Maingat na nagsalita ang representative nang hangga't maaari habang umaasa siya na ang meeting na ito ay magtatapos sa lalong madaling panahon.Samantala, si Smore ay parang nasasanay na sa kanyang paligid. Sa tuwing may magsasalita, hihinto siya sa pag-inom, makikinig siya, at ipagpapatuloy ang kanyang pagkain kapag tahimik na ang lahat. Napansin ito ni Mark at talagang natunaw ang puso niya dahil dito. Tumango siya at sinabing, "Ano 'yon? Interesado ka ba sa pinag-uusapan namin? Aww? Hee hee. Bilisin mo, tapusin mo ang gatas at magpahinga ka sa iyong buggy. May trabaho si Dada."Nagulat ang lahat sa malambot na ugali ni Mark. Ang stonecold boss ba nila... ay may tinataglay na Big Daddy Energy?!Samantala, nagkita sina Arianne at Tiffany sa isang café ngunit wala si Tanya, sinabi niyang pagod na pagod siya para magpatuloy kaya umuwi siya ng maaga.Nag-order si Tiffany ng pinakamapait na kape sa menu at hindi siya naglagay ng asukal dito. Gayunpaman, halos mahimatay siya sa isang h
Makikita ang malumanay na ngiti kay Tiffany."Alam mo, nagtataka ako... Kung maayos at malaki lang siguro ang womb ko noong sinusubukan naming mabuntis ni Jackson, siguro nanganak na rin ako ngayon," sabi niya. “Isa talaga akong t*nga. Pinahihirapan ko ang sarili ko at kinaladkad siya sa selfishness ko. Iniisip ko kung magagalit ba siya sa akin dahil sa nangyari kagabi. Pero maghihintay ako. Ihahanda ko ang isip ko ngayong gabi at pagsapit ng umaga, kakatok ako sa kanyang bahay pagkatapos kong manghingi ng leave sa trabaho. Gagawin ko iyon panigurado! Oo nga pala, salamat sa talino mo, Ari. Sa tingin ko nagbubukas ng mga pintuan sa akin ang Diyos!”Tuwang-tuwa si Arianne nang marinig niya ito. "Masaya ako na masaya ka, Tiffie. Ano ang magandang balita mo?”Inilabas ni Tiffany ang isang fashion magazine sa kanyang bag at pinakita ito sa kanya. “Nasa top ten ako! Okay, well, ako ang nasa pinakadulo ako ng listahan. Wala ang design ko sa cover ng magazine! Pero kahit na! Napakahalaga n
Tinulak ni Mark si Arianne sa sulok at inangat niya ang baba ng babae gamit ang kamay niya. Tumagos ang mga mata ni Mark patungo sa kanya.“Ano bang ginagawa ko? Well, napansin kong medyo madalas mo akong hinahamon kamakailan lang. Ginawa mo ang kalokohan na ito para pahirapan ako, hindi ba? Kung hindi kita parurusahan ngayon, malalaman ko na lang sa susunod na nasa ilalim mo na ako!" sabi ni Mark. "Gusto mong magtrabaho? Dapat isipin mo ang nararamdaman ko dahil hindi lang magbabago ang iyong papel sa buhay ni Smore, pero pati na rin sa akin. Ganito na tayo ngayon, Arianne. Kung matutugunan mo pangangailangan namin, hahayaan kitang magtrabaho."Ang puso ni Arianne ay kumakabog ng masyadong mabilis. Sinuri niya ang gwapong mukha ng lalaking nasa harapan niya pababa sa Adam's apple nito, papunta sa collarbones nito, hanggang sa matigas at matipuno nitong dibdib. Sa wakas, naramdaman niya ang infatuation na nararamdaman ng mga babae kapag kaharap nila ang kanilang mga crush.Hindi niy
Binuksan ni Tiffany ang pinto at nagulat siya sa nakita niya. Nagkatinginan sila ng babaeng hinanahanap niya, ang babaeng hindi umuwi ngayong gabi.Bago pa makahinga ng maluwag si Tiffany, nagulat siya nang makita niyang nanginginig sa kaba si Tanya habang nakatingin siya kay Tiffany. Hindi napigilan ni Tiffany na bumulong ngunit may bahid ng galit ang kanyang boses, "Anong ginagawa mo dito?"Walang sinabi si Tanya sa kanya. Nakayuko siya habang patuloy siyang naglilinis ng mga pinggan at pagkain sa hapag kainan.Napunta ang mga mata ni Tiffany sa dalawang walang laman na bote ng alak at naramdaman niyang naging kahoy ang kanyang mga paa. Hindi niya naiwasan na mapunta ang kanyang kanyang atensyon sa matted na buhok ni Tanya at sa kanyang magulong damit. Hindi niya inakala na mangyayari ito bago niya binuksan ang pinto.Ngunit masyadong nakakabingi ang katahimikan ni Tanya at ito ang dahilan para mabaliw si Tiffany. Hindi na napigilan ni Tiffany na sumigaw nang makita niya ito, “M
Pagkatapos nito, tumalikod si Tiffany at bumaba.Hindi normal ang lakad ni Tanya dahil ito ay mabagal at awkward.Tiningnan siya ni Tiffany papunta sa pwesto niya sa couch. Pagkatapos nito ay sumagot siya, “Kaya mo pa bang gawing mas obvious ito? Alam kong nakipag-sex ka sa kanya, honey. Hindi mo na kailangang ipakita ito sa akin. Babae tayong lahat dito at tayong lahat ay nakatikim ng unang pagkakataon natin. Ano, akala mo ikaw lang ang nakakaalam kung gaano kasakit?"Tumingin si Tanya sa kanya bago siya umupo sa tapat ng sofa. "Anong punto mo?"Hindi bago kay Tiffany ang biglaang pagbabago sa kanyang attitude. “Oho, hindi mo na kayang ipagpatuloy ang pagiging inosente mo ngayon? Hindi mo pala ako binibiro noon. Binago mo ang iyong target mula Eric papunta kay Jackson at talagang ginawa mo pa ito. Nakakatawa na ako ang nagturo nito sayo at nag-backfire sa akin ang ginawa mo. Sa tingin ko nilinaw ko na ang sarili ko sayo noon — gawin mo ang lahat ng panlilinlang na alam mo, pero hu
Pagkatapos nito, tumayo si Tiffany at dumiretso sa pinto. Tumigil siya ng sandali at ang kanyang mga paa ay bumagsak mula sa kinatatayuan niya."Alam mo ba kung bakit ako pumunta dito?" sabi niya. "Hindi ako pumunta dito dahil naisip ko na pinasok ni Jackson ang kanyang t*t* sa butas ng ibang babae o kung ano pa man. Pumunta ako dito... dahil hindi pa umuuwi ang bestfriend ko at natatakot ako para sa kanyang kaligtasan. Pumunta ako dito para humingi ng tulong kay Jackson. Bilang kapalit ng kabaitan ko, binigay mo sa akin ang surprise na ito... Heh.”Nanginig ang mga mata ni Tanya bago niya naisipang manatili. Ang lahat ng ginawa ni Tiffany hanggang sa puntong ito ay hindi nag-udyok ng pagsisi o lungkot sa puso ni Tanya. Hindi na siya papayag na mapunta sa posisyon kung saan pagtatawanan at aasarin siya ng iba, gusto niyang maging katulad ng lahat ng mga cool na babae sa city na ito — ang it-girl na nakukuha ang atensyon ng iba!Umalis si Tiffany, ngunit pinili ni Tanya na manatili.
Nagpakawala ng hininga si Jackson mula sa kailaliman ng kanyang lungs nang biglang nagbago ang kanyang ekspresyon. “Ano... Anong sinabi mo? Alam ni Tiffany ang tungkol dito? Pumunta siya dito kagabi?" Nabigla si Tanya sa naging reaksyon niya. Ang sugat sa likod ng kanyang kamay ay masyadong nakakatakot, pero ang iniisip niya lang ay si Tiffany...? Dumadagundong ang mga emosyon sa kanyang dibdib. Gayunpaman, bago pa siya makasagot ng anuman, tumakbo si Jackson papunta sa susi ng kanyang sasakyan, papunta sa pinto at sumigaw siya habang palabas, "Umalis ka sa bahay ko bago ako bumalik mamaya!"Ilang araw nang umuulan sa Capital at nababalot ng madilim na ulap ang kalangitan. Ang araw ay sumisikat mula sa east at may isang parte ng langit ang naliliwanagan. Mula sa ginintuang liwanag nito, unti-unting nagising ang city habang nagiging abala ang mga tao. Gayunpaman, hindi nito tinanggal ang sama ng loob ni Jackson. Ang iniisip lang niya ay si Tiffany lamang, iniisip niya kung paanon
Naisip ni Tanya na masyadong magulo ang isip ni Jackson para kausapin si Tanya sa sandaling ito. Dahil dito, naisip niyang hindi makakatulong kung mananatili pa siya dito, kaya umalis siya sa kanyang bahay at bumalik sa apartment. Nanghingi siya ng half-day leave kay Eric habang pauwi siya. Nang makapasok siya sa apartment, nakita niyang wala na ang mga gamit ni Tiffany. Ang natira na lamang ay ilang mga furnitures na masyadong mabigat para dalhin, tulad ng double-door refrigerator na iniregalo sa kanya ni Summer. Walang naramdaman na kahit katiting na emosyon si Tanya sa sandaling ito. Aalis na sana siya kung hindi lang iyon ginawa ni Tiffany. Hindi sila pwedeng magsama sa ilalim ng iisang bubong pagkatapos ng lahat ng nangyari. Sa totoo lang, naging masaya pa siya nang umalis ang babae dahil hindi na niya kailangang mag-abala pa sa paghahanap ng bagong bahay. Hindi siya masyadong nakatulog kagabi, kaya babawiin niya iyon ngayon. Matutulog na siya na alam niyang matagumpay niyan
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy