Naninikip ang puso at nanginig ang katawan niya sa takot."Kahit anong gawin mo, ‘wag kang uuwi. Magtago ka at huwag ipaalam sa kanila na nandoon ka. Ipadala mo sa akin ang address mo at pupunta ako diyan na may mga reinforcement!" Nanginginig na sumagot si Arianne. Agad siyang pumasok sa kwarto pagkatapos ng tawag. Nakahubad si Mark habang nasa loob siya ng bathtub at ngumiti siya nang makita niya si Arianne. “Anong ginagawa mo? Okay lang sa akin na mag-s*x tayo dito kung gusto mo…”Wala nang nararamdaman na kahihiyan si Arianne sa puntong ito. “Hindi yun. May nangyari kay Harvey. Pumunta ang mga kidnapper sa hotel na tinutuluyan niya. Baka may mangyaring masama sa kanya at kailangan mong sumama sa akin para dalhin ang mga reinforcements mo. Natatakot ako na baka may masamang mangyari sa kanya! Hindi ba sinusubukan natin alamin kung si Ethan ang nasa likod ng lahat ng ito? Bilisan mo at lumabas ka sa bathtub!"Napawi ang ngiti ni Mark. Sumimangot siya at nag-aatubili na lumabas ng
Dismayado si Arianne nang marinig niya ito. Inaasahan niya na makikita niya kung sino ang mga kidnapper para makahanap siya ng mga clues tungkol kay Ethan. Ngunit sa kasamaang palad, huli na ang lahat.Dinala nila ang lahat sa itaas at nakita nilang nakabukas ang pinto ng kwarto nina Zoey at Mr. Harris. Magulo ang lahat sa loob. Kinakalkula ng lady boss ng hotel ang kanilang bayarin at pinapagalitan sila habang humihingi siya ng kabayaran para sa mga pinsala. Gulat pa rin ang mag-asawa kaya hindi sila makasagot. Tinanggap lang nila ang pambabatikos ng lady boss. Maayos naman ang kalagayan ni Zoey, pero ang kanyang asawa ay hindi dahil siya ay kasalukuyang bugbog sarado.Lumapit si Arianne at pinigilan ang lady boss. "Tama na yan. Ako na ang sasagot ng bayarin. Henry, sumama ka sa kanya sa baba at at i-calculate ang losses. Bayaran mo siya kung ano ang halaga na dapat niyang bayaran."Nakita ng lady boss ang dami ng mga tao na dinala ni Arianne at natakot siya. Sa halip, sumunod lama
Nawala ang ngiti ni Brian. "Opo, sir. May dahilan kung bakit hindi ako nagka-girlfriend. Wala akong oras para sa ganoong bagay dahil sa trabaho ko…”"Gusto mo ba ng mahabang bakasyon?" tanong ni Mark ng malambing ang kanyang boses. "O baka gusto mong mag-retire in twenty to thirty years?"Umiling si Brian. “No no no, masaya ako na pagsilbihan ka. Kaya pa kitang ipag-drive ng ten years kahit after ng retirement ko kung kakayanin ko."…Kasalukuyan sa West residence.Si Summer ay nanatili sa kanyang kama mula nang masakal si Tanya at madalas siyang nilalagnat. Sinabi ng doktor na ito ay resulta ng schock at magiging maayos ang kanyang kalagayan pagkatapos niyang magkaroon ng magandang pahinga.Si Jackson ay madalas na bumisita sa West family residence dahil dito, karamihan dahil sa guilt at dahil naawa siya sa kanyang nanay. Medyo nagbago ang kanyang impresyon kay Atticus matapos makita ang pangangalaga at pagmamalasakit na ibinigay niya kay Summer. Hindi niya pa rin ito binabati p
Wala pang kalahating buwan ang lumipas, ang lagay ng panahon sa Capital ay masyadong mainit. Napakainit kaya gusto lang ng mga tao na manatili sa loob ng bahay. Walang sinuman ang gustong gumalaw.Malapit nang magkasakit sina Arianne at Aristotle dahil sa humidity. Napakababa ng resistensya ni Aristotle dahil sa init at natakot si Arianne na baka ma-heatstroke siya kapag inilabas siya ng bahay. Bihira niya itong dinala sa garden nitong mga nakaraang araw at naglalakad lamang siya sa lugar na iyon sa paglubog ng araw. Gaano man kalaki ang Tremont Estate, para bang mas maliit ito sa ganitong panahon. Medyo boring na manatili sa loob ng bahay buong araw.Kamakailan lamang, naging abala si Mark na halos hindi na nila ito nakikita. Umalis na siya bago pa man magising si Arianne at nakakauwi siya kapag tulog na sila sa gabi. Iniisip tuloy ni Arianne kung makakalimutan na ni Aristotle ang kanyang daddy kung magpapatuloy ito. Nanatili sila sa isang bahay pero hindi sila nagkikita. Hindi masy
Inilapag ni Jackson ang cellphone sa mesa habang nakakonekta pa rin ang tawag. “Isang beses lang tayo nagkita. Anong magagawa ko para sayo?" Sinadya niyang bigyang-diin ang dati nilang pagkikita. Ang dalawang lalaki ay pumunta para makita si Tiffany at naaalala niya ang galit sa pagitan nilang dalawa.Itinulak ni Jett si Alejandro na nakaupo sa wheelchair palapit sa kanya. "Nagmamay-ari ka ng isang magandang lupa. Gusto kong bilhin ito sayo, kaya sabihin mo sa akin ang presyo mo."Pinikit ni Jackson ang kanyang mga mata. “Oh? Magaling ang network of information mo. Hindi pa ako nakapagpasya kung ano ang gagawin sa lupa na iyon at hindi ko pa ito isinasantabi lalo na’t mahalaga ito sa akin. Mayroon kang maraming lupa sayo ngayon, kaya bakit ka bibili ka pa ng mas marami? Balak mo bang i-monopolize ang market sa Capital? Sa kasamaang palad, tinawagan ako ng kaibigan at pumayag na akong ibigay sa kanya ang lupa."“Bibigyan kita ng doble ng kung ano man ang inaalok niya. Ano sa tingin m
Napahinto si Mark sa kanyang paglalakad. “Oh, ginising ba kita? Maliligo ako sa ibaba."Pinunasan ni Arianne ang inaantok niyang mga mata. "Okay lang, mag shower ka na dito. Inaantok na ako ngayon at hindi na ako mahihirapang matulog ulit. Maligo ka lang diyan at matulog ka pagkatapos. Wag mong pagurin ang sarili mo."Kahit pa walang problema si Arianne dito, naging maingat pa rin si Mark sa kanyang shower para manatili siyang tahimik. Pagkalabas niya sa bathroom, humiga siya sa tabi ni Arianne.Ginilid ng mag-asawa si Smore at nakakaawa siyang tumabi sa isang comforter.Hindi pa mahimbing ang tulog ni Arianne nang pinulupot niya ang braso sa leeg ni Mark at nilapit ang kanyang sarili para yakapin ito bago niya inayos ang kanyang posisyon. "Kung patuloy kang uuwi ng late sa trabaho mo, makakalimutan ni Smore ang hitsura mo," mapanuksong sinabi ni Arianne. "Alam mo namang hindi maganda ang memory ng mga bata. Natutulog siya sa kama natin, pero hindi ka niya nakikita... Nakakatawa ku
Pinisil ni Tiffany ang kanyang ilong. "Loko, para bang meron kang maraming oras sa iyong kamay."Uminom ng beer si Alejandro sa kanyang harapan. “Tulad ng sinasabi ko kanina, kakabili ko lang ng lupa kay Jackson. Mukhang sanay siyang maghawak ng sama ng loob dahil ang trato niya sa akin ay parang isang karibal sa pag-ibig. Ibinenta niya ang lupa na iyon ng tatlong beses ng halaga nito."Inayos ni Tiffany at makikita na malungkot ang kanyang mga mata. “Oh, ano naman? Pwede mo namang hindi tanggapin ang kanyang alok kung sa tingin mo masyadong mahal ito, o marami kang pera na pwede mong sunugin sa kahit anong bagay?"Napangiti si Alejandro nang makita niyang nagkukunwaring walang pakialam si Tiffany. "Hee hee. Halatang-halata na may malasakit ka dito, kaya bakit ka nagkukunwari, hmm? Hindi mo na kailangang magpeke ng kahit ano kapag kasama mo ako, okay? Magpakatotoo ka at hindi ako magsisinungaling. Naisip ko na medyo mahal ito noong una, pero kailangan ko ito kaya pumayag ako," paliw
Tumayo si Jett sa labas ng kwarto ni Tiffany at pumwesto sa tabi ng pinto nang marating ng grupo ang unit ni Tiffany na matatagpuan sa itaas. Naramdaman ni Tiffany na parang kakaiba ito, ngunit itinulak niya pa rin ang wheelchair ni Alejandro sa kanyang unit. Siya ay isang lalaking may kapansanan at ang kanyang mga binti ay hindi gumagana kaya gaano ba kadelikado ang kasama niya?Naisip ni Tiffany na hindi niya kailangang mag-alala tungkol dito.Kamakailan lang siya lumipat, kaya kailangan pa niyang ayusin ang marami sa kanyang mga gamit kaya magulo ang paligid nila. "Wala akong oras para ayusin ang apartment ko, kaya... oo," nahihiyang sinabi ni Tiffany. "Eh, ipagtitimpla na lang kita ng isang tasa ng tsaa ngayon."Pumunta si Tiffany drinking station ngunit malinaw sa kanyang mga galaw na hindi siya masyadong magaling pagdating dito. Nadulas siya at muntik na niyang saktan ang kanyang sarili ng kumukulong tubig, nang biglang may sumulpot na kamay sa tabi niya. “Ako na lang diyan.”
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy