Pinilit ni Mark na pakalmahin ang kanyang sarili. "Hindi iyon ang ibig kong sabihin... Inakala ko lang na natumba siya o ano… Hindi ito magiging malala ng ganito kung walang masamang nangyari."Kinausap sila ng doktor pagkatapos ng examination kay Arianne, “May mga nakita akong signs ng premature labor. Kailangan mong mag-ingat mula ngayon. Inaasahan ito para sa kondisyon mo at may mga mapanganib na bagay sa pagpapanatili ng batang ito. Kailangan niyang manatili sa ospital sa ngayon para ma-protektahan ang fetus. Kailangan natin siyang obserbahan. Worst case scenario, kakailanganin niyang manatili sa ospital hanggang sa manganak siya. Napakataas ng posibilidad ng isang premature labor, pero mataas rin ang posibilidad na mabuhay ito hangga't nabubuhay ang sanggol hanggang sa seventh month nito. Hindi niyo kailangang mag-alala ng sobra. Syempre, mas maganda kung mapapanatili nating buhay ang fetus sa sinapupunan."Naghanda na si Mark para dito kaya medyo kalmado siya. "Sige, ako nang b
Binuksan niya ang pinto habang hawak ang alahas ni Summer. Nang makita niya si Jackson, bigla niyang ipinakita ang manhid niyang mukha. "Mukhang good mood ka ngayon, ginagawa mo ang mga gawain para sa nanay mo?"Itinaas niya ang kanyang baba at tinitigan ng maigi si Tiffany. "May freetime ako ngayon. Problema ba iyon?”Ibinigay nito sa kanya ang jewelry box. "Ito na."Itinaas ni Jackson ang kanyang kilay. “Hindi mo ba ako iimbitahan sa loob? Natatakot ka ba na malaman kong ginawa mong pugad ng aso ang bahay ko?"Naging matagumpay siya na galitin si Tiffany, “Gusto mo bang sampalin kita, Jackson West? Gusto mo?”Narinig ni Tanya ang kaguluhan at inilabas ang kanyang ulo sa kwarto. "Sino yun, Tiffie?""Ex ko!" Galit na galit na sinabi ni Tiffany.Napanganga si Tanya nang marinig niya ito, "Ah sige. Mag-usap muna kayo. Babalik ako sa pagbabasa ng libro ko. Wala akong narinig!"Ipinagpatuloy ni Jackson ang kanyang pang-aasar nang isara ni Tanya ang pinto ng kwarto. “Nagkamali ako,
Lumapit ulit si Jackson kay Tiffany. “Anong sinabi mo? Nagkabalikan na ba tayo?"Naging maingat si Tiffany at umatras sa kanya. "Gumagawa lang ako ng assumption!"Tumingin si Jackson sa kanya na parang walang pakialam. “Hindi ka pwedeng gumawa ng assumption. Hindi naman ito seremonial, dahil mong maging seryoso. Nagkabalikan kami. Pagkatapos nito, makikipaghiwalay ako sayo. Mas magandang gawin natin ito."Naging matiyaga siya si Tiffany at seryosong sinabi, "Fine, tayo na ulit, okay? Gawin mo na ang dapat mong gawin.”Sa sumunod na segundo, hinalikan siya ni Jackson direkta sa kanyang labi. Napahinto si Tiffany. Sa isang iglap, mabilis siyang binalot ng pamilyar na pabango nito. Bumilis ang tibok ng puso niya at medyo naiiyak rin siya. Makalipas ang ilang segundo, bumalik sa katinuan ang isip niya at sinubukang itulak siya palayo, ngunit niyakap siya ni Jackson ng mas mahigpit. Ang kanyang halik ay marahas at punong-puno ng pagmamahal, madali nitong sinira ang kanyang depensa.Sa
Medyo nadismaya si Tanya. "Ganoon ba? Pero... ganito lang siya kasi sinabi niya na abala siya. Pero kahit pa ganoon, lagi siyang nagre-reply sa mga text ko sa loob ng sampung minuto kahit pa late akong mag-message sa kanya. Kung hindi niya ako pinapahalagahan, dapat hindi siya magre-reply sa mga messages ko. Lagi naman siyang ganyan. Mabagal lang siguro siyang maging malapit sa mga tao. Huwag mo naman sanang hayaan na manghina ang loob ko. Gusto ko lang siyang makita at ilibre siya ng pagkain dahil medyo curious ako sa kanya."Naramdaman ni Tiffany na hindi niya dapat hayaan na panghinaan ng loob si Tanya dahil sinabi niya iyon. Pinag-isipan niya ito sandali at sinabing, “Tanungin mo siya ng direkta. Tingnan kung handa siyang makipagkita sayo. Huwag ka nang magpatumpik-tumpik pa."Pagkatapos nito ay naglakas-loob si Tanya at nagpadala siya ng text kay Hush. Parang hindi masigasig si Hush sa kanyang reply sa dalaga. Nagre-reply lamang siya kada sampung minuto. Parang sumasagot lang si
Nang isipin niya ang tungkol kay Jackson, itinanggi niya ito nang hindi malay. "Hindi, hindi! Pupunta ako at kumain kasama mo. Ngunit hayaan mo akong maging tapat sa iyo, ang bayarin sa iyo. Isa lang akong ordinaryong empleyado na nagtatrabaho sa kanyang asno; Medyo mahirap ako. Ang buwanang upa ay masyadong mahal ... " Ngumiti si Alejandro. "Pumasok ka sa kotse." Hindi alam ni Tanya si Alejandro, na pinapakita siyang nababalisa at nakalaan. Hiniling sa kanya ni Tiffany na kumuha ng back seat, kung saan nakaupo si Alejandro, kaya't siya ay naging hindi mapakali. Sa kabilang banda, nakaupo si Tiffany sa upuan ng pasahero sa tabi ng driver. Ang driver ay si Jett. Ilang beses na siyang nakilala niya ngayon, kaya't binati niya siya nang hindi sinasadya. "Kumusta! Nagkita ulit kami." Ngumiti si Jett nang matalino sa kanya bago ibalik ang kanyang pansin sa kalsada. Pinaandar niya ang sasakyan.Si Alejandro ay hindi isang taong madaldal, at ang parehong bagay ay masasabi din tungkol
Napahiya si Tanya. "Gustung-gusto ng aking lolo sa paghahardin. Nalaman ko ang ilan sa mga tip habang gumagawa ng paghahardin sa kanya noong nakaraan." Walang pakialam si Alejandro kung sino ang nag-aalaga ng bulaklak. Nag-isip siya sandali at sinabi, "Kapag namumulaklak ang bulaklak, sasabihin ko sa iyo ang isang lihim." Nagbiro si Tiffany. "Ibig sabihin ba nito na hindi ko malalaman kung ano ang lihim na iyon kung namatay ang bulaklak?" Walang tugon si Alejandro. Kinuha niya ang baso ng tubig, na ibinigay sa kanya ni Jett, at kumuha ng isang maliit na paghigop. Sa kanilang pagkain, si Tiffany ay tumingin nang hindi malay at nagtapon ng ilang mga sulyap sa pintuan ng cafe paminsan-minsan. Tiyak na natatakot siya na maaaring lumitaw doon si Jackson. Hindi alam, nag-aalala pa rin siya na baka hindi niya maintindihan si Jackson kahit na nasira siya. Nag-aalala siya na baka hindi niya maintindihan ang ugnayan sa pagitan niya at ni Alejandro, na iniisip na maaaring may isang bagay
Sina Alejandro at Jett ay hindi nagtagal nang nagpasya sina Tiffany at Tanya na umalis din. Bukod, binayaran ni Alejandro ang mga bayarin kaya't nasiyahan sila sa pagkain nang labis. Naging buo sila nang tumayo sila upang umalis. Nagkatinginan sila sa isa't isa at ngumiti ng sabay. Hinawakan ni Tanya ang kanyang baywang at bumulong, "Ang pagkain dito ay talagang masarap. Hindi mahalaga kung gaano karaming mga sangkap Gng. Ipinadala kami ni West, hindi pa rin namin maaaring lutuin ang masarap na pagkain ... napuno na ako ngayon. Nakakahiya talaga. Sa pamamagitan ng paraan, hindi ka ba nagsisisi sa pagsira sa Jackson? Magaling siya sa pagluluto." Walang pasensya na sinabi ni Tiffany, "Gusto ko ng isang tao, hindi isang chef. Paano ko mapang-akit siya, nakikita ko siyang hinahalikan ang ibang babae? Kung iyon ang kaso, higit na handa akong ibigay ang masarap na pagkain! Magkaroon ng kaunting pagpapahalaga sa sarili! Halika! Umuwi na tayo at magpahinga!" Bigla, sumimangot si Tanya. "
Lumala ang ekspresyon ng mukha niya. "Ikaw ... Paano mo ... Hindi iyon ang aking telepono!"Ngayon lamang napagtanto ni Jackson na hindi talaga ito ang kanyang telepono, kahit na pareho ito ng kulay ..Lumabas si Tanya sa banyo at bumalik sa upuan. Naguguluhan siya habang tinitingnan niya sila. "Jackson ... bakit ka nandito?" Nakatitig si Tiffany kay Jackson. Pagkatapos ay ibinalik niya si Tanya sa kanyang telepono. "Narito ang iyong telepono. Nagpadala sa iyo ng isang mensahe ang White Moonlight ngayon ... Ito ... ay walang kinalaman sa akin!" Itinaas ni Jackson ang kanyang kilay. Nagpasya siyang tumakas mula sa pinangyarihan. "Pumunta ako rito upang kumuha ng isang bagay. Aalis na ako ngayon. Dalhin ang iyong oras!" Tiningnan ni Tanya ang mensahe na ipinadala sa kanya ni Hush at ang tugon. Medyo lumala ang ekspresyon ng kanyang mukha. Sobrang kinakabahan si Tiffany kaya ngayon ay nababad na siya sa malamig na pawis. Karaniwan nang may pagkagalit si Tanya. Bihira siyang magali