Tahimik na pinanood ni Madeline na umalis ang sasakyan. Kung tutuusin, hindi naman yun kasinungalingan. Buhay pa ang anak nila. 'Ang namatay ay ang nakakaawa at hangal na si Madeline Crawford, hindi ang anak niyo na si Eveline Montgomery.' Plano sanang dalhin ni Jeremy si Madeline sa Whitman Manor pagkatapos nilang bisitahin si Eloise. Subalit, nagbago ang isip niya dahil sa mga pangyayari. "Bigla kong naalala na may importanteng bagay pa pala akong aasikasuhin. Ihahatid muna kita pauwi tapos susunduin kita mamayang gabi, ayos lang ba?" Ngumiti si Madeline. "Sige na, Jeremy. Hihintayin na lang kita." Ngumiti si Jeremy, ngunit hindi natural ang kanyang ngiti. Pinipilit lamang niyang ngumiti para kay Madeline. Pakiramdam ni Madeline na may kakaiba sa kanya mula noong marinig niya na nagpapanggap lang si Meredith. Pagbaba niya mula sa kotse, pinanood ni Madeline na iliko ni Jeremy ang kotse ng hindi man lang lumilingon pabalik. Kabaligtaran ito ng nakagawian niya na pa
Nagulat si Meredith sa biglaang paghablot sa kanya ni Jeremy. Nanlaki ang mga mata niya nang marinig niya ang mga sinabi ni Jeremy. Tila hindi siya makahinga. 'Paano… Paano niya nalaman na hindi ako yun?' 'Maliban na lang kung sinabi na sa kanya ni Madeline ang lahat?' 'Hindi. Hindi niya gagawin yun. Imposibleng gawin niya yun!' "Ehem, ehem…" Pakiramdam ni Meredith na nawalan ng hangin ang baga niya nang humigpit ang hawak ni Jeremy sa kanyang leeg. Namula ang mukha niya at hindi siya makapagsalita. "Anong… Anong sinasabi mo, Jeremy? Ako si Linnie, ang babaeng pinakamamahal mo. Paano mapupunta sakin yung bookmark kung hindi ako si Linnie? Ehem, ehem… Please… Jeremy, bitiwan mo 'ko…" "Sa tingin mo ba makakapagsinungaling ka pa sakin?" Nanlamig ang puso ni Meredith dahil sa malamig at nakakatakot na titig ni Jeremy."Hindi ikaw ang anak nila Eloise at Sean, kaya paano magiging sayo yung gintong pendant na may nakasulat na pangalan na 'Eveline'? Wala kang alaala ng palayaw na
Tumingin siya kay Meredith na parang isang kampyon na nakatingin sa talunan, nagmumula sa lalaki ang isang nakakatakot at dominanteng aura. "Hindi mo sasayangin ang oras ko maliban na lang kung gusto mong maging napakasakit ng pagkamatay mo." Ang babala ni Jeremy. Dalawang beses na umubo si Meredith at pinilit niyang iangat ang kanyang ulo. "Alam ko hindi ako dapat nagsinungaling sayo, Jeremy. Pero… Pero pangako, totoo ang pag-ibig ko para sayo. Mahal kita, Jeremy, mahal talaga kita—" "Diretsuhin mo na ako," Ang biglang sinabi ni Jeremy.Nanlumo si Meredith at kinagat niya ang kanyang labi. "Sige na, sasabihin ko na…" Puno ng kasinungalingan ang mga mata ni Meredith. 'Kung hindi mapapasakin ang lalaking 'to, Madeline, kalimutan mo na rin ang pagmamahal ng lalaking 'to!' Tinatagan niya ang kanyang panga at sumumpa siya sa kanyang isipan bago siya nagsalita. "May elective akong kinuha kasama si Madeline noong freshman year ko, at may babae na may palayaw na Linnie sa klaseng y
Nagmumula ang malamig na hangin sa lalaking kaharap niya, walang emosyon ang mukha niya habang nakatingin siya sa kanya. Umihip ng malakas ang hangin sa sementeryo, dumampi ito sa pisngi ng mga dumadalaw dito. Mahinahong ngumiti si Madeline sa lalaking lumitaw sa kanyang harapan. "Bakit ka nandito, Jeremy?" ang tanong niya, may bahid ng pagkagulat ang kanyang tono. Subalit, hindi niya hinayaang lumabas ang kabang nararamdaman niya. Dahan-dahang naglakad si Jeremy bago siua tumingin sa puntod. "Bakit ka nandito? At sino siya? Bakit mo siya dinalaw? Ito ang unang beses na pumunta ka sa Glendale, di ba? Hindi ko alam na may mga kamag-anak ka na nakalibing dito." Nagpanggap na nagulat si Madeline habang nagsasalita siya, "Hindi mo ba alam, Jeremy? Ex-wife mo pa rin si Madeline. Hindi mo ba natatandaan ang lolo niya?" "Ang lolo ng ex-wife ko?" Tinitigan niya ang pangalang nakaukit sa puntod, nakaukit sa ibaba nito ang mga salitang 'Lolo ni Madeline Crawford'. "Bakit bigla mong d
Ngunit nandito sila ngayon, masaya siyang dinala ni Jeremy sa Whitman Manor. Siguro ito ang ibig sabihin ng mga tao na walang kasiguraduhan ang hinaharap. Si Mrs. Whitman, o Karen Yaleman, ay agad na sumugod para magtanong noong malaman niya na dumating na si Jeremy. "Totoo ba, Jeremy, yung mga nabasa ko sa internet? Talaga bang ginawa ni Meredith yung mga bagay na yun? 12 taon ba siyang makukulong? Talaga bang nagpapanggap lang siya na siya ang anak ng mga Montgomery?" Sumimangot si Jeremy. "Ayaw ko nang marinig ang pangalan niya." "Pero…" "Nandito ako ngayon para ipakilala sa mga magulang ko ang fiancee ko. Matutuwa ako kapag hindi na kayo nagbanggit ng mga nakakainis na pangalan at mga bagay," Ang sinabi ni Jeremy bago siya tumingin kay Madeline. "Ang mom ko mismo ang nagluto ng mga pagkaing 'to. Sana magustuhan mo." "Ano?" Agad na nagdilim ang ekspresyon ni Karen. "Sabi mo sakin may importanteng bisita tayo ngayong gabi, Jeremy. Sinabihan mo pa ako na magluto! Sinasabi
Nagulat si Madeline sa loob ng ilang sandali bago lumitaw ang isang kalmadong ngiti sa kanyang mga labi. "Sa tingin ko naguguluhan ka tungkol sakin, Grandpa Whitman. Paano ako magiging si Madeline Crawford?"Bahagyang dumilim ang liwanag sa mga mata ni Old Master Whitman, ngunit malinaw pa rin ang kanyang mga titig. "Hindi kita pipilitin na umamin kung ayaw mo, Madeline." "Hindi talaga ako si Madeline, Lolo." Nakangiting tumanggi si Madeline. "Bakit naman ako magpapakasal sa lalaking ayaw sakin kung ako si Madeline? Dapat natuto na ako na masusunog lang ako kapag pinilit kong lumapit sa apoy." Nagulat si Old Master Whitman nang marinig niya ang balita. Nagsalubong ang kanyang mga kilay. "Talaga bang magpapakasal ka kay Jeremy?" Tumango si Madeline. "Oo naman, dinadala ko rin ngayon ang anak ni Jeremy." Pagkasabi niya nun, nabaling ang tingin ni Old Master Whitman sa tiyan ni Madeline. Tinikom niya ang kanyang mga labi at hindi na siya nagsalita pa. "Lolo, Vera." Lumapit sa
Ngumisi si Madeline at bakas sa mga mata niya ang masama niyang balak. Noong paupo na si Karen, sumimangot si Madeline at nilagay ang kanyang kamay sa kanyang dibdib. Napatingin ang lahat kay Madeline habang hinawakan naman siya ni Jeremy. "Ayos ka lang ba, Vera?" "May naaamoy akong mabaho. Parang nasusuka ako," Mahinhing sumagot si Madeline, "Baka galing yun sa soup, Jeremy. Ang sama ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko masusuka ako." “...” Agad na dumilim ang ekspresyon ni Karen. Ang soup na ito ang isa sa mga pinagmamalaki niyang lutuin. Mayaman ito sa mga antioxidant at bitamina. Ito rin ang paborito niyang soup. Pero anong sinabi ng babaeng 'to? Mabaho daw ang soup at nasusuka siya? "Itabi niyo ang soup," Ang utos ni Jeremy. Nagulat ang maid, pagkatapos tumango siya at sumunod. "Sandali!" Pinigilan siya ni Karen. "Anong gusto mong sabihin, Vera? Hindi mo kailangang kainin ang niluto ko kung nandidiri ka! Anong gusto mong palabasin sa pagrereklamo mo na nasusuka ka s
"Mother-in-law?" Natawa si Madeline habang nagsasalita, maliwanag ang panunuya sa kanyang kaakit-akit na mukha. "Paano mo nagawang tawagin ang sarili mo na isang mother-in-law?""..." Nanlaki sa gulat ang mga mata ni Karen. Binawi ni Madeline ang kanyang braso kasabay ng paghagip ng kanyang nagmamataas na mga mata sa nanggagalaiti at galit na galit na ekspresyon ni Karen. Biglang lumamig ang hangin sa paligid. "Ikaw ang dapat na mag-ingat sakin. Hindi ako si Madeline Crawford, at hindi hahayaan na tapak-tapakan mo ako at pagalitan o saktan ako kung kailan mo gusto.""Ikaw..." Sumiklab ang galit sa mga mata ni Karen kasabay ng pagtaas niya ng kanyang braso upanh turuan ng leksyon si Madeline."Tumigil ka!" Umalingawngaw sa hangin ang nagyeyelong boses ni Jeremy, dahilan para mapahinto si Karen.Tinaas ni Madeline ang kanyang kilay at nagsalita siya. “Hindi mo ba nakikita kung gaano ako kahalaga para kay Jeremy? Huwag mo akong gagalitin, naiintindihan mo ba?""..." Hindi makapagsa
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si