Bumuntong hininga si Jackson. "Sige. Ako nang bahala dito. Kung wala nang iba, kailangan kong pumunta."Nasimangot si Arianne matapos ang tawag sa telepono. "Si Tiffie ay makakasama muli kay Jackson kung hindi ito nangyari sa unang lugar. Ang kanyang buhay ay masyadong kumplikado. Bakit hindi siya bibigyan ng Diyos ng kapayapaan?"Tinapik ni Mark ang balikat niya. "Kung ako si Tiffany, hindi ko bibigyan ng kasiyahan si Tanya. Makakasama ko pa rin si Jackson. Ipapakita nito sa kanya, hayaan siyang makita na ang kanyang mga pagsisikap ay walang kabuluhan, walang kabuluhan."Sumang-ayon si Arianne, ngunit alam ang pagkagalit ni Tiffany, hindi niya ito magagawa. Ang iskandalo na ito ay isa pang karanasan sa traumatiko. Ibinigay niya kay Aristotle kay Mark. "Hawakan mo siya. Tumatawag ako kay Tiffie."Tinitigan ni Mark ang maliit na bagay sa kanyang mga bisig at hindi magandang pagbulong, "Tingnan mo iyon? Hindi ka na gusto ng mommy mo. Itinapon ka niya sa akin. Halika at maligo kasama
Kinusot ni Tanya ang mga sulok ng kanyang shirt. "Hindi ko alam kung ano ang sinabi sa iyo ni Tiffany. Malapit ka, syempre, mas tiwala ka sa kanya. Parang hindi ko rin ipinapaliwanag. Nangyari na rin ito. Ano ang gagawin mo tungkol dito?""Ipinapahiwatig mo ba na nagtatago ka?"Tanong ni Arianne. "Sabihin mo sa akin noon. Huwag kang mag-alala, hindi ako magiging patas sa iyo dahil kay Tiffie. Gusto ko lang malaman kung ginawa mo ito sa layunin. Alam ko na tiyak na hindi ito ginawa ni Jackson sa layunin. Bukod sa ... Nangyari ba talaga? Lasing na lasing siya. Ito ay napaka-kahina-hinala ... "Tanya bit ang kanyang labi at sumagot, "Oo, ginawa ito! Hindi mahalaga kung ginawa ko ito sa layunin o hindi. Nangyari ito. Sobrang uminom kami ni Jackson, kaya nangyari ito. Ito ba talaga ang kakaiba sa iyo? Walang masasabi kung sino ang gumawa nito sa layunin sa ilalim ng mga sitwasyong ito. Walang sinuman ang maaaring hugasan ang kanilang sarili na malinis dito ... ”"Alam mo na ang mga bagay
Para bang hindi ito nakikita ni Arianne na kasing linaw ng nakikita ni Mark, siguro dahil siya ay nasa kanyang kabataan. "Hindi ako sanay. Ito ay isang malaking suntok kay Tiffie. Mas nakakabigo ito sa tuwing naiisip ko ito. Nawalan ako ng gana sa hapunan. Kumain ka. Bigyan mo ako ng baby."Lumingon si Mark sa tagiliran, umiwas sa kanyang pag-abot patungo sa sanggol. "Kumain ka ng hapunan. Paano kung bawiin mo ang maliit na Smore ng kanyang gatas? Hindi ka nag-iisa ngayon, dahil mayroon kang isang maliit na pag-aalaga. Kailangan mong kumain. Magkaroon ng isang mangkok ng sopas na ginawa ni Maria sa kusina. Bilisan mo."Talagang hindi siya kumakain, ngunit hindi niya matitiis ang nagging ni Mark, kaya pinilit niya ang isang mangkok ng sopas sa kanyang lalamunan. Iyon ang pagtatapos nito.Sa gabi, ang pares ay natulog nang magkasama sa oras ng pagtulog. Inabot ni Mark upang yakapin siya tulad ng dati. Inisip niya na sinusubukan niyang simulan ang mga pakikipag-ugnay sa pakikipag-ugnay
Tinitigan siya ni Eric ng walang emosyonal sa kanyang mukha. "Kung ikaw ay biktima, o kung ito ay tunay na aksidente, bibigyan ka ng hustisya ni Jackson. Pero ang totoo, hindi ka. Hindi ka pa anak. Alam mo kung ano ang ibig sabihin ng isang batang babae na pumunta sa bahay ng isang lalaki sa gabi lamang upang uminom kasama niya. At ang lalaki ay dating kaibigan ng iyong kaibigan, isang ex na pinipinta pa niya. Gaano katindi ang iyong hangarin na posibleng gawin ang isang bagay na hindi naaangkop sa na? Maraming taon na akong nakilala ni Jackson. Sa palagay mo ba ay hindi ko siya maintindihan? Hindi siya nagkakamali ng mukha, kahit na patay na siya. Hindi niya kailanman pipilitin ang kanyang sarili sa iyo. Hindi na niya kailanman magkakaroon ng paniniwala na iyon!"Tumalikod si Tanya at ngumiti sa kanya. "Heh ... Tama ka. Talagang tama ka. Ginawa ko ito sa layunin. Salamat sa sandaling pag-aalaga sa akin. Paalam."Nilinis ni Eric ang kanyang mga labi at wala nang sinabi. Nakaramdam si
Hindi kayang pilitin ni Tiffany ang kanyang sarili na tanggihan agad ang alok, ngunit ayaw niya talagang pumunta. Nakita mismo ni Summer ang kanyang mga problema at sinabi, "Mayroon ka bang ibang laban sa Jackson? Ito ang aking ideya. Wala itong kinalaman sa kanya. Ang aking kabaitan sa iyo ay walang kinalaman sa kanya. Hindi mo kailangang makaramdam ng panggigipit. Paano ang tungkol dito, subukan ang sangay ng subsidiary? Maaari kang palaging magbitiw kung hindi ka nasisiyahan dito. Buti na lang."Nakaramdam ng luha si Tiffany sa kanyang mga mata nang makita niya ang katapatan sa tingin ni Summer. Sa puntong ito, ang pagtanggi sa kanyang alok ay masyadong malupit. Tumahimik siya at sinabing, "Walang nangyari sa pagitan namin. Ito lang ang naramdaman kong sobrang gulo para sa iyo. Dahil iyon ang kaso, kung saan ang pinakamalayo na sangay? Gusto kong lumipat sa pinakamalayo na tanggapan."Nasimangot ang tag-araw. "Ang pinakamalayo na tanggapan? Kung nais mo ang isang lugar sa lungsod
Nagpadala si Tiffany ng text kay Arianne nang bumalik siya sa kanyang kwarto: 'Binisita ako ng ina ni Jackson ngayon. Dinala niya ako ng pagkain tulad ng dati, pagkatapos ay kahit papaano ay hinikayat ako na sumali sa kanyang kumpanya. Ito ay isang sangay ng subsidiary sa Southern Lake District ng South Park, na medyo malayo dito. Hindi ako babalik nang madalas sa ngayon, dahil ang paglalakbay patungo at pabalik ay tatagal ng ilang oras. Dadalhin ko ang trabaho, kung walang mangyayari. Ayaw kong pumunta sa una, ngunit napakabuti niya sa akin na hindi ako maaaring tumanggi. Hindi ko alam kung paano.'Mabilis na sumagot si Arianne: 'Dahil hindi mo siya tatanggihan, mas mahusay kang manatili. Ito ay sa pagitan mo at ng kanyang ina. Wala itong kinalaman sa kanya. Hindi na kailangang overthink ito. Gawin ang iyong makakaya sa sandaling naroroon ka at patunayan ang iyong sarili sa iyong sariling mga pagsisikap. Huwag pabayaan ang kanyang ina. Sa pamamagitan ng paraan, nagbitiw si Tanya mula
Karaniwan na ang mga bagong panganak ay magdurusa sa colic o iba pang hindi komportable na mga kondisyon sa unang tatlong buwan. Halos tatlong buwan na si Aristotle, ilang araw na nahihiya din dito. Gayunpaman, walang mga palatandaan ng colic. Kumain siya, uminom at excreted nang normal. Ito ay talagang nagparamdam sa kanya na walang magawa.Umupo si Mark sa tabi niya na may walang buhay na pagtingin sa kanyang mga mata, malinaw na may sakit ng ulo mula sa lahat ng ingay na ito. Itinulak nito si Arianne, na isang bagong ina, kahit na sa pagtatapos ng kanyang wits. "Ano ang dapat nating gawin? Hindi hayaan ni Smore na hawakan siya ni Maria, ngunit umiiyak pa rin siya kahit na hawak ko siya. Ano lang ang gusto niya?"Hinaplos ni Mark ang puwang sa pagitan ng kanyang mga browser sa isang pagtatangka na i-massage ang kanyang sakit ng ulo. "Ibigay mo siya sa akin. Dadalhin ko siya sa paglalakad sa paligid ng hardin ... "Nasa wakas na siya at handang subukan ang anumang bagay sa puntong
Nakakagulat na natulog si Aristotle hanggang sa 6AM. Hindi man lang siya nagising para sa kanyang night time feed. Sa halip, sinipsip niya ang kanyang mga kamao at daliri nang magising siya. Ang kanyang maliit na paggalaw ay nagising kay Arianne. Tinitigan niya ang maliit na bagay sa tabi niya. Sa una, nagulat siya. Pagkatapos, napagtanto niya na ang kanyang anak ay nagugutom, kaya't kinuha niya siya upang pakainin siya. Ito ang unang pagkakataon ni Aristotle na nagbabahagi ng isang kama sa kanila, kaya siya ay na-dazed sa una. Hindi pa siya nakakatulog ng magandang gabi kani-kanina lamang, ngunit pinamamahalaang niyang makatulog nang tulog kagabi. Ang maliit na tao ay tila hindi sumigaw sa lahat ... Nagising lang siya, at hindi siya umiyak. Ano ang nangyayari? Ito ba ang kanyang pahirap na maliit na sanggol?Biglang lumingon si Mark sa kanyang pagtulog, marahil dahil malamig ang pakiramdam niya mula sa air-conditioning. Tumapik siya sa duvet. Pagkatapos lamang ay napagtanto ni Aria
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy