Sa puntong ito, hindi na siya naglakas-loob na gumawa ng pagkakamali. Nagpanggap siyang kalmado at umiiyak, "Sa palagay mo ba gusto kong manatili dito at magdusa sa iyong kahihiyan? Kung sa palagay mo ay gusto ko lang ng pera, ibigay mo na lang ito sa akin. Aalis ako kaagad. Pareho tayo dahil ayoko rin maghintay pa ng mas matagal! Ang anak natin ay hindi sanay sa lugar na ito at siya may sakit pa siya. Mas nasasaktan ako kaysa sa ibang tao. Kung ganoon ang mangyayari, mas mainam nang kausapin ko ang girlfriend mo!"Bago pa man makapagsalita si Jackson, biglang lumabas ang doctor mula sa emergency room, "Hinahanap ko ang mga magulang ng baby na ito?"Pinunasan ni Georgina ang kanyang luha at naglakad papunta sa doktor, “Ako ang nanay niya. Kamusta anak ko? Okay lang ba siya? ""Nahihirapan siya dahil meron siyang matinding gastroenteritis. Pero hindi ito masyadong malala, kailangan niya lang manatili sa ospital under observation sa susunod na dalawang araw. Tingnan niyo ang kanyang p
Naghintay siya para makumpleto ang IV transfusion ng kanyang anak at pagkatapos ay dinala niya ito, nagpara siya ng isang taxi at pumunta siya patungo sa dessert shop ni Arianne. Matagal na niya nagawa ang kanyang imbestigasyon tungkol dito. Tulad ng sasabihin ng sinaunang Chinese General Sun Tzu, alamin ang iyong sarili at alamin mo ang iyong kalaban, panigurado na hindi ka matatalo.Nakita niya kaagad si Tiffany mula sa sandaling naglakas siya sa loob ng café. Ang mga babae ay may tumpak na intuition. Sa katunayan, mabilis niyang nalaman ang kasalukuyang girlfriend ni Jackson, batay lamang sa kanyang intuition. Hindi agad siya gumawa ng anumang eksena pagpasok niya. Sa halip, dinala niya ang kanyang anak, naghanap ng isang mesa, at umupo. Masama ang pakiramdam ng baby niya kaya't kaya umiiyak siya habang nandoon siya. May karanasan si Naya sa pag-aalaga ng bata, kaya lumapit siya sa kanya at tinanong, "Kailangan mo ba ng tulong?"Mabilis na pinakita ni Georgina ang mahina at marupo
Ngumisi si Mark, "Heh... Takot ka na baka hindi ka makakuha ng isang sentimo kapag lumabas sa resulta na hindi si Jackson ang tatay ng anak mo, hindi ba?"Makikita sa mga mata ni Georgina na nagulat siya dito. Nanatili siyang kalmado at sinabi, "Hindi ko alam kung ano ang pinagsasabi mo. Hindi ko kailanman sinabi kay Jackson na kunin niya ang responsibilidad bilang tatay ng bata na ito, pero pinahirapan ako ng realidad. Single mother ako na nagpapalaki ng isang anak kahit na wala akong pinagkakakitaan. Wala akong ibang mapupuntahan. Ayoko rin guluhin ang buhay niya. Tumanggi siya na pakasalan ako at tanggapin ako at ang baby ko, kaya ang pera lamang ang makukuha ko. Alam ko na pareho kayong magagaling na lalaki, pero hindi mo dapat pahirapan ang isang mahinang babae, di ba?"Makikita ang nakakaawang itsura sa mga mata ni Mark, "Hindi namin ito kailangan at hindi namin ito gagawin. Kilala ko si Jackson at hindi siya magiging madamot para sa medical bills ng bata. Pwede ka nang umalis
Napansin ni Tiffany na parang nagsisinungaling sa kanya si Jackson, "Pinagtatakpan mo siya. Ano ang ibig mong sabihin sa 'hindi mo alam'? Sigurado akong alam mo ang tungkol dito. Ari, makipaghiwalay, ngayon din. Hindi mo dapat palampasin ito!"Tumango si Arianne bilang pagsang-ayon, “Gagawin ko iyan. Maghihiwalay na lang kami... "Si Jackson ay nagtatampo ngunit tinago niya ito, "Tama na ‘yan. Tigilan niyo na ‘yan. Kakausapin ko si Mark tungkol dito. Hindi ba kailangan niyong asikasuhin ang negosyo niyo? Manatili kayong dalawa dito!”"Sorry, Ari..." Nalungkot si Naya para kay Arianne kaya nanghingi siya ng tawad nang umalis si Jackson, "Hindi ko alam na kilala pala ng babaeng iyon ang asawa mo... Tinulungan ko pa siyang buhatin ang kanyang anak…"Kakaibang tuwa ang naramdaman ni Arianne dahil napunta kay Mark ang lahat ng sisi. Kahit papaano ay maganda ang kanyang pakiramdam ngayon, "Okay lang. Bumalik ka na sa trabaho. Babalik na rin ako sa kusina…” sabi niya sa isang sing-song na
Tumingin si Tiffany kay Mark dahil naramdaman niya na nakatingin ito sa kanya. Tumingala si Mark kasabay ng mabilis na pagtulak ni Arianne kay Tiffany papasok sa kusina. "Tumulong ka muna!"Biglang nag-ring ang cellphone ni Jackson na nasa coffee table ng sala. Kinuha ito ni Mark para sa kanya; Ang malakas na boses ni Summer ay narinig mula sa speaker. "Ikaw bulok na bata ka, ano ang ginawa mo sa $150,000? Hindi ko narinig mula sa kumpanya na nangangailangan ito mga pondo kamakailan, anong ginastos mo? May pinaplano ka bang masama?"Inilayo ni Mark ang cellphone sa kanyang tainga at ramdam na ramdam niyang umiiyak ang kanyang eardrums sa lakas ng boses ni Summer. "Mrs. West, ako ito, si Mark. Busy si Jackson. Alam ko ang tungkol dito. Hindi niya ginastos ang pera sa mga walang kwentang bagay, kaya't huwag kang mag-alala. Hindi na rin siya bata at $150,000 ay hindi malaking halaga."Nang marinig ni Summer ang boses ni Mark, naging mas banayad ang tono ng pananalita niya. "Ah, ikaw p
Mabilis na binura ni Mark ang text pagkatapos niyang basahin ito. Walang lugar sa cellphone niya ang nakakadiring bagay na ito...Inikot niya ang kanyang manggas para matulungan si Arianne sa mga dinnerware. Nang makita ni Arianne na maghuhugas na si Mark, mabilis niya itong pinigilan. “Hindi mo ako kailangan tulungan. Maghuhugas lang naman ng pinggan. Hindi mo alam kung paano gawin ito..."Seryoso ang tono ng pananalita ni Mark, “Kaya kong matuto. Hindi naman ako tanga. Hayaan mong gawin ko ito."Binigyan ni Arianne si Mark ng ‘benefit of the doubt’, kaya pinayagan niya ito na pumasok sa kusina nang mag-isa. Paminsan-minsan ay sinusuri niya si Mark dahil sa pag-aalala para matiyak na magiging maayos ang trabaho niya.Binalot ang buong paligid ng mabangong amoy ng bulaklak mula sa shelf dahil sa hangin mula sa aircon. Walang masabi si Arianne sa napakaraming mga rosas na nasa loob ng bahay. Hindi nakinig sa kanya si Mark kahit na sinabi niyang huwag nang magpadala sa kanya ng mga b
Hindi siya makapagsalita dahil sa malikot na labi ni Mark.Hindi makawala si Arianne mula sa pagkakahawak ni Gerald. Naging magulo ang isip niya nang mapunta ang mga halik ni Mark sa tainga niya, "Sigurado ka bang mahal mo ako? O gusto mo lang gawin ito? Mark, kung gusto mo talaga akong makasama, bibigyan mo ako ng oras para tanggapin ka at tanggapin ang nangyari sa nakaraan, hindi mo ako pipilitin na gawin ito sa lahat ng pagkakataon na magkita tayo! Sa ngayon, hindi ko matanggap na kasama ako sa tao na naging dahilan sa pagkamatay ng tatay ko!"Napahinto si Mark. "Tatanggapin mo ba ako kung bibigyan kita ng oras?"Hindi alam ni Arianne ang isasagot niya. Kung bibigyan niya si Arianne ng sapat na oras, matatanggap ba talaga niya si Mark at kung ano ang nangyari sa nakaraan? Naisip ni Mark na imposibleng mangyari ito dahil sa tuwing nakikita siya ni Arianne, iniisip niya ang tungkol sa pagkamatay ng kanyang ama at nahihirapan siyang bitawan ang pangyayari na ito. Ang taong tinuring
Kabanata 565 Magkita Na Lang TayoPara bang nabasa ni Mark ang kanyang isipan at sinabi nito, "Pwede kitang bigyan ng oras, pero hindi dahil gusto mo akong paalisin at hindi dahil gusto mong sayangin ang oras ko. Kailangan mong seryosohin ang relasyon natin. Kung hindi mo ito gagawin, ibabalik na lang kita sa akin. Huwag mong sabihin sa akin na sumuko ako dahil hindi ko ito kaya."Nararamdaman ni Arianne na parang may mali dito, kaya sumimangot siya. "Hindi ito patas. Ang pagpipilian ko ay babalik ako sayo o papayag akong makasama ka sa huli. Wala ba akong karapatang tumanggi? Kung hindi ko pa rin magawa ito pagkatapos ko itong pag-isipan ng mabuti, kakailangan ko pa rin bumalik sayo. Kaya ano ang punto kung bibigyan mo pa ako ng oras? Para pilitin ko ang sarili ko hanggang pipiliin kong makasama ka? Hindi mo ba naisip na hindi makatwiran ang desisyon mo? Hindi ba dapat binibigyan mo ako ng oras para mag-isip, at kung hindi ko malampasan ang problema na ito, kailangan na natin isipin
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy