Nang makita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Madeline, pinisil ni Jeremy ang kamay niya at malambing siyang dinamayan. "Kahit na anong mangyari, mananatili ako sa tabi ninyo ni Lily. Basta't nandito ako, hindi ko hahayaang saktan ka ulit ni Carter." Habang pinakinggan niya ang mga pangako ni Jeremy, uminit ang puso ni Madeline, ngunit mas lalo siyang nag-alala. "Hindi Jeremy, sa tingin ko, ang taong pinaka nasa panganib ngayon ay ikaw dahil naniniwala pa rin siya na pinatay mo ang anak nila ni Shirley." Alam ni Jeremy na nag-aalala si Madeline sa kanya at hindi niya ito pwedeng hindi seryosohin. "Linnie, bumalik muna tayo sa Glendale. Sa ngayon, gustong samahan ni Carter si Shirley para gamutin ang sakit niya rito kaya pansamantalang wala siyang lakas na labanan tayo." Tinaas ni Jeremy ang kanyang mga mata para tignan ang munting prinsesa na nasa kanyang tabi. "Oras na rin para magkitang muli ang pamilya natin." Narinig ni Madeline na gustong dalhin ni Jeremy si Lilli
Binaba ni Jeremy ang kanyang titig at nakita ang munting prinsesa na nakatingin sa kanya nang may inosenteng ngiti habang kinurap niya ang kanyang bilugang mga mata. Para bang kaagad na natunaw ang puso ni Jeremy. Pinaupo niya si Lillian sa kanyang hita pagkatapos ay hinaplos ang kanyang ulo nang mapagmahal at malambing. "Lily, may gusto ka bang sabihin sa'kin?" Kinurap ni Lillian ang kanyang mga inosenteng mata at inabot kay Jeremy ang isang piraso ng papel na nasa kanyang maliit na kamay. Kinuha ito ni Jeremy at binuksan ang sulat. Sa loob nito, mayroong isang salita na sinulat ni Lillian. Kahit na hindi masyadong maganda ang pagkakasulat dito, malinis pa rin itong tignan. Malinaw na nakita ni Jeremy ang isang salita. "Fab." Kaagad na naintindihan nina Madeline at Jeremy ang gustong sabihin ni Lillian. Gustong makita ng bata si Fabian. "Jeremy." Tinignan ni Madeline ang lalaki nang nakakunot ang noo. "Bakit hindi natin hayaan na si Lily ang magdesisyon?" "Hayaan na
Nang makita niya ang papalapit na kaaya-aya at maliit na anyo, dahan-dahan ring ngumiti sa tuwa ang labi ni Fabian. Nang tumakbo si Lillian papunta sa kanya, lumuhod si Fabian at malumanay na hinawakan ang maliit na kamay ni Lillian. "Lily, mabuti at ayos ka lang." Nakahinga siya nang maluwag sa loob niya. Nang makita niyang ligtas ang maliit at kaaya-ayang bata ay doon lamang gumaan ng kaba na nararamdaman niya nitong mga nakaraang araw. Ngunit, nang maalala niya na iuuwi na nina Madeline at Jeremy si Lillian, para bang lumubog ulit sa ilalim ng dagat ang puso niya. Para bang naramdaman ni Lillian ang pag-aalala ni Fabian para sa kanya nitong mga nakaraang araw, kaya nilapitan niya si Fabian, tinaas ang kanyang mga kamay para malumanay na yakapin si Fabian, at pagkatapos ay malambing na sumubsob sa bisig ni Fabian nang ilang sandali. Tinaas ni Fabian ang kanyang kamay at hinawakan ang maliit na ulo ni Lillian; ang kanyang mga mata ay puno ng tunay na pag-aalala. Pinanood n
Para bang sandaling natulala ang ekspresyon ni Fabian nang tanungin siya ni Jeremy ng tanong na iyon. Ito ba talaga ang tunay na dahilan? Hindi. Siguro hindi. Medyo makasarili pa rin siya. Ngunit, hindi maipapaliwanag sa salita ang kanyang pagiging makasarili. Ang kabuuan lang nito ay hindi niya gustong iwanan siya ni Lillian. Kahit na ganoon, anong karapatan niya na sabihing hindi niya ito gusto? Ang maliit na bata ay ang hiyas nina Jeremy at Madeline, at mayroon siyang sariling tahanan. Nang makita ni Madeline na nakatulala at tahimik si Fabian, binasag niya ang katahimikan. "Fabian, alam naming dalawa ni Jeremy na sinsero lang nagmamahal at nagpapahalaga para kay Lily. Pero sobrang nag-aalala ang pamilya namin, at gusto na rin nila siyang makita dahil ang tagal na rin simula noong kinuha mo siya. Naiintindihan ko ang nararamdaman mo, at umaasa ako na sana maintindihan mo rin ang nararamdaman namin bilang mga magulang." Nakiusap si Madeline. Sa sandaling ito, k
Nang makita ang nagtatakang tingin sa mga mata ng munting prinsesa niya, nagsimula ring sumakit ang puso ni Madeline. “Good girl, Lily. Babalik din kaagad si Fab.” Itinaas ni Lilian ang kanyang tingin para salubungin ang maamong titig ni Madeline na para bang tinatanong niya si Madeline kung totoo ba ito. Naunawaan ni Madeline ang ibig-sabihin ng munting prinsesa at seryosong nangako, “Ipinapangako kong siguradong babalik si Fab.” Nang marinig ito ni Lilian, ang pagtataka sa mga mata ni Lilian ay hindi na masyadong malala. Pagbalik sa kanyang upuan, masunuring umupo doon si Lilian buong oras. Nakikita ni Madeline at Jeremy na hinihintay ng bata si Fabian. Naalala nila ang unang pagkikita ni Fabian at lilian. Pagkatapos sagipin ni Fabian ang inosenteng Lily mula kay Felipe, nagkaroon ng samahan ang dalawa. Kahit noon ay pasaway si Fabian, kahit paano, unti-unti siyang naging mas maunawain. Naging mabait siya kay Lily. Sobrang bait. Nag-away pa sila ni Lana dahil kay
Sadyang lumapit ang taong ito at mukhang kilala sila nito. Kaagad na napagtanto ni Madeline na kilala ng lalaking ito si Evan. Magalang niyang nginitian si Evan bago harapin si Madeline at Jeremy. “Kayo ba si Mr. at Mrs. Whitman?” Magalang na tanong ng lalaki. Tumango si Madeline at Jeremy. “At ikaw?” “Siya ang assistant ni Fab,” Sinabi ni Evan, habang sumasagot para sa lalaki. “Assistant ni Fabian?” Nagtaka si Madeline, tapos para bang mau naunawaan siya. “Di ba pupunta si Fabian?” Ngumiti ang lalaki at tumango. “Biglang may importanteng bagay na kailangang asikasuhin si Mr. Johnson, kaya hindi siya makalabas sa ngayon. Sinabihan niya akong dalhin dito ang mga gamit ni Ms. Lily, at ang lahat ng ito ay nasa kotse. Pwede ko bang maabala si Mr. at Mrs. Whitman na sumunod sa akin at kunin ang mga ito?” Pagkatapos pakinggan ang paliwanag ng lalaki, naunawaan din ni Madeline at Jeremy. Tapos dinala nila si Lilian palabas ng coffee shop nang magkasama. Habang nililipat nila
”Paano mo mabubuhat nang mag-isa ang tatlong maleta? Hayaan mo nang kunin ko ang isa.” Nang hindi na nagsasalita pa, kinuha ni Madeline ang itim na kahon gamit ng isang kamay at ang maleta gamit ng kabila. “Tara na Lily. Babalik na tayo sa hotel.” Narinig ni Lilian na tinatawag siya ni Madeline, ngunit nakatingin pa rin ang bata sa direksyon ni Evan nang matagal bago siya lumingon para sumunod kay Madeline. Syempre nararamdaman ni Madeline at Jeremy ang nararamdaman ni Lilian, pero hindi sila nagsalita. Pagbalik sa hotel, inilapag ni Madeline ang itim na kahon sa kama at tinawag si Lilian. “Lily, isa itong regalo mula kay Fabian. Tingnan natin kung anong nasa loob.” Kinurap ni Lilian ang malaki at maganda niyang mga mata at inabot ang maliit niyang kamay para hilahin ang ribbon at tinulungan si Madeline na buksan ang kahon. Pagkatapos itong buksan, nakaramdam si Madeline ng liwanag na tumatama sa mata niya. Nang tingnan niya nang maigi, natuklasan niyang ang laman ng kaho
Direktang nagtanong si Fabian. Nang makita niyang ibinalik ang regalo, nagkaroon ng dismaya at inis sa mga mata niya. Ngumiti nang marahan si Jeremy at sinabi, “Fabian, nauunawaan ko kung anong nararamdaman mo noong iniregalo mo ito kay Lily, pero masyado itong mahal.” “Masyadong mahal?” Malinaw na nagtaka ito sa salitang ito, tapos tumawa siya. “Ang pinakamayamang lalaki sa Glendale ay nagsabi sa akin na masyadong mahal ang regalo ko.” Naunawaan ni Jeremy ang ibig-sabihin ni Fabian at mayroon pa ring ngiti sa kanyang mukha. “Walang kinalaman ang pinagmulan kong pamilya kung mahal ba o hindi ang regalong ito. Fabian, alam ko ang nararamdaman mo para kay Lily, at pati si Linnie, pero tingin ko hindi ito nababagay kay Lily.” Tinanggihan pa rin ito ni Jeremy. Tumango si Fabian. “Umalis ka na pala.” “Aalis na ako, pero kailangan ko pa ring pasalamatan ka nang personal.” Kaagad na sumagot si Fabian, “Natanggap ko na. Makakaalis ka na Jeremy.” “Sige.” Hindi na nagsalita pa si
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si