Medyo nabigla si Carter habang nakatingin siya kay Madeline na nagsimula nang mapasailalim sa estado ng hipnotismo. Hindi siya nagkamali ng narinig. Sinabi ni Madeline ang pangalan ng taong gusto niyang makita, at ang taong yun ay hindi si Jeremy. Taliwas ito sa plano ni Carter sa paghipnotismo kay Madeline.Tinignan niya si Madeline at sinubukan niya na muling hugutin ang isipan ni Madeline. “Eveline, tatanungin kita uli. Sino ang nakikita mo sa may bolang kristal?” Nang marinig ni Madeline ang tanong ni Carter, pinikit niya ang kanyang mga mata at masunurin na sinagot, “Si Lily. Nakita ko ang pinakamamahal kong anak na babae, si Lily.” Nung muling narinig ni Carter ang kanyang sagot, sigurado siya na ang taong kinasasabikan ngayon na makita ni Madeline ay walang iba kung hindi ang kanyang anak na si Lillian. Kasalukuyang nasa F Country si Lillian, at walang alam si Madeline kung ano ang kalagayan nito ngayon doon at kung saan ito nakatira. Kaya naman nangungulila siya ng
“Ganun ang nangyari.” Pinagpilitan ni Carter na ganun ang nangyari, pero ang kanyang mga mata ay napaka malumanay nung mga sandali na yun. “Shirley, hindi mo na kailangan pang isipin ang mga bagay na ito. Ang kailangan mo lang gawin ay magpagaling ng maayos. Huwag kang mag-alala, kahit na gaano pa kalaking halaga at pagod ang kailangan, pagagalingin kita ng sa gayon ay makatayo kang muli.” Pagkatapos niyang ipangako ito, tumayo si Carter at naglakad papunta sa likuran ni Shirley para itulak ang wheelchair nito ng dahan dahan. Wala nang ibang masabi pa si Shirley. Ang tanging nagawa lang niya ay ang umiyak ng tahimik. Alam niya na determinado si Carter na ipagpilitan ang sinasabi niyang paghihiganti na para bang nahipnotismo siya ng isang bagay na hindi nakikita ninoman. Pati si Carter, ay wala nang iba pang sinabi at tinulak na lang ang wheelchair ni Shirley… Pagkatapos ihatid ni Carter si Shirley pabalik sa kwarto nito, pakiramdam pa rin niya na parang may mali. Sigurado
“Eveline…”Tinignan n Shirley si Madeline na pumasok sa loob ng may dahan dahan na hakbang. May pakiramdam si Shirley na merong mali sa taong ito na nasa kanyanga harapan, pero hindi niya matukoy kung ano ito. Nang makapasok ito, tinignan ni Madeline si Camille ng may ngiti at saka binaling ang kanyang tingin kay Shirley. “Ikaw ba… ay kaibigan ng aking mapapangasawa?” ‘...” Nagulat si Shirley ng panandalian. Nung narinig niya ang mga sinabi ni Madeline, nakumbinsi na siya na si Madeline ay talagang napasailalim sa malalim na hipnotismo. Ang isipan ni Madeline ay hindi na sa kanya. Ang mga sinasabi niya at ginagawa ay parte lahat ng intensyon ni Carter. Tinignan lang ni Shirley si MAdeline at hindi kumibo. Nang makita niya na hindi sumasagot si Shirley, kaya muli siyang kinausap ni Madeline ng may palakaibigan na tono. “Naaalala kita. Ikaw si Shirley. Mukhang may mga masama akong karanasan noon ng dahil sayo, pero sinabi sa akin ni Carter na nakalipas na ang lahat ng iyo
Bigla niyang narinig ang masayang salaysay ni Madeline. Nagulat si Camille nung narinig niya ito, pero nauunawaan niya kung bakit ito sinabi ni Madeline. Nasa ilalim ng hipnotismo ni Carter si Madeline, kaya aa kasalukuyang isipan ni Madeline, si ACrter ang Jeremy na matagal na niyang minahal. Ang kanyang isipan at mga mata na nabubulagan ng isang ilusyon. Mahal pa rin niya si Jeremy. Ito ang bagay na hindi kayang baguhin ng hipnotismo. Ang kaya lang gawin ni Carter ay ang pagtakpan ang katotohanan. “Oo, sa wakas ay ikakasal na kayo. Natutuwa ako para sa inyo.” Sumakay na lang si Camille at binigay niya ang kanyang basbas kay Madeline. Ngumiti si Madeline nang marinig niya ito. Nang tinaas niya ang kanyang tingin, kuminam ang kanyang mga mata ng may bahid ng pagkagulat. Tumingin siya sa malayo at malambing na sinabi, “Carter.” Tinawag ni Madeline si Carter. Nang tinignan niya ang papalapit na lalake, makikita sa kanyang mga mata ang imahe ni Jeremy, at ang pangalan na
Huminto ang wheelchair ni Shirley pagkatapos magsalita ni Carter. Isang bihira, at masayang ngiti ang makikita sa mukha ni Carter nung nakita niya na tumigil si Shirley sa paglayo sa kanya. “Shirley, alam ko na, sa puso mo, isa akong makasariling bastardo ngayon, pero kahit na anong mangyari, ikaw pa rin ang nag-iisang babae sa buhay ko.” Nang marinig niya ang sagot ni Carter, biglang diniinan ni Shirley ang pagpindot niya ng switch ng kanyang wheelchair. Umagos ang luha mula sa kanyang mga mata, pero pinigilan niyang tumulo ang mga ito. Bukod doon, hindi niya sinagot si Carter. Tahimik lang niyang pinindot muli ang switch ng kanyang wheelchair, at nagpatuloy na lumabas ng kwarto. Tahimik na pinanood ni Carter si Shirley hanggang sa makalayo ito. Mabilis ang tibok ng kanyang puso, at dumilim ang kanyang mga mata. “Jeremy, mararamdaman mo na rin ang sakit na nararanasan ko.” Nang masabi ito ni Carter, tumunog ang kanyang phone. Sinilip niya ang kanyang phone, at isang
Kahit na kailangan niyang pumasok sa lunga ng isang tigre, hindi magdadalawang-isip si Jeremy na gawin yun. Alam na ni Carter kung ano ang gagawin ni Jeremy. Naglakad siya sa unahan ni Jeremy at dinala siya sa sala. Pagkatapos ay may inutusan siya na katulong, “Sunduin mo sa aking mapapangasawa at sabihin mo na tinatawag ko siya na bumaba.” Kaagad na sumunod ang katulong at umakyat papunta sa isang kwarto. Mapapangasawa?Naghihinala si Carter. Alam niya na, noon, ay kinasal si Carter kay Ada.Naaresto si Ada dahil sa mga krimen na ginawa niya at nasa kulungan pa rin ito hanggang ngayon, pero sila Carter at Ada ay marahil kinansela na ang kanilang kasal sa mga panahon na yun. Pero, ikakasal nanaman ba kaagad si Carter? Si Shirley ba ang pakakasalan niya?Naghihinala si Jeremy, pero ito ang lang ang posibilidad na naisip niya. Nahuhulaan ni Carter kung ano ang iniisip ni Jeremy sa itsura ng mga mata nito. Inangat niya ang kanto ng kanyang labi at sinilip ang isang direk
Nang marinig ito ni Madeline, lumingon siya at nakita niya na nakangiti sa kanya si Jeremy. Nakatingin din sa kanya pati si Carter. May pakiramdam siya sa kanyang puso na ginagabayan ni Jeremy si Madeline ng mahuli niya ito. Pero, hindi nag-aalala si Carter.Kahit ang isang propesyonal na hipnotista ay hindi kayang buwagin ang kanyang advanced hypnosis na ginawa niya kay Madeline, lalo na si Jeremy na walang kaalam alam tungkol sa hipnotismo.‘Sir, ang ibig niyo bang sabihin ay…” Nagtatakang tinignan ni Madeline si Jeremy. “Ibig niyo bang sabihin ay kailangan kong tanungin kayo kung sino kayo?” Tumango so Jeremy habang nakangiti. “Hindi mo pa tinatanong ang pangalan ko, Miss Montgomery.”Medyo nagulat si Madeline. Mukhang naisip niya na si Jeremy ay may sinabing hindi naman na kailangan. Pero, ngumiti pa rin si Madeline at nagtanong, “Sir, ano ang pangalan mo>?”“Ang pangalan ko ay Jeremy Whitman,” mabilis na sinagot ni Jeremy ang tanong ni Madeline. Pagkatapos, dagdag pa
Sa kasalukuyan, wala si Jeremy sa mga alaala ni Madeline, pero ang mga salita ni Jeremy at kilos at nagbigay kay Madeline ng pakiramdam na parang kilala niya ito, isang pakiramdam na katulad ng kung ano ang nararamdaman niya para kay Carter. Sa oras na ito, isang katulong ang lumapit. Sinabi niya na inutusan sila ni Camille na pumunta sa ancestral hall. Dahil sa ayaw na niyang mag-aksaya pa ng oras, sinama ni Carter si Madeline palabas. Bago sila umalis, sinabihan niya ang isa sa kanyang mga bodyguard na manmanan ang bawat kilos ni Jeremy. Ang totoo, sa simula pa lang, sinadya niyang hayaan na makapasok si Jeremy sa loob ng kanyang pamamahay para makita si Madeline ng sa gayon ay mailang si Jeremy. Pero, sa halip na nagawa niya ang kanyang layunin, ngayon ay nakalamang pa si Jeremy. Ganunpaman, hindi ito sineryoso ni Carter. Tinignan niya si Madeline na nasa aknyang tabi, at napangiti siya. Umakyat si Jeremy sa itaas pero ang kanyang mga mata ay patuloy na sinundan ng ting