"Hindi ba halata kung anong gusto kong gawin? Gusto kong iparanas sa'yo kung anong pakiramdam na mawala ang taong minamahal mo, habang-buhay." “...”“Carter! Carter!”Beep—Nang pipigilan siya ni Jeremy, narinig niya ang busy tone sa kanilang linya. Binaba ni Carter ang tawag at lumipad ang eroplano pagkatapos ng sampung minuto. Kaagad na bumili ng plane ticket si Jeremy papuntang St. Piaf online. Nang pauwi na siya para mag-impake, bigla siyang nakatanggap ng tawag mula sa guro. Sa kabilang linya, humikbi ang guro ni Jackson at pabulong na nagsabi, "Mr. Whitman, may sunog sa school ngayon lang. Nagmamadali kaming patayin ang sunog, tapos nawala sina Jackson at isa pang bata sa klase pagkatapos naming mapatay ang apoy. Tinignan na namin ang security footage at nakita namin ang dalawang lalaki na sapilitan silang kinuha sa gitna ng sunog." Pagkatapos niya itong malaman, kaagad na nagpunta si Jeremy sa paaralan para tignan ang footage. Nang makita niya ang dalawang lalakin
Biglang huminto si Carter sa kanyang ginagawa. Inangat niya ang kanyang mukha para tignan ang pinto ng study at, sa kanyang gulat, nakita niya si Shirley na pumasok habang tinutulak ang kanyang sarili sa wheelchair. "Talagang kumilos ka laban sa kanya." Habang pinapagalaw ang kanyang wheelchair, pumasok si Shirley sa kwarto at tinignan ang kasalukuyang natutulog na si Madeline. "Pakawalan mo siya.""Hindi ko siya pakakawalan ngayon." Nagbigay ng desididong sagot si Carter kay Shirley nang walang pag-aalinlangan. "Shirley, wala kang pakialam sa bata, pero ako, meron. Hindi ko hahayaang mamatay ang anak ko nang basta-basta sa mga kamay ni Jeremy. Gusto kong ipaghiganti ang anak natin." Habang pinahayag ni Carter ang kanyang determinasyon kay Shirley, ang kanyang mga mata ay puno ng poot. "Carter, ilang beses ko bang sasabihin sa'yo para maintindihan mo? Walang kinalaman si Jeremy sa pagkamatay ng bata at wala ring itong kinalaman kay Eveline." "Shirley, ikaw ang hindi nakaka
"Eveline, ako to." Tinaas ni Shirley ang kanyang kamay para marahang tapikin ng braso ni Madeline. Lumingon si Madeline at kuminang ang gulat sa kanyang mga mata. "Shirley?" "Ako nga." Tumango si Shirley. "Madeline, nandito ka sa St. Piaf," sunod na sabi ni Shirley. " Sa St. Piaf?" Kumunot ang noo ni Madeline, unti-unti niyang naalala lahat ng nangyari bago siya mawalan ng malay. Malinaw na sa kanya ngayon. Siya talaga ang pangunahing pakay ni Carter para sa kanyang paghihiganti. Habang inayos ni Madeline ang kanyang isipan, narinig niya ang mabuting paalala ni Shirley na dumaan sa kanyang tainga. "Eveline, mahihirapan kang umalis sa lugar na to sa ngayon, pero naniniwala ako na may paraan si Jeremy para hanapin ka. Pero gusto kong ipaalala sa'yo na nasa St. Piaf tayo at hindi pangkaraniwan ang katayuan ni Carter dito. Noon, kayang sumingit ni Jeremy sa mga tao, pero baka hindi niya ito magawa sa pagkakataong ito." Pagkatapos marinig ang sinabi ni Shirley, nagsimulang m
Tinignan ni Shirley ang mga mata ni Madeline habang nagsimula siyang kabahan. Nag-aalala siya na baka biglang bumalik si Carter sa sandaling ito. Kung ganoon, hindi niya matutulungan si Madeline. Maingat na tumingin si Madeline sa paligid ng study. Pakiramdam niya ay naglagay ng security camera si Carter sa study. Baka pinapanood ni Carter ang bawat isang kilos nila ni Shirley. Kagaya ng inaasahan ni Madeline, pinapanood nga ni Carter ang lahat ng nangyayari sa study ngayon habang hawak ang kanyang phone. Sa sandaling ito, nakita niya si Madeline na tumayo, naglakad papunta sa mesa, kumuha ng isang piraso ng papel mula sa mesa, pagkatapos ay kumuha ng panulat at nagsulat ng kung ano sa papel. Ginalaw ni Carter ang camera papunta sa papel at tinignan ito. Nakikita niya kung ano ang sinulat ni Madeline sa papel. "Kung talagang ginamitan ako ng advanced hypnosis ni Carter, maghanap ka ng paraan para iabot ang papel na to kay Jeremy para sa'kin." Nagsalubong ang kilay ni Cart
"Tama na." Bigla na lang, pinutol ni Carter si Madeline. Puno ng inis ang kanyang mukha. "Eveline, sa tingin mo matatakasan mo to sa pagsabi mo niyan? Imposible." "Hindi ko naisip na takasan ito. Kaya sinabi ko na kung gusto mo kong gamitan ng hipnotismo, gawin mo na ngayon." Tinitigan ni Madeline si Carter nang hindi natatakot. Handa na siya sa pinakamasamang mangyayari. Habang tinignan ni Carter ang walang pakialam na ekspresyon ni Madeline, unti-unting bumugso ang apoy sa kanyang puso. "Sige, dahil sinabi mo, susundin kita ngayon din." Pagkatapos niyang magsalita, nilabas niya ang lumang pocket watch mula sa bulsa ng kanyang suit. Hindi nagtangka si Madeline na iwasan ito at tumingin nang diretso sa pocket watch. Nang makita ni Carter kung gaano siya kamasunurin, kaagad niyang sinimulan ang hypnotismo. Nang makita ito, lumapit si Shirley para pigilan sila. "Eveline, nababaliw ka na ba?" Sinubukan niyang gisingin si Madeline na inisip niya ay nagamitan ng hipnotismo
Biglang inangat ni Madeline ang kanyang ulo nang marinig niya ang boses at nagulat siya nang makita si Camille. Bahagyang ngumiti si Madeline. "Madam Gray, sa tingin mo, bakit ako nandito? Syempre, inimbitahan ako rito ng anak mo." "..." Sandaling nanahimik si Camille. Naintindihan niya ang sinasabi ni Madeline. Malinaw na dinala siya rito ni Carter nang sapilitan. Hindi alam ni Camille kung anong sasabihin niya kay Madeline. Sa sandaling ito, hinawakan ni Shirley ang kanyang kamay. "Tita Cammy, alam kong ayaw mo sa'kin dahil umalis ako noon nang walang pasabi, pero umaasa ako na may maipapangako ka sa'kin sa ngalan ng relasyon natin noon." Hinawakan ni Shirley nang mahigpit ang kamay ni Camille. "Hayaan niyong makaalis si Eveline." Nabigla si Camille nang marinig niya iyon. Hindi niya siya tinanggihan nang diretso. Malinaw na mayroong bahagyang pag-aalinlangan sa kanya. Tinignan niya si Madeline. Naantig na ang damdamin ni Camille. "Tita Cammy, inosente si Eveline. W
Naglakad si Madeline papunta ng balkonahe. Nakagawian na niya na hawakan ang kanyang wedding ring sa kanyang palasingsingan, pero wala siyang naramdaman doon. Paano niya nakalimutan yun? Tinanggal niya ang kanyang singsing at iniwan ito sa carpet ng hotel noon. Marahil ay hawak na ito ngayon ni Jeremy. Naniniwala siya na nakita na ni Jeremy ang mga palatandaan na iniwan niya. ‘Jeremy, hindi ko naisip na gagawin natin to uli.“Pero ngayon, baka tuluyan na niyang mabura ang lahat ng alaala ko ng sa gayon ay makontrol niya ang isipan at mga alaala ko. “Sana naman ay maunawaan mo kung bakit ako naging malupit sa iyo noon. Alam kong mauunawaan mo.” Binulong ni Madeline sa kanyang sarili habang nakatulala sa maaliwalas na kalangitan. Click. Maririnig ang tunog ng pagbukas ng pinto sa kanyang likuran. Alam ni Madeline kung kaninong yabag ng mga paa kung sino ang pumasok. “Sa tingin ko ay handa ka na.” Narinig niya ang walang emosyon na boses ni Carter. Hindi kumibo at nana
Medyo nabigla si Carter habang nakatingin siya kay Madeline na nagsimula nang mapasailalim sa estado ng hipnotismo. Hindi siya nagkamali ng narinig. Sinabi ni Madeline ang pangalan ng taong gusto niyang makita, at ang taong yun ay hindi si Jeremy. Taliwas ito sa plano ni Carter sa paghipnotismo kay Madeline.Tinignan niya si Madeline at sinubukan niya na muling hugutin ang isipan ni Madeline. “Eveline, tatanungin kita uli. Sino ang nakikita mo sa may bolang kristal?” Nang marinig ni Madeline ang tanong ni Carter, pinikit niya ang kanyang mga mata at masunurin na sinagot, “Si Lily. Nakita ko ang pinakamamahal kong anak na babae, si Lily.” Nung muling narinig ni Carter ang kanyang sagot, sigurado siya na ang taong kinasasabikan ngayon na makita ni Madeline ay walang iba kung hindi ang kanyang anak na si Lillian. Kasalukuyang nasa F Country si Lillian, at walang alam si Madeline kung ano ang kalagayan nito ngayon doon at kung saan ito nakatira. Kaya naman nangungulila siya ng