Kinagat niya ang labi at nananatiling tahimik. Ininda niya ang kanyang emosyon hanggang sa hindi na niya ito kinata at isiniwalat niya ang masakit na katotohanan, "Buntis… buntis ako... G*go ka! Alam mong hindi ako pwedeng magka-anak. Bakit mo ito ginawa sa akin? Alam mo ba kung gaano kasakit ito para sa akin? Nahihirapan mabuntis si Tiffie ngayon... Dapat siya ang nabuntis at hindi ako. Galit na galit ako sayo!"Binaba niya kaagad ang tawag pagkatapos niyang umitak at sumigaw kay Mark. Pagkatapos nito, tinanggihan niya ang lahat ng mga tawag ni Mark at hindi siya sa lahat ng kanyang mga text message. Tuluyan na siyang nahirapan sa sandaling ito at kailangan niya ng tahimik na oras nang mag-isa.…Sa Tremont Tower, ang opisina ng CEO.Galit na sinira ni Mark ang kanyang cellphone. Ang kanyang sekretarya na nakaupo sa labas ay nanginginig sa takot. Kumatok ito sa pintuan at sinabi, "Mr. Tremont? Okay ka lang?"Ang matindi at matapang na aura sa paligid ni Mark ay nakakakilabot sa s
"Bahala ka kung gusto mong lakasan ang apoy o hindi. Hindi masyadong malaki at masyadong maliit ang apoy kapag niluluto ito. Hindi mo malalaman kung ano ang gagawin kung ang apoy ay masyadong mataas,"Nagpatuloy si Jackson, "Ito lang ang magagawa ko para matulungan ka. Ang pinakamahalaga ay ang dami ng pampalasa. Hindi ako sigurado kung paano ito ipaliwanag sayo pero huwag maglagay ng sobra! Huwag mong lokohin ang sarili mo na hindi ito sapat.Magiging malaking pagkakamali kung hindi mo sosobrahan mo ito, lalo na kapag naglalagay ka ng asin! Kung tiwala ka sa kasanayan mo sa pagluluto, pwede kang magdagdag ng isang itlog o ilang gulay sa mga noodles. Mas magiging buhay ang kulay nito kung ganoon. Sabagay, masyadong plain kung normal na ramen lang 'yan."Naalala ni Mark ang bawat solong hakbang na binanggit ni Jackson at nagsimula siyant magtrabaho.Nagkatinginan sina Tiffany at Jackson nang marinig ang tunog ng mga clanging pot at pans sa kabilang linya. Biglang may napagtanto si Ja
Hindi kaya ni Arianne na magalit pa kay Mark dahil inamin niya ang kanyang pagkakamali sa isang prangka na pamamaraan at maayos ang ugali niya. Sa halip, mahinahon niyang sinabi, "Hindi pwede ang 'kung'. Malinaw itong ipinaliwanag ng mga doktor. Walang paraan na mabubuhay ang bata. Palagi mo akong sinasaktan, Mark Tremont. Nagagalit ako sayo."Kahit na mahinahon ang kanyang pananalita, naramdaman ni Mark na ang mga salita niya tulad ng mga karayom na tumusok sa kanyang puso. Hindi ito ang unang pagkakataon na sinabi niyang galit siya kay Mark.Gayunpaman, sa oras na ito, mas masakit ito kumpara sa nakaraan. "Alam kong kasalanan ko ito, pero malaki ang tsansa na baka magbago pa ang resulta. Sa ngayon, pag-usapan natin ang dapat gawin pagkatapos ng check-up."Nawalan ng interes si Arianne na ipagpatuloy ang pakikipag-usap sa sandaling naisip niya ang tungkol sa pagpunta sa ospital at ang lahat ng bagay na dapat niyang harapin. Gayunpaman, hindi siya makakaiwas dito.Tiningnan niya
Hindi masyadong naintindihan ang mga implikasyon sa likod ng mga salita ni Jackson. Nang mapagtanto na niya ito, natuwa siya at nagulat sa pangyayari na ito. Ipinagtatanggol niya ang kanyang ama. Malinaw na nag-aalala siya na baka hindi maintindihan ni Tiffany ang kanyang ama. Ito ay isang magandang sign."Alam ko, alam ko. Ang tatay mo ay may poker-face at siya ay tahimik kaya mukha siyang nakakatakot. Sa totoo lang, naging sensitibo lang ako dahil hindi mataas ang kalidad ng buhay ko ngayon. Alam ko kung gaano kahirap kumita ng pera kaya sa palagay ko hindi kinakailangan na kumuha ng isang housekeeper. Naging self-conscious lang ako noong binanggit ng tatay mo na hindi kulang sa pera ang pamilya niyo. Yun lang talaga iyon," paliwanag niya. "Alam ko na ang katayuan ko sa buhay ay mas mababa kaysa sayo at iyon ang dahilan kung bakit nagsusumikap ako para maging karapat-dapat sayo. Huwag kang mag-alala. Alam ko na ang tatay mo ay walang masamang intensyon sa nga salita niya. Naging sen
Saglit na inisip ito ng maigi ng doktor. "Ang magagawa ko sa ngayon ay ilista ang lahat ng posibleng mga komplikasyon na maaaring mangyari. Kung gusto mong dalhin ang bata hanggang sa huling term, posible naman ito. Pero mandatory ang physical examination ni Mrs. Tremont kapag apat na buwan na ang bata sa tiyan niya. Pinapayuhan ko ngayon pa lang para kay Mrs. Tremont na magpahinga hangga't maaari at iwasan na pagurin ang kanyang sarili. Kung desisyon mong magpatuloy sa pagbubuntis, kailangan naming subaybayan ang kanyang development para mabawasan ang mga komplikasyon. Sa malamang, ang bata ay premature kapag lumabas siya, pero mataas ang tsansa na mabubuhay siya." Huminto siya sandali bago siya magpatuloy, "Ang resulta ng examination ay nagpapakita na ang uterus ni Mrs. Tremont ay unti-unting gumaling. Samakatuwid, maganda ang resulta sa kanyang matris, pero ang kalalabasan nito ay nakabatay sa inyong dalawa."Sa sandaling marinig ni Arianne na may posibilidad na mabuhay ang bata, l
Tumango si Arianne. Umalis siya sa kusina saka pumasok sa sala. Kasabay nito, bumalik si Lola Wynn na may dalang mga bag na puno ng mga damit pambata at mga maternity products.“Arianne! Halika at tingnan mo ito. Tingnan mo kung may nakaligtaan akong bilhin na maaaring kailangan mo. Tumulong din ako noon sa paghahanda ng lahat ng mga bagay na ito para sa tita mo noong buntis siya, kaya mapagkakatiwalaan mo ako dito," sabi nv matanda. "Kita mo ba ito? Maghintay ka lang, magagamit mo ito sa susunod. Tingnan ang mga damit ng baby na pinili ko, lahat ng mga ito ay gawa sa mga premium na materyales."Bago ang lahat ng ito, kilala lamang ni Arianne ang kanyang lola bilang isang makulit na bully na nabigong ibigay ang anumang pagmamahal o kabutihan sa kanyang kamag-anak. Gayunpaman, sa pagkakataong ito, halos maluho siya sa kabutihan ng kanyang lola."Lola... Na... Naniniwala ka talaga na may pagkakataon akong maging isang nanay?" Mahinang tinanong ni Arianne sa kanyang lola.Nag-alangan
Isinara ni Mark ang pintuan at sa loob ng ilang sandali, ang hangin ay tahimik pa rin.Nagsimula siyang magsalita, "Tinanong ko na ito sa doktor; hindi siya sigurado na makakaligtas ka rito. Posible na may mangyaring masama at hindi iyon ang gusto kong mangyari para sayo. Sa akin, mas mahalaga ka kaysa sa iba pang bagay sa ilalim ng araw, naiintindihan mo ba? Tama ka, umaamin ako na marami akong ginawang masamang bagay sa buhay ko, pero makinig ka sa akin - kahit na totoo na hindi ka pwedeng maging isang ina, pero walang kahit sinong babae sa mundo kayang pumalit sayo, kaya hindi importante sa akin kung hindi kaya ng katawan mo na dalhin ang isang sanggol. Kaya please lang, ipahinga mo ang puso mo. Ikaw lang talaga ang inaalala ko mula pa noon. Dahil doon, kaya kong isuko ang buhay ng anak ko para lang maligtas ang buhay mo."Nanindigan si Arianne sa kanyang desisyon at walang kayang tumibag sa mga pader na itinayo niya. "Sinabi ng doktor na 100% ang tsansa na magkaroon ka ng kompli
Mabilis na sumagot si Tanya, "Para sa trabaho na ito; Ako ang tao para dito! Ako ang naglilinis sa bahay at sa café ni Arianne na walang bahid araw-araw, kaya maaasahan mo ako!"Makalipas ang ilang sandali, tinawagan ni Arianne ang masayang babae nang malaman niyang kararating lang nito sa capital. Masaya rin na sinabi ni Tanya ang lahat mula sa kanyang bagong trabaho sa kanyang bagong tirahan nang walang pagkabigo bago siya matapos sa kanyang kwento, "Kaya, Ari, hindi ka dapat mag-alala. Nakakuha ako ng trabaho bilang isang janitor sa kumpanya ni Eric at mananatili ako sa bahay niya hanggang sa makahanap ako ng isang kwarto o bahay para sa sarili ko. Dapat ituon mo ang atensyon mo sa pag-aalaga ng sanggol at huwag kang mag-alala tungkol sa akin, okay?… Oh! Kung may libreng oras ka.pa, sana ay magkita tayo!"Hindi alam ni Arianne kung pwede siyang lumabas; lalo na't alam niya kung gaano kahigpit ang stay-at-home order ni Mark - ipinagbawal rin siya nito na maglakad-lakad sa labas ng
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy