Humagikgik si Aery. "Napakatanga mo. Hindi talaga ako ang gumawa nito sa oras na iyon. May nakakita siguro sa inyo na magkasamang pumasok sa hotel at lihim na ipinaalam sa akin ang tungkol dito. Hindi ko talaga inasahan na mahuhuli ka sa akto. Mukha kang marangal sa ibabaw, pinahiya mo pa ako matapos mong malaman ang tungkol sa relasyon namin ni Mark. Hindi ba pareho lang tayo? Bakit ka nagpapanggap?"Walang imik si Arianne. Binaba niya agad ang tawag at bumalik sa bahay. Hindi siya makatulog buong gabi at hindi siya nagtrabaho sa susunod na araw. Nanghingi siya kay Eric ng day off. Inisip na niya ang mga kahihinatnan. Hihiwalayan ba siya ni Mark? Noong nakaraan, ang divorce ang magiging gantimpala niya, ngunit ngayon, ayaw niyang magtapos na lang ng ganito ang relasyon nila. Kung kailangan niyang umalis, siya ay aalis nang malinis ang pangalan niya.Bandang ten o'clock ng umaga, narinig niya ang tunog ng isang kotse sa labas at likas na tumakbo sa French window upang tumingin. Buma
Mahal? Mahal niya si Arianne?Ito ang kauna-unahang pagkakataon na marinig ito ni Arianne mula sa labi ni Mark. Maraming tao ang nabanggit na mayroon siyang nararamdaman para kay Arianne dati. Palagi niya itong itinuturing na hindi totoo. Mukhang totoo pala ito. Sa wakas ay bumalik siya sa tamang pag iisip nang sumara ang pinto ng kwarto. Umalis na si Mark, bitbit ang kanyang bagahe. Sino ang nakakaalam kung kailan siya babalik?Hindi mahalaga kung naniniwala si Arianne sa kanya o hindi noong sinabi ni Mark na hindi kailanman siya nakipagtalik kay Aery. Palagi niyang iniisip na may nangyari sa kanilang dalawa. Ang pagtawag sa kanya ni Aery kagabi ay karagdagang kompirmasyon sa katotohanang iyon. Akala ni Mark nagsisinungaling siya, sinong makakapagsabi na hindi ginagawa ni Mark ang bagay na iyon?Kinabukasan, sa agahan, nakatanggap siya ng message mula kay Will. "Pasensya ka na, Ari. Hindi ito nangyari kung hindi ako bumalik sa bansa. Ang aking pamilya at ako ay lilipad na sa ibang
Napangisi si Jackson sa tanong niya. "Itigil mo yan. Tawagin mo akong daddy."Inikot ni Tiffany ang mga mata niya. "Loko! Magsalita kung mayroon kang importanteng sasabihin. Huwag mo akong istorbohin habang nasa trabaho ako."Tinapik ni Jackson ang mga daliri niya sa mesa. Nag-pause siya habang nag-iisip at sinabi, "Mag-text ka kay Arianne at hilingin sa kanya na kumain pagkatapos ng trabaho sa restaurant mo. Libre ko na."Agad na naghinala si Tiffany. "Bakit? Bakit mo kami ililibre ng pagkain nang walang magandang dahilan? Ang mga taong nagiging mabait nang walang magandang kadahilanan ay madalas may tinatagong masasamang balak. Mabuti kung maging prangka ka o hindi ako gagalaw!" Kasabay nito, siya ay napalunok habang nagsasalita. Pinangarap ni Tiffany na makain ng maraming boses ang mga kamangha-manghang pagkain sa White Water Bay Café. Magsisinungaling siya kung sasabihin niyang ayaw niyang kumain doon.Malinaw na nakita siya ni Jackson na napalunok, at lalong lumawak ang ngiti
Pilit na ngumiti si Arianne. "Ano sa palagay mo ang mangyayari kapag nalaman ni Mark na inilabas mo ako para kumain? Nagkaroon ako ng extramarital affair. Hindi ba dapat ikaw, bilang kaibigan niya, ay magalit sa akin?""Walang problema. Iyon ay isang problema sa pagitan ninyong dalawa. Hangga hindi kayo naghiwalay, ikaw pa rin ang aking hipag. Hindi mangyayari ang mga sinabi mo." Hindi inasahan ni Jackson na si Arianne ay ganoon ka-prangka.Si Tiffany ay natulala. “Ano ang pinagsasabi mo, Ari? Anong affair ang sinasabi mo? Anong nangyari? Bakit hindi ko alam ito? Nagtataka ako kung bakit naging kakaiba ang mga bagay sa pagitan ninyong dalawa..."Kilalang-kilala ni Arianne si Tiffany. Hindi siya aatras hangga't hindi malinaw sa kanya ang sitwasyon. Kaya ikinuwento niya kay Tiffany ang lahat ng nangyari nang detalyado.Sobrang nagulat si Tiffany. "Malinaw na na-set up ka. Hindi ba naniniwala si Mark sayo?"Ibinaba ni Arianne ang kanyang ulo. "Hindi ito mahalaga sa kanya, sa tingin k
Sa gitna ng pagbibiro, ang tingin ni Tiffany ay napunta sa isang pamilyar na pigura na pumipila sa harap ng mahabang linya. Akala niya guni guni lang ito kaya kinuskos niya ang kanyang mga mata para kumpirmahin ito. Pumipila si Ethan para bumili ng Chinese style omelet wrap. Bukod pa dito, mas maaga pa siyang nakarating kaysa sa kanila. Oras na para bumili siya ngayon!Gusto ni Tiffany na iyuko ang kanyang ulo at hayaan na lang siya, ngunit kinuha niya ang kanyang lakas ng loob na tumahimik para matikman ni Arianne ang masarap na Chinese style omelet wrap. Bukod pa dito, nang makita niya ang napakahabang linya, hindi talaga niya matiis na ibigay sa iba ang kanyang pwesto, lalo na pagkatapos niyang maghintay ng napakatagal.Nakita din ni Arianne si Ethan din. Hindi siya nahihiya tulad ni Tiffany, wala siyang pag-aalinlangan na lumapit kay Ethan habang prangkang sinabi niya, "Pwede mo ba kaming tulungan na makakuha ng dalawang Chinese style omelet wrap? Masyadong mahaba kasi ang linya.
Hindi na kaya ni Arianne na palampasin ito nang marinig niya ang kalagayan ni Rice Ball. "Sige, babalik na ako at mag-iimpake na rin ng damit ko. Nauubusan na ako ng damit sa bahay ni Tiffie."Nagpalit siya ng isang long sleeve na puting damit at pagtatapos ay tumawag ng taxi. Nang makarating siya sa mga pintuan ng Tremont Estate, nakita niyang ang bahay ay maliwanag. Nasa bahay si Mark.Sa sandaling ito, tumakbo si Rice Ball sa mga paa ni Arianne at kinuskos ang sarili sa kanyang mga binti. Mukha itong masigla at parang hindi ito nagutom ng ilang araw. Ito ay bilogan at napakataba tulad ng dati. Niloko siya ni Mary sa pag-uwi para makita niya si Mark.Nang maglakad si Arianne, isang pilit na ngiti ang makikita sa mukha ni Mary. Walang sinabi si Arianne. Sa halip, umakyat siya sa kanyang kwarto upang magbalot ng damit.Nakaupo si Mark sa isang upuan sa harap ng mga French window. Hindi siya binati nito. Hindi niya alam kung may natitirang sasabihin pa sa pagitan nila. Konti na lang
#Sinuklay ni Tiffany ang mga daliri niya sa kanyang buhok. “Parang... dati nung kasama ko pa si Ethan. Hindi ko talaga mailarawan ang pakiramdam, pero kapag nakakita ako ng anumang masarap na pagkain, naisip kong magtira ng pagkain para sa kanya. Nag-aalala ako kung nakakakuha siya ng sipon o kung naging mainit ito. Nag-aalala ako kung nagkakasakit siya o kung nababagabag siya. Hindi ako nag alala sa sarili ko noon. Sa oras na iyon, naisip kong siya lang ang nag-iisang lalaki sa buhay ko. May gagawin ako para sa kanya at papatawarin ko siya nang walang kondisyon. Mapapatawad ko siya kahit ilang beses akong naiinis sa kanya. Noong naghiwalay kami, naramdaman kong parang... ang langit ay bumagsak sa akin. Nasa harap ko na siya, pero malayo na siya sa akin. Hindi ko siya mahawakan o ipagpatuloy ang pagmamahal ko sa kanya dahil hindi na niya ako mahal..."Nagsimulang umiyak si Arianne nang marinig niya ang mga salitang ito. Hindi pa niya naranasan ang mga bagay na inilarawan ni Tiffany, n
Hindi agad siya tinanggihan ni Arianne. Mataktika siyang sumagot, "Susubukan… naming pag-usapan ito sa susunod.” Bumuntong hininga siya nang bumalik siya sa kwarto. “Tiffie, sinabi sa akin ng nanay mo na ibigay ko sa kanya ang contribution ko para bills, tubig, at electric bill. Nagreklamo siya na ang allowance na binigay mo sa kanya ay masyadong maliit."Umikot ang mga mata ni Tiffany. “Huwag mo siyang pansinin. Marami na akong binibigay sa kanya. Wala akong pera kada buwan, ano pa ang gusto niya sa akin? Siya nga pala, tumunog ang cellphone mo habang nasa shower ka. Hindi ko ito tiningnan. Parang message yata ito.”Pinunasan ni Arianne ang kanyang buhok at dinampot ang kanyang telepono. Ito ay isang message mula kay Mary. "Ari, araw-araw umuwi si Mr. Tremont mula nang lumipat ka. Hindi ka ba talaga uuwi? Kung nagmamaktol ka, magmaktol ka lang dito. Bakit mo kailangang lumayas? Hindi naman kayo magdi-divorce."Napaisip si Arianne bago siya sumagot sa message. "Mary, ‘wag mong pakia
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy