SUA 27

SANDRO

“Anong sinabi mo sa kaniya, tita?” tanong ko nang makauwi si Sua. Hinatid siya ni tito Conti.

“Anong sinabi niya sayo?”

“Wala siyang sinabi kagabi. Tumabi lang siya sa akin at umiyak. Tinakot mo ba siya?”

I won’t forgive anyone kung pipilitin nila kami ni Sua na maghiwalay. I would rather let myself to fall in abyss than let go of her.

“I just told her the truth. That her parents will despise you, na pipilitin nilang maghiwalay kayo.”

“TITA!” Hindi ko napigilan na magtaas ng boses.

“SANDRO! ALAM MO KUNG BAKIT KO ITO GINAGAWA!”

“Do you think I give a damn, tita? Wala akong pakialam kung ayaw sa akin ng magulang niya. Hindi ako natatakot as long as Sua will hold onto me.”

Nanlaki ang mata niya. Nabigla sa sinabi ko.

“Naririnig mo ba ang sarili mo Sandro? Wala kang pakialam? Siguro ikaw, oo. Pero Sua, naisip mo ba siya?”

Doon ako natigilan sa sinabi ni tita. Gusto kong magmura.

“Do you think hindi siya mahihirapan? Do you think madali sa kaniya ito? Do you think kaya niyang talikur