Magaling magtago ng emosyon si Helen, tulad ni Arianne. Kahit nalulungkot siya, kayang-kaya niyang umarte na parang walang nangyari. Napaiyak rin si Arianne sa kanyang sarili. Kung umiyak man si Helen ngayon, mas lalo lang magiging malungkot ang sitwasyon. Kailangan lamang gampanan ni Helen ang pagiging tagapakinig at taga-aliw.Sa pagkakataong ito, hindi agad umalis si Helen nang bumalik siya. Nagdesisyon siyang manatili sa Tremont Estate nang pansamantala, kailangan talaga siya ni Arianne ngayon.Ang buhay ay may malupit na paraan para harapin ang mga tao sa katotohanan. Pagdating ng pangatlong buwan pagkatapos ng pagkawasak ng barko, si Arianne ay nasasaktan pa rin sa pagkamatay ni Mark. Naniniwala na siya ngayon na hindi na siya uuwi. Hindi niya kayang hintayin pa si Aristotle nang matagal, kung nabubuhay pa siya...Isang araw ay hindi na umuulan ng snow at iyon ay isang maaraw na hapon, ikinulong niya ang lahat ng bagay na may kaugnayan kay Mark sa isang malungkot na kwarto. Ka
Tumango sa kanya si Seaton. “Mabuti iyan… Naisip ko na ang isang malungkot na maliit na babae tulad mo ay walang magagawa. Humahanga talaga ako sayo. Nabasa ko ang mga comment tungkol sayo sa internet. Huwag mo silang pansinin. Huwag mo lang silang tingnan. Hindi ka masasaktan kung hindi mo ito makikita.""Alam ko, hindi ko kailangang basahin ang mga ito," magalang na sinabi ni Arianne. “Ang lahat ng ito ay paninirang-puri lamang na may iba’t ibang pangalan. Hindi ito sapat para masaktan ako.""Yung mga tsismis sa internet... Fake ang mga iyon, hindi ba?" maingat na tinanong ni Seaton.Tinitigan ni Arianne si Seaton ng ilang segundo. "Sa tingin mo ba totoo ang mga ito?"Ngumiti si Seaton sa kanya. “Bakit? Nagtatanong lang namn ako. Hindi ako naniniwala na gagawin mo ang ganoong bagay. Naghihinala lang ako sa totoong pagkatao ni Alejandro. Ang Alejandro na kilala ko ay isang pilay. Ang kasalukuyang Alejandro ay may gumagana na mga paa. Hindi ba talaga siya ang anak sa labas ng pamil
Tumango sa kanya si Seaton. “Tama, ibenta mo ito. Magiging mas madali ito para sayo. Mas maayos ang itsura mo noong nagkita tayo sa party. Nag-aalala lang ako na baka mabaliw ka sa pagod. Kung gusto mong ibenta ang Tremont Enterprises, matutulungan kita.”“Hindi na,” agad na tumanggi si Arianne. “Salamat sa mabuting offer mo, pero hindi ko ibebenta ang Tremont Enterprises. Iniwan ito ni Mark sa akin. Aalagaan ko ito ng mabuti.”Tumigil si Seaton saka siya bumangon. “Sige. Kailangan ko nang umalis ngayon. Bye.”Tumayo si Arianne at dinala siya sa pinto. Naghintay siya hanggang sa makaalis si Seaton bago niya nilagay ang kanyang kamay sa dibdib niya. Sobrang lakas ng tibok ng puso niya!Nanginginig ang boses niya nang tinawagan niya sina Alejandro at Jackson, at sinabihan niya silang pumunta ngayon din. Nagkataong buhat ni Tiffany si Plato pababa ng hagdan at nadatnan niyang mahigpit nitong hawak ang cellphone. "Anong ginagawa mo?" nag-aalalang tinanong ni Tiffany."Alam ko kung sin
Habang nag-iisip sila, lalo lang silang binalot ng takot. Kung totoo ang hinala nila, si Seaton ay isang nakakatakot na tao. Nagkamali si Mark sa judgement ng kanyang pagkatao!Pinunasan ni Jackson ang mukha niya at sinabi, “Hindi ko akalain na mangyayari ito... Malaki ang tiwala namin ni Mark sa kanya... pero ito ay nasayang lang! Gusto ni Seaton na magtatag ng maayos na pundasyon sa bansang ito, pero nabigo siyang gawin ito. Ang partnership namin sa kanya ay parating multinational. Hindi ko akalain na ibinaling niya ang kanyang atensyon sa Tremont Enterprises at gumawa talaga siya ng paraan para bilhin ang kumpanya! Ang Tremont Enterprises ay may matibay na pundasyon. Hindi mabibigo si Seaton hangga't siya ang papalit. Ang ibig sabihin lang nito ay pinatay niya si Mark, para lang makamit iyon... Bumalik siya sa Fawkethyse noong pumunta si Mark sa dagat. Logically speaking, magpapakita na dapat agad siya nang malaman niya ang tungkol kay Mark, kahit gaano pa siya ka-busy. Pero naghin
Pumikit si Arianne at hindi siya nakasagot. Hindi ito ang unang pagkakataon na nagtaka siya sa parehong tanong. Pagkatapos niya itong isipin ng ilang beses, mayroon lamang isang posibilidad kung bakit nangyari ang shipwreck. Sa desperadong oras na iyon, pinagbigyan ni Mark ang mga kahilingan ng kanyang yumaong ama sa huli, at ginampanan ang kanyang tungkulin bilang isang nakatatandang kapatid. Ano pa ba ang dahilan kung bakit gagawin ni Mark ang bagay na iyon? Malamang totoo ito base sa paninisi ni Alejandro sa kanyang sarili.Talagang kinasusuklaman ni Mark ang lahat ng ginawa ng kanyang ama, pero minsan ay nagkaroon ng mataas na lugar ang kanyang ama sa kanyang puso. Nirerespeto niya ito noon. Siya ang nakapag-impluwensya kay Mark, hanggang sa pinakadulo.Dahil nangyari ito, wala siyang choice kundi tanggapin ang katotohanan.Nang mapansin nila ang pananahimik ni Arianne, naisip ni Jackson na hindi na naman huminto sa pagsasalita si Tiffany. "Ang daldal mo talaga," malumanay niyan
Umalis si Helen sa bisperas ng pasko. Noong taong iyon, wala sa mood si Arianne na maging masaya dahil na-overwhelm siya sa mga nangyari.Nang malapit nang matapos ang bakasyon, biglang hinanap ni Alejandro si Arianne at nagbigay siya ng harsh suggestion. “Napakatagal na; sa tingin ko ay hindi na babalik si Mark. Dapat mong ilipat ang kumpanya sa pangalan mo ngayon."Natahimik ng sandali si Arianne matapos marinig ang sinabi ni Alejandro. "Ang ibig sabihin nito ay inaamin ko sa publiko na patay na si Mark... ayokong gawin iyon."Sinabi ni Alejandro gamit ang kanyang malalim na boses, “Kailangan mong harapin ang katotohanan. Alam mo naman na darating talaga ang araw na ito. At saka, kapag mas maagang inilipat sayo ang kumpanya, magiging komportable ang pakiramdam mo dahil mas madaling i-handle ang mga bagay sa opisina. Nakita mo naman kung gaano kalala ang sitwasyon ng Tremont Enterprises; tapos na ang kumpanya sa sandaling kanselahin ng mga partner na ito ang kani-kanilang kontrata.
Sinunod siya ni Davy at dinala si Charles sa opisina hindi nagtagal pagkaalis niya. Agad namang nagsalita si Charles nang hindi man lang binabati si Arianne. "Nailipat mo na ba ang kumpanya sa pangalan mo?"Hindi akalain ni Arianne na tatanungin niya iyon "Hindi pa. May problema ba?"Kinuha ni Charles ang kanyang panyo sa bulsa ng kanyang jacket at pinunasan ang pawis sa kanyang noo. “Dapat gawin mo na ito ngayon. May kumukuha ng shares ng kumpanya mula sa iba pang maliliit na shareholder. Kapag nahulog ang part na iyon sa taong iyon, mawawala sayo ang buong share ng kumpanya. May dumating pa kanina pa makipagkita sa akin at balak niyang bilhin ang 2% na mayroon ako, pero tumanggi ako. Pero base sa sitwasyon ng kumpanya ngayon, naniniwala ako na karamihansa ibang shareholders ay pipiliing ibenta ang kanilang shares."Nahulog ang puso ni Arianne. "Mr. Moran, salamat at pumunta ka dito para sabihin ang mga ito. Sinisimulan ko nang gawin iyon. Dapat ay malutas ko ito sa lalong madaling
Sa oras na naging konektado ang tawag, maririnig ang boses ni Beau na nagsasalita ng native language. "Good day, sino ito?"Hindi plano ni Arianne na makipag-usap sa kanyang native language at sinabi, "Ako si Arianne, ang asawa ni Mark Tremont."Agad namang nakipag-usap si Beau gamit ang English language, "Hello, hindi ko inasahan ang tawag mo. May problema ba?"Naramdaman ni Arianne na kakaiba ang inaasal nito. Hindi ba malapit si Beau kay Mark at Jackson? Bakit hindi tungkol sa aksidente ni Mark ang sinabi niya, pero napaka-simple lang ng kanyang approach? Pwedeng hindi siya aware sa insidenteng ito, o alam niya ito at pumapanig siya kay Seaton.Pinakalma ni Arianne ang kanyang sarili at sinabing, "Binabasa ko lang ang listahan ng mga shareholder ng Tremont Enterprise, at nalaman ko na may 5% share ang hawak ng nanay mo. May balak ka bang ibenta ito? Kung oo, pwede mo bang pag-isipan na ibenta sa akin ang shares?"Napahinto ng sandali si Beau bago siya sumagot, “Bakit ko naman g
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy