Chapter 2

UNANG ARAW ni Sabrina sa San Agustin University hindi bilang estudyante kundi bilang isang serbidora sa kantina. Sa pamamagitan ng koneksyon ay nagawan ng paraan ni Criselda na makapasok rito ang dalaga. Itinago nila ang tunay nitong pagkatao at ang tunay na pagkakakilanlan. Nagsuot ang dalaga ng mumurahing kasuotan, at nag-ayos bilang isang mahirap na babae sa lipunan.

"Isang egg sandwich at isang softdrinks," tinig na nagpasikdo ng dibdib ni Sabrina. Natutulalang iniabot niya kay Vladimir ang order nito. Sa wakas, nakaharap niya na ito ng malapitan. Ilang araw na siyang nag-aabang na makita ito, palagi na lang kasi siyang nakatanaw mula sa malayo, nakamasid habang pinagkakaguluhan ito ng mga babaeng estudyante ng San Agustin University.

Ngumiti ang binata kay Sabrina, halatang sanay na sanay na hinahangaan ng mga babaeng nakakasalamuha nito. Ngunit ang mahiyaing babaeng nasa harapan niya ay nakakapukaw ng atensyon dahil maganda ito sa kabila ng makalumang pananamit. Maluwang na blusa na pinaresan ng mahabang palda na wala pa sa uso. Kulay-puti ang sandalyas na mukhang nabili lang sa bangketa.

"Bago ka rito?" tanong nito na napapatingin sa braso at kamay ng dalaga. Hindi naikubli ng mumurahing kasuotan ang makinis na kutis ng dalaga.

"o-opo," magalang na sagot ni Sabrina. Kiming nagyuko ng ulo ang dalaga.

"Opo?" mahinang tumawa si Vladimir, mas sanay siyang tinitilian kaysa pinakikitaan ng paggalang. "Probinsyana ka 'no?" Sinipat ng binata ang kabuuan ng dalaga.

Tumango si Sabrina. Nahihiyang nag-angat ng tingin at pilit na sinalubong ang titig ng binata. Sa sulok ng mga mata ay nakita niya ang personal assistant na nakaupo sa 'di kalayuan at palihim na nakamasid.

"Maganda ka," opinyon nito. Palihim na kinilig si Sabrina dahil sa tinuran nito. Sasagot sana ang dalaga upang magpasalamat ngunit hinila na ito ng mga kaklase nito. Nanghihinayang na tinanaw niya na lamang ito habang papalayo ngunit palihim na napangiti.

"NAKITA mo ba 'yun, Miss Cris?!" kinikilig na pagkukwento ni Sabrina sa P.A nito habang nasa sasakyan na. Napapangiti na lang ito dahil naging madaldal ang dating tahimik na alaga.

"Señorita Sabrina," nag-aalala nitong saad.

"Opo, alam ko na 'yun. Mag-iingat ako." nakangiti pa ring tugon ng dalaga.

"Nag-aalala ako, hindi ka sanay sa buhay na pinapasok mo." Wika ni Criselda.

"Ito po ang gusto kong gawin," sagot ni Sabrina.

"Lilipas din kung ano man ang damdamin mo para kay Vladimir, Señorita." Ani Criselda na tila kinabahan na sa pagkunsinte sa kapangahasan ng alaga, ngunit paano niya pipigilan ang mga bagay na tanging nagpapasaya rito?

Kapwa sila natigilan nang tumunog ang cellphone ni Criselda.

"Nasa maayos po siyang kalagayan, Señor Felipe. Huwag po kayong mag-aalala, hindi ko siya pababayaan." tumingin si Criselda sa alaga na malungkot lang na nakikinig.

"Tatlong-buwan? sige ho, ako na pong bahala." ani Criselda habang ibinibilin ng Don sa kaniya ang bunso nitong anak tulad ng dati. Kinse-minutos na pag-uusap na kabisado na rin naman ni Criselda ang paulit-ulit na bilin para sa unica-hija nito. Ngunit tila natuwa pa ang inosenteng dalaga nang malaman na matatagalan pa bago makauwi ang mga magulang na kasalukuyang nasa Europa.

MATAPOS magbihis ay humarap na sa computer si Sabrina upang gumawa ng bagong social media account. Sabina Inocencio ang napili niyang bagong pangalan, maging ang profile picture na pinili niya ay ibinagay niya sa pagkatao na nais niyang makilala ni Vladimir. Isang mahirap at mahinhin na dalaga. Hinanap niya ang f******k account nito at inistalk. Napapangiti siya habang tinititigan ang mala-hollywood actor na kagwapuhan nito. Nagpatuloy siya sa pag-scroll at nakita niya ang iba't ibang babaeng nakarelasyon nito. Lahat magaganda at sexy. Nakadama siya ng inggit, ngunit nagtataka kung bakit tila walang nagtatagal sa mga ito?

Sinipat niya ang sarili sa malaking salamin na naroon. Bakit tila napag-iiwanan siya ng kaniyang mga ka-henerasyon? Wala din siyang kaibigan tulad ni Vladimir na kilalang marami ding kaibigan. Ayaw niyang isisi sa pagiging over-protective ng mga magulang kung lumaki siyang introvert dahil alam niyang mahal na mahal lang siya ng mga ito. Inalis niya ang makapal na eyeglass na nakatakip sa magagandang pares ng kaniyang mga mata. Pinasadahan niya ng tingin ang sarili, ibang-iba siya kumpara sa mga kabataang nakikita niya sa social media. Mamahalin at branded ang kaniyang mga gamit ngunit nasa lumang disenyo ang mga isinusuot niyang estilo kahit pa may iba't ibang designed-clothes ang closet niya. Na hindi niya na susuotin kailanman lalo pa at gusto niyang mahalin siya ni Vladimir bilang mahirap na babae.

Muli siyang napangiti nang maalala na bukas ay tiyak na makikita niya itong muli. At titiyakin niyang hindi na siya mag-aaksaya pa ng oras upang hindi mapalapit sa binata. Inalam niya na rin ang family background nito sa tulong ni Miss Criselda. Si Criselda Dimasalang ay isang dating pulis na piniling iwan ang propesyon at tinanggap ang alok ng kaniyang ama na maging personal assistant ni Sabrina. Kabilang ang trenta'y tres anyos na dalaga sa mga maswerteng napabilang noon sa scholarship program ng kanilang kompanya kaya ito nakapagtapos ng kursong Criminology. Naging kasa-kasama niya saan man siya magpunta at ito rin ang pinagkakatiwalaan ng kaniyang mga magulang para sa lahat ng kaniyang pangangailangan. Ang pagtanaw ng utang na loob ang pangunahing dahilan kaya naging bahagi ito ng kaniyang buhay na ipinagpapasalamat ni Sabrina dahil maayos nitong ginagampanan ang trabaho.

"Señorita..." tinig na nagpahinto sa pagbabalik-tanaw ng dalaga. Nilingon niya ang kaniyang yaya na may dalang tray ng pagkain.

"Yaya naman, wala naman sila Daddy." Umikot ang eyeball ng dalaga.

"O, siya Sab na kung Sab. Magmiryenda ka na muna."

Ayaw kasi ni Sabrina na tinatawag siya nitong Señorita, si yaya Karia na ang halos nagpalaki sa dalaga kaya itinuring niya na itong parang tunay na ina.

Umupo si Sabrina sa couch na naroon at hinila ang foodtable na de-gulong. Nilantakan ang masarap na paborito niyang Pineapple pie at carrot juice.

"Mukhang masaya ang alaga ko,"

Dahil sa narinig ay nagningning ang mga matang tiningnan ni Sabrina ang ina-inahan.

"Magkakaboyfriend na po yata ako!" Natutop ni Sabrina ang bibig.

"Sab, ang bata mo pa." naiiling na tinabihan siya ni Yaya Karia.

"Pero masaya po ako," nakangiting saad ng dalaga.

Napakainosente ni Sabrina sa lahat ng bagay, katangiang hindi madaling humarap sa mundong papasukin nito. Ang mundo sa labas ng mala-palasyong tahanan ng mga Madrigal.