Nagpatuloy si Arianne, "Binayaran namin siya ng kanyang sahod sa araw na tinanggal namin siya at hindi kami naniningil para sa pagkain ng mga desserts o pag-inom ng aming inumin araw-araw. Nagtanggal kami ng isang maliit na bahagi dahil sa kanyang pagiging late araw-araw. Sobra siyang hindi nasisiyahan at nakipagtalo siya sa amin bago umalis. Mula sa araw na iyon, sinabi niya sa kanyang mga kaibigan na gumawa ng mga order na takeaway app para sa aming mga desserts araw-araw. Pagkatapos, nang matanggap nila ang order, mag-iiwan sila ng pangit na reviews. Walang sinumang nagkaroon ng anumang mga problema sa aming mga produkto at sigurado na wala kaming mga isyu sa kalinisan. Sinisiraan niya lang kami.""Sa wakas, personal akong pumunta para maihatid ang kanilang order. Pero, hindi ko siya binanta. Nialagay ko sa blacklist ang mga account niya at ng kanyang mga kaibigan, para pigilan ang mga ito na gumawa ng bad reviews. Sinabi ko pa sa kanila na ni-record ko ang buong bagay nang, sa kat
Tinalikuran siya ni Arianne, "Ayoko na ulit siyang isipin."Pagod na sila ng pasado seven o'clock ng gabi. Humikab si Tiffany at bumangon para magluto ng isang pot ng instant ramen. Ang kanyang mga kasanayan sa paggawa ng ramen ay hindi kasing galing ni Arianne at ang mga pansit ay dumikit sa isa't isa. Hindi naman nagreklamo si Arianne. Natapos niya ang buong mangkok.Matapos ang hapunan, umupo sila ng magkasama upang mag-binge watch sa kanilang paboritong drama series. Biglang nagpasya si Arianne, "Sa palagay ko gagamitin ko ang secret recipe na iyon mula kay kilala mo na. Siguro nakuha niya ito mula sa top class pastry chef. Hindi ko ugali na itapon ang mabuting kalooban ng ibang tao."Tumawa si Tiffany hanggang sa napasinghal siya, “Kailan ka natututong hayaan na lang ang isang nakakahiyang sitwasyon? Matigas ang ulo mong tumatanggi na gamitin ito noong una. Naliwanagan ka ba sa wakas? Kung tatanungin mo ako, hindi ako naniniwala sa 'kung sino ang may utang kung kanino' pagkatap
Nakatingin sa kanya si Jackson, "Ano ba ang dapat mong harapin ngayon?"Nag-alala si Tiffany sa titig ni Jackson sa kanya, "Lubayan mo ako! May kinalaman ka ba dito?"Ngumisi si Jackson, "Medyo mainit dito. Hindi ba mainit sa ilalim ng scarf na 'yan?"Hinugot ni Tiffany ang scarf sa leeg niya at nakaramdam siya ng kakaibang init. Nagtataka siya kung nawala ang isip niya nang magdesisyon siyang isuot ang scarf na ito upang makita si Jackson ..."Sinuot mo ba ang scarf na ito, para sa akin?"Nanigas ang katawan ni Tiffany. Damn it, Jackson. Mahirap ba sa kanya na itikom ang kanyang bibig? Nagsisimula na siyang mag-isip na nawala sa isip ni Jackson; bakit kinailangan niyang sabihin ang mga kagalit-galit na mga bagay sa kanya?Galit na sumabad si Tiffany, “Pfft! Ito ay isang random scarf kinuha ko noong lumabas ako! Walang sinumang magagandang mga babae sa isang bar na tulad nito ang kukuha ng atensyon mo. Hindi ka nagbago, tama ba? Ang isang lalaking katulad mo ay bagay na maging m
Mabilis siyang hinabol ni Jackson. Pumara siya ng isang taksi, pumasok sa kotse at kinaladkad si Tiffany kasama siya, "Sa Port Le Triomphe Hotel!"Ang paghinga ni Tiffany ay naging hindi matatag, "Bakit tayo pupunta sa isang hotel? Gusto ko nang umuwi! Sir, Franc Park Avenue!"Lumabas si Jackson ng isang salaping cash at sinampal ito sa co-driver's seat, "Sa hotel ka dumiretso!"Nakita ng drayber ang makapal na pera at itinuring ito bilang away ng mag-asawa. Samakatuwid, mariin niyang dinala ang kotse sa hotel.Mapang-akit na hinila ni Jackson si Tiffany papasok. Alam niya na seryoso siya ngunit hindi naglakas-loob na gumawa ng isang eksena. Medyo nagpumiglas si Tiffany habang sinabi niya, "Huwag... Pumunta tayo sa ibang lugar at mag-usap, okay? Hindi ako tatakbo..."Hindi siya pinansin ni Jackson at hindi siya hinayaan na magsalita pa habang hinihila siya papasok sa elevator.Nang makita niya na wala nang iba sa elevator, sumigaw si Tiffany, "Nababaliw ka ba? Pakawalan mo ako! B
Ipinadala ni Jackson ang video sa kanyang cellphone. "Gusto mo bang umuwi o manatili ka dito?" Tanong niya habang nakatingin kay Tiffany at naramdaman niya ang saya sa kanyang puso.Tumalon si Tiffany, "Siyempre, uuwi na ako!" Kalokohan! Hindi ba nasayang ang recording niya sa oras na iyon? Hindi ba ang lahat ng ito ay para sa kapakanan na makatakas siya mula sa misunderstanding nilang dalawa? Dati noong natulog sila ng magkasama, hindi siya hinawakan ni Jackson dahil ang lahat ay acting lamang. Ngayon, siya ang naging totoong girlfriend ni Jackson. Tumanggi siyang maniwala na mapipigilan niya ang kanyang sarili!Hindi rin nagpumilit si Jackson, "O sige, ihahatid na kita sa bahay. By the way, babalik kami ni Mark sa capital bukas. Pupunta ako dito at makikilagkita sayo kapag may oras ako. Kung… susubukan mong gumawa ng pakulo sa akin, ipapadala ko ang video na ito kay Arianne at sa iyong mga kaibigan sa maliit mong shop na iyon at sila ang magra-rason para sa akin."Napangisi si Tif
Ang puso ni Arianne ay halos natunaw , "Siguro bayani ka sa nakaraan mong buhay, Naya. Ang iyong anak na babae ay masyadong kaibig-ibig. Anong pangalan niya?"Si Naya ay tumingin ng mabuti sa kanyang anak na babae, "Ang pangalan niya ay Lucy Skye. Ang kanyang palayaw ay Lulu.""Sobrang cute. Sa susunod, dalhin mo lang siya rito tuwing hindi mo siya maiwanan sa bahay. Hindi naman ito problema," sabik sa Arianne na makita ang isang kaibig-ibig na maliit na tao araw-araw.Tumango si Naya at sinabi, “Siguro ay meron ka rin anak na babae. Napakaganda mo, ang iyong mga anak ay siguradong maganda rin."Ang ngiti ni Arianne ay napahinto, "Ah… Hindi ako pwedeng magkaroon ng mga anak."Nabigla si Naya, "Bakit?"Ayaw sabihin ni Arianne ang nakaraan, "Hindi ito mahalaga. Siguro ay narinig mo mula kay Lynn at sa iba pa na kasal na ako. Kaya lang wala akong mga anak. "Nanigas si Naya, "Ang asawa mo ba ang problema?"Umiling si Arianne, "Ako ang problema. Hindi ako makakapag-luwal ng anak. A
Tumawa si Jackson, "Hindi ko gagawin 'yon. Bakit ako magkakaroon ng lakas ng loob na tawagin ng ganoon ang aking hipag? Gumagawa lamang ako ng comparison. Hindi ko sinusubukang gawing big deal ang maliit na bagay. Huwag mo akong siraan."Sandali bago makapagsalita ulit si Arianne, "Hoy, Jackson, minumura ka ni Tiffie kanina lang, sinasabi niya na sobra siyang nagagalit sa kanyang sarili sa kanyang experience sa pagluluto. Namimiss ka niya at gusto niyang makita ka kaagad."Agad na binaba ni Tiffany ang video call at inikot ang kanyang tingin kay Arianne, "Huwag mong sabihin ang nga ganyan! Nakakahiya naman! Hindi ko siya namimiss!"Natatawa si Arianne, "Ikaw talaga! Kasalanan mo dahil hinarap mo ang camera sa akin. May langis ang mga kamay ko at may hawak pa rin akong kalahating prawn. Hindi ako pwedeng magmukhang hindi kagalang-galang, kahit sa harap ng isang malapit na kaibigan na tulad ni Jackson. Sinimulan mo ito!"Sa Tremont Estate, lumingon si Jackson kay Mark, na nasa tabi
“Ano ang gusto niyo para sa lunch? Mag-oorder ba tayo? Sabihin mo lang sa akin kung ano ang ayaw mo at hindi ko ito bibilhin, " biglang nagambala si Tanya.Isang ideya ang biglang sumulpot sa isipan ni Arianne, "Ako nang bahala. Magpi-piesta tayo."Ayaw ni Arianne na kumain ng mga walang kwentang takeout; tinatamad siyang kumain ng pare-prehong mga pagkain araw-araw. Dahil darating si Jackson ngayon, maaaring umorder na lang siya ng tanghalian mula sa kanyang restaurant. Meron siyang number niya at ang pagkain ay magiging handa nang mas mabilis. Kung tutuusin, kinakailangang ipakita ang ilang pagpapahalaga sa kanyang mga empleyado paminsan-minsan. Kahit na siya ay kuripot pagdating sa kanyang sarili, siya ay mapagbigay pa rin sa iba.Sa restaurant, sinubukan ni Tiffany na maging isang lady at dahan-dahan siyang kumain. Hindi iniisip ang mga bagay na tulad nito noong nakikipag-usap siya kay Jackson dati. Ang pagkakaroon ng isang relasyon ay nagbago ng kanyang isipan; gusto niyang kah
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy