Nang marinig niya ito, kaagad na nagbago ang ekspresyon ni Fabian. Naglakad siya gamit ng kanyang mahahabang binti nang kasing bilis ng kidlat at dumating sa kwarto ni Lillian. “Lily.”Kinakabahan niyang tinawag ang kanyang pangalan. Pagpasok niya sa kwarto, napansin niya na ang hindi kagaya ng inaasahan niya ang nangyayari sa loob. Hindi umiiyak si Lillian, at ang kwarto ay nilagyan ng dekorasyon para magmukhang isang birthday party. Nakita ng isang katulong sa kwarto ang pagbabalik ni Fabian at masayang ngumiti habang bumati siya, "Happy birthday, Young Master Fabian." ‘Birthday?’Natulala si Fabian. 'Birthday ko ba ngayon?' Ang huling beses na ipinagdiwang niya ang kanyang kaarawan ay bago mamatay si Yorick. Nakalimutan na niya kung ano ang pakiramdam na ipagdiwang ang kanyang kaarawan. Ngayon, pinanood niya si Lillian na lumapit sa kanya nang nakangiti habang hawak ang isang maliit na shortcake. Mukha siyang isang inosenteng anghel na ibinabalik sa kanya ang k
Ngunit para sa mga mata ni Fabian, walang katumbas ang drawing na ito. Nakasulat pa sa cake ang tatlong salitang, "Happy Birthday, Fab." Napakagandang sulat. Naramdaman ni Fabian ang isang magandang bulaklak na unti-unting namumukadkad sa kanyang puso at tinginan niya ang mga mata ni Lillian na kumikinang na parang isang gabing puno ng bituin. "Lily, gusto ko bang kumain tayo ng cake?" Inimbitahan siya ni Fabian nang nakangiti. "Kaunti nga lang ang pwede mong kainin. Ngumiti si Lillian sabay tumango. Sa tahimik na gabi, hawak ni Fabian ang plato sa isang kamay habang sinubuan niya si Lillian. Masayang ngumiti si Lillian. Sa ilalim ng mainit na ikaw ng kwarto, para siyang isang maliit na diwata na may ngiting parang nagpapagaling kay Fabian. "Aalagaan kita hanggang sa gumaling ka, Lily. Kung gusto mo pa rin pagdating ng oras na iyon, pwede kitang patuloy na alagaan pagkatapos nun." Nangako si Fabian at binalak na haplusin ang tuktok ng ulo ni Lillian, pero nang maisip
Mabilis na tumingala si Jeremy at nakita niya si Evan na pumasok. "Ikaw ang kaibigan ni Fabian? Isa ka bang doktor?" Mabagal na tumayo si Jeremy. "Malamang may paraan ka para matawagan si Fabian. Nasaan siya?" Nang hindi sinasagot ang tanong ni Jeremy, lumapit si Evan kay Jeremy, binuksan ang kanyang phone, at tinuro ang screen. "Ito ba ang anti-toxoid test reagent na sinasabi mo?" Pinakita ni Evan kay Jeremy ang larawan. Kaagad na tumingin si Jeremy at nagliwanag ang kanyang mga mata sa sandaling nakita niya ang larawan. "Yan yun. Saan nanggaling ang larawan na to?" "Pinadala sa'kin to ni Fabian." “Fabian?”Tumango si Evan. "Nahanap niya ang anti-toxoid test reagent sa bag ng asawa mo at papunta na siya rito ngayon." Nang marinig iyon ni Jeremy, bahagyang napanatag ang kanyang puso na para bang nakabitin sa ere. "Gaano pa katagal bago makarating si Fabian?" Naiinip si Jeremy. Nag-aalala siya na baka magising si Madeline bago makarating si Fabian. Mas nag-aalala siya
“…”Nautal si Jeremy; bumara sa kanyang lalamunan ang kanyang mga salita. Nanginig si Jeremy bago tumingin sa mga mata ni Madeline na nakatingin sa kanya. "Linnie, ako…" "Linnie?" Inulit ni Madeline ang salita at bigla na lang tumawa nang mahina at malamig. "Anong nangyari sa'yo? Ang taong pinakamamahal ko pero pinakakinamumuhian ako ay tinatawag ako ngayong Linnie." Tumawa si Madeline at mabagal na tumayo. Gustong lumapit ni Jeremy para suportahan siya pero tinanggihan siya ng namumuhing si Madeline. Nakikita niya na wala sa tamang pag-iisip ngayon si Madeline habang kumislap ang kanyang namumulang mga mata. Matingkad ito kumpara sa kanyang napakaputlang mukha. Sinuportahan ni Madeline ang kanyang sarili gamit ng isang kamay, umupo sa kama, at ang kanyang isa pang kamay ay biglang humawak sa kanyang dibdib. Pinikit niya ang kanyang mga mata at mabilis na huminga. Nagulo ang normal na bilis ng kanyang paghinga at tibok ng puso. "Linnie, pwede mo ba akong bigyan ng
Nagulat si Madeline sa biglaang reaksyon ni Madeline. Gusto niya siyang iwasan sa sandaling ito, pero biglang nilahad ni Jeremy ang kanyang mga braso at kinulong si Madeline sa isang mahigpit na yakap. Nabigla si Madeline. Sa kasalukuyan, sa kanyang isipan, kinaaayawan siya ni Jeremy. Kinamumuhian siya nito. Hindi siya nito yayakapin kagaya ng ginagawa niya ngayon. Kung kaya't naisip niya na isa itong plano. Nang sinubukan niyang kumawala mula sa yakap ni Jeremy, mahina siyang nagsalita sa kanyang tainga. "May sakit ka, Linnie. Nakalimutan mo na pinatawad mo na ako. Nakalimutan mo rin na nagmamahalan na tayo ngayon." 'May sakit ako?' Inisip ni Madeline ay nagsisinungaling sa kanya si Jeremy. Ngunit nang tinignan niyang muli ang kwarto, mukha nga talaga itong isang ward. Naramdaman niya rin na hindi komportable ang kanyang katawan at mabilis ang kanyang paghinga; ang bawat isang tibok ng kanyang puso ay sinasabayan ng isang bahagyang kirot. Kahit na ganoon, para kay
Tinignan ni Jeremy ang orasan. Habang naghihintay sa pagdating ni Fabian, inobserbahan ni Jeremy si Madeline. Napansin niya na nahiga si Madeline sa kama nang nakatagilid, kalahating nakabaluktot ang kanyang katawan nang nakatalikod sa kanya. Nang mapansin ni Jeremy na masama ang pakiramdam ni Madeline, gusto niya talagang pumasok, pero natatakot siya na baka magwala siya ulit. Maliban roon, dumating kanina si Evan para ipaalam sa kanya na parating na si Fabian. Sa isang iglap, dumating nga si Fabian. Nang may kalmadong ekspresyon, sandaling sinalubong ni Fabian ang mga mata ni Jeremy, pagkatapos ay itinaas ang kanyang kamay at iniabot ang anti-toxoid test reagent kay Jeremy. "Kunin mo to." Gumaan ang pakiramdam ni Jeremy nang makita niya ang anti-toxoid test reagent. Kahit na hindi nito tuluyang maiaalis ang lason sa katawan ni Madeline, kahit na papaano, maiaayos nito ang kanyang kondisyon. Kinuha ito ni Jeremy, pagkatapos ay tinignan niya si Fabian at pinarating ang
Pamilyar si Fabian para kay Madeline dahil simula nang makarating siya rito, sina Fabian at Evan ang kanyang madalas na makita. Nakikita niya na sinadyang harangan ni Fabian ang pinto pero wala siyang balak na umatras. Sa sandaling humakbang siya paharap, hinila ni Jeremy ang kanyang braso na tumakbo mula sa kanyang likuran. "Maniwala ka sa'kin, Linnie. Hindi ako nagsisinungaling sa'yo. May sakit ka talaga. Kapag naturukan ka ng injection na to, malalaman mo na hindi ako nagsisinungaling sa'yo." Tapat itong diniin ni Jeremy sa pag-asang papaniwalaan siya ni Madeline. Ngunit, gusto lang ni Madeline na kumawala sa kanyang hawak. "Imposibleng magtiwala ako sa'yo ulit, Jeremy. Wala na akong nararamdaman para sa'yo!" "Linnie.""Lahat kayo, umalis kayo. Kahit na mamatay pa ako, hindi ako mamamatay sa mga kamay ninyo." Desperadong nagpumiglas si Madeline para luwagan ang hawak ni Jeremy, balak niyang itulak si Fabian at tumakbo palabas pagkatapos. Ngunit mas matigas ang loob
Tinignan ni Evan ang likod ni Jeremy habang nagmamadaling umalis si Jeremy, at nalito si Evan. "Fab, ano yung tinurok ni Jeremy sa kanya kanina? Bakit parang mas epektibo pa yun kesa sa pampatulog?" Sinulyapan ni Fabian ang anyo ni Jeremy habang palayo nang palayo ito, pagkatapos ay kumunot ang kanyang noo. "Gumaling? Kung kagaya ito ng nakaraan, sa tingin ko hindi ganoon kadali na tuluyan siyang gumaling." "Kagaya ng nakaraan?" Naging interesado ulit si Evan. Ngunit hindi nagpatuloy si Fabian. Hindi na niya gustong banggitin ang masamang bagay na ginawa ni Lana noon. Sumugod si Jeremy sa gitna ng gabi nang hindi nag-aayos. Sa kasalukuyan, nagrenta siya ng isang kwarto sa isang malapit na hotel. Nang kukuha siya ng kwarto, inisip ng customer service lady na baka may masamang intensyon si Jeremy kay Madeline nang makita niya ang walang malay na si Madeline sa mga kamay ni Jeremy, hanggang sa pinakita ni Jeremy ang larawan ng kanilang marriage certificate. Pagkatapos ay pinagpa
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si