Isinigaw ni Madeline ang pangalan ni Jeremy sa takot. Nang tinignan niya ang nagkalat na dugo, pakiramdam niya ay nagyelo ang lahat ng dugo sa kanyang katawan. Kaagad niyang diniinan ang sugat ni Jeremy gamit ng kanyang mga kamay, pero parang hindi ito gumagana. Kaagad na namantsahan ng pula ang kanyang mga kamay at masakit ito sa kanyang mata. "Jeremy, Jeremy." Mabilis ang tibok ng puso ni Madeline. Hinawakan ng kanyang mga pulang kamay ang gwapong mukha ni Jeremy habang napuno ng luha ang kanyang mga mata. Kumunot ang noo ni Jeremy at tiniis ang mahapding sakit mula sa kanyang sugat. Pagkatapos, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang kamay para hawakan ang luhaang mukha ni Madeline. "Eveline, wag kang umiyak. Wag kang umiyak para sa isang basurang kagaya ko." Nadudurog ang kanyang puso habang naningkit ang kanyang mga mata. Puno ito ng parehong malalim na pagmamahal na mayroon siya para sa kanya. "Hindi ako mamamatay bago ka makabalik sa'kin." Kahit na nanghihina siyan
Natulala si Felipe sa tanong ni Madeline. Napatalon ang kanyang puso habang hinawakan niya ang hairband na nasa kanyang pulso. Cathy…Dumilim ang gabi. Kanina pa naghihintay si Madeline habang isinasagawa ang operasyon ni Jeremy. Bahagya lang nabawasan ang kaba sa kanyang puso nang sinabi sa kanya ng doktor na hindi na kritikal ang kondisyon ni Jeremy. Alam niya na nabaril lang si Jeremy dahil sinubukan siyang protektahan nito. Palaging malamig sa kanya ang lalaking ito, pero malinaw ang kanyang pag-aalala sa kanya. Makikita na nagbubunton lang siya ng inis noong na-engage siya kay Yvette. Pero, bakit ba masyadong pamilya ang pakiramdam ni Yvette? Nagpatuloy na maghintay si Madeline sa labas ng operating theatre. Pagkatapos nito, hindi niya namalayan ay nakatulog siya. Nang magising siya ay nag-iba na ang araw. Kinumutan siya at mayroong dalawang bodyguards sa kanyang tabi. Mabilis siyang tumayo. "Asan si Jeremy?" "Hinayaan na ni Mr. Whitman si Jeremy kaya wag k
Nakita ni Madeline ang isang lalaki na nakahiga sa isang kama sa kanyang harapan. Hindi siya magkakamali sa anyo ng lalaking ito. Sinara niya ang pinto at mabilis na lumapit. May narinig na mga ingay si Jeremy pero wala siyang pakialam. Ngunit, pamilyar ang tunog ng mga yabag na papalapit sa kanya. Lumingon siya at nakita niya si Madeline. Pagkatapos ay nagliwanag ang kanyang mga madidilim na mata. Nang magkita ang kanyang mga mata, nakaramdam ng kirot si Madeline sa kanyang puso. Nakasuot siya ng isang manipis na damit habang nakabalot ng bandages ang kanyang sugat. Pero nakikita niya na may dugong tumatagas mula sa kanyang sugat. Sumama ang kanyang pakiramdam nang makita niya ang kanyang pagod at maputlang mukha. "Jeremy." Umupo siya sa kama at tinulungan siyang bumangon. "Ayos ka lang ba? Kumusta ang sugat mo?" Pagkatapos makaupo ni Jeremy, nakita ni Madeline ang isang makapal na kadena na nakakabit sa kanang pulso ni Jeremy. Kapag bahagya siyang kumilos ay mahihi
"Jeremy, noong ipinagbuntis ko sina Jack at Lily, wala kang pakialam at hindi ka nag-aalala sa'kin. Gusto mo ba akong malungkot kagaya sa mga nauna kong pagbubuntis?" Tumayo siya. "Aalis na ako. Wag kang mag-alala. Hindi kita papatayin, pero wag mo nang isiping patayin ang batang nasa loob ko." “Linnie.”Gustong pigilan ni Jeremy si Madeline, pero umalis siya nang hindi man lang lumilingon. Sumakit na naman ang sugat niya, pero hindi ito maikukumpara sa kirot sa kanyang puso. 'Linnie, ang saya na naramdaman ko nang malaman kong magkakaanak tayong muli ay katumbas ng sakit nang malaman kong mawawala sa'kin ang anak ko. 'Pero, wala nang mas mahalaga pa kaysa sa'yo na nasa puso ko.' Kahit na hindi kayang pabayaan ni Madeline si Jeremy, alam niya na hindi siya pwedeng makita. Tahimik siyang umalis sa basement at tumalikod para makita ang isang bodyguard na papasok. Napakasalbahe ni Felipe. Hindi siya kasing malumanay kagaya ng kanyang itsura. Sa kabaligtaran ay napakat
Pumasok sa kanyang tainga ang mga sigaw ni Jeremy. Nararamdaman ni Madeline ang matinding inis at galit sa kanyang boses. Siguro hindi nakakatakot ang kamatayan sa isang tao, pero ang hindi niya talaga kayang harapin ay ang mapanood ang babaeng mahal niya na lumapit sa ibang lalaki. Pero tuwang-tuwa si Felipe. Habang mas lalong nasasaktan si Jeremy ay mas lalo siyang sumasaya. Nang makita niya si Madeline na naglalakad papunta sa kanya, iniabot niya ang kanyang kamay para hawakan ang kamay ni Madeline. "Eveline Montgomery!" Hindi makayanan ni Jeremy ang panoorin si Madeline na maglakad papunta kay Felipe. Hindi niya pinansin ang kanyang sugat at sinubukang makawala. Ang biglaang pagsabog ng kanyang lakas ay nakasira sa mga kadena sa kanyang braso. Nang mangyari ito ay gulat na gulat si Felipe. Kahit ang mga bodyguard sa likod niya ay nagulat. Paano siyang nakawala sa mga kadena niya? Ngunit, sobrang nakatuon si Jeremy sa gagawin niya na kaagad siyang sumugod papunta k
"Hindi, hindi ako papayag. Maraming araw na ang nakalipas at kailangan kong iuwi ang asawa ko." Bigla na lang, isang matamis na boses ng isang babae ang narinig mula sa pintuan ng basement. Lumingon si Madeline at nakita niya si Yvette na hindi pinansin ang agresibong bodyguard habang kalmado siyang pumasok. Nakita ni Felipe ang biglaang paglitaw ni Yvette at nagbago ang ekspresyon sa kanyang mukha. Naramdaman pa niyang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Hindi pinansin ni Yvette ang tingin ni Felipe. Naglakad siya papunta kay Jeremy, at nang nakita niya ang dugo sa kanyang likod ay nagbago ang kanyang ekspresyon. "May sugat ka, Jeremy. Dadalhin na kita sa ospital." Itinayo niya ni Yvette, pero hindi gustong bitawan ni Jeremy ang kamay ni Madeline. Nang makita ni Madeline ang determinasyon sa kanyang mga mata ay hinila niya ang kanyang kamay papalayo. "Jeremy, umalis ka na. Wag mong pag-alalahin ang fiancée mo." "Tama si Mrs. Whitman. Jeremy, tara na." Tinignan ni Yvette
Sinusubukan pa rin niyang pilitin ang babaeng ito na aminin ang kanyang pagkatao, pero sa hindi niya inaasahan, ibinuking niya ang kanyang sarili nang walang pag-aalinlangan. Habang tinignan niya ang mapang-akit na mukha sa kanyang harapan, hindi niya mapigilan na isipin ang matamis at kaaya-ayang mukha mula sa kanyang alaala. Pakiramdam ni Felipe ay para bang nahiwa ng kutsilyo ang kanyang puso. Iniabot niya ang kanyang kamay para hawakan ang braso ni Cathy at hinila ito papalapit sa kanya. "Anong nangyari sa mukha mo? Bakit ka nagpaplastic surgery? Para lang ba magpanggap kang ibang tao sa harapan ko?" Malamig ang kanyang tono at mukhang nakakalula ang kanyang mga mata. Ngunit wala nang takot sa mga mata ni Cathy. Sa kabilang banda, ngumisi siya sa pagkamuhi. "Mr. Whitman, ang taas naman ng tingin mo sa sarili mo. Nagpaplastic surgery ako dahil may sumira ng mukha ko." Nanlaki ang mga mata ni Felipe habang lumitaw ang gamit sa kanyang mga mata. "Anong sabi mo? May sumir
Pagkatapos ng dalawang araw na pamamalagi sa ospital, gumanda na ang pakiramadam ni Jeremy. Sa dalawang araw na iyon, sobra siyang nangulila para kay Madeline. Nag-aalala rin siya kung pinagbabantaan ba siya ni Felipe. Ngunit, sa sandaling ito, lumitaw si Madeline sa kanyang harapan. Kasabay nito, nasa tabi niya si Felipe. Ang malambing na titig na ni Jeremy ay kaagad na naging matalim. Hindi niya pinansin ang kanyang sugat at tinanggal ang kumot para bumangon. Tumakbo si Madeline papunta sa kanya at pinigilan siya. "Ingatan mo ang sugat mo." Hinawakan ni Jeremy ang kamay ni Madeline at nag-aalalang tinignan ang kanyang mukha. "May ginawa ba siya sa'yo?" "Gusto mo ba?" Suminghal si Felipe. "Hindi ko hilig na manakit ng mga babae." Nang marinig iyon ni Jeremy, pakiramdam niya ay nagsasabi ng kalokohan si Felipe. "Hindi ka ba nahihiya sa sinasabi mo? Nakalimutan mo na ba ang babaeng nakunan nang dalawang beses at nagpasya na patayin ang kanyang sarili sa kawalan ng pag-as