Ilang sandali pa ay sinundan siya ng matandang babae palabas ng silid. “Miss Wynn, kapag nagutom ka na, sabihin mo lang at ipaghahanda kita ng masarap para sa walang laman na tiyan. Mga patakaran sa bahay, mahal: maaari kang lumipat at gawin ang anumang gusto mo sa loob ng bahay na ito, ngunit dapat kang sumuko sa paglabas, alam mo ba? Hindi ka lalabas ng bahay."“Miyembro ka ba ng pamilya Rodriguez?” Pansamantalang tanong ni Arianne. "Ang pamilya ba ni Mateo ang nasa likod nito?"Bale kung paano ipinangako ni Geralt kay Arianne na hindi na siya guguluhin ni Mrs. Rodriguez...Ang sagot ng matandang babae ay parang de-latang maaaring makuha nito. "Paumanhin, mahal, ngunit ako ay isang matandang babae lamang na ginagawa ang trabaho na ipinapagawa sa kanya para sa pera. Wala akong ideya tungkol sa buong bagay na ito kaya hindi ka makakakuha ng anumang halaga sa pagtatanong sa akin. Oh, pero handa ako sa mga gawaing pang-bahay—pagkain, paglilinis, pangalanan mo ‘yan. Anytime you need me
Ang anumang hindi gaanong desperado kaysa sa ngayon ay gagawing napakalaking "hindi!" ang pananakit sa isang matandang babae. kay Arianne—ngunit ang mga panahong desperado ay nangangailangan ng mga desperadong hakbang. Sino ang makakapagsabi ng motibo sa likod ng kung sino man ang misteryosong nanghuli sa kanya sa puntong ito? Si Arianne ay hindi basta-basta ipapaikot ang kanyang hinlalaki at maghintay!Sa isiping iyon, ini-scan niya ang kanyang paligid upang mahanap ang perpektong sandata. Sa isip, ito ay isang bagay na maaaring bludgeon isang tao na walang malay sa halip na tahasan nakamamatay; kahit ngayon, hindi pa handa si Arianne na mapasakanya ang buhay ng isang tao.Bago pa man siya makakilos, gayunpaman, biglang nagsalita ang matandang babae, “Miss Wynn, nakikita ko kung ano ang bumabagabag sa iyong isipan, at nakita mo na: Ako ay isang matanda, walang kapangyarihan na lola na madali mong makuha. sa. Ngunit ang aking amo ay tila ayaw kang makita sa ngayon. Hindi lang siya ma
Tinapon ni Arianne ang nabasag na tipak sa kanyang kamay at umupo para magamot ng matandang babae ang kanyang sugat. Siya ay hindi sinasadyang naglapat ng kaunti pang puwersa kaysa sa inilaan niya para sa pagganap, na nagresulta sa isang mas malalim na hiwa kaysa sa kinakailangan. Ang pilak na lining ay ang matinding sakit na iyon ang kailangan niyang tiisin, dahil ang pagdurugo ay tumigil nang walang pagkukulang.All this time iniisip niya kung kailan magpapakita ang hamak na iyon. Gayunpaman, habang naghihintay siya, unti-unti siyang sinakop ng antok. Wala siyang tulog kagabi, at nang isama iyon sa sikolohikal na pahirap na dinanas niya, natalo si Arianne sa kanyang bleariness at nakatulog.Bumalik sa Tremont Tower, si Mark ay nakaupo sa likod ng kanyang karaniwang mesa, ang kanyang mukha ay puno ng pag-aalala. Hindi naalis sa kanyang mga mata ang kanyang telepono.Wala pa ring balita kay Arianne. Iyon ay sa kabila ng lahat ng pagsisikap ng kanilang search party.Ang laganap, hin
Ramdam ni Mark ang paninikip ng kanyang dibdib hanggang sa maging ang paghinga ay nahirapan. "Mayroon bang mga kaduda-dudang tao na nakipag-ugnayan sa amin sa dalawang araw na ito? Tiyak na mayroong isang tawag sa telepono o isang bagay para sa pantubos sa isang karaniwang pagdukot, tama ba?"Sa puntong ito, hiniling niya na ito ay tungkol sa pera, dahil kahit papaano ay mabawi niya ito sa pamamagitan ng pagpapalitan ng pera. Sa pinakadulo hindi bababa sa, iyon ay mas mahusay kaysa sa hindi alam kung nasaan si Arianne, o kung paano siya.Umiling si Henry. “Natatakot ako na wala. Itinuon ko na ang aking buong atensyon, at wala pang kakaibang numero na tumatawag sa amin. Kung maaari, Mr. Tremont—ikaw ay labis na buwisan ang iyong sarili. Kailangan mo ng pahinga; iwan mo sa akin ito,” paalala niya. "Maaaring matanda na ako, ngunit ang isang bagay na tulad nito ay nasa loob pa rin ng aking mga kakayahan. Hangga't may kaunting tsansa si Madam na mabuhay, hindi ako magdadalawang isip na ip
Maliwanag ang mga mata ni Mateo—halos nakasisilaw—nang tumingin ito sa kanya. "Dahil ikaw.“Akala ko makaka-move on na ako sa wakas pagkatapos ng yakap mo. Ngunit nang bumagsak ang iyong katawan sa aking mga bisig, nagkaroon ako ng rebelasyon—hindi ako maka-move on; ito ay imposible. Sa sandaling iyon, naramdaman ko na ang aking isang tunay na pangarap ay natupad sa wakas, "paliwanag niya. “Hiningi ko pa. There is no way I can let you go like this... Kaya, gusto kong isama ka, sa lugar kung saan walang nakakakilala sa atin, at gagamitin ko ang natitirang bahagi ng buhay ko para mahalin mo ako. Napakaraming taon na akong nakatali sa iyo; Ang pagdaragdag ng natitirang bahagi ng aking buhay dito ay isang maliit na gawain."Gulong-gulo ang isip ni Arianne, ngunit habang nagsusumikap siyang ikonekta ang mga tuldok, dahan-dahang inangat sa kanya ang katotohanan. "At alam na ni Geralt Bernard ang tungkol dito, hindi ba? Tinulungan ka niyang pekein ang iyong kamatayan. Dumating siya upang il
Napukaw ng pagkabigla ang kanyang memorya, at naalala ni Arianne ang pagkawala ng kanyang handbag nang dukutin siya ni Mrs. Rodriguez. Lahat ng mga dokumento ng pagkakakilanlan niya ay nasa loob. Ngunit nang maglaon, sinabi sa kanya ni Geralt na nakuha niya ang lahat ng mga bagay na iyon na "nalinis", kaya naman hindi niya...…Kasinungalingan din iyon, hindi ba? Natigilan lang si Arianne na palitan ang nawala niyang ID at kung anu-ano pa dahil sa bilis ng pag-unlad ng debacle na ito mula noon.Damn Mateo at ang kanyang watertight scheme! Ang mungkahi lang—na baka hindi na niya makita si Mark at Smore sa buhay niya—ay dumaloy sa kanyang dibdib bago tumindi ang matinding paghihirap na dumudugo sa kanyang puso."Hindi! Hindi kailanman—! Hinding-hindi ako aalis sa iyo hangga't hindi ako patay! Noooo!”Hinayaan ni Mateo na dumaan sa kanya ang hysterics niya nang walang epekto. Mahinahon niyang sinabi, “Dapat kang magpahinga; May aasikasuhin ako, kaya pagpasensyahan mo na ako. Magiliw na
Huminga ng malalim si Geralt. "Tama ka. Nawalan ako ng kredibilidad na manatili sa propesyon na ito, kaya naman kahapon lang ako nagsumite ng aking resignation letter. Bago ka pa man dumalo sa libing na iyon, naisipan kong sabihin sa iyo ang katotohanan, ngunit... hindi ko mahanap sa akin ang pagtataksil kay Teo. For that, I’m truly, deeply sorry,” paliwanag niya. "Alam kong ang galit mo ay nakadirekta sa akin gaya ng sa kanya, kaya hindi ko hahayaang dalawa sa pamamagitan ng pagsisikap na umapela sa isang uri ng paborableng impresyon sa iyong isip. Sa halip, ano ang masasabi mo tungkol sa isang parley? Magsisimula kang kumain, at tutulungan kitang ipasa ang isang bagay kay Mark para ipaalam sa kanya na buhay ka pa."Napabalikwas si Arianne sa gulat. Hindi ba siya nag-aalala na baka samantalahin nito ang pagkakataong ipaalam sa kanya ang kanyang lokasyon?Siyempre, hindi nagtagal bago niya napagtanto kung gaano imposibleng maghatid ng anumang kapaki-pakinabang na impormasyon—maging s
Katahimikan ang namayani kay Geralt. Ganito ba ang kailangan? Hindi pa ba naging sadista ang lahat ng nangyari kay Arianne?Ang kanyang kakulangan sa mga salita, para kay Mateo, ay nagsalita tungkol sa kanyang paniniwala—o sa halip, ang paghina nito."Ralt, wala nang babalikan para sa akin," sabi ni Mateo. “Ito lang ang pagkakataong tumigil ako sa pagiging mabait; naiintindihan mo kung bakit, hindi ba? Ang gusto ko lang ay siya at ako. Kami, magkasama. Ngunit hindi ko magagawa iyon sa ibang paraan. Siya ang hindi gustong iwan si Mark! Pagkatapos ng lahat ng nagawa ko para sa kanya, patuloy lang siyang kumakapit dito... pananampalataya sa kanya! Wala akong ibang paraan! Iisa lang ang paraan para malutas ito, Ralt, at ito ay ang iligtas siya rito!"Huminga ng malalim si Geralt. "Ang katotohanan na hindi niya naisip na iwanan si Mark Tremont sa kabila ng lahat ay isang matatag, hindi mababawi na patotoo ng kanyang pagmamahal para sa kanya, hindi mo ba nakikita? Ano sa tingin mo ang mag