Parang nararamdaman ni Rice Ball ang nararamdaman ni Arianne, kaya inunat niya ang paa nito at hinimas ang likuran ni Arianne. Ibinaba niya ang pusa saka naglakad papunta sa bintana. Tinawagan niya si Mark sa kanyang cellphone ngunit mabilis na binaba sa loob ng isang segundo bago natapos ang tawag. Walang point ang pagtawag at pagtatanong kay Mark sa ngayon. Personal man ito o hindi, wala siyang dahilan para tanungin siya tungkol sa anumang nauugnay sa negosyo. Tinawagan niya na lang si Will. “Ang kumpanya mo ay nakuha ni Mark? Bakit hindi mo sinabi sa akin kanina? Tinawagan mo ako dati dahil dito, di ba? Siguro ay nalulungkot ka dahil dito...” Walang malasakit na tono ni Will, "Ang mahina ay biktima ng malakas. Ang pamilyang Sivan ay mas mababa kaysa sa pamilyang Tremont. Ang pagbili niya ng kumpanya ay hindi isang sorpresa. Dapat akong magpasalamat na hindi niya kinuha ang lahat. Pinayagan niya pa akong ipagpatuloy ang pag-manage ng kumpanya. Ang kaibahan lamang ay magtatrabah
Hindi na gustong kumain ni Arianne, kaya kinuha niya ang plate ng salmon at umakyat. Si Rice Ball ay tila mahilig sa salmon. Matapos linisin ang plato sa isang saglit lamang, ang puting ball of fur ay nagsimulang kuskusin ang sarili niya sa binti ni Arianne. Lumuhod si Arianne para kamutin ang malambot na balahibo ni Rice Ball, naramdaman niya na medyo gumaan na ang pakiramdam niya. "Little Rice Ball, ikaw ay isang ligaw na pusa dati, pero bakit ikaw ang chubby mo?" Isang malamig na paghilik ang nagmula sa labas ng studio. Napalingon si Arianne at nakita niya ang pigura ni Mark na dumadaan kasunod ang tunog ng pinto ng kanyang study room na nakasara. Hindi niya ito sineryoso at palihim niyang nilibot ang kanyang mga mata. Minsan, kahit na ang mga hayop ay mas makatao pa kaysa sa mga tao. Kahit papaano, sumasaya siya kapag pinapanood niya si Rice Ball. Matapos na paglaruan ni Arianne ang pusa, bumalik siya sa kwarto at natulog. Dahil sobrang boring sa bahay, nagpasya siyang b
Tamad na tamad si Arianne para maabala pa kay Mark. Hinila niya ang kumot sa kanyang ulo at pilit na natulog. Bigla na lang siya nakaramdam ng pag-lubog sa kama. Si Mark ba ay matutulog sa kwarto na ito ngayong gabi? Kung hindi siya nagkamali, lumabas siya na may twalya lamang ngayon. Awkward siyang bumangon at nakakita ng isa pang quilt. Sa gabing ito, natulog silang dalawa ngayong gabi sa iisang kama ngunit sa ilalim ng magkakaibang mga kumot. Kinaumagahan nang bumangon si Arianne, tulog pa rin si Mark. Ang kanyang kumot ay nadulas pababa sa kanyang dibdib at nakatitig siya sa kanyang sexy collarbone nang nahihiya. Bagaman hindi ito ang kanyang kauna-unahang pagkakataon na makita ito, namula pa ang mukha niya nang makita niya ito nitong umaga. Bigla niyang naaalala ang ginawa ni Mark kay Rice Ball kagabi, masama na hinila ni Arianne ang kumot ni Mark sa kanyang ulo. Upang lalong ma-secure ito, itinapon pa niya ang kanyang kumot sa kanya para matikman niya ang pakiramdam na magi
Si Eric na lalabas na sana sa kumpanya ay natawa nang marinig ang sinabi ni Arianne. Tinawagan niya kaagad si Mark pagkalabas niya ng elevator at inulit ang sinabi ni Arianne. Galit ang itsura ni Mark sa kabilang dulo ng linya. “Tumawa ka kung gusto mo, Eric. Gagawin kong imposible ang pagtawa sa iyo mamaya. Gusto mo pa bang ipa-pirma ang kontrata na iyon?” Pinilit ni Eric na pigilan ang tawa niya. "Ehem, ehem... Uh, wala itong kinalaman sa akin. Narinig ko lang siya noong napadaan ako. Hindi ba ako naging mabait sayo?" Tumaas ang mga sulok ng labi ni Mark. “Eric, pakisabi kay Arianne na ipa-pirma ang kontrata sa akin. Kung hindi man, hindi ako pupunta sa appointment. Hindi rin ako makikipagkita sa kahit sinuman mula sayong kumpanya. Mayroon kang isang oras at kalahati hanggang sa magtapos ang oras ng opisina para magpasya.” Lahat ng bakas ng kalokohan ay iniwan na ni Eric. "Big bro, huwag mo itong gawin sa akin. Ano ang magagawa ko kay Arianne kung tumanggi siyang pumunta? Tat
Pagdating sa forty-sixth floor ng Tremont Tower, ang secretary ni Mark Tremont na si Ellie Amore, ay naglagay ng dalawang pares ng tsinelas sa harap ng dalawang babae. "Pakipalitan ang mga sapatos niyo." Nagpalit ng tsinelas si Lily ayon sa sinabi, ngunit hindi pinansin ni Arianne ang utos. Siyempre, kumatok pa rin siya bago pumasok sa opisina at pumasok lamang pagkatapos magbigay ng pahintulot ni Mark. Nandito siya para papirmahan ang kontrata, kung tutuusin, hindi para makipag-away. "Mr. Tremont, ito ang kontrata mula sa aming kumpanya. Pwede mo itong tingnan muna. Hindi kailangang magmadali para pirmahan ito. Kumain tayo mamaya at pwede mong gamitin ang oras na ito para pag-isipan ito ng mabuti, "sinabi ni Arianne na may pormal na tono. Tumayo siya ng matangkad at tuwid habang nakangiti. Maliban sa kanyang sapatos na hindi niya binago, wala namang problema sa itsura niya. Seryosong sinuri ni Mark ang dokumento na naipasa sa kanya habang nakasandal sa kanyang upuan. Nagulat
Nang ihatid nang magkakasunod ang mga pagkain, isang ngiti ang malinaw na makikita sa sulok ng labi ni Mark. Ito ay parang paghinga ng sariwang hangin. Si Arianne ay medyo tuliro. Mayroon bang mali sa kanya ngayon? Alam niya na palaging may maskara si Mark sa harap ng lahat ngunit may isang bagay na hindi tama sa kanyang pakiramdam. Matapos ang isang sandali ng pagmamasid, may napansin siyang isang detalye. Hindi mahalaga kung paano siya ngumiti kanina, ang kanyang mga mata ay ay karaniwang natatakpan ng yelo at walang emosyon ang mga ito. Ngayon, gayunpaman, kahit ang kanyang mga mata ay nakakasilaw... Hindi gumawa si Mark ng mga walang kabuluhang mga bagay habang kumakain sila, kaya kinakabahan si Arianne. Hindi nagtagal ay pinirmahan na ni Mark ang kontrata. Napakalinis ng proseso na parang panaginip lang ito sa kanya. Bandang eight o'clock ng gabi nang lumabas sila ng restaurant. Ang simoy ng gabi sa panahon na ito ay medyo malamig. Biglang napatanong si Lily, "Ariann
Bumalik na sa katinuan ang isip ni Arianne. "Saang parte ba ang gusto mong malaman?" Sa isang saglit, hindi alam ni Mark kung paano sumagot. Matapos ang isang maikling panahon ng katahimikan, narinig niya si Arianne na sinabi, "Ang mga sugat ko ko aksidente ay gumaling na at ang operasyon sa pagkalaglag ay okay na din. Tumigil ito sa pananakit kanina. Si Aery Kinsey ay masaya na kasama ang isang grupo ng mga kaibigan niya sa bar ngayon, siguro hindi naman siya nasaktan sa aksidenteng iyon, tama ba?" Walang sinabi si Mark. Nagmarka iyon sa pagtatapos ng kanilang pag-uusap. Di nagtagal, naririnig na rin ang paghinga ni Arianne. Kinumutan siya ni Mark at ipinikit ang kanyang mga mata. Kinaumagahan, nagising si Mark na parang tinatapakan siya. Mayroong isang natatanging bigat sa itaas niya na tumatakbo at gumagalaw. Pagdilat ng kanyang mga mata, nagukat siya ng makita niya na ang mabigat na nararamdaman niya kanina ay si Rice Ball pala. Malayang gumagalaw sa kanya ang puting
Bakit hindi maintindihan ni Mark ang ibig sabihin ni Mary? Hinimas niya ang labi niya bago niya sinabi, "Aalis ako mamaya at hindi na ako babalik para sa tanghalian. Uuwi ako bandang four o'clock ng gabi." Nagmamadali si Mary na ihanda ang kanyang mga damit at pumunta siya sa likod-bahay pagkatapos nito. “Ari, sandaling aalis si sir at uuwi siya ng four o'clock ng gabi. 'Wag kang manatili dito dahil mahangin. Wala pang isang buwan. Paano kung magkakaroon ka ng iba pang mga sakit sa hinaharap dahil mahina ka pa?" Sumagot si Arianne ng pabulong, "Papasok muna ako. Papasukin mo si Rice Ball pagkatapos umalis ni Mark." Tumango si Mary at hindi mapigilang matuwa. Natutuwa siya dahil nag-aalala si Mark para kay Arianne.Hindi sinabi ni Mark sa tauhan ng bahay na siya ay lalabas noong nakaraan at hindi rin niya ipinapaalam ang oras ng kanyang pagbalik. Kahit na kapag maghahapunan si Mark sa bahay ay isang kusang desisyon lamang. Sinabi ito ni Mark para sa 'space' nina Arianne at
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy