Naguluhan si Arianne. Ang tanging landline telephone sa buong design department ay nasa mesa ni Lily, at karaniwang ginagamit ito para sa trabaho. Karaniwan, hindi siya hihilingin para sa mga bagay sa trabaho. Tumayo siya at tumabi para kunin ang telepono. Sinagot ni Arianne ang telepono, “Hello? Magandang umaga, this is Glide Design." "Hah, ako ito, si Wendy Galena." Narinig ang boses ni Wendy sa kabilang dulo ng linya at mas lalong naguluhan si Arianne.“Wendy? Anong kailangan mo?" "Wala naman. Dumaan ako sa opisina mo kanina at nakita kong hinatid ka ni Mark sa trabaho. Nakangiti ka talaga at masaya ka na para bang gusto mo siya. Totoong naisip kong gusto mo si Will. Hindi ko talaga inasahan na hindi ka man lang apektado sa ginawa ni Mark sa pamilyang Sivan. Medyo walang awa ka. Hula ko na ang lahat ay magiging masaya na ikaw si Mrs. Tremont. Siguro naging mabuti ka sa nakaraan mong buhay para makakapit ka sa isang tulad ni Mark sa kabila ng iyong pagkatao." "Mayroon ka pa
"Tama lang ang ginawa niya. Kung ibang babae ito, gagawin din ito ni Mark. Hindi ko mabayaran ang isang mata para sa isang mata tulad ng ginawa mo sa akin. Kawawa naman!" Sabi ni Arianne na may manhid na ekspresyon sa kanyang mukha habang kumakain. Para bang gusto niyang sirain si Arianne kaya galit na galit na sinabi ni Aery, "Hindi ka mahal ni Mark. Bakit niya kaya pinagtakpan kami ni mommy kung alam niya na ako ang naging dahilan ng pagkalaglag mo noong binangga ko ang kotse ko sayo? Sa tingin mo ay mahalaga ka ngayon. Tignan mo ang iyong sarili. Pinakasalan ka lang ni Mark dahil dahan-dahan ka niyang pahihirapan bilang paghihiganti. Patay na ang tatay mo. Ang isang dosenang buhay na inutang niya sa mga Tremonts ay babayaran mo. Hindi ka niya mahal, at ngayon, sa palagay mo ikaw ang nanalo!" "Wala itong kinalaman sa pag-ibig. Hindi ko naman siya mahal. Dahil ayaw niya akong hiwalayan, kahit na gusto niyang maghiganti o pahirapan ako, tungkulin kong tanggalin ang mga walang kwent
Para hindi maghinala si Mark, hiniling ni Arianne na umalis ng isa't kalahating oras na mas maaga kay Lily noong hapon na. Hindi niya tinanong si Eric dahil natakot siya na baka sabihin niya ito kay Mark. Nang umalis si Arianne sa opisina, bumili siya ng ilang prutas at pumara ng taxi papunta sa ospital. Hindi ito nagtagal bago niya natagpuan ang ward ni Will. Nagdalawang isip siya ng sandali, bago siya tuluyang kumatok sa pinto. Ang malinaw na boses ni Will ay narinig mula sa likod ng pintuan. "Pasok ka." Nararamdaman ni Arianne na hindi maipaliwanag ang katiyakan nang marinig ang boses ni Will. Tinulak niya ang pinto at pilit na ngumiti. "Maaga akong umuwi mula sa trabaho ngayon at naisip ko na pupunta ako dahil na-ospital ka. Kumusta ang pakiramdam mo?" Medyo nabigla si Will na para bang hindi niya inaasahan na makikita siya. Nang muli siyang makapag isip ng maayos, napuno ng saya ang kanyang mga mata. "Hindi... Hindi ko inakala na pupunta ka. Okay lang ako. Nabali ang bin
Huminga ng malalim si Arianne bago niya sinabi,"Noong nagwala ako dahil sa aking pagkalaglag, may mga sinabi akong bagay na hindi ko dapat sinabi at pinaalam ko sa buong mundo na niloko ko siya ... Pero wala siyang pakialam doon. Marami pang ibang examples. Sapat na sa akin ang mga iyon. Hindi naman ako nahihirapan. Will, okay lang talaga ako. Ang tanging masakit lang para sa akin ay anak ako ng isang makasalanan, at may utang ako sa mga Tremonts. Sa katunayan, natutugunan ni Mark ang lahat ng aking materyal na pangangailangan ko at siya rin ang tipo ko. Ayaw namin ang isa’t isa, iyon lang ang problema naming dalawa. Magkasama kami ng higit sa sampung taon. Higit pa ito sa pag-ibig. Pamilya kami. Hindi na ito masama kung tutuusin."Nang marinig ang mga salita ni Arianne, kitang-kita na lumiwanag ang ilaw sa mga mata ni Will. "Ganoon ba? Mabuti ‘yon, kung totoo ito. Sana hindi ka niya madismaya... "Hindi na pwedeng tumagal si Arianne kaya sinabi niya, “Um… kailangan ko nang umalis n
Ngumisi si Mark. “Hah, magkaibigan lang? Ang magkaibigan ay pwedeng mag hook-up kung gusto nila?"Huminto ang hininga ni Arianne sa kanyang lalamunan. "Huwag mong sabihin ‘yon. Kung ano man ang nangyari sa nakaraan, lumipas na ‘yon. Hindi na kailangang pag-isipan ito. Hindi naman kita ginulo tungkol sa pakikipag-sex mo kay Aery Kinsey. "Tumawa ng malakas si Mark bago niya sinabi. "Sa tingin mo nakipag-sex ako kay Aery? Pero, alam ng lahat ang tungkol sayo at kay Will Sivan. Kung talagang iisipin ko hanggang ngayon ang nangyari sa inyo ni Will, hindi mo na siya makikita ng matagal na panahon. Dahil wala akong pakialam kung bisitahin mo siya sa ospital, naiintindihan mo ba? Tsaka wala kang pakialam sa kung sino ang kasama ko sa kama, di ba?"Wala kang pakialam.Pinag-isipan ni Arianne ang kanyang mga sinabi at iniisip kung nagmamalasakit talaga si Mark. Nang marinig niya ang mga nakakatawang tunog na ginawa nila ni Aery sa hotel, tumakas siya sa sobrang gulat. Pakiramdam niya na par
Kinurot ng mga kamay ni Mark na nakaangat ang mga buto ang baba ni Arianne habang siya ay lumapit at mapanlinlang na tumingin kay Arianne. "Hindi kita nakikita bilang isang pamilya. Kahit na noong bata ka pa, hindi ko nakalimutan ang aking paghihiganti sayo. Sa tuwing nakikita kita, gusto kitang patayin ka. Noong binata na ako, bigla kong napagtanto na malaki ka na at pwede ka na sa mga mata ko. Naiintindihan mo ba ang ibig kong sabihin? Hinintay kong maging eighteen ka bago kita makuha, pero kinuha ka ni Will Sivan mula sa akin. Ang pagmamay-ari ko ay dinungisan ng iba. Ano sa palagay mo ang gagawin ko? "Patuloy siyang nagsalita, "Bakit napaka tanga mo para isipin na pamilya mo ako? Ako ay isang taong naghihintay na patayin ka. Buhay ka ngayon dahil laruan kita. Bakit sa tingin mo ipinagbabawal kita na lumapit sa ibang mga lalaki? Dahil tulad ng isang bagay, ikaw ang pagmamay-ari ko. Ayokong may iba na hahawak sayo. Hindi kita mahal at hindi kita kailanman mamahalin. Wala rin akong
Pilit na ngumiti si Arianne. "Palagi siyang ganoon sa akin. Naiinggit ako sa ibang tao minsan, nararanasan niyo ang kabaitan niya. Mahigit sa sampung taon na akong nakasama, pero hindi ko kailanman..."Walang balak si Nina na asarin siya. Sa halip, naintindihan niya ang nararamdaman ni Arianne. "Base sa dati kong pagkakaintindi kay Mark, sa palagay ko sinabi niya lang ang mga salitang iyon dahil galit siya. Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyong dalawa. Pero, batay sa aking womanly instincts, sa palagay ko hindi niya sinasabi ang totoo. Noong una, hindi ako naniniwala na gusto ka niya. Naisip ko pa na pinilit mo siyang pakasalan ka sa pamamagitan ng pagbubuntis at paggamit ng kung anong trick na ginamit ng mga tao sa mga drama. Pero, naniniwala na ako ngayon. Hindi ba siya nagpilit na pakasalan ka?"Hindi maintindihan ni Arianne ang mga sinabi ni Nina. "Anong ibig mong sabihin? Narinig mo ang sinabi niya, iniisip mo pa rin na mayroon kaming relasyon? "Napatingin si Nina sa la
Nagkibit balikat si Nina. "Kung hindi ko narinig ang kanyang mga sinabi kanina at nakita siyang nagwawala dahil sayo, hindi ako maniniwala na gusto ka niya. Kung hindi niya gagawin ‘yon, siguradong lalaban ako para makuha ko siya. Pero, iba na ito ngayon. Hindi ko ugali na manguha ng partner ng ibang tao. Nakakamangha ka, nagawang mong gawing isang anghel ang demonyo. Bibigyan kita ng dalawang thumbs up."Sa sandaling ito, biglang lumitaw si Mary, “O, naguusap pala kayong mga babae dito! Lumapit kayo, kumain ng mga prutas." Dahil narinig niya ang mga sinabi ni Nina, parang nawala na rin ang sama ng loob niya sa babaeng ito.Ramdam ni Nina ang pagbabago sa pag-uugali ni Mary sa kanya at kaaya-aya nitong tinanggap ang mga prutas. "Oo naman, iwanan mo ang mga 'yan dito, Mary."Nilapag ni Mary ang mga prutas at tumingin siya kay Arianne. “Ari, galit na galit si sir. Bakit hindi ka... Di bale, sayang ang laway ko para kausapin ka pa. Pareho kayo ni sir, masyadong matigas ang ulo. Lalo na
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy