Habang pinag-iisipan niya ang tungkol dito ay namatay ng ilaw sa apartment. Naramdaman ni Jeremy na bumilis ang kanyang paghinga habang nagsimulang maglayag ang kanyang isipan. Initsa niya ang walang lamang bote ng wine sa basurahan at tumalikod nang hindi nag-aalinlangan. Ngunit nang papasok pa lang sana siya ng apartment at nakita niya si Felipe na lumabas. Nawala ang ilan sa mga naipong inis ni Jeremy at huminto siya sa paglalakad. Nang makita niya na umalis sakay ng kanyang kotse si Felipe nang may seryosong ekspresyon, doon lamang pumasok si Jeremy sa building. Madaling nakapasok si Jeremy sa unit ni Madeline. Naaalala niya pa noong inimbitahan siya nito sa kanyang apartment bago siya bumalik sa buhay niya bilang si Vera. Sa sandaling iyon, nalaman niya na hindi siya nakatira kasama ni Felipe. Ngayon, mabagal na naglakad si Jeremy papunta sa pintuan at tahimik na tumayo roon. Lumipad ang hangin at niyebe papunta sa building mula sa bintana. Ang tagos-butong lamig
Tahimik at sigurado ang boses ng lalaki. Ngunit para rin siyang nagmamakaawa sa kanya. Ang kanyang mga mata ay malabong tignan. Mukha siyang lasing at hindi nang sabay. Walang pakialam na tumingin sa kanya si Madeline at nagsabing, "Hindi ko gustong pakinggan ang kahit na anong sasabihin mo. Nandidiri ako pag nakikita kita." Ang kanyang mga salita ay malinaw na nagpapakita ng kanyang pagkamuhi sa kanya habang ang kanyang mga galit na mata ay nagpatulala kay Jeremy at napatayo na lang siya. Pakiramdam niya ay parang nahulog sa bangin ang kanyang puso kung saan kumalat ang matinding lamig mula sa kanyang puso hanggang sa kanyang buong katawan. Matagal na niya itong hinahanap-hanap. Noon, titignan siya ni Madeline nang may pagmamahal sa kanyang mga makinang na mga mata. Ngayon, nakatingin siya sa kanya gamit ang isang tingin na mas malamig pa sa kung paano titingin ang isang tao sa isang estranghero. Nang makita niya si Jeremy na nakatulala sa kanya, mas tumibay si Madeline ku
Sa gitna ng katahimikan, narinig ni Jeremy si Madeline na tumawa. "Jeremy, huli na ang lahat. Wala na akong nararamdaman para sa'yo kahit na ano pang sabihin mo ngayon," malamig na sabi ni Madeline. Hindi na niya siya hinahanap-hanap ngayon. "Dahil hindi na kita mahal." Kahit na alam na niya na hindi na siya mahal ni Madeline, nang marinig niya itong magmula sa kanya, pakiramdam ni Jeremy ay parang may isang milyong palaso sa kanyang puso. Pakiramdam niya ay mayroong mga kutsilyo na umuulan sa kanya, hinihiwa ang kanyang laman mula sa kanyang katawan. Ang natitira na lang sa kanyang katawan ay buto. Tinaas ni Madeline ang kanyang kamay at biglang tinulak ang walang buhay na mga kamay ni Jeremy. Tumalikod siya at sarkastikong tinignan ang nanlilumong"Jeremy, tapos na ko sa'yo. Sa sandaling may inutusan ka na sirain ang puntod ng lolo ko, kaagad kong pinagsisihan na minahal ko ang isang walang pusong lalaki na kagaya mo." Nang marinig ni Jeremy ang kanyang sinabi, nakaram
Siguro dahil na rin sa gulat pero tumalon ang puso ni Madeline. Gusto niyang hindi pansinin ang lalaki sa lapag noong una, pero nang makita niyang nakakunot ang noo ni Jeremy at mukhang mayroong masakit sa kanya, umupo siya bago tingnan ang temperatura niya nang hindi niya namamalayan. Malamig ang kanyang pisngi pero mainit ang kanyang noo. Nang makalapit siya sa kanya, maliban sa kanyang amoy, mayroon ring malakas na amoy ng alak. Marami siyang nainom at nanatili pa sa labas sa gitna ng malamig na panahon nang buong gabi. Malamang ay nilalagnat siya ngayon. Ayaw na ni Madeline na maistorbo pa ni Jeremy kaya inisip niya na tawagan na lang ang 911 para kukunin na lang siya ng ambulansya. Pero nang tumalikod siya para gawin iyon, hinawakan ni Jeremy ang kanyang kamay. Malamig ang kanyang kamay ang para bang nagyeyelo ito. Ang lamig mula sa kanyang kamay ay tumagos sa kanyang mga buto. "Wag kang umalis…" bulong niya na para bang nananaginip pa rin siya, bahagyang kumilos ang
Ang mga usap-usapan tungkol sa mga utang at pagbagsak ni Jeremy ay nagsimula na ring dumami. Maraming tao ang naghihintay sa sagot ni Jeremy. Ngunit, pagkatapos ng mahabang panahon ay wala pa rin siyang pahayag sa Twitter. Hinuhulaan rin ni Felipe kung anong gagawin ni Jeremy. Pero kahit nakalipas na ang isang araw ay hindi pa rin lumilitaw si Jeremy. Para bang nawala siya. Pinatay niya rin ang phone niya.Sa kabilang banda, alam ni Madeline na nasa loob ng kanyang apartment si Jeremy. Pero isang araw na ang nagdaan. Tulog pa rin ba siya? Imposible para sa kanya na hindi kumibo pagkatapos ng press conference ngayon. Lumala ba ang lahat niya? Tahimik itong pinag-iisipan ni Madeline. Pagkatapos, sinundan niya si Felipe sa isang magarang restaurant sa Glendale. Nagbukas si Felipe g isang bote ng pinakamahal na wine para magdiwang. "Congratulations at nagawa mo na ang pinapangarap mo. Ngayon, sa'yo na ang Whitman Corporation." Tinaas ni Madeline ang baso niya. Nakangiti ang
Ito na ang ikaanim na taon. Lumipas ang anim na taon sa isang kurap. Nilagay ni Madeline ang kanyang daliri sa ID fingerprint lock at binuksan ang pinto ng apartment. Sa sandaling ito ay naglayag ang kanyang isipan. Naalala niya kung paano siya nakulong sa salang hindi niya ginawa at pinahirapan sa mga taong naroon siya. Hindi niya nakalimutan kung paano siya pwinersang manganak ng mga babaeng preso na iyon sa isang maulang gabi. Paano niya makakalimutan na bukas na ang kaarawan ng anak niya? Pero iba ang taong ito dahil hindi siya iiyak sa harapan ng isang walang lamang libingan. Alam na niya na hindi patay ang kanyang anak. "Mommy, birthday ko bukas," sabi ni Jackson. Parang mga batingaw ang kanyang boses at bumalik sa realidad si Madeline. Medyo nabigla siya at hindi niya mapigilan ang kirot sa kanyang puso. Si Jackson ay ang anak nina Jackson at Meredith. Ang nakakatawa pa roon ay pinanganak ang kanyang anak sa parehong araw na pinanganak si Jackson. "Mommy, kas
"Daddy," tinawag siya ni Jackson sa sandaling ito. Lumingon si Jeremy sa gulat. Nakangiting lumapit sa kanya ang gwapong bata, ang kanyang malilinaw na mga mata ay nagsimulang maging mas lalong kamukha ng kay Madeline. Sa totoo lang, sa tatlong taon ng 'pagkamatay' ni Madeline, bihira niyang marinig na tawagin siyang 'Daddy' ni Jackson. Kahit na gawin niya iyon, palaging walang buhay ang kanyang boses hindi kagaya ngayon. "Daddy, andito ka rin? Gusto mo bang i-celebrate ang birthday ko kasama ni Mommy?" Birthday. Biglang naalala ni Jeremy na bukas na ang birthday ni Jackson. Limang taon na si Jackson pero base sa kanyang alaala, mukhang hindi pa niya naipagdidiriwang ang kaarawan niya nang kasama siya. "Jack, kailangan nang umalis ng tatay mo. Sabihin mo na lang ang gusto mong sabihin sa kanya sa susunod," lumapit si Madeline at nakangiting kinausap si Jackson. Sinasadya niyang sabihin iyon kay Jeremy para umalis na siya. Lumingon siya sa lalaki, ang kanyang mga mata ay
Maraming tao ang umusyoso sa paligid nang dahil sa aksidente. Sa sandaling umandar ang kotse, inisip ni Madeline na hindi na siya makakaalis. Ngunit sa isang mabilis iglap, mayroong isang malakas na pwersa na humawak sa kanya. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng kaligtasan na hindi pa niya nararamdaman noon. Habang natataranta pa rin siya, mayroong nakahawak ng mahigpit sa kanyang mga balikat. "Eveline, ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?" Nang marinig niya ang pamilyar na boses na nag-aalala, napansin na rin ni Madeline na ang taong nagligtas sa kanya ay si Eloise. Ang maganda at eleganteng mukha ni Eloise ay napuno ng pag-aalala. Ang kanyang nag-aalalang nga mata ay nagpapaakyat baba sa buong katawan ni Madeline para tignan kung mayroon siyang mga sugat. Natulala si Madeline ng ilang segundo bago nagsabing, "Ayos lang ako. Salamat, Mrs. Montgomery." Nang marinig ni Eloise kung anong tinawag sa kanya ni Madeline ay namula ang kanyang mga mata. Ngunit wala siyang masabi.
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si