Hindi siya makapagsalita dahil sa malikot na labi ni Mark.Hindi makawala si Arianne mula sa pagkakahawak ni Gerald. Naging magulo ang isip niya nang mapunta ang mga halik ni Mark sa tainga niya, "Sigurado ka bang mahal mo ako? O gusto mo lang gawin ito? Mark, kung gusto mo talaga akong makasama, bibigyan mo ako ng oras para tanggapin ka at tanggapin ang nangyari sa nakaraan, hindi mo ako pipilitin na gawin ito sa lahat ng pagkakataon na magkita tayo! Sa ngayon, hindi ko matanggap na kasama ako sa tao na naging dahilan sa pagkamatay ng tatay ko!"Napahinto si Mark. "Tatanggapin mo ba ako kung bibigyan kita ng oras?"Hindi alam ni Arianne ang isasagot niya. Kung bibigyan niya si Arianne ng sapat na oras, matatanggap ba talaga niya si Mark at kung ano ang nangyari sa nakaraan? Naisip ni Mark na imposibleng mangyari ito dahil sa tuwing nakikita siya ni Arianne, iniisip niya ang tungkol sa pagkamatay ng kanyang ama at nahihirapan siyang bitawan ang pangyayari na ito. Ang taong tinuring
Kabanata 565 Magkita Na Lang TayoPara bang nabasa ni Mark ang kanyang isipan at sinabi nito, "Pwede kitang bigyan ng oras, pero hindi dahil gusto mo akong paalisin at hindi dahil gusto mong sayangin ang oras ko. Kailangan mong seryosohin ang relasyon natin. Kung hindi mo ito gagawin, ibabalik na lang kita sa akin. Huwag mong sabihin sa akin na sumuko ako dahil hindi ko ito kaya."Nararamdaman ni Arianne na parang may mali dito, kaya sumimangot siya. "Hindi ito patas. Ang pagpipilian ko ay babalik ako sayo o papayag akong makasama ka sa huli. Wala ba akong karapatang tumanggi? Kung hindi ko pa rin magawa ito pagkatapos ko itong pag-isipan ng mabuti, kakailangan ko pa rin bumalik sayo. Kaya ano ang punto kung bibigyan mo pa ako ng oras? Para pilitin ko ang sarili ko hanggang pipiliin kong makasama ka? Hindi mo ba naisip na hindi makatwiran ang desisyon mo? Hindi ba dapat binibigyan mo ako ng oras para mag-isip, at kung hindi ko malampasan ang problema na ito, kailangan na natin isipin
Nabigla si Tiffany. "Parang ganun na din? Hindi sila nakipaghiwalay, maraming taon na mula nang nakita mo siya, at hindi mo alam kung siya ay patay pa siya o buhay. Hindi ba parang sobra naman na iyon? Kung wala na silang nararamdaman sa bawat isa, hindi ba mas mainam kung maghiwalay sila? Pareho na silang malaya kapag nangyari iyon. Sinasayang lang ng nanay mo ang oras noya kung hindi niya tatapusin ito... Wow… Sige, naiintindihan ko. Kung iyon ang sitwasyon, hayaan na natin ang tatay mo."Mabilis na binago ni Jackson ang paksa. "Kung okay lang sayo, gusto mong ihanda ko ang pagkikita nila bukas? Samahan mo muna sana ako sa ngayon...”Tiningnan ng masama ni Tiffany si Jackson ngunit wala siyang tinatagong masamang intensyon. "Kakauwi ko lang at hindi mo ako papauwiin sa mama ko? Magkikita pa rin tayo bukas. Hindi ako mananatili dito ngayong gabi. Huwag kang makulit!"Nakakagulat dahil hindi na nagpumilit si Jackson. "O sige... Umuwi ka muna para makasama mo ang mama mo. Bukas, siy
Kinurot ni Tiffany ang loob na bahagi ng braso ni Jackson. “Nandito ang nanay ko. Pwede ka bang tumigil sa pagiging clingy mo?"Sumagot naman agad si Lillian, "Okay lang. Mag-enjoy lang kayo sa pagiging sweet sa isa't isa. Mag-enjoy lang kayo sa pagiging sweet sa isa’t isa. Magpanggap na lang kayo na wala ako dito."Nabigla si Lillian nang makarating sila sa West residence. Ang family residence na ito ay nagkakahalaga ng humigit sa isang milyong dolyar. Nararamdaman niya na matutuwa siya sa kanyang magiging manugang.Inutusan ni Summer ang mga katulong na linisin nang maayos ang buong estate. Sinabihan pa niya ang gardener na gupitin ang mga halaman sa hardin. Dagdag pa dito, pinalitan din niya ang kanyang Little Bean suot ang isang kaibig-ibig na puting damit na may isang bowtie sa leeg nito.Nang makapasok sila sa estate, sumugod agad si Little Bean papunta kay Tiffany. Nakakagulat dahil hindi niya inakala na gusto siya ng maliit na aso. Binuhat niya ng maayos si Little Bean dahi
Bumalik siya at kwarto at inalog si Jackson na natutulog, "Bilisan mo, bumangon ka at magbihis ka. Bumalik na amg papa mo!"Nabigla si Jackson, "Ano?"Masiglang tumango si Tiffany, "Hindi ako nagsisinungaling. Totoo iyon. Nasa baba siya. Bilisan mo at bumaba ka kasama ko. Masyado akong kinakabahan na gawin ito nang mag-isa…"Sumimangot si Jackson. Dahan-dahan siyang pumunta sa banyo at naligo. Sinuot niya ang kanyang mga damit at bumaba. Malamig ang kanyang itsura habang nakatingin siya sa kanyang ama. Hindi niya ito binati ngunit hinila si Tiffany sa isang upuan sa sopa sa tabi niya."Malaki ka na, Jackson."Umangat ang ulo ni Jackson at tinitigan ang lalaking nasa harapan niya. "Lahat ng mga tao ay lumalaki na. Dapat ba akong manatiling bata para sayo?"Pinikit ng tatay ni Jackson ang kanyang mga mata at ang kanyang mata ay puno ng pagkakasala, "Kasalanan ko ang lahat ng ito."Naging curious si Lillian, ngunit ito ay isang family affair kaya't tinikom niya ang kanyang bibig. N
Hindi kaya ni Jackson na piliting ngumiti lalo na sa oras na ito. Hinila niya na lang si Tiffany sa kanyang yakap, "Okay lang. Hindi ako galit sayo. Huwag mo masyadong isipin ito. Alam kong tinawagan siya ng nanay ko, pero hindi ko talaga inasahan na talagang magpapakita siya at sa lalong madaling panahon din. Medyo umaasa ako na hindi na siya babalik. Para sa akin, patay na siya. Wala namang problema kung talagang babalik siya para magkaroon ng isang mapayapang buhay kasama ang nanay ko, pero hindi na niya ito kakayanin kung umalis ulit siya. "Walang masabi si Tiffany, "Hindi ako marunong kung paano mag-comfort ng mga tao. Subukan mo muna sigurong huminahon. Aalis muna ako at huhugasan ang makeup ko bago maligo. Dahil hindi ka pa natutulog mula kahapon, subukan mong makatulog ng maaga ngayong gabi. Kailangan ko pang maghanap ng trabaho bukas."Tatayo pa lang siya nang hilahin siya ni Jackson, "Sabay na tayong mag shower..."Namula si Tiffany dahil sa ginawa ni Jackson, "Ano... Hi
Biglang pumatak ang mga luha sa kanyang mga mata. Ang pulbos sa kristal ay ang abo ni Rice Ball. Kahit na hindi ito maikukumpara sa isang branded at mamahalin na regalo, ang halaga naman nito ay hindi kailanman mabibili ng salapi. Hindi niya inaasahan na magsisikap si Mark dito.Maingat niyang isinabit ang dreamcatcher sa itaas ng kanyang kama. Nilabas niya ang kanyang cellphone at pinadalhan ng message si Mark: 'Salamat.'Dalawang simpleng salita lamang ito, ngunit nagdadala ito ng daan-daang libong damdamin. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na naramdaman niya na naantig siya sa kanya. Ang malamig at malayong taong ito ay may malambot at banayad pagdating sa kanyat. Sa oras na ito, talagang ipinakita niya kay Arianne na nagmamalasakit siya at hindi ito panandalian lamang.Hindi sumagot si Mark sa kanyang message ngunit diretso siyang tinawagan nito. Hindi niya binaba ang kanyang tawag at sinagot agad ito, “Salamat sa binigay mo. Itatago ko ito."Nakaupo si Mark sa upuan na nasa h
Seryoso siyang tinitigan ni Nina nang sabihin niya, "Mahal mo pa rin siya, tama? Iyon ang dahilan kung bakit sinusubukan mo akong pigilan na habulin siy. Napaka-provocative kon pagdating sa kanya, pero parang hindi ka nagalit. Muntikan na akong maniwala sayo."Hindi nagbigay ng diretsong sagot si Arianne, "Kung nandito ka para magpakasaya, e di magpakasaya ka. Mag-enjoy ka sa pagkain mo, may kailangan pa akong gawin."Tumitigil sa pagsasalita si Nina at sinimulan niyang kainin ang kanyang mga dessert. Nabigla siya sa kanyang unang kagat, "Ito ay standard ng isang top notch pastry chef! Inggit na inggit ako; ikaw ay halos perpekto sa lahat ng ginagawa mo! Palagi akong pinupuna ng tatay ko dahil sa wala daw akong talento. Kailangan kong ikulong ang sarili ko!”Inilabas ni Arianne ang kanyang ulo sa labas ng kusina, "Huwag kang exaggerated diyan. Paano ko magagawang masarap ang isang bagay? Binigay sa akin ni Mark ang recipe na ito mula sa isang top class pastry chef. Hindi dapat ako