Walang lakas na kumibit balikat si Mark, “Uuwi na ako, kahit binugbog mo ako hanggang sa mamatay. Hindi ko masyadong kilala ang iyong ama, ngunit kung si Tiffany ay humihingi ng tulong sa akin, nangangahulugan iyon na ang sitwasyon ay hindi kasing lilim tulad ng sinasabi ng mga pahayagan. Maaari mong balewalain ito, ngunit hindi ko kayang galitin si Ginang Tremont at ang aking anak. Maaari kang manatili sa aking opisina sandali at huminahon. Tinamaan mo na siya. Pahinga ito, at iwanan mo sa akin. "Tumingin si Mark kay Tiffany pagdating niya sa Tremont Estate saka umupo sa tabi ni Arianne, "Alam ko kung bakit mo ako hiniling na umuwi. Katabi ko si Jackson nang tumawag ka. Baka mabugbog ako kung hindi ako nag-iingat… ”Napahawak sa takot si Tiffany," Aba, wala kaming ideya na nasa tabi mo lang siya ... Talagang kinatakutan niya ako hanggang sa mamatay ngayon. Sinampal ko pa siya pabalik sa West residence. Ngayon ay parang pinagsisisihan ko ito, ngunit ang sitwasyon ay masyadong kump
Nang makita ito, hindi mapigilan ng matandang babae ang pagkakulot ng kanyang mga labi, "Kita mo, ang asawa mo ay lumabas kasama ang ibang babae at kalmado ka pa rin tungkol dito. Huwag kang umiiyak kung may mangyari. "Umiikot ang ulo ni Arianne, “Granny! Nagkataon lang na pupunta sa parehong paraan. Huwag kailanman sabihin ang ganyang bagay. Maaaring mangyari ito sa ibang mga kababaihan, ngunit hindi kay Tiffie. Huwag isipin si Tiffie sa ganoong paraan! "Kumaway si Tabitha sa mga braso habang papalabas sa hardin. Nagpakawala ng mahabang buntong hininga si Arianne. Maraming sasabihin ang mga tao sa kanilang pagtanda. Hindi niya talaga inisip. Kapag naunawaan ng matandang babae si Tiffany, titigil na siya sa pagsabi ng mga ganoong bagay.Sinundan ni Tiffany si Mark papasok sa opisina. Naglakad siya papunta kay Jackson nang makita siya at lumuhod sa tabi niya upang suriin ang namamaga niyang kamay, "Masakit ba?"Inilayo ni Jackson ang mukha at hindi umimik. Ang nais lang niyang gaw
Bumulong si Jackson ng isang walang malasakit na sagot, ipinikit ang kanyang mga mata at sumandal sa upuan ng kotse nang tahimik.Nang makarating ulit sila sa White Water Bay Villa, naghubad siya ng duguan niyang shirt at napunta sa shower. Kinuha ni Tiffany ang first aid kit at tahimik na naghintay. Nais niyang aliwin ang trauma na sumasabog sa kanyang isipan. Gusto niyang sumigla talaga siya. Palagi siyang mananatili sa tabi niya. Biglang nadulas ng kamay ni Jackson ang kanyang damit mula sa likuran habang siya ay nawala sa iniisip. Pagkatapos, umakyat siya sa kanya, "Gusto kita ..." Hindisila naging malapit sa sandali dahil sa kaguluhan ni Bernadette. Halos nawalan siya ng kontrol nang maamoy niya ang sariwang bango ng kanyang paghuhugas ng katawan. Gayunpaman, alam niya na naghahangad lamang siya ng sikolohikal na ginhawa at simpleng sinusubukang palabasin ito sa labas ng ugali, tulad ng kanyang gusto, walang alintana na nakaraan. Kailangan niyang tulungan siyang mawala ang uga
Lumalabas na ito nga ang ginagawa ni Jackson. Kalahating araw pa lamang ang lumipas ngunit lumalabas na bumalik na siya sa kanyang normal na pagkatao. Ang suot niya ay puting woolen na damit at may nakapalupot na apron sa kanyang baywang. Para siyang isang disenteng tao mula sa isang mabuting pamilya. Alam niya na ang tanawin na ito ay malaking kalokohan lamang.Napansin niya ang mga sugat na hindi nawawala sa kanyang puso. Malapit ang puso ni Tiffany sa lalaking ito. Lumapit siya at inikot ang kanyang mga braso sa matibay na katawan ng lalaking nasa harapan niya at dinikit ang gilid ng kanyang mukha sa kanyang likuran, "Jackson…"Nanigas ang katawan ni Jackson nang maramdaman siya at bigla siyang ngumiti, "Bakit bigla kang naging emosyonal? Gusto ko lang magluto dahil wala akong magawa sa bahay. Pumunta ka na sa banyo at maligo. Malapit nang matapos ang hapunan sa lalong madaling panahon."Hinigpitan ni Tiffany ang hawak niya sa baywang ni Jackson, "Sige, maliligo na ako..."Naka
Nilabas ni Mark ang isang sigarilyo mula sa kanyang cigarette box. Mabilis itong sinindihan ng isang bodyguarda para sa kanya. Bumuga siya ng isang usok bago niya maingat na sinabi, "Ako ang representative ng pamilyang West, kaya magsalita ka lang at huwag mong limitahan ang sarili mo. Magiging totoo ako sayo, hindi darating ang pamilyang West dito para kausapin ka. Wala ka talagang kinalaman kay Mr. West at alam ito ng lahat. Ituring mo ang oras na ito bilang pagkakataon na mabayaran ka ng pera."Kinaskas ni Bernadette ang kanyang ngipin sa sobrang galit, "At paano kung ayaw kitang kausapin?"Unti-unting inangat ni Mark ang kanyang tingin at ngumisi, "Bibigyan kita ng isa pang pagkakataon. Kung hindi ka magsasalita, hindi ka na muling makakapagsalita."Naging tensionado ang mga daliri ni Bernadette, “Okay, magsasalita na ako. Gusto ko ng isang villa sa San Pelegrino Hill at $15 milyon na cash. Ito ang mga terms ko. Hindi na ito pwedeng magbago pa."Ano? Isang villa sa San Pelegrin
“Okay, magsasalita na ako. Gusto ko ng isang villa sa San Pelegrino Hill at $15 milyon na cash. Ito ang mga terms ko. Hindi na ito pwedeng magbago pa."Maririnig sa voice clip ang usapan nila ni Mark mula noong tatlong araw na nakalipas. Sapat na ang ilang mga pangungusap na ito para masabi na si Bernadette ay isang gold digger!Isang nakakatawang kwento na lang sa mga netizens ang kanyang pagbubuntis sa labas ng kasal. May ilang mga netizen pa na nilabas sa publiko ang kanyang numero at identification number.Walang tigil na nag-ring ang cellphone niya mula sa mga spam phone calls, kaya napilitan siyang patayin ang kanyang cellphone. Nakakulong na lang siya ngayon sa hotel dahil sa sobrang takot na lumabas pa! Nang magkita sila ni Mark, siniguro niya na magiging maingat siya sa kanyang mga salita dahil natatakot siya na baka i-record ang kanilang conversation. Sa kasamaang palad, ang kanyang kaba ang nagdulot sa kanyang pagbagsak...Sa sandaling iyon, mahinahon na humarap si At
Kaawa-awang umupo si Bernadette sa gilid ng kama; ang kanyang mga buhok ay magulo at komplikado ang tingin sa kanyang mga mata na nakatuon kay Atticus. Sa huli, pinili niyang manahimik na lamang. Naisip niya na darating ng mag-isa si Atticus, ngunit nandito rin si Summer. Hindi niya pwedeng sabihin sa mundo ang mga mapangit na detalye ng kanyang buhay. Ito na lang ang natitirang dignidad na meron siya, "Wala akong sasabihin. Talo na ako. Walang nangyari sa pagitan namin. Hindi iyo ang batang iyon. Iyon lang."Naiinis na tumingin sa kanya si Summer. Inakala niya noong una na makakarinig siya ng mga bagong rebelasyon sa babaeng ito, ngunit hindi niya inaasahan na maririnig iyon, "Wala kang kwenta. Aalis na kami ngayon. Mag-ingat ka, Miss Legrand.”Sa huli, hindi kinuha ni Bernadette ang villa ni Mark o ang kanyang pera. Wala siyang nakuha sa paninira niya sa ibang tao bukod sa pagkabagsak ng kanyang buong buhay. Ang huli niyang hiling kay Mark ay tanggalin niya ang mga articles tungkol
Nanliit ang mga mata ni Arianne at sinuri niya si Mark. Noong nakaraan, sinisigawan siya ng lalaking ito kapag meron siyang inuutos sa kanya ngunit ngayon, bumaliktad na ang kanilang sitwasyon. Bigla niyang naramdaman ang pagnanasa na pahirapan siya, "Oo naman. Tandaan mo na magdagdag ng asin. Ang asin ay mas pinong, ang asukal ay mas magaspang. Huwag kang malito. At saka, kailangan mong hugasan ng maigi ang mga gulay."Kaawa-awa ang itsura ni Mark. "Minsan lang ako nagkakamali." Nakalimutan niya yata na ang mangkok ng noodles na ginawa niya sa condo niya ay isang malaking pagkabigo. Siguro ay mas madali ito dahil pinagdaanan na niya ito. Malaki ang tsansa na maging maayos ang kanyang performance sa pagkakataon na ito.Sa oras na ihain niya ang mga noodles sa mesa, napansin ni Arianne na mabango ang amoy nito ngunit naisip niya na baka nagugutom lang siya kaya mabango ito para sa kanya. Napakasarap din ng lasa.Hindi niya mapigilan ni Mark na magtanong nang makita niyang seryoso s
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy