Nang handa na ang hapunan, mataktikang sinabihan ni Mark si Smore na kunin ang kanyang ina. Sa pagkuha ni Smore sa quest na ito, hindi man lang siya nag-alala na baka ayaw lumabas ni Arianne.Pinatunayan ng katotohanan na tama siya. Walang kalaban-laban laban sa paglabas ni Smore sa Cute Tactics—babyish na pagkanta, pagsasayaw, lahat ng bagay na ginagawa ng isang kaibig-ibig na paslit—kasunod na binuksan ni Arianne ang pinto at lumabas. Nang matamaan ng kanyang mga mata ang pagiging suplada at panunukso sa kanya, gumanti siya sa pamamagitan ng pag-ikot ng mga mata sa mukha nito bago siya sinala sa kanyang paningin.Pinagmasdan sila ni Mary nang walang salita, hindi nagdagdag ng komento tungkol sa buong sitwasyon maliban sa isang pansamantalang tanong, "Mukhang wala kang pupuntahan mamaya, ha? Bumubuhos ang mga pusa at aso doon."Tumango si Mark. "Tama ka; nakatali ako. Bumubuhos na.”Hindi maniniwala si Arianne sa palusot na iyon sa loob ng isang milyong taon, kaya lumingon siya sa
Mabilis na tumanggi si Arianne. "Hindi ako! Ikaw lang ang kumikilos... kakaiba at kakaiba at lahat! Paulit-ulit mong sinasabi na abala ka, pero parang... ano ang pinagkakaabalahan mo? Kung wala namang kahina-hinala, walang problemang sabihin sa akin kung ano iyon, di ba?"Nag-iwas ng tingin si Mark habang mahinang tumawa. "Naku, hindi ito dapat magbigay ng anumang mga hinala, sige. Pero... wala akong dapat sabihin sa iyo ngayon. Oh, tingnan mo ang oras! Ako dapat ang maligo. Magpahinga na tayo para matulog ng maaga! Nabugbog ako.”Pinanood niya itong bumangon at tumungo sa banyo, at ninakaw ang tingin sa orasan na nakasabit sa dingding. Nine pa lang... At "nabugbog" na siya? Siya ay natutulog nang mahabang oras sa maghapon at hindi pa rin mapanatili ang kanyang sarili na gising—paano ito naging normal? Hindi, ito ay talagang abnormal!Pagkatapos niyang maligo, dumiretso si Mark sa kwarto ni Arianne at—na pinatutunayan ang sarili na malinaw sa kalokohan—dumiretso sa kama at nakatulog
Ang marinig ang isang stoic, monkish na lalaki na biglang humihinga ng mga salitang ganyan habang sila ay nasa kama ay agad na nagdala ng mainit na pamumula sa pisngi ni Arianne.Magpapakasarap na sana silang dalawa nang biglang bumukas si Smore sa pinto. “Bumangon na mga tamad! Napakatamad ni Mommy!'Ang instincts ni Arianne ang pumalit at itinulak niya ang lalaki sa itaas niya sa isang tabi bago tumindig nang diretso upang ipakita ang pamamahala sa kanyang magulong damit na pantulog. “Oh please, gising na si Mommy. Bumangon ka mula sa kanyang kama sa sandaling ito!"Pinag-aralan ni Smore ang dalawa nang may pagtataka. “Mommy, Daddy, naglalaro ba kayo? Gusto kong maglaro nang magkakasama tayo!"Umubo si Mark para itago ang kanyang kahihiyan. "Buweno, Anak, natatakot ako na ito ay pang-adulto lamang. Kailangang mas matanda ka para maging… karapat-dapat. Anuman, tapusin natin ang ating almusal nang mabilis at magpalit. Isasama ka ni Daddy sa paglalakad."Lumakas ang diwa ni Smore n
Sinundan ni Mark ang linya ng paningin ni Smore hanggang sa tumalon sa kanyang mga mata ang view ng lungsod. Ang mga skyscraper, na laging mukhang kahanga-hanga pabalik sa lungsod, ngayon ay hindi hihigit sa maliliit, hindi kapansin-pansing mga bloke."Tumayo ka sa tuktok, at ikaw ay nasa mataas na posisyon para tingnan ang pinakamalayong bahagi ng mundo. Tumayo sa isang lugar na patag, at lahat ay mukhang matangkad at hindi maabot. Kung gusto mong makakita ng malayo sa mundo, pagkatapos ay palaging magsikap para sa tuktok-laging. Naiintindihan mo ako?"Siyempre hindi ginawa ni Smore. Ang mas malalim na kahulugan sa likod ng kanyang mga salita ay ganap na nawala sa bata, na ang sagot ay, "Ohhh, so we're gonna climb all the way up to the peak? Dahil ang tuktok ay ang tuktok!"Kumibot ang gilid ng labi ni Mark. Bakit niya sinubukang ipasa ang isang bagay na maiintindihan lamang ng isang may sapat na gulang sa isang bata na wala pang tatlong taong gulang?Nawala ang tawa ni Arianne sa
Hindi nakatawag ng tawag mula kay Mark si Arianne pagkatapos noon, kahit na sa sumunod na araw. Ang tanging natanggap niya ay isang text sa hating gabi na nagsasabi sa kanya na hindi siya maaaring umalis. Pakiramdam niya na hindi siya sinipot ni Mark.Pumasok siya sa trabaho, at agad na nakita si Sylvain na matamlay na hinihigop ang kanyang morning tea sa opisina. Agad niyang tinanong, "Kailan ang kasal niyo ni Robin?"Nabulunan ng mainit na tsaa si Sylvain, dahilan para mag-sputter siya nang ilang sandali bago tuluyang nanumbalik ang katahimikan.“Gah? Tama, ang kasal natin. Nasa kalagitnaan pa rin kami ng pagpaplano nito. Oo, ang mga bagay na tulad nito ay palaging pinakamahusay na mabagal, tama? Kaya't naghahanda kami para sa lahat. At saka, I’ve only got the time to work on that bridal gown design after work,” he fibbed. "Napagpasyahan kong kunin ang iyong mahusay na mungkahi at ako mismo ang magdisenyo nito. Whew, medyo nakakapagod na gawin ang mga bagay-bagay sa iyong sarili,
Naputol ang tawag sa telepono bago pa man makapagsalita si Arianne. 'Ano ba, Mark! Hindi mo ba magawang sabihin sa akin kanina na isasama mo si Smore? Bigla mo nalang siya kinuha ng agad-agad. Pero, ayos lang. Kung binabantayan ni Mark si Smore, mas maaga siyang makakauwi dahil hindi kailanman naging tipo ng tao si Mark na manatili sa pampublikong lugar at maging magalang sa iba nang nakangiti. Masyado iyong nakaka-stress para sa kanya.'Pagdating niya sa ibaba, bumaba si Brian sa sasakyan para tulungan siyang pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. Itinaas pa niya ang laylayan ng palda ni Arianne.Pagkaupo niya ng maayos sa sasakyan ay inangat niya ang mga mata niya at ngumiti kay Brian. "Salamat."Saglit na nagulat si Brian bago niya mabilis na iniwas ang tingin sa mukha ni Arianne. "Bahagi ito ng aking tungkulin."Naisip ni Arianne na medyo kakaiba ang reaksyon ni Brian. "Anong problema? Hindi ba maayos ang makeup ko?"Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Brian habang sinabing, “Hi
Bagama't napakalaki ng tiyan ni Tiffany, hindi ito naging hadlang sa pagsusuot ng damit. Sa katunayan, nagbigay ito sa kanya ng isang tiyak na alindog.'Nandito rin si Jackson. Parang bagay na bagay ang may-ari nitong piging sa kasal.’Hanggang sa sumakay si Arianne sa cruise ay napagtanto niya na maraming kilalang tao ang nakasakay. Maging sina Alejandro at Melane ay naroon, kasama ang iba pang business tycoon sa loob ng industriya.Pagdating niya sa lounge, nakita ni Arianne si Smore na naghuhukay ng pagkain sa gilid ng kanyang mga mata. Napakarami niyang kinakain na cake na puno ng cream ang kanyang bibig. Bago siya umalis sa kanyang bahay, nakapagpalit pa siya ng suit na may itim na kurbata. Sa totoo lang, mas kamukha niya si Mark nang sandaling iyon."Aristotle Tremont, bakit niloloko mo ang iyong pagkain nang hindi nagpapakita ng anumang kagandahang-loob?" Lumapit si Arianne sa kanya at kumuha ng tissue para punasan ang bibig ni Smore.Nang marinig niyang tinatawag ni Ariann
Hindi nag-alala si Mark. “Mananatili siyang nasa cruise kahit saan siya magtatakbo, kaya saan siya maaaring pumunta? At isa pa, si Mary ang nag-aalaga sa kanya, kaya huwag ka mag-alala. Dahil anak ko siya, kailangan niyang masanay dito mula sa murang edad. Kailangan niyang maglakad kasama ako sa kumpanya kapag siya ay 10 taong gulang na. Kung hindi, paano niya hahalili ang pwesto ko? Wala akong pakialam kung paano mo siya pinalaki bago siya umabot ng 10 taong gulang—hayaan siyang malayang maglaro o anuman. Ngunit ako ang namamahala sa sandaling umabot siya ng 10 taong gulang. Thinking about it, he's my only son, so how can I not raise him up right? Gayunpaman, hindi ko rin siya uubusin."Sinamaan siya ng tingin ni Arianne. “Kung sa tingin mo ay napakaliit ng isang anak na lalaki, maaari kang magkaroon ng kaunti pa sa iba. Hindi ko na kayo kayang magkaanak pa."Biglang inabot ni Mark ang kamay niya at hinila si Arianne papunta sa kanya. "Sino ba nagsabing nagrereklamo ako? Ang isa ay