Uwi ko na ngayon. Magkatext kami ni Sandro habang papunta ako ng airport. I was actually expecting na masasamahan niya ako sa airport pero sabi niya ay hindi raw siya makakaabot kasi may deadline siyang hinahabol.Medyo nalungkot ako pero naiintindihan ko naman siya. Nakarating na ako sa airport at agad ring nakasakay sa plane so nilagay ko na ang phone ko sa bag.Nasa bintana ako banda nakaupo. Ni hindi ko na nga tinignan kung sino ang tumabi sa akin. Nakahood naman siya so hindi ko na inabala tignan ang mukha niya.Nang makarating na kami ng airport sa amin, I just did my own thing. I get my stuff at bumaba na. Excited rin ako makita ang pamilya ko dahil ilang buwan ko rin silang hindi nakikita.“Ateeee!” Malayo pa lang ako, nakita ko na si Blue, mama, at papa. Lumapad ang ngiti sa labi ko, at nagmamadali akong tumakbo palapit sa kanila.“I miss you Azul!” Sigaw ko at niyakap siya.“Ate, I miss you! You’re so malaki na!” Sabi niya kaya natawa kami sa kaniya.“Anong you’re so malak
Natatawa niyang hinawakan ang braso niyang pinalo ko. Pero hindi pa rin ako nakontento dahil napalo ko pa siya.“Kainis kainis kainis! Bakit hindi mo ‘ko sinabihan na katabi lang pala kita?”Miss na miss ko pa naman siya at nalungkot ako kanina na hindi niya ako nahatid. Tapos ang totoe e katabi ko lang pala siya.Tumitig siya sa mga mata ko. “If it’s not that risky, I could have kissed you now.”Natigilan ako at nanlaki ang mata sa sinabi niya.“What?”Napakamot siya sa ulo niya. “Can’t help it. I can’t resist you. You’re cute and adorable.”Mahina akong natawa. Damn. This is plain stupid. How can he make me kilig kahit naiinis na ako?I missed him, and now na nakita ko siya sa harapan ko, hindi ko naman siya mayakap o mahawakan man lang.“Winawala mo ‘ko,” nakanguso kong sabi. “Bakit hindi mo pinalaam sa akin na naroon ka?”“Nakalimutan ko e,” sabi niya sabay kamot sa ulo niya.Nagulat ako. “Anong nakalimutan?” natatawang tanong ko. “Are you serious?”“Yes. You looked pretty earlier
Kinabukasan, around 9 a.m. pa lang, nagpapalitan na kami ni Sandro ng text messages sa isa’t-isa.Umalis si mama at Blue dahil pumunta sila kina tito Shawn. Ako naman ay naiwan. Akala ko ako lang isa sa bahay, nagulat ako ng makitang umuwi si papa.Agad akong tumayo para salubungin siya.“Is this mine, papa?” tanong ko sa peach mango pie na dala niya.“Yeah. Your mama told me na ikaw lang mag-isa dito.”Ngumuso ako. They are treating me like a ten year old.“Ayos lang naman na ako mag-isa dito papa.”“Yeah. I can see that. You were smiling habang kaharap sa phone mo. Who are you texting? Your crush?” natigilan ako at napaangat ng tingin sa kaniya. Sinabi ba ni mama?“Sinabi ni mama, papa?”“Yeah. She teased me na may sekreto kayo tungkol sa crush mo na hindi pwedeng sabihin sa akin.”Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero nakita ko ang bahagyang pag-irap ni papa. Is he sulking?“Papa, crush lang naman yun and besides, you think magbo-boyfriend ako kung ayaw mo pa?”Tumingin siya sa
“Sandro, nandito ka?” tanong niya na para bang hindi niya nakita ang pasimpleng paglagay ko sa kamay ko kay Sandro.“Ah yeah.” Tipid na sagot ni Sandro sa kaniya. Alam kong maya maya ako dinudungaw ni Sandro.“Teka, saan ka nag-aaral ngayon? Ang tagal nating hindi nagkita ah.”Talaga bang iignorahin niya ang presensya ko dito?I know she used to like Sandro. Ikinalat pa nga niya noon sa campus na sila raw ni Sandro kahit na hindi naman.But now, alam kong may boyfriend siya. Or wala na sila no’ng boyfriend niya?Naramdaman ko ang kamay ni Sandro na nilagay niya sa bewang ko. Doon pa lang napatingin sa akin si Ave.“S-Sua,” gulat na aniya habang ang mata ay nasa kamay ko ng nakapulupot kay Sandro at sa kamay ni Sandro na nasa bewang ko.Pilit akong ngumiti. So you noticed me now.“Hi Ave,” ang sabi ko. “Sa Gaiman nag-aaral si Sandro.”Ako ang sumagot. I don’t know what’s lurking into her mind but I know for sure that I hate the way she looks at him.“Kayo ba?” tanong niya. “Pwede ba ka
Pag-uwi namin ng bahay, naroon na si ate Lucinne.“Nandito na po sila tito,” saad niya. Pinandilatan niya ako ng mata. Hindi ko alam kung anong sinabi niya kay papa. Wala naman siyang sinabi sa akin.“Are you hungry? Nagpaluto ako.” Sabi ni papa sa akin matapos kong bumeso sa kaniya. Umiling ako.“Busog pa po ako pa,” sabi ko. “Sa room lang po ako,”Hindi ko na siya hinintay na makasagot. Umalis na ako at pumasok ng kwarto ko.That Ave, talagang pinost niya ang picture tapos tinanggal ako.I get my phone at tinignan ang social media account niya. Hindi alam ni Sandro ito dahil wala namang social media. Hindi ko alam bakit hindi siya gumagawa.Nag scroll ako sa comment section at binasa lahat ng sinasabi ng mga tao doon.Lahat talaga pro sa trip niya.Hindi ko na namalayan ang sarili ko na nagtipa ng salita para magcomment.“Why did you crop me out? Anyway, thank you for appreciating my amore.”Kaka-comment ko pa lang no’n, marami na agad ang nagreact sa comment ko. Marami pang nagrepl
Hindi ko na alam kung ilang mata na ang nagagawi sa kinaroronan namin ni Sandro. Wala naman kaming ginawang kakaiba. Nakaupo lang talaga kami.Nakikipagtawanan si Sandro sa mga kakilala niya habang ako naman ay nakikinig sa usapan nila. Wala namang nagtangkang magtanong kung anong meron sa amin.Pero dahil nakakainom na si Sandro, minsan ang kamay niya ay nagagawi sa hita ko, o di kaya sa bewang o sa balikat.At kapag ginagawa niya yun, napapasunod ng tingin ang lahat sa kamay niya.Binigyan ako ni ate Lucille ng isang baso ng alak. Sumunod ang mata ni Sandro sa basong hawak ko. Rinig ng lahat ang pagtikhim niya.“One glass only?” he asked.Ramdam ko na naman ang mainit na titig ng karamihan. Napapikit ako at marahang tumango. By the way, nasa isang resort house kami at kami lang ang narito."I don't want you drunk," lasing na buong niya. “Yeah. One glass only.” Mariing sabi ko.Alam kong nagkatinginan ang lahat. Hindi ko alam kung awkward ba sila sa amin ni Sandro. Hindi naman kami c
Nakakahiya. Iyon ang nakatanim sa isipan ko matapos kong tignan ang mga tao na nasa paligid. Lahat sila nakatingin sa amin ni Sandro, habang si Sandro ay wala namang pake.Naka-bikini na ang lahat habang ako ay nakabikini nga pero may suot namang malaking tshirt.“Huwag mong tanggalin,” sabi ni Sandro at dumiretso sa mga kaibigan niya habang ako naman ay naglakad palapit kay ate Lucille na may kakaibang tingin.Nagbihis ako ng bikini kanina, paglabas ko pa lang ng CR, agad na niyang sinuot sa akin ang tshirt niya. Hindi naman niya ako pinagbawalan pero hindi rin hinayaan.Nang makatabi ako kay ate Lucille, agad niya akong kinurot.“Naglaplapan pala kayo ni Sandro sa loob?”Agad akong namula sa sinabi niyang laplapan. “Grabe ka naman ate sa laplapan.” Saad ko at sumimangot.“Ay, hindi ba laplapan ang ginawa niyo?” tanong niya. “Ano pala? French kiss na may kasamang supsupan ng dila?”Parang umusok ang tenga ko sa sinabi niya.Inirapan ko siya at tumingin sa mg aka batch niyang babae na
“Bakit nandito ka?” tanong niya at pinasadahan ang mga kasamahan ko. Tumayo si ate Lucille para humaIik sa pisngi niya.“Hi tito,”“You’re here too, Lucille?”“May reunion po kasi kami tito,”Tumango si tito. “Ah okay. Si Lucinne?”“Hindi po siya nakasama. Grounded po kasi siya.”“Ah kaya pala. Oh siya, maiwan ko muna kayo sandali. I need to roam around dahil titignan ko kung bibilhin ko ba iyong rest house malapit dito o hindi.”Nanlaki ang mata ko. “Wow. Talaga tito? You’re going buy a rest house?”“Yeah.” Natatawang sabi niya.“A gift for my wife.” Aniya.Nagkatinginan kami ni ate at napangiti. Tito Shawn’s wife—si ate Liezel was such the kindest person we’ve met.Nagpaalam na kami kay tito na babalik na kami. Madilim na rin kaya gumawa na ng bonfire ang mga boys. Sumusulyap ako kay Sandro, nakikipagtawanan na siya sa mga kasamahan niya pero hindi na niya ako tinapunan pa ng tingin kahit isang beses.Tahimik lang ako sa tabi ni ate Lucille. Maingay na naman ang lahat at nag-iinuman.