Ang lalaki ay nagbigay ng palusot, "Mas madali kasi kapag takeout."Nag-isip si Tanya sa pagitan ng pagbigkas ng bawat isa sa mga number ni Arianne, "Hindi ba lagi kayong tumatawag sa shop? Si Ari ay maaaring isa sa dalawang boss, peri palagi siyang abala sa kusina, kaya bihira niyang i-manage ang mga order. Sa palagay ko ang direktang pagtawag sa shop ay mas magandang ideya."Itinago ng lalaki ang number ng batang babae habang sumasagot, "Naiintindihan ko. Maraming salamat sa tulong mo.”Naisip ni Tanya na sabihin kay Arianne ang tungkol sa usapan nila tungkol sa kanyang phone number sa sandaling bumalik siya sa shop, ngunit ang abalang araw ay patuloy na dumarating at hindi nagtagal nakalimutan niya ang lahat ng ito.Gabi na. Malapit nang magsara ang café nang mag-beep ang cellphone ni Arianne: 'Isang tasa ng warm milk. Konti lang ang asukal.’Natataranta siya dahil dito nang makita niya ang may nag-order sa pamamagitan ng kanyang number, ngunit matiyagang sumagot siya, 'Pakisabi
Gulat na gulat si Tiffany na ang isda ay nahulog mula sa kanyang bibig at tumalbog sa mesa. "T-teka, hindi ito galing sayo? Ang ibig sabihin nito ay may ... may naghatid nito sa maling kwarto at binuksan ko ito at kinain!” reklamo ni Tiffany. "O-o mas masahol pa, kung hindi ito isang maling delivery, ang ibig sabihin nito ay may nagtatangka na pumatay sa amin gamit ang pagkalason - at nahulog ako dito! Mamamatay na ako!"Biglang tumawa ng malakas si Jackson. “Mag-enjoy ka sa pagkain mo. Syempre hindi ko ito niluto - Inorder ko ang ibang tao na gawin ito! Nagbukas ako ng isang branch ng restaurant ko malapit sa kanto niyi at naisip na kayong mga babae ay maaaring magutom pagkatapos ng trabaho, kaya sinabihan ko ang ilang mga chef na maghanda ng ilang hapunan bago magsara ang restaurant at ihatid nila ito sayo. Kayong mga babae ay nagtatrabaho siguro hanggang sa gabi kaya nagpasya silang isabit na lamang ito sa inyong pintuan kaysa maghintay."Naglabas si Tiffany ng mahabang buntong h
Si Mark Tremont ay hindi kailanman lumingon patungo sa kanyang direksyon. Nawala lang siya sa crowd ng mga tao.Isang ngiti ang makikita sa maputlang labi niya. Gusto niyang hindi siya makita, hindi ba? Ito ang magiging mahusay para sa kanilang dalawa, sinabi ni Arianne sa kanyang sarili. Paano naman ang yakap sa club? Kalimutan na lamang ito. Ito ang pinakamahusay na gagawin.Sa pinakamataas na palapag ng office block kung saan makikita ang opisina ng mga higher-ups ng kumpanya, binisita ni Mark ang bawat department sa gusali. Sa likod ng kanyang mga salamin, ang mga mata niya ay makikitaan ng isang manipis na hamog na nagyeyelo habang sinusukat ang kanyang mga empleyado na kinakabahan habang ginagawa nila ang kanilang makakaya para matiyak na walang mga problema ang magaganap.Pagkatapos mag-order ng dalawang tasa ng kape sa pamamagitan ng Messenger, nahagip ng paningin ni Nick si Mark na papalapit sa kanyang direksyon. Mabilis niyang inilapag ang kanyang cellphone at bumalik sa
Ang isang senior executive ay sumugod sa opisina, "Uh... Mr. Tremont, sinabi sa akin ni Nick ang tungkol sa inyong misunderstanding. Hindi mo masisisi ang isang taong ignorante. Ngayong na may malay tao na siya, mananatili siya sa kanyang limitasyon. Si Nick ay isang may kakayahang miyembro ng team. Tingnan mo, Md. Tremont…”Naupo si Mark sa desk ng kanyang opisina at mahinahon na tiningnan ang report ng kumpanya. Ang kanina niyang malamig na aura ay ganap na nawala. "Hindi ko sinabi na gusto ko siyang tanggalin. Tulad nga ng sinabi mo, hindi ko masisisi ang isang taong ignorante. Mula ngayon, gusto kong maunawaan ng lahat sa kumpanya na si Arianne ay asawa ko. Maaaring magustuhan mo ang kanyang mga desserts, pero hindi siya pwedeng magustuhan. Kung hindi…"Tumango ang senior executive at yumuko, “Opo sir, opo sir! Alam na ng lahat ngayon. Pero... bakit nagbukas si Mrs.Tremont ng isang dessert shop sa isang lugar na tulad nito?"Ang kanyang tanong ay nakatanggap ng isang nakasisilaw
Agad na isinara ni Tiffany ang kanyang bibig habang tinitingnan si Naya ng masama. Naintindihan ni Naya ang kanyang banayad na kilos at bumalik siya sa trabaho.Pagdating nila sa bahay nang gabing iyon, tinitignan ni Arianne ang piraso ng papel nang ilang beses. Inilabas ni Tiffany ang pagkain na inihatid ni Jackson at bumulong, "Tara. Gamitin mo ito kung gusto mo, itapon mo kung hindi mo gusto. Susuportahan ko ang iyong desisyon sa alinmang paraan. Huwag nang titigan ito. Baka ma-possess ka."Inilayo ni Arianne ang piraso ng papel, “Kainin mo ang iyong pagkain. Sa palagay ko nagpapalaki siguro ng baboy si Jackson at ikaw ang sinasabi ko. Ikaw ang mataba na baboy. Kung patuloy kang kumakain ng hapunan araw-araw na tulad nito, madadagdagan ang timbang mo. Sasabog ka tulad ng isang lobo!"Sa kabilang banda, si Tiffany naman ay lubos na umaasa, "Bakit ako matatakot? Hindi ako makakahanap ng mabuting lalake na pakakasalan ko. Mas komportable akong mabuhay nang mag-isa. Kaya kong gawin a
Hindi nagtagal napagtanto ito ni Arianne, “Hayaan mo na. Itigil na natin. Tatawag tayo ng isang door repairman para palitan ang pinto."Sumakit ang puso ni Tiffany, "Mahal ang pintuang ito. Mahuhuli ko ang kakila-kilabot na g*go na iyon at tuturuan ko siya ng leksyon!"Maaga pa kaya hindi agad mababago ang pinto. Maraming mga negosyo ang hindi pa nagbubukas, kaya natagpuan nina Arianne at Tiffany ang ilang mga tool at sinira niya ang pintuan. Kailangan nilang panatilihin ito dahil magsisilbing ebidensya ito sa kanilang report sa pulis. Ito ay maituturing na illegal property damage. Ang halaga ng kanilang pinto ay sapat para magsampa ng kaso.Sabay na dumating ang pulis at ang door repairman. Nang makita ng pulis ang estado ng pintuan ng salamin, kinunan nila ito ng larawan bilang katibayan at pagkatapos ay umalis para suriin ang mga surveillance camera. Ang nakapaligid na lugar ay under surveillance, kaya't hindi mahirap kumuha ng footage.Sa oras na ang iba pa sa shop ay dumating
Nagpatuloy si Arianne, "Binayaran namin siya ng kanyang sahod sa araw na tinanggal namin siya at hindi kami naniningil para sa pagkain ng mga desserts o pag-inom ng aming inumin araw-araw. Nagtanggal kami ng isang maliit na bahagi dahil sa kanyang pagiging late araw-araw. Sobra siyang hindi nasisiyahan at nakipagtalo siya sa amin bago umalis. Mula sa araw na iyon, sinabi niya sa kanyang mga kaibigan na gumawa ng mga order na takeaway app para sa aming mga desserts araw-araw. Pagkatapos, nang matanggap nila ang order, mag-iiwan sila ng pangit na reviews. Walang sinumang nagkaroon ng anumang mga problema sa aming mga produkto at sigurado na wala kaming mga isyu sa kalinisan. Sinisiraan niya lang kami.""Sa wakas, personal akong pumunta para maihatid ang kanilang order. Pero, hindi ko siya binanta. Nialagay ko sa blacklist ang mga account niya at ng kanyang mga kaibigan, para pigilan ang mga ito na gumawa ng bad reviews. Sinabi ko pa sa kanila na ni-record ko ang buong bagay nang, sa kat
Tinalikuran siya ni Arianne, "Ayoko na ulit siyang isipin."Pagod na sila ng pasado seven o'clock ng gabi. Humikab si Tiffany at bumangon para magluto ng isang pot ng instant ramen. Ang kanyang mga kasanayan sa paggawa ng ramen ay hindi kasing galing ni Arianne at ang mga pansit ay dumikit sa isa't isa. Hindi naman nagreklamo si Arianne. Natapos niya ang buong mangkok.Matapos ang hapunan, umupo sila ng magkasama upang mag-binge watch sa kanilang paboritong drama series. Biglang nagpasya si Arianne, "Sa palagay ko gagamitin ko ang secret recipe na iyon mula kay kilala mo na. Siguro nakuha niya ito mula sa top class pastry chef. Hindi ko ugali na itapon ang mabuting kalooban ng ibang tao."Tumawa si Tiffany hanggang sa napasinghal siya, “Kailan ka natututong hayaan na lang ang isang nakakahiyang sitwasyon? Matigas ang ulo mong tumatanggi na gamitin ito noong una. Naliwanagan ka ba sa wakas? Kung tatanungin mo ako, hindi ako naniniwala sa 'kung sino ang may utang kung kanino' pagkatap
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy