaysa sa makapagsabi ng kahit na anong kataga. Naramdaman ko ang nanginginig niyang kamay na humawak sa aking mga kamay. Tinignan ko siya. Katulad ko, lumuluha din siya."Bakit? May kasalanan ba akong nagawa sa'yo?" garalgal kong tanong."Wala kang kasalanan, Aya.”“Pero bakit? Akala ko okey natayo. Bakit bumaik na naman tayo dati? Bakit ba lagi mo akong sinasaktan ng ganito. Kung may kasalanan ako, sabihin mo, nang maayos ko.”“Tulad ng sinabi ko, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan ang kasalanan nila ngunit dito lang din mauuwi ang binubuo nating ugnayan. Hindi ko alam kung hanggang kailan magiging tama para sa akin ang gagawin kong ito ngunit sa ngayon, ito ang binubulong ng
Huling Na-update : 2024-02-24
Pinakabagong kabanata
Ang Rebelde at Ang Sundalo FINAL CHAPTER
FINAL CHAPTER“Go Mama.” Sigaw ng kinikilig na si Shantel."Of course! Yes!" sagot ko. Yumuko din ako. Niyakap ko siya ng mahigpit. Sabay kaming tumayo. Nagyakapan at binuhat niya ako. Ipinaikot niya ako habang nakayakap sa kaniya. Ibinaba niya ako at pinunasan niya ang aking luha. Hinalikan niya ako sa labi. Sumabay iyon sa isang masigabong palakpakan."Tuloy na ang kasal. Double wedding!" wika niya at nag-apir sila ni Rave. Halatang planodo na pala nila ang lahat.Muling itinuloy ni Shantel at Miley ang kanilang pagkanta. Bumalik kami ni Dame sa likod para muling simulan ang aming paglalakad palapit sa aming mga minamahal.On this dayI promise foreverOn this dayI surrender my heartAko ang unang naglakad. Sumunod si Dame. Dama ko ang bawat linya ng kanta. Para akong dinuduyan sa langit. Tanging si Dindo ang nasa paningin ko habang naglalakad ako. Napakaguwapo ng aking magiging asawa sa suot niya. Idagdag pa ang kaniyang nakakikilig na ngiti. Hawig na hawig niya talaga si Ejay Fal
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 102
CHAPTER 102Dumating ang doctor. Pinalabas kami ni Rave para maeksamin pa daw si Dindo ng maigi. Sila man ay hindi makapaniwala sa nangyari. Kakausapin na dapat nila kami para taggalin ang life support ni Dindo ngunit heto’t nangyari ang isang himala. Naka-recover si Dindo sa hindi nila malaman na kadahilanan.Masaya kami ni Rave sa labas ng kuwarto ni Dindo. Yumakap siya sa akin. Hindi nga lang mahigpit dahil ayaw niyang magalaw ang sugat ko. Sunod naming pinuntahan si Dame sa kaniyang kuwarto. Mahina man si Dame nguni ligtas na siya. Nagawa na nitong itaas ang kamay niya para sumaludo sa akin nang makita kami ni Rave na pumasok sa kuwarto niya. Bakas sa mukha nina Rave at Dame ang kakaibang saya. At sa harap ko, nakita kong hinagkan ni Rave ang labi ni Dame. Tanda na iyon ng isang simula ng tapat at magtatagal na pagmamahalan.Ilang araw pa ay tuluyan ng lumakas si Dindo. Ako man din ay halos bumalik na sa normal ang aking katawan. Ako na ang matiyagang nagbabantay sa kaniya. Masaya
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 101
CHAPTER 101Paggising ko. Huminga ako ng malalim. Pilit kong inalala ang nangyari bago ako nakatulog. Mabilis kong nilingon ang kama na kung saan nakahiga si Dindo ngunit wala na ang kama niya doon. Pinanghinaan na ako ng loob. Alam kong mahaba ang tulog ko. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa kinalalagyan ng kama ni Dindo. Umagos ang aking luha. Sumisikip ang aking dibdib. Ang tahimik na pagluha ay naging hagulgol. Hangga’t hindi ko na napigilan pa ang pagsigaw sa pangalan ni Dindo. Awang-awa ako sa kanya na kahit sahuling sandali ng kanyang buhay ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaginhawaan. Buong buhay niya ay puro pasakit at hirap kasama na doon yung mga panahong dumating si Rave sa buhay ko. lalong nadagdagan yung sakit na kanyang dala-dalawa. Sa buong buhay niya, ako lang ang tanging niyang minahal. Ako rin pala ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Nahihirapan akong huminga. Para akong nalulunod sa matinding emosyon ng pagkawala sa akin ni Dindo.May humawak sa kamay ko. Pinisi
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 100
CHAPTER 100Nang una ay wala pa akong naririnig hanggang sa lumakas ng lumakas ang kanilang mga sinasabi.“Tita! Tita gising na siya. Gising na si chief!” masayang nasambit iyon ni Rave.Nakita ko si Mommy sa kabilang bahagi ng kama. Hinawakan niya ang palad ko. Naroon din sa paanan ko si Claire. May luha sa kanilang mga mata ngunit nang makita ni Mommy na nagbukas ako ng aking mga mata ay napalitan iyon ng ngiti at tawa.“Sandali lang, tatawag ako ng doktor tita.” Mabilis na lumabas si Rave."Salamat sa Diyos. Salamat anak at buhay ka. Dalawang araw kang walang malay. Salamat anak at lumaban ka para sa amin ni bunso."Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ngumiti ako. Hinalikan niya ako sa noo."Anak laban lang ha. Tinawag na ni Rave ang anak. Gagaling ka. Hinidi mo kami iiwan. Hindi ko na kakayanin pang pati ikaw ay mawala sa amin ni bunso!"Noon ko lang din naisip ang lahat mula nang nabaril ako at tuluyan na akong ginapi ng kawalang pag-asa. Buhay ako. Buhay na buhay ako.Mabilis na pu
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 99
CHAPTER 99Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Sandali akong nagising. Pinilit kong ibukas ang aking mga mata. Wala ako naririnig sa paligid ngunit malinaw kong nakita ang pagbukas din ng mga mata ni Dindo. Nahihirapan niyang inaabot ang kamay ko habang nakahiga kami magkatabing stretcher. Pilit ko ding inabot ang kaniyang kamay. Ginamit ko ang natitira kong lakas para pisilin iyon ngunit hindi ko kayang gawin. Sandaling nakita ko ang ngiti sa labi ni Dindo hanggang sa tuluyang unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata. Hindi ko nagawang mapanatili ang kaniyang mga palad sa akin dahil sa sobrang kahinaan. Nahulog ang kamay niya kasabay ng kaniyang pagpikit. Tinawag ko siya. Pinilit kong may lumabas na tinig sa aking labi ngunit walang kahit anong tunog akong mailikha. Gusto kong sabihin sa kanya na lumaban kami. Kailangan naming magpakatatag. Na nandito lang ako para sa kanya ngunit hanggang sa isip ko lang ang lahat. Hanggang sa itunulak na ng isang nakaputi ang kaniyang stretc
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 98
CHAPTER 98Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang bumigay. Pumatak ang ulan. Sabay ang madamdaming paggapang namin palapit sa isa't isa ang pagtawag ng pangalan ng bawat isa sa amin. Nakita ko sa kaniyang mga mata ang luha. Umiiyak siya. Ganoon din ako. Hirap akong huminga dahil sa mga tama ko sa katawan. Nagsalubong ang aming mga palad. Hindi ko na iyon binitiwan. Gusto kong maramdaman siya. Sa kabila ng nararamdaman kong hapdi ng tama ng bala ay mas gusto kong mayakap siya hanggang sa lumalaban pa kami para sa aming mga buhay. Pinilit pa rin niyang gumapang palapit sa akin. Sinikap niyang maigapang ang sugatang katawan.“Hindi, hindi tayo susuko dude ko. Hindi tayo mamatay di ba?” bulong niya. Nakita kong pinilit niya talagang tumayo pagkatapos niyang huminga ng malalim. Nang nakatayo na siya kahit pa duguan na siya ay nagawa niya akong buhatin. “Aya, dude ko… Aya. Huwag kang pipikit ha? Huwag kang bibigay dude ko.” Ang madamdamin niyang pagtawag sa aking pangalan ay
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 97
CHAPTER 97Mga putok ng baril ang siyang hudyat para ituloy ang laban dahil nasa paligid na namin ang mga kaaaway.Kasunod iyon ng isa pang putok hanggang sa natumba ang isang rebelde na malapit sa amin."Kung ayaw ninyong umalis dito, utang na loob, gamitin ninyo ang hawak ninyong baril!" si Rave. Siya ang bumaril sa rebeldeng dapat kikitil na sa aming buhay.Ikinasa ni Dindo ang hawak niyang armas. Ganoon din ako. Nagkatinginan kami."Sigurado ka, kaya mo talaga?""Kaya ko. Ako na lang ang magsisilbing back up ninyo. Dito lang ako.”“Kahit anong mangyari ngayon, lagi mo lang tandaan na nandito ako para sa’yo. Wala akong hindi kayang gawin para sa’yo dahil mahal na mahal kita.”“Sige na, dude. Tulungan mo na sina Dame at Rave."Gumapang siya at umasinta. Alam kong hirap ang kalooban niyang kalabanin at barilin ang dati niyang mga kasamahan ngunit ginagawa na niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa akin. Noon ko lalong napatunayan kung gaano niya ako kamahal.Nakita kong maraming inasint
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 96
CHAPTER 96“Katapusan mo na! Papatayin kita hayop ka!” sigaw ko kasabay ng kaagad kong pagkalabit sa gatilyo...Inulit ko pa, inulit ng inulit ng inulit...Ngunit walang putok...Walang bala ang lumabas. Nanlumo ako.Walang bala ang naagaw kong baril.Nagtawanan silang lahat. Lalo akong kinabahan."Ano ha? Akala mo mauutakan mo pa kami gaga!" singhal ng kumander nila.Hindi ko kailangan sagutin iyon. Hindi ko kagustuhang magkamali sa aking diskarte."Sige Jacko. Dalhin mo ang mainit na tubig na iyan at ibuhos mo sa kaniya para malapnos siyang buhay!"“Pero kumander paano naman yung usapan. Mas masarap ‘yang kainin na hindi luto. Pwede bang matikman na muna bago lutuin ng buhay?” paningit ng dumidila-dila pang isang rebelde.“Oo nga kumander. Tirahin na muna kaya namin ‘yan.”“Tumahimik nga kayo. Kahit naman lapnos na ang balat niyan ay titirahin niyo pa rin. Mamayang gabi na lang ‘yan tirahin kapag hindi pa dumating ang kanyang tagapagligtas para bukas ng umaga, hindi na ito sisikata
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 95
CHAPTER 95Madaling araw nang kumulog at kumidlat. Bumuhos ang ulan. Naging dobleng pasanin ang ibinigay niyon sa akin. Malamig at tuluyan nang parang walang pakiramdam ang aking mga paa. Namamanhid na ang aking katawan. Dahil sa pagod, hirap at hapdi ng natalian kong kamay at paa, idagdag pa ang mga suntok at sipa nila sa akin ay hindi ko na kaya pang pigilan ang aking pagluha. Gusto kong ilabas ang sakit na aking nararamdaman. Ganito ba kahirap ang kailangan kong pagdaanan? Paano kung bukas nga ay hindi na ako sisikatan ng araw? Paano kung hanggang bukas wala pa rin ang aking tagapagligtas? Ngayon palang naiisip ko na ang gagawin ng lahat sa akin. Mas gugustuhin ko pang mamatay na lang kaysa babuyin ako’t pagpapasa-pasaan.Isa pang nakakapagbagabag sa akin ay ang takot na maaring nasa hospital si Dindo ngayon kung hindi man siya natuluyan kanina ng mga rebelde. Bakit laging ganoon? Bakit lagi akong walang magawa kung nasa kapahamakan ang taong mahal ko? Lagi bang kailangang ako ang
