Nagdilim ang mga mata ni Jeremy nang marinig niya ang sinabi ni Madeline. Ngunit muling lumamig ang mga mata niya. "Alam kong sinasabi mo lang yan para protektahan ang anak ni Felipe, pero Eveline, kailangan mo yang ipalaglag." "Jeremy! Kapag pinilit mo ako na magpalaglag, di kita mapapatawad hangga't buhay ako!" Tinitigan ni Madeline nang masama ang lalaki, at sa sandaling ito, madamdamin siya. "Kapag naglakas-loob ka na saktan ang bata sa loob ko, patayin mo muna ako." Nilagpasan siya ni Madeline habang nanginginig ang kamay nito. Kung hindi pala sana nagtanong, wala na ang anak niya. Kinilabutan siya nang maisip niya ito. Ngunit bago pa siya makalayo, pinigilan siya ni Jeremy. "Bitaw!" Nagpumiglas siya. "Di mo pwedeng iluwal ang batang ito," Idiniin ni Jeremy. Tapos bigla niyang dinala si Madeline sa baywang nito at naglakad papasok ng operating room. Lumubog ang puso ni Madeline. "Ibaba mo ako Jeremy! Di kita hahayaang saktan ang anak ko! Jeremy!" Hinawakan niya
"Makinig ka sa akin Eveline." "Labas!" Nanginginig ang boses ni Madeline at pati ang kamay niya ay nanginginig din. "Ayaw kitang makita. Alis! Bumalik ka na sa Glendale. Wag kang magpapakita sa akin dito!" Tumitig siya nang masama habang pinapalayas ito. Walang-tigil na tumutulo ang luha mula sa mga mata niya. Ayaw niyang isipin na aabot si Jeremy sa puntong papatayin nito ang anak nila. Mas malala pa ito sa sakit na ibinigay niya sa kanya noon. Ayaw ni Jeremy na magptuloy sa paggambala sa kanya nang makita niya itong nasa ganitong kalagayan. "Kumalma ka muna. Maghihintay ako sa labas. Lumabas si Jeremy at isinara ang pinto sa likod niya. Tinignan niya si Madeline mula sa maliit na bintana bago umupo sa isang tabi. Alam niyang nagkamali ng intindi si Madeline sa kanya. Pero di ito nakakapagtaka. Malapit nang maghapon, at bibili na ng tanghalian si Jeremy para kay Madeline kaya umalis siya saglit. Bago siya umalis, pinakiusapan niya ang nurse na bantayan si Madeline.
Nagulat si Felipe. Tumingin siya sa nanlulumo at maputlang tao sa harapan niya at nagtanong, "Pinakawalan ka ba ni Jeremy?" Tumango si Madeline nang walang emosyon sa mukha niya. "Oo, pinakawalan niya ako. Nangako pa siya na hindi ka niya ibubuking, pero sa isang kondisyon, kailangan mo siyang hayaan na malabalik sa Glendale." Nakinig sa kanya si Felipe, tapos nagtanong nang may malumanay na ngiti, "Eveline, kondisyon mo ba yan o kondisyon niya?" "Hindi na mahalaga kung kaninong kondisyon ito. Di mo pwedeng palaging sabihan ang mga tao na tugisin siya." Matindig si Madeline, at may bakas ng pangingibabaw sa kanyang namumulang mata. "Kapag inutusan mo pa ulit ang ibang tao na tugisin siya, wag kang umasa na makakarating nang ligtas sa mundong ito ang bata sa tiyan ko." Pagkatapos niyang sabihin ito, naglaho ang ngiti ni Felipe. Nang sabihin niya ito, pakiramdam ni Madeline parang isang libong kutsilyo ang humihiwa sa puso niya. Kanina pwinersa siyang sumailalim sa pagpapalag
"Gusto mong paniwalaan kita at ang bawat isang salitang sinabi mo, pero nakalimutan mo na ba, Eveline? Ikaw ang nagsabi sa'kin na ang batang nasa sinapupunan mo ay kay Felipe!" “...”Walang masabi si Madeline. Pero pagkatapos ay narinig niya si Jeremy na nagsalita, "Hindi dapat mabuhay ang batang yan sa sinapupunan mo." Pak! Sinampal muli ni Madeline si Jeremy. Dalawang bodyguard ang napadaan habang naninigarilyo sila. Nang marinig nila ang ingay ay naglakad sila papunta sa basement. "May mga ingay mula roon sa baba." "Wala akong narinig." "Tignan ko." "Sasama ako." Naglakad papunta sa pintuan ng basement ang dalawang bodyguard. Pagkatapos nilang mabuksan ang pinto ay pinindot nila ang switch ng ilaw sa kanilang tabi. Ngunit walang kahit na ano sa loob ng kwartong iyon. Wala man lang silang nakitang kahit na isang daga, mas lalo na tao. "Sabi ko sa'yo nagkamali ka lang ng dinig. Dalian mo at ubusin mo na ang sigarilyo mo para makabalik na tayo. Lagot tayo kapag n
Nilingon papalayo ni Madeline ang kanyang mukha at pinakita kay Jeremy ang gilid ng kanyang mukha. "Darating na sj Felipe. Kung hindi ka pa umalis ngayon, hindi ka na magkakaroon ng pagkakataon na gawin yon." Malamig na paalala sa kanya ni Madeline. "Nag-aalala ka ba para sa'kin? Nag-aalala para sa'kin ang ex-wife ko?" May halong bakas ng tawa ang boses ni Jeremy. Pero punong-puno rin ito ng pagiging sarkastiko. Hinawakan ng kanyang maiinit na daliri ang baba ni Madeline at pinilit siyang paharapin sa kanya. Nakaramdam siya ng kirot sa kanyang puso nang makita niya ang kanyang mapupula at luhaang mata. "Eveline, talaga bang isa akong walang pusong lalaki sa loob mo? Sinasabihan mo ko na paniwalaan ka, pero kailan mo ba ako pinaniwalaan?" Pagkatapos niyang sabihin iyon ay naramdaman ni Madeline na nanginig ang kanyang puso. Sa sandaling ito, narinig nila ang tunog ng isang kotse sa baba. Nakabalik na si Felipe. Naglakad si Jeremy papunta sa bintana para tumingin. Ngunit,
Pagkatapos, nagsimulang maghubad si Madeline sa harapan ni Jeremy. Kasunod nito, nagsuot siya ng bathrobe at nagpanggap na kakatapos niya lang maligo. Niyakap ni Jeremy si Madeline nang makita niya siyang pinatay ang shower at palabas na ng banyo. Ang kanyang malalim na boses ay puno ng pagbabanta. "Wag mo siyang hahayaang mahawakan ka. Kung hindi, hindi ka mapapayapa mamayang gabi." Hindi sinagot ni Madeline si Jeremy. Pagkatapos niya siyang bitawan, lumabas siya at sinara ang pintuan sa kanyang likuran. Narinig ni Felipe si Madeline na lumabas at pinatay niya ang kanyang phone. Pagkatapos ay tinignan niya si Madeline. "Ang sama ng timpla mo ngayon. Anong nangyari?" May pag-aalala sa kanyang tono habang ang kanyang mga mata ay mukhang mabait. Umiling si Madeline. "Ayos lang ako." Iniunat ni Felipe ang kanyang kamay at nilapag ito sa sikmura ni Madeline. "Pinapahirapan ka ba ng batang to? Ang kulit naman ng anak natin." Masyadong biglaan ang kanyang kilos at kaagad na lu
Isinigaw ni Madeline ang pangalan ni Jeremy sa takot. Nang tinignan niya ang nagkalat na dugo, pakiramdam niya ay nagyelo ang lahat ng dugo sa kanyang katawan. Kaagad niyang diniinan ang sugat ni Jeremy gamit ng kanyang mga kamay, pero parang hindi ito gumagana. Kaagad na namantsahan ng pula ang kanyang mga kamay at masakit ito sa kanyang mata. "Jeremy, Jeremy." Mabilis ang tibok ng puso ni Madeline. Hinawakan ng kanyang mga pulang kamay ang gwapong mukha ni Jeremy habang napuno ng luha ang kanyang mga mata. Kumunot ang noo ni Jeremy at tiniis ang mahapding sakit mula sa kanyang sugat. Pagkatapos, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang kamay para hawakan ang luhaang mukha ni Madeline. "Eveline, wag kang umiyak. Wag kang umiyak para sa isang basurang kagaya ko." Nadudurog ang kanyang puso habang naningkit ang kanyang mga mata. Puno ito ng parehong malalim na pagmamahal na mayroon siya para sa kanya. "Hindi ako mamamatay bago ka makabalik sa'kin." Kahit na nanghihina siyan
Natulala si Felipe sa tanong ni Madeline. Napatalon ang kanyang puso habang hinawakan niya ang hairband na nasa kanyang pulso. Cathy…Dumilim ang gabi. Kanina pa naghihintay si Madeline habang isinasagawa ang operasyon ni Jeremy. Bahagya lang nabawasan ang kaba sa kanyang puso nang sinabi sa kanya ng doktor na hindi na kritikal ang kondisyon ni Jeremy. Alam niya na nabaril lang si Jeremy dahil sinubukan siyang protektahan nito. Palaging malamig sa kanya ang lalaking ito, pero malinaw ang kanyang pag-aalala sa kanya. Makikita na nagbubunton lang siya ng inis noong na-engage siya kay Yvette. Pero, bakit ba masyadong pamilya ang pakiramdam ni Yvette? Nagpatuloy na maghintay si Madeline sa labas ng operating theatre. Pagkatapos nito, hindi niya namalayan ay nakatulog siya. Nang magising siya ay nag-iba na ang araw. Kinumutan siya at mayroong dalawang bodyguards sa kanyang tabi. Mabilis siyang tumayo. "Asan si Jeremy?" "Hinayaan na ni Mr. Whitman si Jeremy kaya wag k
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si