Yumuko si Henry at ibinulong niya ang kanyang sagot. Diretsong umakyat sa hagdan si Mark at naging maingat siya sa kanyang mga hakbang, takot na gisingin niya si Arianne.Naglakad siya papasok sa kwarto at pumunta sa kama upang suriin si Arianne. Nakumpirma niya na natutulog ng mahimbing si Arianne, kaya nagpalit siya ng damit at pumunta sa study room.…Kinagabihan, hinintay ni Tanya na makalabas ng trabaho si Eric bago siya sumunod sa kanya sa bahay.Mag-isa lang si Eric sa kanyang buhay, kaya mabilis niyang sinabihan si Tanya, "Ang bahay ko ay medyo magulo, at kadalasan ay nasa opisina ako. Hindi ako umuuwi minsan, kaya nililinis lang ito ng temporary housekeeper ng isang beses sa isang linggo."Tinapik ni Tanya ang dibdib niya, “Huwag kang mag-alala. Ako nang bahala sa bahay simula ngayon. Sisiguraduhin kong maayos at malinis ito! Hindi mo na kailangang sayangin ang pera mo sa isang temporary worker!"Pilit na ngumiti si Eric, "Hindi iyan ang ibig kong sabihin… Sinasabi ko la
Tatawagan pa lang sana niya si Tanya nabg biglang may kumatok sa pinto. Binuksan niya ito at laking gulat niya. Dala-dala ni Tanya ang mga ingredients, mula ulo hanggang paa. Gayunpaman, nanatili siyang nakangiti pa rin, "Pasensya na. Naligaw ako kaya late na ako nakauwi. Umuulan nga pala sa labas…"Kinuha ni Eric sa kanya ang mga grocery bag, “Umakyat ka at magpalit. Huhugasan ko ang mga gulay."Bumahing si Tanya, "O-okay, bibilisan ko ang kilos ko."Makalipas ang ilang sandali, dumating na si Tanya na handa at malinis ang itsura. Inilabas niya ang mga gulay mula sa mga grocery bag, "Ako na ang magluluto nito. Umupo ka lang diyan. Maluluto na ang hapunan sa lalong madaling panahon."Tila nakakahawa ang kanyang optimism. Ngayon lang nakakita si Eric ng isang malakas na babae, "Bakit hindi mo ako tinawagan noong naligaw ka? Umuulan pa sa labas. Pwede naman akong mag-maneho para sunduin ka. At saka, ang grocery shop ay medyo malayo, hindi ba? Hindi mo ba alam kung paano pumara ng tax
Lumalalim na ang gabi. Ayaw nang makipag-lokohan ni Tiffany sa kanya. Bumalik siya sa kwarto at nakatulog kaagad siya nang pumatong ang ulo niya sa unan. Isang malalim na kaligayahan ang binibigay kapag nabubusog ang isang tao sa pagkain at kapag nakakatulog ng maayos pagkatapos ng isang mahabang araw sa trabaho.Gayunman, determinado si Jackson na hindi niya bibigyan ng anumang kapayapaan si Tiffany. "May kailangan pa tayong gawin."Malapit nang magwala si Tiffany. "Ang mga tao ay kailangang maging relaxed kapag sinusubukan nilang mabuntis, tama ba? Pagod na pagod ako araw-araw. Kahit na mabuntis man ako, hindi naman magiging malusog ang bata. Gusto ko lang matulog. Magpakabait ka!"Paano mapapa-kalma ni Jackson ang kanyang sarili? Hindi siya tumigil at patuloy niyang sinubukan na akitin si Tiffany. "Huwag ka namang ganito... Tinigil ko na ang paninigarilyo at ang kakainom ng alak, pero ngayon sinasabi mo sa akin na pakalmahin ang sarili ko? Hindi ko kayang gawin ito. Kung napapago
Nanatili si Arianne sa bahay sa mga nakaraang araw. Pakiramdam niya ay mababaliw na siya sa sobrang pagkainip. Sa pagkakataon na ito ay mas masaya na siya dahil nandito na sina Tiffany at Tanya.Si Tiffany ay nagdala ng dalawang uri ng pagkain - mga pagkain na maasim at maanghang. “Ari, mas mahilig ka ba sa maasim o maanghang na pagkain? Ayon sa mga kwento noon, kung ang babae na gustong mabuntis ay mahilig sa maasim na pagkain, ang sanggol ay magiging isang lalaki. Kung ang babae naman ay gusto ng mga maanghang na pagkain, ang sanggol ay magiging isang babae."Umiling si Arianne. "Wala akong ganang kumain. Nahihilo ako nitong mga nagdaang araw at wala talaga akong ganang kumain. Madalang akong kumain. Kailangan kong umalis para sa mga check up ko sa bawat kalahating buwan, at iyon lang ang tanging araw na makalabas ako ng bahay. Mamamatay ako sa sobrang pagkainip, pero natatakot akong lumabas. Parang nawawalan ako ng kaluluwa sa tuwing naiisip ko na ikukulong ako sa bahay na ito han
Sa wakas ay napansin ni Tiffany ang isang partikular na tao sa hagdanan na may isang malungkot na expression sa kanyang mukha. Paano niya nakalimutan weekend ngayon?! Karaniwang nasa bahay si Mark tuwing weekend. Pinigilan niya ang kahihiyan na naramdaman niya at matapang niyang inikot ang kanyang mga mata. "Katotohanan ang sinasabi ko. Natutuwa ako na narinig niya ako!"Hindi na nakipagtalo sa kanya si Mark. Lumapit siya at hinawakan ang noo ni Arianne. "Tandaan mo na maglagay ng ekstrang layer ng damit. Huwag mong hayaan na lamigin ka. Dadalhin kita sa iyong prenatal examination sa susunod na dalawang araw."Hindi sanay si Arianne sa pag-aalala niya at kusa siyang yumuko. "Mm..."Itinaas ni Tiffany ang kamay niya upang suriin ang oras sa kanyang relo. "Kailangan ko nang umalis, Ari. Nangako akong samahan ang ka-trabaho ko na mag-shopping. May gusto ka bang ipabili sa akin? Pwede ko itong dalhin sayo."Umiling si Arianne. "Wala. Sige lang at mauna ka na."Humagikgik si Tiffany h
Hindi mapigilan ni Tiffany na mabalisa. Malinaw na sinabi sa kanya ni Jackson na pupunta siya sa opisina ngayon. Ano ang ginagawa niya dito? Bukod pa doon, parang nandito siya para mag-shopping na kasama ang isang tao. Nakaupo siya sa clothing store ng Tremont Enterprise na para bang may hinihintay siya.Sinenyasan ni Tiffany si Aye na manahimik habang ang kanyang mga mata ay nakatutok kay Jackson. Makalipas ang limang minuto, isang matangkad at payat na babae na may mahaba at tuwid na buhok ang lumabas mula sa dressing room. Ipinakita nito kay Jackson ang white fur coat na sinubukan niya at umikot siya isang kaakit-akit na pamamaraan.Nakatalikod si Jackson kay Tiffany kaya hindi niya makita ang ekspresyon sa mukha nito. Gayunpaman, kitang-kita niya ang babaeng nakangiti. Bukod pa dito, siya ay nakangiti at makikita ang pahiwatig ng kalandian sa kanyang mga kilos. Siya ay tulad ng isang agaw pansin na prinsesa.Biglang nagsalita ang ganap na ignorante na si Aye, "Fianceé ba iyon ni
"Sumama ako kay Aye na mag-shopping kaya naisip kong dumaan. Naghintay ako ng tatlong oras para sayo. Saan ka pumunta?" Tanong ni Tiffany, kumikilos siya na parang walang nangyari."Pumunta ako… para makipagkita sa isang kliyente at maglunch bago ako bumalik dito. Kumain ka na ba? Pwede akong mag-order ng takeout para sayo.” Malinaw na sadyang iniwasan ni Jackson na makasalubong ang kanyang mga mata. Gayunpaman, hindi niya nakalimutan na maging mabait at tanungin si Tiffany kung kumain na siya."Hindi mo kailangang gawin iyon. Pumunta lang ako dito para makipagkita sayo. Kumain na ako kanina habang pauwi ako. Dapat ka nang bumalik sa trabaho." Tumayo at umalis agad si Tiffany pagkatapos niyang magsalita. Sa sandaling ito, naramdaman niya na lumabo ang kanyang paningin mula sa kanyang mga luha na nagbabantang bumagsak. Gayunpaman, pinilit niyang pigilan ang mga ito.…Sa gabing iyon, tumawag si Jackson kay Tiffany at sinabi na hindi niya balak na bumalik sa West residence pagkatapos
Tinitigan siya ni Tiffany, pinapansin ang kanyang impatience at ang kanyang galit na sumasabog. Hindi na ganito dati si Jackson. Siguro hindi siya nagbago, siguro si Tiffany lang ang nagbago sa kanilang dalawa. Sa kanyang kinalalagyan ngayon, ang lahat ng bagay ay nakakakuha ng pansin niya. Sinubukan niyang huminahon. "Wala yun. Ayoko lang talaga magkaanak. Walang kahulugan sa likod nito."Naging malamig ang ekspresyon ni Jackson. Hindi na siya umimik pa at nagpatuloy sa pagmamaneho papunta opisina. Nang makarating sila sa intersection, bumaba si Tiffany mula sa sasakyan nang hindi lumilingon sa kanya.Galit na sinuntok ni Jackson ang manibela at ito ang dahilan kung bakit tumunog ang busina. Dumagdag ang problemang ito sa abala niyang umaga. Sa oras na nai-park niya ang kanyang kotse, nakatanggap siya ng isang message. "Hindi ako pwedeng lumabas ngayon. Kumuha ka ng breakfast para sa akin at ihatid ito sa hotel."Isang ekspresyon ng pagkainip ang lumitaw sa kanyang mukha habang n